Hoi dames, Ik ben op zoek naar moeders die ervaring hebben met weer een geplande keizersnede nadat de eerste ook met een geplande keizersnede/gentle sectio is geboren. Ik ben vorig jaar middels gentle sectio (vanwege stuit) bevallen van een prachtig zoontje, ben nu nog niet zwanger maar willen voor een tweede gaan. Ik neig nu meer om weer voor een keizersnede te gaan aangezien de eerste heel goed bevallen is. Een 'normale' bevalling lijkt me helemaal niks, de ervaring zelf zou voor mij geen meerwaarde hebben, belangrijkste is voor mij dat mijn kindje gezond op de wereld komt. We hebben een prachtige en pijnloze bevalling gehad, het herstel ging prima na een week kon ik zowat alles weer. Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Ik heb nooit een keizersnede gehad, maar 2 keer natuurlijk bevallen. Ben erg blij dat ik geen keizersnede hoefde, want herstel duurt dacht ik veel langer. Hou er rekening mee dat een herstel van keizersnede langer duurt, en je langere tijd geen zware dingen mag tillen. Lijkt mij erg vervelend met een peuter. Mag je überhaupt kiezen voor een keizersnede als daar geen medische noodzaak voor is?
Mogelijk heb je niks aan mijn post, want is niet echt een ervaring... Overigens ken ik wel iemand die keizersnede en natuurlijke bevalling heeft gehad. Wat zij zegt: fijn dat ik geen keizersnede hoefde bij de tweede. Waarom zij dat fijn vond weet ik eigenlijk niet.
Ten eerste is mij (inmiddels 14 jaar geleden ) geadviseerd om 2 jaar te wachten met een volgende zwangerschap zodat de littekens (binnen en buiten) de tijd hadden om goed te genezen. Toen ik iets meer als 2 jaar later weer zwanger was heb ik niet de keuze gekregen om te kiezen , maar dat is inmiddels 11/12 jaar geleden dus dat kan veranderd zijn. De eerste was een spoedkeizersnede, de tweede werd uiteindelijk een geplande keizersnede omdat madam over dwars lag. Van beide ben ik snel weer hersteld. Maar ik denk wel dat je rekening moet houden met het feit dat, wanneer het niet medisch noodzakelijk is, je niet zomaar een keizersnede krijgt.
Ik wil toch even inhaken op wat hier boven is gezegd. Na een eerdere keizersnede heb je sowieso de keuze of je bij een 2e ook een keizersnede wilt. Ik heb bij de eerste een spoedkeizersnede gehad en bij de 2e een geplande (eigen keus). Ik werd in het begin wel "bang" gemaakt door de verloskundige dat de gynaecoloog mij dat absoluut zou tegenhouden als alles er goed uit zou zien. Maar eenmaal bij de gynaecoloog voelde ik mij heel relaxed en kreeg ik een informatieboekje mee met de voors en tegens van een natuurlijke bevalling of keizersnede na een eerdere keizersnede. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik een sneller herstel had na de eerste keizersnede. Ik had toen geen naweeën oid. Na de tweede keizersnede had ik dat wel behoorlijk en heb ik het maximum aan pijnstilling gehad. Wel kon ik me sneller douchen, omdat ik de keuze kreeg vanuit anesthesie om een "block" te krijgen gelijk na de keizersnede. Dit was de beste keuze ooit.
Die extra naweeën kunnen ook komen doordat het een tweede zwangerschap is. Ik had hier na tweede bevalling ook meer last van. Volgens de kraamverzorgster past dat bij een tweede of latere bevalling. Maar denk dat keuze voor keizersnee of natuurlijke bevalling echt een persoonlijke afweging moet zijn. Ik begrijp de keus na een eerste keizersnede goed om er nog eens voor te gaan.
Ik heb een spoed ks gehad vorig jaar september. Nu ben ik weer 3 maanden zwanger en ga ik voor een geplande keizersnede. Vooral omdat ik vrij vroeg ben met de volgende zwangerschap en geen enkel risico wil lopen met openscheuren van het litteken enz.
Wat is een block? Dus toch tegenvaller dat herstel bij de 2e langer duurde. Wat was jou reden dan om toch voor de geplande keizersnee te kiezen, probeerden ze je niet over te halen om een normale bevalling te proberen?
Begrijpelijk dat je geen risico wil nemen. Dat is ook wel mijn grootste angst, scheuren van het litteken. Tweede reden is dat ik zwangerschapssuiker had en dat mijn zoon al boven de 4 kilo was en vrij groot. Ben bang dat ik nooit zo'n groot kind eruit kan krijgen op een natuurlijke manier.
Snap ik helemaal ja. Mijn gynaecoloog doet er niet moeilijk over en begrijpt mijn keuze. Zou gewoon je gevoel volgen en voor een keizersnede gaan als je dat het beste lijkt!
Wat een block exact is kan ik je niet na vertellen, maar er werden aan beide kanten van de baarmoeder een spuit gezet. De wond heeft uiteindelijk veel minder pijn gedaan. En ik heb bewust voor een keizersnee gekozen, omdat ik een hele traumatische 1e bevalling heb gehad wat op een spoedks is geëindigd. En die angst zat er behoorlijk in.
