Hai dames, ik sluit me aan bij dit groepje. Heb al in een aantal groepjes gezeten, met deze (hopelijk) als laatste stap. Ik merk dat we allemaal een beetje in verschillende fases van het traject zitten, dus ben wel benieuwd naar jullie ervaringen. Na 5 iui (waarvan 1 afgeblazen) gaan wij over op ivf. Het ziekenhuis heeft aangegeven mij niet echt een goede kans te hebben gegeven met iui, omdat ze me niet de optimale dosis gonal f hebben voorgeschreven. Maar ik zie iui niet meer zitten, ook omdat bij ons de mannelijke factor meespeelt. Wij hebben over 3 weken onze eerste afspraak, waarna we echt kunnen starten met ivf. Ik lees vanalles over het traject, maar toch weet ik niet helemaal wat te verwachten.
SD90 wat ontzettend ruk zeg!! Snap je moeie gevoel zo goed, als zal het bij jou nog vele malen erger zijn! Daschaaa, fijn dat ze er alles aan doen om voor kerst nog terug te plaatsen! Selsi welkom. Het komt goed, stapje voor stapje kom je er. Voor nu kan je niets anders dan je inlezen idd.
Ik ben nog even wat op de achtergrond geweest. Vrijdag hebben we de intake in Duitsland bij de kliniek. Onze eerste IVF poging, nog geen andere vruchtbaarheidsbehandelingen gehad, behalve OI. Ik ben wel blij dat we weer een perspectief gaan krijgen. In NL gaven ze ons weinig kans, maar willen het wel proberen. Dat klinkt niet echt hoopvol. Ik hoop dat de artsen in Duitsland met een wat positiever verhaal komen. Hoe doen jullie dat met leven tussen hoop en vrees? Ik merk dat ik het erg lastig vind om te vertrouwen op een goede afloop. Ik droom vaak van een kleine baby in mijn armen. Als ik dan wakker word ben ik zo verdrietig...
Spannend, gelukkig is vrijdag dichtbij. Ja mentaal is het allemaal echt het zwaarst, vooral die wachtweken zijn erg zwaar. Enige advies dat ik kan geven blijf positief, maar geef ook je angstige gevoelens de ruimte.
Dat laatste stukje is zo herkenbaar, en zo verdrietig. Maar hou hoop hoor! Jullie staan aan het begin en in Duitsland kunnen ze jullie vast heel goed helpen, vrijdag is al snel
Dank je wel voor je peptalk. We staan inderdaad aan het begin, maar ik vind het heel lastig te overzien. Het kan en traject van jaren worden, of meteen lukken. Ik kan me het beste op het eerste instellen om teleurstelling te voorkomen.
Ik hoor goeie dingen over Duitsland, jullie zijn in goede handen. Ik bekijk alles stap voor stap en probeer moed te houden. Er zijn (helaas) zoveel dames ons voorgegaan en ik put hoop uit hun verhalen.
Wie van jullie is er onder behandeling in een transportziekenhuis? Ik ben zelf een beetje huiverig dat m'n man met mijn eitjes naar een ander ziekenhuis moet rijden. Maar wellicht heeft een van jullie goede ervaringen?
Ik! Ik loop in het Olvg en mijn man brengt de eitjes naar het AMC. Eerste pogingen heeft hij dit samen met mijn vader gedaan want vond het ook wat eng, maar laatste keer alleen en dat ging prima. Kistje in de gordel en voorzichtig rijden.
Heel herkenbaar.. Ik weet ook niet wat ik moet voelen en of hopen. Probeer zo druk mogelijk te blijven en alle kansen te pakken.
Ik loop in bronovo en mijn man brengt eitjes naar Lumc. Daar gebeurd ook terugplaatsing. Hebben alleen goede ervaring mee
Gelukkig toch nog goede ervaringen met de transport van de eitjes. Ben wat gerustgesteld, en eigenlijk moet ik het gewoon ook allemaal afwachten.
Hoi dames, Ik sluit me (helaas) graag aan bij dit groepje. We hebben deze week te horen gekregen dat de zaadcellen van mijn man minder dan 1 miljoen zijn, dus gaan we het ICSI traject in. Bij de intake heb ik ook een echo gekregen en daar blijkt alles oké te zijn gelukkig, los van dat ik redelijk lange cyclussen heb dus niet altijd zeker ben van een eisprong. Dus het is maar goed dat we deze stap hebben gezet want kans op een natuurlijke zwangerschap is nihil... Wel zag de gynaecoloog een groot ei dat op springen stond dus deze cyclus zal iets korter worden, maar ja daar hebben we nu dus eigenlijk niks meer aan. Wel goed benut, je weet maar nooit... Voor ons is het helemaal nieuw, en het is ons uiteraard afgeraden om op internet te lezen, maar omdat ik al af en toe meeschreef hier op het forum, vind ik het toch ook wel heel fijn om nu in dit groepje aan te sluiten. We vinden het allemaal heel spannend en we moeten nog wel aan dit nieuws wennen maar we zijn vol goede moed om dit traject in te stappen! Eind januari krijgen we uitslag van onze bloedafnames, en dan bekijken wanneer het allemaal gaat starten dus we hebben kans dat ik uiteindelijk niet meer bij dit groepje hoor maar tot die tijd klets ik hier graag mee.
Welkom @Evi92 en succes alvast! Hier ook ICSI en ik vind het forum juist heel fijn om ervaringen uit te wisselen, dus wat dat betreft zou ik inderdaad dat advies van de Gyn met een korreltje zout nemen en lekker doen wat goed voelt En op het moment dat je merkt dat je er “last” van heb of er door het forum te veel mee bezig bent kan je altijd wat afstand nemen
Hoi dames, graag zou ik mee willen schrijven met dit groepje (nou ja graag, had het liever ook anders gezien natuurlijk....) Wij hebben 4 jaar een actieve kinderwens. 2,5 jaar terug is het een keer gelukt om zwanger te mogen raken, maar helaas is dit een miskraam geworden. Wel kloppend hartje gezien, maar snel daarna ging het mis. Na 6x IUI overgegaan naar IVF. Helaas zijn zowel de IUI als de (tot dusver 4) terugplaatsingen niet gelukt. We hebben nog 1 cryo over; januari gaat om die reden extra spannend worden. Bij ons beide zijn in de onderzoeken geen afwijkingen gevonden. Snap dan ook niet goed waarom het niet lukt? Ik hoop dat 2020 voor ons allen een heel mooi jaar mag gaan worden!
Welkom meiden ik ben vandaag weer in ziekenhuis geweest en wij worden a.s. Gebeld of onze emmy goed ontdooid is. Zo ja dan krijgen wij het zelfde middag nog terugplaatsing