Zouden jullie het je kindje van 5 al vertellen na de vitaliteitsecho met 7 weken? Ik twijfel enorm, maar wij willen het onze ouders, broers en zussen wel al vertellen, omdat die regelmatig over de vloer gaan komen binnenkort ivm een verbouwing en ik veel moet spugen en ze dat dus zeker gaan horen. Maar vind dus ook dat zij het eerste recht heeft om het te weten, lastig
Wij hebben het ook eerst onze oudste verteld. En een paar uur daarna de familie. Het maakt op zich niet uit. Als je zou wachten, zou je dat doen omdat het nog mis kan gaan? Dan ziet je oudste ook jullie verdriet toch? Dus ik denk dat het niet uitmaakt wanneer je t verteld. Gefeliciteerd en een fijne en gezonde zwangerschap toegewenst!
Nee, ik zou dat te vroeg vinden. Er kan nog zoveel gebeuren, en dat is best lastig uit te leggen. Mits je er niet onderuit kunt natuurlijk. Hier bij de laatste verteld met 9 weken. Dit omdat oudste zich erge zorgen om mij maakte (veel spugen, wat ik anders nooooooit doe) en echt bang was dat ik heel ziek was en naar het ziekenhuis moest. Ik kon er toen niet meer omheen.
Wij hebben het vroeg verteld ja. Hebben geen vroege echo, maar wel verteld aan de kinderen afgelopen week. Als het mis gaat dan wil ik dit ook met ze delen. Zou overigens wel weer anders zijn denk ik wanneer het wel al eens mis was gegaan.
Wij hebben t na 10 weken vertelt aan mijn oidste dochter, daarna pas aan famillie enzo We vonden t belangrijk dat mn dochter het als eerste wist, al kon ik mn mond niet hoiden tegen mn beste vriendin, omdat die míjn steun en toeverlaat was de gehele 4 jaar dat we bezig waren, en met t ivf traject Maar alle andere wisten t pas nadat mn dochter t wist
Ik zou dat doen. We hebben het verteld toen waren ze 4 en 6 en ze waren enorm blij. Iedereen ook verteld en echt de hele wereld met 11 wk maar is alsnog misgegaan met 15wk. We hebben geen spijt van iedereen heeft meegeleefd en kids ook moeten het kunnen weten! Nu 6wk zwanger en ik krijg over paar dagen echo we vertellen het kids ook gelijk omdat hun blijdschap wil ik niet ontnemen ook al mocht her misgaan.
Nee ik zou t niet vertellen. Te vaak gehad dat t hierna alsnog misging. Daar boven op duurt het vanaf de termijnecho al zooo lang voordat de baby er is. Dat vinden kinderen al veel te lang. Als je t dan ook nog een maand eerder verteld...
Toen wij bij de vk waren voor de echo, waren onze kindjes bij opa en oma. Toen we terugkwamen hadden we de foto van de echo in een envelop gedaan en aan mijn dochtertje gegeven. (Toen 6jaar) Terwijl zij hem opende en erin keek waren mn ouders en toevallig ook broertje en zus erbij en ze herkende de echo en zei “krijgen we een baby?!” Dus zij wist het als eerste maar ook meteen de rest helaas bij de 2e echo geen hartje meer en het viel me zwaar om het de kindjes te vertellen maar hun reactie was zo hartverwarmend en lief dat ik het eigenlijk heel fijn vond dat ze het wisten! dit deelden we samen als gezin! En kindjes zijn eigenlijk heel makkelijk en nuchter (vallen en opstaan zeg maar) Mochten wij straks een goede echo hebben, zal ik het haar weer meteen vertellen!
Onze zoon wist het rond de 8/9 weken. Hij dacht eerst dat ik ziek was omdat ik moest spuiten. Hem uitgelegd dat papa en mama graag nog een broertje of zusje wilde hebben. Maar dat de dokters in het ziekenhuis daar mee hielpen. Daarom hem het ook gewoon verteld al had hij het al zelf ontrafeld door ons af te luisteren.
Wij hebben het best snel verteld. Maar dat kwam omdat ik HG had. Ze was 4 en zag mij constant boven de pot hangen, of weer in het ziekenhuis. Daarom is iedereen snel op de hoogte gesteld. Ik denk dat je een 5 jarige echt wel kan vertellen hoe en wat!
