@Ikke: ik ben na ruim een half uur krijsen toch weer overstag gegaan. Mijn man moest vandaag weer werken voor het eerst na 3 maanden en vanwege zijn slaapprobleem, wilde ik hem in ieder geval een goede nachtrust bezorgen. En aangezien ons zoontje een zeer lange adem had en het niet eruit zag dat hij snel op zou geven, heb ik hem maar weer tussen ons in genomen. Heel fout, ik weet het. Ik wil nu zoveel mogelijk eerst maar overdag hem gaan wennen aan zijn bedje en dan een keer een nacht pakken als mijn man niet vroeg op hoeft of hoeft te werken daarna, zodat we het een keer kunnen doorzetten. Zo te merken zal het nog een flinke dobber worden. Vanmorgen ben ik met mijn zoontje naar de huisarts geweest. Ik had de laatste dagen pijn aan mijn borsten en had het er met het cb nog over gehad. Die attendeerde me toen erop of mijn zoontje spruw had. Ik had wel eens naar zijn gehemelte gekeken, maar zag verder niets. Dus toen dacht ik dat mijn borsten misschien wat overgevoelig waren doordat mijn zoontje maar 1 borst drinkt en er dan misschien teveel voeding in zit. Maar gisteren waren we boodschappen aan het doen en toen had mijn zoontje honger. We moesten toen nog naar de auto lopen en hij krijste er al lekker op los. Toen had hij z'n mond goed open en toen zag ik toch een heel klein beetje wit achter in zijn mond. Waarschijnlijk dus toch spruw. Vanmorgen naar de ha gebeld en kon vrij snel terecht. Heb een gel gekregen die ik in zijn mondje moet geven en die ik ook op mijn borsten moet smeren. Ben dus benieuwd of het werkt en of het daarmee weg gaat. Mijn man is weer voor het eerst aan het werk. Best even wennen aan alle kanten, want hij moest weer slapen vanmiddag en ik stond er vanavond voor het eerst alleen voor. Dan ben je de ene aan het voeden (en heb je dus je handen letterlijk vol). En dan gaat nummer 2 natuurlijk net iets in de keuken uithalen. Dus ene weer 'afkoppelen' van de borst om weer te zien wat de schade weer in de keuken was. Ik wilde mijn oudste zoontje naar bed helpen en even voorlezen, maar de kleinste krijste alles bij elkaar. Heb hem toen even op z'n buik in de box gelegd en hij was gelukkig stil en slaapt nu ook. Kon zo de oudste rustig naar bed brengen, voorlezen e.d. en even 1-1 tijd aan hem besteden. Die ligt inmiddels in bed en de kleine is nog rustig in de box. Pfff.... ben zelf total loss. Geloof dat ik zelf ook maar op tijd naar bed ga.
Zo ik ben weer redelijk terug op aarde. Ons gezinnetje had ff een fijne buikgriep te pakken. @MMMmeisje: Wat gaat het allemaal toch snel bij jou! Elke keer verbaas ik mij weer hoe ver je weer bent. Nog steeds zo blij voor jou. En wat leuk dat je op de foto mag! Zo iets kostbaars mogen vast leggen op de foto is het leukste wat er is! Hier ook bezig met een bedrijfsplannetje. Maar er komt wel ontzettend veel bij kijken zeg.... Website, kvk, logo....Pff... @Sneeuwmees: Morris weer aangekomen zag ik? Goed hoor! Nu het slapen nog!
