Dag allemaal, Wie is het gelukt om na een macrosome baby een kindje te krijgen met een normaal gewicht (door evt. aanpassingen)? Ik ben nu 16 weken zwanger van mijn 3e kindje. De eerste twee zijn al tieners maar waren zwaar bij de geboorte. De oudste (meisje) woog 4370 gram (41+3), de jongste (jongen) 5070 gram (41wkn). Bij de jongste was sprake van een schouderdystocie. Ik had bij beide GEEN zwangerschapsdiabetes. Ik heb een normaal BMI. Ik was zelf 4260 gram bij de geboorte. Van de verloskundige heb ik het advies gekregen om koolhydraten te spreiden en een maaltijd te vervangen door kwark. Ook zo gezond mogelijk te eten. Nu doe ik dat altijd al. Ik eet max. 3 boterhammen op een dag, ik snoep nauwelijks, eet fruit, ik drink eigenlijk alleen thee en water. Inmiddels vervang ik 1 maaltijd door kwark. Daar doe ik wel suikerloze muesli met noten in anders krijg ik het niet weg. Ik hou toch wel een beetje een hongergevoel en merk dat ik dan toch ś middags weer een boterham pak. Ik heb vandaag gezondigd en een patatje gegeten en daar voel ik me dan schuldig over, zeker nu ik sinds gister weet dat het een jongen is, wat niet gunstig is voor het geboortegewicht (zwaarder over het algemeen). Wie heeft tips of adviezen of geruststelling?
Ik denk dat je hier zelf niet veel aan kunt doen, je maakt gewoon grote kindjes. Ik zou wel inleiding overwegen bij 38 weken als ze zo groot worden. @mamavandave heb jij nog tips?
Ik denk ook dat je er niet zoveel aan kunt doen.. je had geen diabetes en at al gezond. Ik zou ook vragen of wat eerder inleiden (38-39 weken).
Hier zitten ze ook in de familie (ons zoontje was 5130 gram bij 40 weken en 2 dagen - geen zwsngerschapsdiabetes). (En de verloskundige bleef maar verkondigen dat ik me niet druk moest maken. Hij zou max 4000 worden !) Ik heb zelf eerder ondergewicht dan overgewicht. Erg lang en dun. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Mijn moeder kreeg mijn zus rond de 40 weken: 4700 gram Bij haar zwangerschap van mij heeft ze heel erg op haar dieet gelet. Geen melk alleen maar karnemelk etc. Ook opnieuw getest op zwangerschapsdiabetes: niet aanwezig. Ik was… 5250 gram bij 40 weken en 2 dagen. Ik wil bij een mogelijke tweede ook een eerdere inleiding.
Wanneer ben je steeds getest op zwangerschapsdiabetes? Veel dames worden met 24 weken al getest terwijl je het daarna ook kan ontwikkelen. Ik ontwikkelde het pas tussen de 30-34 weken. En de test met drankje is niet passend voor iedereen. Een dagcurve (mits je eet wat je normaal eet) is vaak meer betrouwbaar. Mijn suiker ging trouwens door het dak van fruit.
Ik ben eenmaal getest: met 28 weken. Op mijn verzoek. Dat was inderdaad met een drankje. Toen die glucosetest negatief was weigerde de verloskundige verder onderzoek te doen. Ik was zelf ook te opgelucht om verder aan te dringen. Dat testen met die verschrikkelijke mierzoete drankjes... helemaal als je misselijk bent. Ik vond het verschrikkelijk. Wat waren in jouw geval tekenen van zwangerschapsdiabetes, later in de zwangerschap? Mijn moeder is tijdens haar 2 zwangerschappen 5x getest. Ik weet niet precies rond welke weken.
Er schiet me trouwens wel te binnen dat ik overmatig veel vruchtwater had. Ik las een tijd terug dat dat wel een teken kan zijn van zwangerschapsdiabetes. Misschien toch de moeite om me bij een eventueel volgende zwangerschap beter te laten testen hierop.
