Hoi, advies, herkenning iemand? Ik werk noodgedwongen samen met iemand waar het niet mee klikt. Ik wil dan ook heel graag een andere baan zoeken maar dan wel na de bevalling want dan lijkt me dat je meer kans maakt (zonder buik solliciteren). Mijn collega is niet bepaald lief en aardig tegen mij. Ze maakt vaak onsympathieke opmerkingen maar dan zo verpakt dat het anderen niet op lijkt te vallen. Ik zal een paar voorbeelden geven: - Ze klaagt regelmatig over dat haar kind in een moeilijke fase zit (peuterpubertijd). Maar ze zegt dat ze dat tegelijkertijd wel leuk vind zo'n ondeugend kind. "Beter dan zo'n brave saaie" Zegt ze tegen mij "Jij hebt zo'n brave he?" - Ik had nieuwe schoenen nodig en (stom ben ik toch) vroeg aan haar waar zij schoenen kocht. Zegt ze: "ja onze smaken verschillen nogal, ik heb een dure smaak dus denk niet dat ik je kan helpen." Kan nog meer opnoemen, maar dat worden er teveel. Ze zijn dus vaak denegrerend van aard die opmerkingen en ze laat altijd doorschemeren dat ze me maar dom /naief vind, mijn smaak slecht vind, mijn kapsel, mijn manier van leven etc. Ik heb wel vaak gezegd dat ik het geen stijl vind hoe ze reageert, maar dat komt niet echt door en de sfeer is dan gelijk de hele dag verrot. Ik negeer haar nu dus gewoon en praat zo min mogelijk met haar. Maar da's best moeilijk want ik hou juist van gezelligheid, ja je zit 9 uur per dag op je werk! Mijn hormonen helpen nu ook niet, kan het maar moeilijk van me af zetten en soms doet het gewoon pijn Hoop zo dat ik na de bevalling makkelijk een andere baan kan vinden. Heb het voordat ik zwanger werd al 4 maanden lang geprobeerd, maar werd telkens afgewezen. Hoe kom ik die laatste maanden door?! Iemand herkenning/tips/opbeurende woorden?
kun je niet aan je baas vragen of je met iemand anders samen mag werken of eventuaal iets anders in t bedrijf mag doen. en probeer dr zoveel mogelijk te negeren of een keer een flinke bek terug geven zodat ze gelijk met de bek vol tanden staat. want gewoon zeggen dat het irritant en vervelend e.d. is helpt dus blijkbaar niet. neem desnoods je ipod o.i.d. mee zodat je dr niet eens hoort
wahahaa ik heb een dure stijl dus kan je niet helpen? Zo die had een slechte aan mij zeg. Vind het echt niet kunnen zo'n opmerking! Ik zou het persoonlijk wel zelf oplossen, wij hebben geen werkcultuur waar een ander dit soort dingen voor mij oplost. Wel lastig!
Gewoon toch proberen er met een superlieve glimlach overheen te gaan. "Ik heb een hele dure smaak, dus kan je denk ik niet helpen?" "Och, blkijkbaar verschillen onze smaken niet zo, want ik vind je schoenen echt heel erg leuk!" Gewoon onuitstaanbaar lief doen, op zo'n manier dat zij niet kan hard maken dat je het eigenlijk een beetje sarcastisch bedoelt, Gloeiende kolen op iemands hoofd stapelen, noemden ze dat vroeger,
Ik vind het echt heel naar voor je dat je nu ander werk wilt gaan zoeken door een stomme collega! Moet je kijken meid hoever je het hebt laten komen. Je moet op een ochtend gewoon tegen haar zeggen dat ze normaal moet gaan doen en niet zulke opmerkingen moet maken omdat het de sfeer verpest en je je daar niet fijn bij voelt. En dat je het fijn vind dat ze erop zal letten. Je moet haar gewoon geen tijd geven om ertussen te komen, en na je zegje gewoon gaan werken. Misschien zal ze wel boos worden ofzo, dan moet je gewoon poeslief doen en nogmaals zeggen dat je het zo fijn vind dat ze erop zal letten wat aardiger te doen. Laat haar lekekr gewoon doen zeg, zoiets moet je niet je baan laten verpesten hoor meid dat is zonde!
Bedankt voor de tips. Ik ben bang dat ik inderdaad een dezer dagen ga 'ontploffen' en dan bedenk ik liever van tevoren hoe ik dat ga aanpakken want ik ben jammer genoeg niet zo verbaal sterk als ik zou willen op dat soort momenten. Bovendien zit er altijd publiek bij want we werken in een grote open kantoorruimte - dat is een van de redenen dat ik het al zo lang heb volgehouden; er zijn gelukkig veel anderen waar ik het wel heel goed mee kan vinden.
Pfff, ik zou op een gegeven moment zo kwaad worden om die opmerkingen dat ik echt uit mijn vel zou schieten! Hoe haalt ze het in dr hoofd zeg?!
het leuke is wel: jij bent zwanger dus je kunt het daarna op de hormonen gooien! Nee hoor, geintje, ik vind het heel vervelend voor je. Ze klinkt echt naar. Ik denk altijd maar: zo iemand heeft mij niet nodig om op haar nummer gezet te worden, die komt zichzelf wel tegen. Geduld is vaak een schone zaak en idd: heeeeeeel aardig blijven. Of om haar te pesten ineens in snikken uitbarsten op een strategisch moment ....