@Noekie: fijn dat jullie weer opgeknapt zijn. Hoor veel mensen om me heen omvallen, maar (even afkloppen), het is nog steeds onze deur voorbij gegaan. M.orris was gisteren weer goed aangekomen en is zelfs iets boven de gemiddelde-lijn nu. Dan weten we in ieder geval waarvoor we het allemaal doen. Ik voed hem op een borst per keer en blijkbaar heeft hij daar genoeg aan. Nu het slapen dus nog. Gisteren op het bureau hebben we een beetje op ons donder gehad omdat hij op een aankleedkussen tussen ons in lag. Ik dacht juist dat dat veiliger was (was een tip van de kraamzorg). Maar dat aankleedkussen is gevaarlijk ivm wiegedood omdat het kunststof is. De kraamzorg had gezegd dat het eigenlijk niet mocht, maar meer omdat het onverantwoord zou zijn als er bijv. sprake is van drank- en/of drugsgebruik in een gezin en dat je dan misschien op je kind gaat liggen of andere rare capriolen uithaalt. Dat van die wiegedood wist ik niet, want hij ligt netjes op z'n rug erop. Dus ik schrok er wel van. Dus gisteren een tijd met de vrouw van het cb gepraat en tips gekregen om het bedslapen beter te laten gaan. Vannacht heb ik de reiswieg van de kinderwagen maar tussen ons in gezet, dat ging ook goed met slapen. Voor mij iets minder, maar we gaan ervan uit dat het tijdelijk is. Nu ligt hij in zijn eigen bedje en ben ik er (op aanraden van het cb) een tijdje bij blijven zitten. Tot nu toe gaat het goed. Verder is mijn man weer aan het werk en zijn baas is zo leuk geweest hem gelijk 4 keer per week in te delen (terwijl hij maar 2 diensten werkt). Snap het wel, want hij heeft een probleem met veel zieken, maar mijn man is ook net vanuit zijn ziektewet begonnen en mag van de bedrijfsarts geen al te gekke dingen uithalen. Daarnaast vind ik het niet zo netjes dat het zonder enig overleg is gedaan. Zijn baas heeft letterlijk gezegd dat het nu wel kon omdat ik toch met verlof thuis zat. Dat kan wel zijn, maar dat hadden we dan graag zelf bepaald of we dat wel of niet zouden willen. Lastig, want mijn man wil ook geen gedoe met zijn baas, maar moet ook zichzelf in acht nemen met zijn apneu. Ook voor ons is het nu ineens enorm schakelen. Heb nu al twee avonden en nachten alleen gezeten en net toen de kleine enorm onrustig was en dan een kleuter die ook van alles uithaalt, bij voorkeur als je even met de jongste bezig bent. Vanmorgen moest ik mijn oudste naar school brengen, dus een heel gestress. De oudste uit bed, eten klaarmaken, kleren klaarleggen (en hem natuurlijk continue aansporen op te schieten). Toen mijn jongste voeden (die op zo'n moment net even veel langer besluit te gaan drinken dan normaal). Dan alles en iedereen inpakken en naar school. Was 'maar' 2 minuten te laat. Vond het nog meevallen, maar prettig is het niet natuurlijk. Nou ja, we gaan er maar vanuit oefening baart kunst. Nu mijn jongste zoontje in bed gelegd, er zelf een tijd bij blijven zitten tot hij sliep. Nu dus de handen vrij. Maar als je dat al weken niet gewend bent, is het ook weer wennen. We hebben een babyfoon met camera, dus betrap me erop dat ik toch continue zit te spieken. Nou ja, die navelstreng zal van beide kanten vanzelf wel een keer oprekken.
Sneeuwmees: waarom leggen jullie de reiswieg tussen jullie in en niet gewoon naast of achter jullie bed ( op hoogte) als je geen gewoon wiegje hebt is dat vaak een advies dat gegeven wordt. Of is jullie slaapkamer daar te klein voor? Jou nachtrust lijkt me namelijk ook belangrijk. Sorry als dit overkomt als zo'n irritant ongevraagd advies, zo is het niet bedoeld. Hopelijk gaat het snel beter met slapen. En met school.. Lijkt me heel pittig, maar wat je zegt, oefening baart kunst
@Ikke: het was ook de bedoeling om tijdelijk, als overgangsfase, de hele wagen naar boven te halen. Maar aangezien mijn man de komende tijd veel nachtdiensten heeft is het voor mij nogal een gesjouw om dat alleen te moeten doen. Ik moet dan mijn oudste zoontje naar boven brengen, dan het onderstel, dan de reiswieg en dan mijn jongste zoontje ophalen. En dan 's morgens alles weer naar beneden. Dus vandaar tijdelijk even zo opgelost. Tot hij in zijn eigen bedje gaat of als dat niet mocht lukken tot ik een cosleeper heb gekocht.
