Naar aanleiding van het topic over de telefoon van je partner wilde ik mezelf weer even toetsen. Mijn oudste heeft sinds halverwege groep 7 een telefoon. Met de expliciete afspraak dat wij als ouders altijd recht hebben om in zijn telefoon te kijken. Niet eens zo zeer omdat ik hem niet vertrouw, maar omdat social media bijvoorbeeld een grote verantwoordelijkheid zijn (internet vergeet niks) en omdat ik de buitenwereld niet altijd vertrouw. Dezelfde regel zal gelden als zijn broertje deze sinterklaas een telefoon krijgt (die zit nu in groep 7). In de realiteit keek ik in het begin nog wel eens en hebben we bijvoorbeeld ook gesproken over welke apps hij mocht installeren. Zo heb ik lange tijd tegengehouden dat hij de NOS app had. Dat klinkt misschien vreemd, maar mijn zoon tilt de wereld op zijn schouders en ik wilde bij bepaald nieuws dat hij daarin begeleiding kreeg. Inmiddels kijk ik niet meer zo vaak, maar ik twijfel een beetje of ik niet zo af en toe wat meer vinger aan de pols zou moeten houden. Ik ben nog nooit echt iets vreemds tegengekomen, maar hij is nu pas echt hard de puberteit in aan het gaan, dus misschien is het nu wel meer nodig dan eerst. Dus hoe gaan jullie hiermee om met jullie pubers?
Wij hebben dezelfde afspraak gemaakt: als we het nodig vinden dan willen we erin kunnen kijken. In het begin (groep 8) deed ik dat regelmatig, gewoon om te kijken of ze snapt hoe je je gedraagt in whatsapp e.d. Nu doe ik dat niet vaak meer. Ze laat regelmatig dingen zien en laat haar telefoon gewoon overal liggen. Ik heb dus niet de indruk dat ze iets verbergt. Ze heeft een vriendin die om 23.00 uur nog rustig op de telefoon zit en dochter appt over hoelaat ze de volgende dag wegfietsen. Dochter slaapt dan allang en vraagt mij als er een appje binnenkomt het even te lezen of het iets bijzonders is. Dus dat gaat prima naar mijn idee.
Ik kijk wekelijks even in de telefoon van de oudste 12 jaar. De jongste 10 jaar doet nog niet zoveel met zijn telefoon maar heeft sowieso minder sturing nodig. De oudste kan nog wel eens onhandig zijn in afspreken of reageren op anderen. We moeten hier dus regelmatig even in bijsturen en begeleiden.
Oudste heeft sinds eind groep 7 ook een telefoon, hier is die afspraak ook gemaakt. Man heeft ook nog dat ouderlijk toezicht, we hebben uitstaan dat hij mee kan kijken of haar via gps kan volgen. Maar hij krijgt wel meldingen van apps die ze installeert. We hebben ook beide de code, dus als het nodig is kunnen we er in. Heel af en toe kijk ik even door de WhatsApp berichten, maar dat is meer omdat ze niet altijd even handig is met dingen afspreken of vergeet te reageren. Wat ik wel regelmatig 's avonds even check is het 'digitaal welzijn'. Soms is er ineens een app waar dan ontzettend veel tijd in gaat zitten (we hebben geen beperking in aantal minuten etc), dan hebben we t daar even over. Maar gaat eigenlijk op het moment best goed
Wij hebben dat de eerste jaren ook gedaan. Toch werd dat op een bepaalde leeftijd wel een discussiepunt. Volgens mij rond 14-15 vonden onze dochters het ergens totaal niet prettig meer dat we maar te pas en te onpas in hun telefoon zouden kijken. En dat kon ik ook ergens heel goed begrijpen! Op die leeftijd deelde ik ook bij lange na niet meer zoveel met mijn ouders eigenlijk gewoon bijna niets meer . En dat kon, want mobiele telefoons bestonden nog niet. Ik kon zelfs besluiten sommige punten niet te delen, want die stonden vroeger niet online, die kreeg je 'terug' en dat toetsblaadje kon je makkelijk in de prullenbak stoppen zonder er verder toe te doen, je gemiddelde probeerde je wel weer op te schroeven . Het is en blijft lastig. Je kind heeft ook recht op privacy en een leven buiten de ouders om, zeker in de puberteit komt die nood hieraan veel meer naar voren. Maar we leven nou eenmaal ook in een wereld waarin we voor ons gevoel onze kinderen veel meer willen beschermen dan 'vroeger' nodig was.
Ik kijk af en toe in haar telefoon, 9 van de 10 keer wel als ze er zelf bij zit. Als er weer meiden gedoe is, wat sinds halverwege groep 8 regelmatig het geval is, kijk ik iets vaker. Ook al zijn er geen bijzonderheden, ik zeg het wel als ik gekeken heb. Zo heeft Q maar weinig contact met haar vader. Zijn vriendin had Q laatst een (leuk) berichtje gestuurd maar zij had al 2 weken niet gereageerd. Dan heb ik het daar wel met haar over en geef aan dat dat niet netjes is. Tot nu toe vindt ze deze aanpak prima.
