We hebben 4 gedichtjes voor het geboortekaartje gevonden. Nu kunnen we echt geen keuze maken! Welke vinden jullie mooi? Zolang ik jou bij me heb heb ik de volmaakte liefde lief drink ik uit een pure waterbron en slaap onder een deken van geluk jij bent het goudste zonlicht een volmaakt helder kristal. In liefde ontvangen Uit liefde geboren Door liefde omringd. Je bent om van te houden Je bent precies goed Zoals je bent Je bent prachtig Ik vind je prachtig En ik hou van je Precies zoals je bent Jij bent zo kostbaar in mijn ogen Zo waardevol En ik houd zo veel van je
Bij de eerste denk ik alleen aan 'Julia' van Henk Westbroek. Ik vind ze allemaal wel mooi, maar de derde heeft mijn voorkeur.
Dankjulliewel voor de reacties. Twijfel zelf ook tussen 2&3. Nog maar even goed over nadenken ☺
Ben je alleenstaand ? Dan vind ik de derde wel mooi, Ben je samen met de papa van je kindje, dan zou ik voor de tweede gaan, 1 3 en 4 zijn namelijk in de ik vorm geschreven en als de papa er ook nog bij hoort vind ik het persoonlijk mooier als het gedicht dan niet allen vanuit mama komt.
Nee ben niet alleenstaand 😊 Ja daar heb je wel gelijk dat het door de ik vorm lijkt alsof het uit 1 van de ouders komt. Ik neig nog steeds meer naar de het 3e gedicht. Ik zou er eventueel ook "we" van kunnen maken waar ik staat. Lastig.. ach we hebben nog 10 weken om na te denken.
Ik vind #3 een beetje zoals ze reclameteksten tegenwoordig soms schrijven, alsof het over boter of chocola gaat of zo, weet je wel? En er zit voor mij iets teveel herhaling in. Alsof het nog niet duidelijk was terwijl het dat wel is. Eén boodschap op vijf manieren verteld. Ik zou dan eerder gaan voor zoiets als: Je bent prachtig We omringen je met liefde En we houden van je Precies zoals jij bent Is dat een idee?
Ik zeg ook de tweede, maar dat komt meer doordat je in je inleiding spreekt over "we" en in je gedichten lees ik vooral "ik"... Is echt iets persoonlijks hoor... Maar ik mis echt de wij in je gedichten.
Dat vindt ik dus ook, staat in ieder gedicht ik....Als je alleenstaande bent begrijp ik het wel maar je spreekt in het begin over wij. Waarom komt wij dan niet terug in de gedichtjes?