O je wilt het echt op het onderstel doen, ik dacht meer aan een tafeltje of zo. Trek je het nog wel een beetje? Verloopt je herstel goed?
@Ikke: naast mijn bed past helaas geen tafeltje om de bak op te zetten. Mijn man heeft ook een tafel naast zijn kant ivm zijn apneu apparaat waardoor de ruimte aan mijn kant kleiner is. Dan zou het achter ons bed moeten en dan vind ik een tafeltje wat onstabieler dan bijvoorbeeld het onderstel. Ik heb ook nog een smal wiegje gezien, maar ook dat zal passen en meten worden. We wonen helaas niet al te ruim. Daarom nu even de reiswieg zodat hij me niet continue meer ziet, maar toch vertrouwen kweekt, dat ik er echt wel ben als hij me nodig heeft en zo went aan een eigen 'bakje'. Op zich gaat dat heel goed al, dus binnenkort de reiswieg maar eens naar z'n kamertje verplaatsen of gelijk al in zijn eigen bed proberen. Mijn herstel gaat goed. Doe eigenlijk alles weer en het risico op teveel. M'n zoontje is een tevreden mannetje. 's Nachts meldt hij zich 1-2 keer en slaapt daarna gelukkig wel weer vrij snel. Wel heeft hij last van spruw en ook ik heb daardoor heel pijnlijke borsten. Heb er spul voor van de huisarts, maar het lijkt nogal hardnekkig. Dus vrees dat ik volgende week nog een keer naar de huisarts moet.
Hier weer even een update van mijn kant. Gisteren voor het eerst naar het bureau geweest voor de eerste afspraak bij de kinderarts. Alles was goed en M.orris groeit goed. Hij was nu weer ca. 200 gram aangekomen in een week tijd, dus volgt keurig de middenlijn van de curve. Heb de curves van beide kinderen ingevoerd op de borstvoedings-site en grappig om te zien dat ze praktisch gelijk oplopen qua lengte, hoofdomtrek en gewicht. M.orris was 20 gram lichter bij de geboorte dan M.ees en er zit nu 50 gram verschil in. Dat komt omdat M.orris natuurlijk een behoorlijke vrije val heeft gemaakt in het begin door een verkoudheid en het afvallen wat alle baby's in het begin doen. Sinds een paar nachten slaapt hij 's nachts in zijn eigen bedje en dat gaat eigenlijk wonderbaarlijk goed (even afkloppen). Overdag is het nog wel eens lastig en is hij nog wel eens erg onrustig met slapen, maar ook daar proberen we het steeds meer uit te bouwen in zijn eigen bedje. Hopelijk zet de tendens zich voort, zodat er aan alle kanten een beter ritme in begint te komen (en ik wat meer de handen vrij heb overdag). Hij lijkt ook, ook al zou dat niet kunnen, een begin te maken met (glim)lachen. Dus erg schattig om te zien. Kortom, we genieten nog steeds met volle teugen van onze ventjes.
Sneeuwmees: goed om te lezen dat de nachten nu zo goed gaan. Dan kunnen jullie ook goed slapen en kun je er overdag weer tegenaan.
@Ikke: ja, scheelt een stuk. Alleen is nu ongeveer alles geveld door griep. Mijn man ligt plat door buikgriep en ons oudste zoontje had 39 graden koorts en hoest zijn longen uit z'n lijfje. De jongste heeft last van krampjes. Dus we zitten grotendeels in de ziekenboeg. Ik sta nog overeind maar ben wel gebroken door een onrustige nacht. Vraag is dus hoe lang ik de griep buiten de deur kan houden. Met jou en de kleine man alles goed? Zag laatst weer leuke en blije foto's van hem op fb? Waren jullie nu al weer voorzichtig begonnen voor een brusje?