Niet. Ik had geen tekenen. Ik ben vanwege mijn bmi meerdere keren getest tijdens de zwangerschap en de allerlaatste uitslag was iets verhoogd. Op echo met 34 weken bleek het buikje iets groter in verhouding maar wel binnen de marges. De week erop dus die laatste test die verhoogd was. In de regio waar ik woon doen ze standaard de dagcurves en niet het drankje. Juist omdat dagcurve (mits je eet wag je normaal eet) laat zien hoe je op je eigen voeding reageert. Met snoep/chips had ik nooit verhoogde waardes 2 uur erna met fruit wel. Mijn zus is getest dmv het drankje, kwam niks uit. Maar de kleine was toch echt groot en had last van haar suiker na de bevalling. Waarschijnlijk onontdekte zwangerschapssuiker.
Schouderdystocie is heftig in de voorgeschiedenis! Qua je "zondigen" met patat: patat is juist een langzame afgifte van koolhydraten, en veel "beter" dus dan eenzelfde aantal koolhydraten aan chocola. Koolhydraten +vet is een langzamere vertering iig. Ik zou vragen of je vanaf 22/24weken iedere 2 weken een groei echo kan krijgen, dan weet je hoe de baby groeit. 1 of 2 losse echo's zeggen te weinig. Daarnaast zou ik nu al vragen om een inleiding bij 38 weken. Mocht iemand je dat toezeggen, zorg dat het zwart op wit in je dossier komt. Sterkte!
Mijn 2 dochters waren allebei rond de 3850 gram bij de geboorte. Bij de 2e had ik onwijs veel vruchtwater, geen zwangerschapsdiabetes. (Bij de eerste wel en toch allebei hetzelfde gewicht) Ik ben toen ingeleid met 39 weken ivm een geschatte groei van 4300 gram. Dit klopte dus voor geen meter. Er staat nu in mijn dossier dat ik sowieso een OGTT krijg met 24 en 28 weken en met 28 - 32 - 36 een groeiecho. Persoonlijk denk ik dat ik "gewoon" grote baby's maak. Toen ik bij de 1e zwangerschapsdiabetes had zat ik met de OGTT waarde net op 't randje maar wel bestempeld dus. Mijn dagcurves, die ik daarna moest bijhouden, waren altijd goed. Zelfs als ik verkeerd gegeten had. Overigens gaf mijn nieuwe vk aan dat ze de gewichten van mijn dames met de geboorte eigenlijk nog heel prima vond, dus die begreep de hele bombarie ook niet echt. Ik heb zoiets van we zien t wel in deze zwangerschap, kans zal groot zijn dat ik ingeleid word. @ TO: Ik denk dat je nu al doet wat je kunt doen, als je grote baby's maakt dan is dat gewoon zo. Het enige wat je vk of gyn kan doen is je eerder inleiden. Groeiecho's zijn leuk maar die kloppen aan het einde ook heel vaak niet meer.
Hier was mijn zoontje 4500 gram bij iets meer dan 39 weken. Ik heb in de zwangerschap 2 keer een ogtt gehad, 1x bij 24 weken en daarna bij 30/32 nog een keer omdat ie zo groot werd geschat (enige risicofactor die ik niet had was m’n bmi want die was keurig, verder kon alles worden afgevinkt). Sommige vrouwen maken nu eenmaal grote baby’s, daar kun je niets aan doen. Deze zwangerschap heel veel gebraakt en 2 keer covid gehad, nauwelijks 2 kg aangekomen met 22 weken en toch loopt deze baby voor op nummer 1. Zolang de baby er goed uit komt is het geen probleem, maar een schouderdystocie is dat zeker wel. Volgens mij is dat officieel zelfs een reden om een volgende zwangerschap een keizersnede te bespreken. Als ik kijk naar de termijn van bevallen valt daar ook wel ‘winst’ te halen. In studies zie je niet perse minder complicaties als er ingeleid wordt, maar ik kan me voorstellen dat een termijn van 38 vs 41 weken zeker uitmaakt qua gewicht. Ik zou hier met de verloskundige/gyn dus wel een plan voor maken waar jij je comfortabel bij voelt en alle voor- en nadelen bespreken.
