Dat hoefde ik in ieder geval niet. Je hebt geen idee maar hebt het wel meteen over in ondergoed moeten staan en je bovenlichaam moeten ontbloten, jammer want zo werp je zelf juist die drempel op.
Hier voorlopig nog niet aan de orde. Maar ik zal wel toestemming zou geven. Ik zie het een beetje in de lijn van consultatiebureau en de schooldokter op de lagere school. Daar ben ik ook elke keer trouw geweest, dus zie niet in waarom ik het nu zou weigeren.
Mijn dochter zit in het VO en die weet prima de weg naar ons of de huisarts te bewandelen, dus ik zal haar ook afmelden. (en dan nog niet eens het feit of ze wel of niet ontbloot bovenlijf hebben) mocht dat overigens het geval zijn, dan wil ik dat niet (en mijn dochter ws helemaal niet)'.
Je hoeft toch niets te verbergen te hebben om het neit fijn te vinden dat er gegevens over je worden verzameld? Er wordt tegenwoordig zoveel verzameld, vaak zonder dat er van te voren goed bedacht wordt wat er mee gedaan moet worden en ook wordt het regelmatig niet veilig genoeg opgeslagen. Technologie en mogelijkheden ontwikkelen zich in dit op zicht gewoon te snel en alle instanties jumpen om de bandwagon om mee te doen met de gegevens inzameling. Ik zou daar ook mooi voor passen. (maar woon niet in NL, dus niet aan de orde)
Is dat landelijk, regionaal of per school zelf geregeld? Bij ons zijn op school helemaal geen jgz gesprekken/controles. In groep 2 niet, en nu in gr 7 ook niet. Nooit iets van gehoord..
De schoolarts is dat he?? Gaat uit van het JGZ. Hier heet het trouwens CJG (centrum voor jeugd en gezin)
Mijn eigen ervaring vond ik juist heel fijn. Ik was denk ik 12. Ik begon met ontwikkelen maar was nog niet ongesteld. Daar had ik best vragen over maar die durfde ik nergens te stellen (ook niet thuis, hoe open mijn ouders ook waren). Bij dat gesprekje vroeg de arts hiernaar, ook mocht in aanwijzen op plaatjes in hoeverre mijn schaamhaar en okselhaar begon te groeien (Ik mocht ook niets aanwijzen, daar was je vrij in). Ik werd gemeten en gewogen en daarna vertelde ze hoe groot ze dacht dat ik zou worden, dat alles goed ging en ik gezond was. Ze schatte dat ik over 2 jaar mijn eerst menstruatie wel zou krijgen. (Dat klopte ook) Naast fysieke gezondheid peilen ze ook een beetje hoe het gaat thuis, in de omgeving en op school. Zijn er problemen; kleine issues of grote indicaties voor bijvoorbeeld misbruik, mishandeling. Ik begrijp niet zo goed waarom je als ouders daartegen kunt zijn. Het gaat niet om jou, het gaat om je kind en zijn/haar privacy. Hoe goed en open je ook denkt dat je relatie is, de meeste tieners willen niet met hun ouders praten over bepaalde onderwerpen. En over sommige onderwerpen - waar helaas teveel kinderen en jonge tieners alleen doorheen gaan - willen ze helemaal niet praten (denk aan seksueel misbruik) , het lijkt me daarom juist fijn als er een onafhankelijk persoon, die weet wat de signalen zijn, ook daarvoor even checkt.
Ja, dit, ik had echt een prima band met mijn ouders, maar bij zo’n gesprekje is het toch anders juist vanwege de afstand én professionaliteit. Plus een half jaar later wilde ik graag zelf naar de huisarts (ivm anticonceptie) en door die ervaring vond ik dat veel minder spannend. Mijn moeder wist er ook wel van, maar ik vond dat toch iets wat ik zelf wilde regelen ipv ‘aan mama’s hand’.
Ik herinner mij ook nog mijn afspraak op VO. Zelfde ervaring als @KleineLai Ik weet alleen nog dat ik de hele dag niet gegeten en gedronken had om zo licht mogelijk te zijn. Dat was nog al een dingetje in mijn klas.
Inmiddels heb ik het ook besproken (uiteraard zonder eerst mijn mening te geven). Zoon vindt het erg onprettig, vond hij blijkbaar eind basisschool ook al. De vragenlijst wordt in de klas gemaakt en dat vindt hij niet fijn (wat ik me kan voorstellen! je krijgt toch een beetje vergelijking onderling). Gesprek vindt hij momenteel ook onnodig, er zijn geen vragen waar hij mee zit oid. Heb wel gecheckt of hij wist waar hij naar toe zou moeten als hij vragen heeft over dingen die hij niet met ons wil bespreken en daar wist hij op te antwoorden. Overigens gaat het wel ook over mijn privacy, want hier moeten ouders ook een vragenlijst invullen over hoe zij zaken ervaren.
O joh. De schoolarts is hier in de hele omgeving standaard geloof ik hoor. Weet van kinderen van vrienden en familie ook niet beter eigenlijk. Bij mij vroeger ook. Ik weet wel dat er regio's zijn waar de controles niet meer op school zijn, maar bij het cjg (cb) zelf.
De schoolarts op de middelbare was de eerste die benoemde dat ik hypermobiel was. Liep al jaren bij de fysio (echt vanaf mijn derde al) en die had het nooit benoemd. Alleen de problemen werden benoemd, ik stond verkeerd op mijn voeten bv. Waar klasgenoten bang waren dat ik thuis werd mishandeld (was super mager en zat altijd onder de blauwe plekken), kon hij een verklaring ervoor geven. Ging een wereld open ben die man echt dankbaar dat ik niet gek was maar er echt wat meer aan de hand was met mijn lijf dan alleen scheef op mijn voeten staan. Was voor mijn ouders ook een aaahaaaaa moment. Ze hadden ineens zoiets van: vandaar dat je zo laat liep en altijd zo moe was en niet wou lopen. Want ze hadden immers wel de juiste zorg voor mij gezocht door mij als kind al op fysio te zetten maar ze kregen altijd te horen dat het door mijn houding kwam en die moest gecorrigeerd worden en dan kwam alles goed.