Sneeuwmees: balen van de griep. Gelukkig is de vrouw van het sterke geslacht Hier gaat het goed. Timo wordt volgende maand al weer een jaar.. We zijn in het geheim idd bezig met een brusje. Niet mega actief of zo, maar het zou wel erg welkom zijn. We houden er rekening mee dat dat het weer lang kan gaan duren of dat timo alleen zal blijven, maar we zullen het gaan zien.
inke: helaas was deze vrouw toch niet zo sterk. Heb het in ieder geval wel het langst volgehouden...hihi. Maar ook ik ben geveld geweest door buikgriep. Gelukkig nu weer op de been allemaal. En spannend dat jullie er weer voor gaan, ook al is het niet heel fanatiek. De kans is aanwezig en ik vind het leuk dat er een van ons clubje weer 'bezig' is. Ik ben zelf nog niet uit of en welke anticonceptie ik zou gaan gebruiken. Zoveel jaar daar niet mee bezig hoeven zijn. Ik neig er bijna naar niets te gebruiken. Op mijn leeftijd is de kans zo klein nog op een zwangerschap, dus als je voorzichtig zou zijn en de vruchtbare dagen ontwijkt dan ben je al een heel eind. Mocht het onverhoopt toch gebeuren dan is het meer dan welkom. Maar ben er nog niet uit wat wijsheid is. Het is ook zo dubbel er zoveel jaar zo obsessief mee bezig geweest te zijn geweest om dat in eens los te laten. Heel apart.
@Ikke: Wat spannend meis dat jullie voor een brusje gaan Jullie willen het eerst een tijdje weer zelf proberen of stappen jullie weer naar het ziekenhuis? Ik hoop dat het wonder jullie gegeven is om weer spontaan onverwacht zwanger te raken! @Sneeuwmees: Ook de buikgriep gehad? Pff niet fijn... hopelijk voel je je al weer wat beter! Mbt anticonceptie... ik kan me je gevoel voorstellen inderdaad... Doen waar je je goed bij voelt! Manlief en ik hebben de afspraak al dat we geen anticonceptie gaan gebruiken na de bevalling ivm de kans op een spontane zwangerschap kleiner dan 1% is door de antistoffen in het zaad van hem. @Noekie: Ja het gaat hier steeds maar verder door Ben ondertussen met verlof thuis, was al 100% ziek gemeld vanaf de 20 weken ongeveer maar ging nog altijd 2x per week een paar uurtjes naar mn werk toe. Omdat het de afgelopen 2 weken echt niet meer ging qua lopen en staan was ik al 2 weken niet meer op mn werk geweest en heb toen besloten om maar echt thuis te blijven. Afgelopen donderdag afscheid genomen voor tm september van mijn patienten en de collega's die er waren. Vanaf donderdag nu dus echt thuis... gek idee hoor! @All: Hier gaat het met ups en downs... voel me in mn koppie echt helemaal goed alleen zo jammer dat mn lijf gewoon niet mee wil. Maar goed het is niet anders! Vanaf afgelopen maandag is de schilder hier in en om huis bezig om de zolder volledig te doen en alle kozijnen buiten... wat een heerlijk idee dat dit na vandaag ook heerlijk af is! Vandaag gaan manlief en ik de vluchtkoffer inpakken voor als het mocht gaan gebeuren... Vond het wel spannend hoor nu het echt in de buurt komt! Nog maar 7 weekjes tot de uitgerekende datum. Vorige week zei mn gyn nog dat ze echt niet had verwacht dat ik nu nog zwanger zou zijn door mn geschiedenis met mn baarmoeder afwijking! Maar moet eerlijk zeggen dat ik rekening had gehouden met zwanger tm 30 weken en iedere dag daarna is mooi mee genomen. Nu ondertussen op de 33 weken en voor mijn gevoel mag het nog wel even blijven zitten! Het idee aan de bevalling beangstigd me nog een beetje haha... Nog maar even niet aan denken haha. Fijne pasen meiden!!