Ik heb 3 keer een schouder dystocie gehad en krijg nu dan ook een geplande keizersnede met 37 weken omdat ik ook de pech van het grote babygen heb. Soms kun je er zelf echt niet meer aan doen
Mijn kinderen waren ook macrosoom, deze keer word ik ook regelmatig getest op suiker maar lijk het niet te hebben, voor nu. Ook 2 x schouderdystocie maar omdat ze er wel gewoon uitkwamen uiteindelijk, kan ik gewoon vaginaal bevallen. Zoals mijn gynaecoloog zei: al eet je je koolhydraten nog zo goed verspreid en heb je geen suiker; als jouw lichaam gewoon goede placenta's maakt waardoor ze flink groeien dan is er verder helaas niks wat je extra kan doen om dat gewicht meer in te perken. Wij worden ook eerder ingeleid. Buiten je voedingspatroon zou ik het verder ook een beetje loslaten. Je kunt er gewoon niet veel aan doen, buiten dat... 38-39 weken scheelt zeker t.o.v. de 42 weken+ van mijn eerste, dus eerder inleiden zou wel mijn keuze zijn.
Ik heb ook redelijk grote baby’s gekregen, terwijl ik zelf vrij smal ben (1.70m en 56 kg). Geen zwangerschapsdiabetes gehad. De middelste (jongen) was bij de geboorte 4590 gram en is met een schouderdystocie geboren. Dit maakte mij vrij huiverig voor de bevalling van de 3e en dit heb ik ook direct met de verloskundige besproken. Ik kreeg diverse groeiecho’s en toen het duidelijk was dat ook dit meisje behoorlijk aan de maat was hebben we gekozen voor een inleiding bij 38 weken om te voorkomen dat haar gewicht bij de bevalling boven de 4kg zou komen. Ze woog 3635 gram en ik heb een super fijne en makkelijke bevalling gehad waar ik ook heel snel van hersteld was. Ik denk niet dat je er echt iets aan kunt doen als medische oorzaken zoals zwangerschapsdiabetes uitgesloten zijn, sommige mensen maken grote baby’s en andere kleinere.
Mij is het gelukt, onze 3de was bij geboorte 4650 gram, waardoor ik flink bekkeninstabiliteit had en na een verkoudheid een buikspier scheurde in de zwangerschap en 2 maanden amper kon lopen en de trap niet meer op kon, bij de 4de wilde ik dit niet en ben ik helemaal gestopt met tussendoortjes en slecht eten, ik at ipv patat of pizza wat het gezin dan at, gerust een bord spinazie, geen suikers, geen sappen, 1 snee brood per maaltijd etc, heel streng, onze 4de woog bij geboorte 3700 gram, heel netjes dus. Onlangs bevallen van een vijfde, ik zou ingeleid worden omdat hij weer aan de zware kant werd.. een week te vroeg braken spontaan mijn vliezen en moest ik alsnog weenopwekkers, deze zwangerschap heb ik veel bewogen maar kwa eten nergens op gelet, ennondanks een week te vroeg geboren woog hij 3925 gram.. Ik geloof dus zeker wel dat je voeding grote invloed heeft op het gewicht van een baby.. al zal dit zeker niet bij iedereen zo zijn..
Hier twee grote baby’s, bij de eerste at ik alles - suikers bleven prima (ook in week 34 nog gecheckt ivm grote buik). Bij de tweede kon ik amper eten, wederom meerdere keren dagcurve gedaan ivm grote buik, geen diabetes. Beide werden vroeg (36 & 37 wkn) geboren zonder bv (rand)prematuur-gedrag, volgens de gyn waren ze gewoon groot en snel klaar Had in mijn geval niks met voeding of diabetes te maken.