Been there, done that... Alsof ik mezelf lees! Ik ben weggegaan want kreeg echt een pesthekel aan haar! Denk dat het een stukje bedreiging is ofzo... Jullie doen (deels) het zelfde werk zeker? Oh wee als jij het beter doet dan haar he? Terwijl je er minder lang werkt. Ik had er geen trek in + het werk bleek totaal geen uitdaging te zijn dus de keuze was snel gemaakt. Sterkte en laat je niet kisten! In het geval van die dure smaak had je bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Goh voor iemand met een dure smaak kan je anders aardig goedkoop uit de hoek komen...." Maar goed, da's makkelijker geschreven dan gezegd... Groetjes, Kweenie
Idd zoals Rozemarijke zegt, poeslief doen! dan weet ze echt niet waar ze het heeft waarschijnlijk. Of.. jezelf verlagen tot haar niveau, oftewel ook k*topmerkingen gaan maken.
Hoi Mirella, Ik herken het wel een beetje. Het is bij mij dan niet een collega maar mijn teamleidster. Ze maakt dan niet echt zulke opmerkingen naar mij toe maar sinds ik zwanger ben, zit ze me wel de hele tijd de dwarsbomen. BV: ik werk alleen nog maar dagdiensten en geen zondagen. Toen had ze me een keer wel ingpland op de zondag zonder overleg toen ik vroeg waarom dat was, zei ze: ja ik vind het niet kunnen dat een collega 3 weekenden moet omdat jij de zondagen niet meer wil. - of mij maar steeds extra inplannen terwijl ik echt al op mijn max werk. Maar ze brengt het dan zo, dat als ik het niet doe ik niet collegiaal ben En zo zijn er nog veel meer dingen Het zijn misschien allemaal kleine dingentjes maar ook nu ik zwanger ben spelen mijn hormonen meer op en kunnen die dingentjes zo'n pijn doen! Ik heb er slapeloze nachten en nachtmerries van gehad. En mijn bek open trekken naar mijn teamleidster: dat is iets wat niet in mij zit, maar ookal zou ik het doen, dan draait ze het nog zo dat het toch mijn schuld is. Dus ik wil na mijn bevalling ook een andere baan zoeken, want heb hier echt geen trek meer in. Hopen dat het lukt. En jij ook veel sterkte met je nare collega. Negeer haar of geef eens flinke uitbrander (maar is heel moeilijk denk ik want dat heb ik ook nooit gedaan) Liefs Farfan
@ Farfan Dat is zeker rot, ik heb dan nog 'mazzel' dat ze niet mijn meerdere is maar een collega. Denk dat ze het niet kan maken om je in te plannen op zondagen als je het schriftelijk vast laat leggen of als je kunt aantonen dat je daar niet (extra) voor betaald wordt. Is er niet iemand van personeelszaken die je in vertrouwen kunt nemen? (Als ik het zelf niet meer trek ga ik ook naar Pz om te vragen of ik op een andere afdeling kan ofzo). Soms heeft mijn collega een goed humeur en doet ze normaal. Maar meestal is ze chagrijnig - ik vermoed dat ze ontevreden met haar baan is of relatieproblemen heeft -en ra ra op wie ze het afreageert... Eigenlijk te gek voor woorden dat anderen je werklust zo kunnen bederven. Het is gewoon een soort pesten op 'volwassenen' niveau.
jeetje , zo'n ''leuke'' collega was nog niet klaar met mij.. wat denkt ze zelf wel niet wat ze is..! en daar moet jij de hele dag mee samen werken.. ?! het is maar net wat voor natuurlijk je hebt.. ik zelf heb het natuurlijk om het echt niet te pikken.. (wint me ff op,hahaha ) je moet gewoon boven haar opmerkingen staan.. ik had haar allang recht in haar gezicht uitgelachen.. en gezegd , en wie ben jij wel niet ? zo..maar niet iedereen is zo als ik ben.. ben best een kattekop op dat gebied..! maar laat je zeker niet op de kast jagen ! succes meid !
i live on the edge, dude ! maar ik ren daarna wel hard weg. Maar ik kan me voorstellen dat een collega die zulke opmerkingen maakt behoorlijk op je zenuwen werkt. Ik weet niet of er mee te praten valt, maar dat zou ik zelf wel eerst proberen. Zo niet, dan denk ik bij mezelf het leven is te kort om me zo rot te voelen, ik ga lekker verder zoeken naar een andere baan.
Ja dat denk ik ook regelmatig: "ach wijf stik" Maar soms werkt het idd op me zenuwen. In het bijzonder als ik zwanger ben; dan lijken die zenuwen meer bloot te liggen haha!
Daar zeg je wat...zit je al niet zo lekker in je vel op je werk om wat voor reden dan ook, zijn er nog eens die hormonen die het uitvergroten. Aan de ene kant heel functioneel, want zo weet je dat je over een poosje je toch 'echt' zo gaat voelen als je er niets aan doet.
Wat moet deze vrouw dan ellendig in haar vel zitten, zeg. Zo onzeker, zo ongelukkig, als ze zo kat op je. Ik zou zeggen: "Het is je misschien niet eens opgevallen, maar ik vind jouw reacties erg snibbig. Zo werken we niet leuk samen. Als ik jou met respect behandel, mag ik hetzelfde van je terug verwachten." Je kunt een ander niet veranderen, maar nogmaals: zij zit er zelf nog het meest mee. Schouders recht en borst (en buik) vooruit! Sterkte.
Ik had echt gevraagd of ze helemaal belazerd is en dat ze eens heel erg gauw op moet houden, OF je zegt iets aardigs, of je houdt gewoon je kop dicht, maargoed, dat is wat ik altijd doe. Ik negeer het nooit, ik laat et over me heenkomen, ga idd aardig doen en als ze dan door blijven gaan zeg ik waar het op staat.