@MMMmeisje: herken het maar al te goed, dat je in je koppie happy zwanger bent, maar dat je lijf niet mee werkt (en je behoorlijk belemmerd). Vond dat toch jammer dat ik door mijn bekkenklachten zoveel pijn heb gehad en dat heerlijk babyshoppen (wat ik van tevoren echt van plan was), vaak een ware kwelling was, waarbij ik al blij was als ik weer ergens kon zitten of de winkel uit kon. Maar goed, als je je kleintje in je armen hebt, dan maakt dat wel weer een hoop goed en ben je dat al weer vergeten. Wat klinkt dat heerlijk lang dat je tot september 'lekker' verlof mag hebben. Ik zit stiekem steeds te rekenen hoeveel verlof ik nog 'maar' heb en met iedere week die er weer afgaat en hoe eerder juni weer dichterbij komt, hoe meer ik het mes weer op mijn keel ga voelen. Moet er echt niet aan denken weer te gaan werken. Het zal helaas weer moeten, maar toch... Probeer de gedachte eraan maar vaak van me af te zetten. Lukt helaas niet altijd. Mag je wel spontaan bevallen, of word het een keizersnee of word je ingeleid bijv.? Weet niet in hoeverre jouw baarmoederprobleem 'kwaad' kan voor het bevallen nl. Gelukkig is het lekker weer, dus hoop dat je een beetje lekker kunt genieten van je dikke buik met een boekje in een luie stoel. Ook niet verkeerd. Ja, de anticonceptie is nog steeds iets wat me bezighoudt. Het lijkt me ook wel weer raar om te kunnen vrijen voor de 'fun' terwijl het toch de afgelopen jaren vooral gericht was om een kindje te krijgen en dus voornamelijk eisprong-gericht was. Lijkt me ook wennen dat weer los te kunnen koppelen van elkaar.
Mmmmeisje: de bedoeling is om helemaal niet richting een ziekenhuis te gaan. Het heeft uiteindelijk nooit gebracht wat we wensten. De natuur bleek gelukkig sterk genoeg en ons uiteindelijk gezind, mocht het bij Timo blijven dan zal ik daar vast verdriet van hebben, maar we zijn mega blij dat we het allemaal mogen mee maken. ( pin me niet vast op mijn woorden want we weten allemaal wat de vurige wens met ons kan doen..) Fijn dat je nu echt verlof hebt. Je kunt nu echt gaan aftellen. Ook al ging je ' maar' twee keer per week ff langs op je werk, ik kan me voorstellen dat echt verlof hebben ook rust geeft. ( in je hoofd) ik hoop dat je kleine nog wel even blijft zitten, elke dag is nu een belangrijke dag voor de laatste rijping! Heb je zelf een gevoel wanneer de kleine zich aanmeld? Spannend hoor!! Sneeuwmees: balen dat je het ook gehad hebt, maar je bent wel het langst fit geweest. Probeer nog wel te genieten van je laatste weken verlof. Dat je niet aan het werk wilt is heel logisch. Als je eenmaal begonnen bent is het na een paar uur al of je nooit weggeweest bent vond ik.
@Ikke: zou fijn zijn als de gang naar het zkh jullie bespaard blijft. Snap dat de gedachte eraan je ook niet aanspreekt. Maar ja, zoals je zegt, een kinderwens kan rare dingen doen met mensen. Wij hebben altijd gezegd niet naar het zkh te gaan. Dan is stap 1 gezet in de hoop voor een 'beetje' hulp. Dat beetje hulp werd gelijk ivf. Toen hadden we al zoiets dat dat voor ons toch wel het maximale was hoever we wilden gaan. Maar ja, dan kriebelt het waar het niet gaan kan en ga je grenzen verleggen. In ons geval letterlijk landsgrenzen. Ben blij dat we het allemaal geprobeerd hebben, maar zou het niet nog een keer doen. Hoop dat jullie nog een spontaan wondertje gegeven is. Vannacht is ons oudste zoontje, naast zijn koorts en fikse verkoudheid, ook nog geveld door de buikgriep. Daar sta je dan midden in de nacht de wasmachine te vullen. Hij heeft 3 knuffels waar hij helemaal aan verknocht is. Dus die heb ik vannacht snel in de wasmachine en droger gedaan en ben toen pas naar bed gegaan. Mijn man had nachtdienst en zou dan de knuffels uit de droger halen en zorgen dat ze weer in het bed bij mijn zoontje zouden liggen voor als hij wakker zou worden. Nu draait al het beddengoed. Dus onverwachts een drukke wasdag. Ik zou vandaag naar een verjaardag gaan van mijn nichtje, maar mijn zus belde al op dat ik ook best de aankomende week een keer langs mag komen. Dus dat gaat al niet door. Verder zouden we met kennissen naar een speeltuin met pannenkoekrestaurant gaan. Maar mijn zoontje heeft geen puf om te spelen en eet al bijna een week niet. Dus niet handig als je naar een restaurant wil. Bovendien wil ik niet anderen (onnodig) aansteken. Nu dus onverwachts van een druk dagje vol plannen, ineens een bankhang-dagje. Nou ja, er zijn ergere dingen.