Dat zijn persoonlijke keuzes. Ik riep bij de eerste ook tussen weeën uit wanhoop dat ik een keizersnede wilde. Tuurlijk negeerde ze dat haha. Maar ben heel blij dat ik natuurlijk bevallen ben en waarom? Mijn mening.. omdat het natuurlijk is en een keizersnee laat toch altijd een wond en zwakke plek achter. Daar tegenover wil ik wel zeggen.. inderdaad veiligheid van je kind voorop. Mocht er medisch wat zijn dan zou ik inderdaad zeker niet moeilijk doen over een keizersnede. Maar wat niet hoeft dat hoeft niet.
Wat goed, ik moet zeggen dat ik na de ingreep wel veel pijn had in de flanken en met opstaan en zitten. Met een paracetamolspiegel was dat nog redelijk te handelen. Maar was na een week wel weg. Ben benieuwd of ze dat in mijn ziekenhuis ook kunnen doen.
Als je een keizersnee hebt gehad heb je 25% kans dat een natuurlijke bevalling ook eindigt in een spoedkeizersnee, ook mag je niet worden ingeleid ivm scheuren van de baarmoeder. Dus er hangen wel meer risico's aan een normale bevalling na een keizersnee dan als je nog geen keizersnee hebt gehad, vandaar ook mijn vraag.
Ligt aan de reden van de keizersnede toch? Als Het ivm ligging was is dat percentage denk ik lager. Mijn oudste is ivm stuitligging met keizersnede geboren. Zat binnen een week weer op de fiets. Herstel vond een eitje. Tweede is vaginaal geboren. Ik vond het verschríkkelijk pijnlijk en de placenta liet niet volledig los, zodat ik alsnog naar de OK moest. Daar voelde ik me misselijk en rillerig en wilde op dat moment dat ik voor een keizersnede gekozen had. Achteraf vond ik het wel een bijzondere ervaring om zelf mijn kind eruit geperst te hebben. Heb wel een ruggenprik gehad voor de pijn. Nu dus een derde op komst. Eerlijk gezegd hoop ik wel een beetje dat ie in stuit ligt, zodat ik een keizersnede kan krijgen. Ik snap je dus wel. Ik heb (nog) niet het gevoel dat ik een vaginale bevalling aankan qua pijn en ook niet teveel hoop dat ik nu eindelijk wel een keer mijn kind direct bij me kan houden. Maar zal bij hoofdliging wel vaginaal bevallen. Hopelijk dan eens zonder gedoe..
Ik denk dat er ook nog wel verschil zit in ziekenhuis of gynaecoloog, wat betreft het inleiden. Mijn 1e is geboren via ks. Mijn 2e is vaginaal geboren, spontaan begonnen. Bij mijn 3e was ik met 38+1 in het ziekenhuis met harde buiken. Ik bleek al 4 cm ontsluiting te hebben, maar de baarmoedermond lag nog ver naar achteren. Ze wilden mijn vliezen niet breken, omdat ze bang waren dat ik alsnog wee opwekkers moest hebben en dat wilden ze niet vanwege de ks. Bij mijn 4e ben ik met 38+2, 38+5 en 39+1 gestript. Met 39+2 ben ik ingeleid d.m.v. het breken van mijn vliezen. Bevalling kwam niet vanzelf op gang en dus heb ik wee opwekkers gehad. Voordat ik de vraag krijg waarom ik al met 38+2 gestript ben: mijn 3e woog 4666 gram. Ik had een subtotaal ruptuur. De 4e werd weer zwaar geschat en ik was heel bang om dit keer nog verder uit te scheuren. In eerste instantie riep ik dat ik een ks wou. Uiteindelijk afgesproken dat ik niet voorbij de 39 weken zou lopen voor een vaginale bevalling. Bij de controle met 39+1 gaf ik dat weer aan en toen meteen ingepland voor inleiding voor de volgende dag.
Tegenwoordig wordt de keuze voor wel of geen tweede keizersnede gemaakt door (als het goed is) de vrouw en gynaecoloog samen. Samen kun je de voors en tegens van jouw specifieke situatie op een rijtje zetten en daarin heeft jouw voorkeur een hele belangrijke en meestal doorslaggevende rol. Wat wel iets is om mee te wegen is of je na een tweede kindje nog de wens hebt voor meer kinderen. Hoe vaker een keizersnede wordt uitgevoerd hoe meer risico er ontstaat op complicaties door littekenweefsel en verklevingen. Dus neem dat ook mee in je overwegingen.
Ik heb twee keer een keizersnede gehad, twee keer een gentle sectio. De eerste keer was omdat mijn zoon in stuit lag en klem zat. De tweede keer, wederom stuit. En ik had weinig vruchtwater en nog een paar dingen... en mijn dochter lag met de voeten naar beneden. Dus vanuit het ziekenhuis zeiden ze al meteen dat het een keizersnede ging worden. Ik had geen keuze en deels vind ik het jammer dat ik geen natuurlijke bevalling ervaren heb, maar ik ben de dokters en de verpleegkundigen heel dankbaar dat mijn kinderen gezond geboren zijn. Herstel ging beide keren heel snel. Binnen week stond ik alweer te stofzuigen ...
Huh? De zwangere heeft hierin áltijd een doorslaggevende rol (mits wilsbekwaam). De keuze ligt altijd bij de zwangere vrouw of zij een keizersnede wilt. Als zij hier niet achter staat kan de gyn er van alles van vinden, maar dat feest gaat dan niet door.