Wat leuk! Gefeliciteerd Ik volg jou op insta Wij hebben destijds nog gepraat in de september 2015 groep.
Ik heb gewacht tot na de termijnecho. Mijn broers en moeder wisten het al wel. Maar toen mijn dochter het wist wist ook gelijk iedereen het. Dus bewust gewacht.
Hier wilde ik het pas na de termijn echo vertellen. Maar oudste (4.5) wist het al. Die zei ineens. Mama jij hebt een baby in je buik. Nu was mijn buik best wat dikker. Darmen enzo. En 3e. Toen vroeg ik aan hem. Vindt je dat omdat mama de buik wat dikker is? En hij. Nee omdat er echt een baby in zit. Toen kon ik er niet meer omheen. Kinderen voelen het ook vaak aan.
Wat leuk! Nou dan is voor je al bekend! niet doorvertellen nog he *ik weet dat het gewoon bij mij de hele zwangerschap mis kan gaan dus ik durf niet echt iets te plannen maar ik heb besloten gewoon het positief inzien. Mocht het weer mis gaan dan hebben we en de meiden tenminste ook gewoon op normale manier genoten van een klein stukje verwachting en zwanger zijn. Ik wil dat de meiden en we het positief zien en durven dromen ervan. Ze weten dat het mis kan gaan heel goed maar ze zijn altijd heel positief erover ik wil ook zo zijn zoals zijn. Ik heb al behoorlijke buik soort van: is ze zwanger of dik? Voordeel om het eerder vertellen is dat mensen niet hoeven steeds dat denken en op social media ook gewoon net na de Nipt denk ik doe ik, mocht het mis gaan hoef je dus het ook niet aan iedereen apart vertellen steeds opnieuw dat het mis weer is..
Wij hebben bewust gewacht tot na de termijnecho met 12 weken.. Ze zijn nog zo jong (4 en 6) dat ze een miskraam e.d. niet zullen snappen.. ja het kindje is er niet meer, maar ze kunnen niets met het verdriet. En daarnaast duurt een zwangerschap, zeker voor kleine kinderen, erg lang dus met 3 maanden vertellen vond ik al vroeg genoeg.
Mijn zoon is iets ouder maar hoorde van ons dat hij grote broer zou gaan worden toen ik 10 weken zwanger was. Ik heb een knuffel gekocht van een beer die een klein beertje vasthield. Lintje met kaartje erom gehangen met daarop: grote broer. En dit dus gefilmd. Was geweldig
Wij zijn nog erg in dubio.... Aan de ene kant zou ik het ze vroeg willen vertellen, maar mijn dochter kan geen geheimen voor zich houden (ondanks dat ze bijna 9 is). Daarbij vind ik het deze keer des te spannender of alles goed mag blijven gaan. Ik neig ernaar om het pas na de termijnecho wereldkundig te maken, maar dan wel als eerst aan onze kids. Vanwege corona en de impact op bepaalde mensen in onze familie, hebben we er bewust voor gekozen maar 2 mensen buiten ons gezin (waar ik heel goed en innig contact mee heb) in te lichten al. Op hen kan ik leunen als het toch niet goed blijkt te zijn.
Als ik had kunnen wachten, had ik het gedaan. Ik had wel meteen mijn (schoon)ouders en onze broer/zus ingelicht aan begin van zwangerschap, met ook de mededeling dat de kinderen nog niets wisten. Dat begreep iedereen. Ik wilde wachten tot na eerste trimester, maar ik begon in week 5 te spugen en kreeg HG. Was ziek en kon weinig. Kinderen dachten dat ik dood ging, vooral mijn dochter van 3 jaar bleek zich veel zorgen te maken (kreeg wilde verhalen terug van erg verontruste begeleiders op school en op KDV die dachten dat er iets heel ernstigs aan de hand was )... dus meteen na de eerste echo met 8,5 wkn verteld.
Ik heb twee keer een miskraam gehad, bij acht weken en bij ruim 10 weken. Wij hadden beide keren het de kinderen nog niet verteld en daar was ik achteraf blij om. We hebben ze toen ook niet verteld over de miskraam (pas later wel, maar toen was ik al zwanger van onze deur). Mijn moeder had een miskraam toen ik negen was en toen wist ik al dat ze zwanger was en ik vond het echt verschrikkelijk