Wat een rust hier. Mmmmeisje, hoe gaat het nu? De schilders lekker klaar? Nog ff doorbijten want de kleine is er bijna..,
oe meiden, t is wel erg stil hier... Sorry dat ook ik niet veel van me laat horen, maar de dagen zijn zo enorm druk ingedeeld momenteel. Ik moet toch echt even wat meer hier komen kletsen. zou zonde zijn als t allemaal verloren gaat na een goeie 2 jaar met elkaar gekletst te hebben. Sneeuwmees, hoe is het bij en met jullie? Allen al weer opgeknapt? Ikke jullie dus voorzichtig bezig met een tweede. Spannend hoor. Noekie, hoe is het met Siem?? en natuurlijk met jou? En hoe staat het er bij jullie voor met de babywish? MMMmeisje, de 33 weken al weer gepasseerd. Nu wordt het toch wel heel erg spannend he? Nog even en dan mogen jullie je kleine ukkie vast houden. Heerlijk meis! Jordan lieverd, Mocht je soms nog mee lezen: Ik denk enorm veel aan je meis! Tori, bij jullie gaat ook alles goed zag ik op fb. Jullie kleine grote meid al weer bijna 1 jaar wauw wat is dat hard gegaan! Jayden inmiddels al weer 9,5 maand oud... jeetje wat gaat dat toch snel Ook hier begint het wel weer aardig te kriebelen, nog een lief klein kindje... de ene dag wil ik er gelijk al weer voor gaan, de andere dag denk ik dat ik het toch voorlopig nog niet wil i.v.m de hoge risico's... Nu kan ik er momenteel ook nog niet voor gaan, aangezien ik zeer waarschijnlijk binnenkort geopereerd moet worden aan mijn schouder/arm. We hebben het er al wel meerdere malen over gehad. Alleen zijn onze meningen nog al verschillend. Ja we willen er beiden wel weer voor gaan, en zelfs weer de mmm in, maar we komen er niet uit wanneer we dan de spiraal er uit willen laten halen. Maar ja, voor nu nog niet echt aan de orde, maar toch je denkt er wel over na... Nou meiden, ik ga er weer even vandoor. Ik ga echt proberen meer te reageren etc...
@Be: Ik denk dat we allemaal druk zijn met onze eigen dingetjes... Met Siem gaat het steeds weer wat beter. Hij kan nog even zijn dip momentjes hebben maar dat komt goed. Afgelopen donderdag bij het cb geweest. Hij is nu 78 cm lang en woog 9,8 kilo. Daar was wel een dip in te zien op de lijn maar dat kwam natuurlijk door de operatie. Over een derde zijn we nog niet uit. Vorige maand zeker van en nu weer twijfel. Ik wil eerst proberen of de fotografie gaat lopen en daar steek ik nu even mijn energie in. Druk aan het verzamelen van allemaal leuke mandjes, dekentjes, mutsjes e.d. En de baby's komen ook nog niet aanwaaien momenteel. Weet even niet hoe ik dat moet gaan aanpakken. Ik moet natuurlijk voorzichtig zijn met reclame maken e.d. omdat ik het 'nog' niet op papier doe. @Tori: De kleine meis bijna 1 jaar! Zo'n jaar vliegt voorbij he?!?
Noekie, dat er in siem zn groei/gewicht een dipje zit is natuurlijk ook niet gek. Hij heeft een lange tijd niet lekker in zn vel gezeten, is nu geopereerd. Kan vanaf nu denk ik alleen maar beter worden... Ik heb dan wel geen new born baby, maar mocht je ons manneke ooit willen fotograveren; hij is beschikbaar Ja als je dat fotograveren echt door wilt zetten is het idd misschien wel slim om daar voorlopig je energie even in te steken...