In die van de oudste niet meer nu hij 13 is. Eerder wel af en toe maar het was allemaal zo betrouwbaar zeg maar, dat ik het nu nooit meer doe. Bij dochter van 11 wel. De meiden in haar klas zijn niet altijd even leuk naar elkaar, ik wil daar het gesprek over blijven aangaan met mijn dochter en snel zien als het mis gaat. Of als mijn dochter de dingen niet zo handig verwoord bijvoorbeeld. Maar dat doe ik eens per week ofzo, dat ik even snel er doorheen scroll.
Ik kijk 1x in de week even naar de appjes. Op de basisschool hadden ze vanaf groep 7 een appgroep en dat ging in het begin regelmatig mis: pesten, gekke foto’s. Maar aan het eind van groep 8 hadden ze het goed onder de knie, hoe je gezellig en respectvol metelkaar moet appen. Alleen nu op de middelbare begint het weer opnieuw
Hier bij de oudste ook WhatsApp check af en toe. Apps die hij download krijg ik melding van (familylink). Filmpjes id me tot nu niet opgevallen dat ik niet mag kijken als hij kijkt
In het begin zeker gedaan, en ben ik ook blij mee dat we dat gedaan hebben. zoveel gedoe gehad, tot stalking en aangiftes aan toe. Jeugdagenten zeiden ook dat veel ouders niet opletten wat hun kind online allemaal doet, en er dus meer gevallen zijn zoals bij ons, maar ouders dus niets weten. En dat klopte ook helaas, we weten dat dit bij meer kinderen is gebeurd en ouders niets wisten. Tip, check ook de geschiedenis in de internet browsers, prive gesprekken op instagram, tiktok e.d. Nu gaat het gelukkig al een tijd goed, ik kijk af en toe nog waar ze mee bezig is. En het zal vast bij (bijna) alle kids gewoon goed gaan hoor, hier heeft het ook tot een diagnose ass geleid. Mede door wat zij allemaal deed op internet. Maar ik had dit ook nooit gedacht dat dit zou gebeuren
In het begin gedaan en blij mee geweest, was een heel vervelende situatie destijds. Maar inmiddels zijn ze 13 en 15 en doe ik dat niet meer. De jongste van 10 heeft nog geen telefoon.
Dat is wel heel heftig! Maxi heeft geen TikTok en Instagram, dus dat scheelt. Wel discord, dus daar kijk ik wel naar.
Die check ik het meest. In het eerste jaar zat er verplicht een ouderejaars in de klassenapp, maar dat is nu natuurlijk niet meer. En ze maken natuurlijk te pas en te onpas nieuwe groepen aan. Ik moet zeggen dat het meest lastige een oud-klasgenootje is. Zij verteld maxi soms zaken in vertrouwen, dus ik vind dat ik me daar grotendeels buiten moet houden, maar toevallig zag ik haar laatste app en daardoor maak ik me een beetje zorgen over haar. Dus daarom check ik nu wel soms wat er binnen komt, zodat ik toch even een vinger aan de pols kan houden.
Hier houden we zo nu en dan de telefoon van de oudste wel in de gaten (11 jaar, groep 8). Niet om hem perse te controleren maar wel om een beetje een vinger aan de pols te houden en dat is in sommige situaties toch wel handig geweest (groepsapp gedoe, tiktok filmpjes etc). Over het algemeen is het een verstandige jongen maar je merkt toch dat ze bepaalde dingen nog niet echt kunnen overzien.
Ja en ik vind dat alle ouders dat moeten doen ze hebben nu een groeps app maar sommige kinderen hebben echt een taalgebruik daar schrik ik echt van
Ja soms als ze in bed liggen en soms met hen samen. Oudste zit nu in de brugklas en die klassenapp ontploft soms bijna. Hij doet er weinig mee, scrolt er af en toe snel doorheen, want het zijn vnl stickers en dan tig keer dezelfde. Hij heeft meldingen ook uit staan van die groep. Ik verbaas me idd wat sommigen er op zetten en met welk taalgebruik. Ik kijk om te zien hoe onze kinderen er op reageren, maar tot nu toe reageert hij alleen op dingen over huiswerk of zo.
Absoluut, maar dan vooral in het begin. Hoe ouder ze worden hoor met privacy ze krijgen. En afhankelijk van hoe ze met hun telefoon omgaan natuurlijk. Mijn twee oudsten (17 en 19 jr) kijk ik al jaren niet meer mee. Mijn 13-jarige heeft nog de nodige toezicht nodig. En zij mag ook niet zomaar haar code veranderen, dat betekent nl. dat ze haar telefoon meteen kan inleveren. En ik vermoed dat het bij haar veel langer nodig zal zijn om e.e.a. te monitoren.
Tot welke leeftijd vind je dat dat moet dan? Ik deed het ook altijd hoor, maar mijn zoon is nu 15 en heeft ook recht op zijn privacy.