Kind van 6 en kind van 2..hoe doen mensen dit?

Allereerst herken ik totaal niet wat je zegt over die positieve berichten op internet. In mijn omgeving hoor ik van iedereen dat ze het heftig en zwaar vinden. Helemaal de mensen die daarnaast ook nog werken.
Dus in die zin bedoel ik het ondersteunend, je bent niet de enige!

Ik vind het ook lastig. Ik werk nu elke dag vanuit huis. De kinderen, waarvan er 2 schoolwerk moeten doen, worden het onderhand ook best zat om alleen maar thuis of hier in de buurt te zijn. Ze krijgen overal ruzie om, waardoor manlief (die ook thuis probeert te werken) en ik het ook aardig zat zijn. Omdat ik vermoed dat het nog lang zal duren proberen we rekening met elkaar te houden en er desondanks wat van te maken. Maar om nou te zeggen dat ik het leuk of ontspannen vind... zeker niet. Een dagje werken op kantoor is vele malen rustiger

 

Heb je een vast dagritme? Mij helpt dat heel erg en het zorgt ook voor rust (2 kinderen van 4 en net 3). Natuurlijk wijken we er ook wel eens vanaf (als ze niet naar buiten willen maar binnen goed spelen is dat ook prima) maar ik probeer wel echt dingen op een vaste tijden en volgorde te doen. Dat geeft voorspelbaarheid en ook rust. Ook heb ik net als op school pictogrammen hangen met welke dag het is en in dezelfde kleur als op school etc. Gewoon zodat ze een beetje snapt wat er gebeurd.
Maar ik herken ook zeker dat het lastig is. De eerste week ging heel goed, maar de laatste dagen is mijn oudste (4) ook echt boos en opstandig en ben ik zelf ook gewoon moe. En als het echt niet gaat, dan gaat gewoon de tv aan en gaan we een film kijken. Liever dat dan ontploffen

 

Ik vind het ook pittig hoor. Hier een 8 jarige en een baby van 8 maand. Ik probeer de oudste zoveel mogelijk te helpen met zijn schoolwerk, maar heb ook een baby die aandacht vraagt en in de gaten gehouden moet worden. In de box blijft hij jengelen en dan kan de oudste zich ook niet concentreren.

Just go with the flow. Komt het school werk niet af, jammer dan. Het is ook geen must. Juf geeft zelf ook aan, probeer zoveel mogelijk te doen. Het hoeft niet af. Daarnaast doen we 's avonds met de oudste vaak een spelletje waar dobbelstenen of een lees kaart in zit. En verder zijn we flexibel, Netflix, switch etc..

 

Ik denk dat die über-positieve fb en instagram posts vooral momentopnames zijn. Het zal echt niet de hele dag door zo fantastisch gaan. En er zijn meer dan genoeg gezinnen waar het allemaal niet zo makkelijk gaat met kinderen die snakken naar structuur en ouders die ook moeten werken, het niet echt op pad kunnen gaan etc.

Ik denk dat ik voor mijn 3-jarige deze gratis dagritmekaarten ga uit printen: https://www.heutinkvoorthuis.nl/nl/grip-op-de-dag-met-onze-gratis-dagritmekaarten/news/280/
Hij heeft net iets meer peuterbuien dan normaal. Misschien is dat ook wat voor jouw kinderen. Een beetje duidelijkheid over hoe de dag/week eruit gaat zien, kan al helpen. Ik deed dat standaard vanaf dat mijn jongste dochter een jaar of 5 was. Zij is echt een ‘structuurjunkie’. Nu gaat het eigenlijk bovenverwachting goed, maar dat is ook te danken aan het schoolwerk dat ze krijgt (nu groep 7).
En verder ben ik wel iets soepeler met schermtijd. Het moet nu gewoon haalbaar blijven voor ons allemaal.

 

Ik hoor eerlijk gezegd weinig positieve verhalen. Mensen die alles geweldig willen laten lijken heb je in een normale situatie ook al
Mijn oudste twee regelen zelf hun schoolwerk en mijn dochter van groep drie is inmiddels ook de motivatie een beetje kwijt, ze doet wel haar werkjes maar raffelt het ook weer redelijk snel af. Ik kijk haar werkjes na en dan doen we na etenstijd even samen kijken wat er verbeterd kan worden en dat werkt op zich wel goed, niet direct kritiek geven als iets niet helemaal goed is gemaakt. We lopen redelijk op schema en doen ons best maar ik ga er geen strijd van maken, Vandaag heeft ze helemaal niks gedaan. Na het eten gaat ze wat lezen en morgen gaan we weer verder.

 

Niet. Alle extra werkjes en goed bedoelde links van knutselwerkjes bekijk ik niet eens. Ik heb het geluk dat de 2 oudste vrij probleemloos ‘s ochtends hun schoolwerk doen en voor de rest maak ik het me vooral niet te moeilijk met een kleuter die niet spelen kan en baby die geen moment zonder me kan (ook ‘s nachts niet)
De kinderen hebben alle 3 autisme. Ze raden dan juist al die dagschema’s aan. Maar dat werkt hier dus niet. Raakt iedereen helemaal gestresst van. Dus losgelaten en nu loopt het prima. Tuurlijk zijn er ruzies tussen de kinderen enzo, maar dat hoort er ook gewoon bij

 

Hier een van 6 en een van 4, is ook strubbelingen hoor. Ik probeer een vast ritme aan te houden. Sochtends de schoolwerkjes, smiddags meer spelen. En willen ze tot 12 uur in pyama lopen, maakt mij niet uit. Als daardoor de dag leuker begint is dat voor mij prima. De 4 jarige kijkt wat meer filmpjes in de ochtend als de oudste alle werkjes aan het maken is. Tussen de opdrachten door mag hij (die van 6) spelen. Dus half uur rekenen, half uur spelen. Als ze overal dwars over gaan doen vraag ik wat willen jullie dan doen, en dan gaan we bijv. Knutselen, of we plakken de hele vloer vol met papier en gaan kleuren. Dan komt het schoolwerk maar even een uur later. Het kost heel veel energie, heel veel flexibiliteit, en vooral niet te veel eisen overal aan stellen. Oja en tussen alles door moeten we ook nog werken...tja dat staat helemaal op een laag pitje.

 

Oja en af en toe even naar buiten helpt hier ook, even een rondje lopen, voetballen, skippyballen, wat dan ook, die energie moet er uit.
Of als het regent op youtube een dansfilmpje van just dance, even lekker gek dansen.

 

Hier een ritme zoals we dat altijd hebben. We hebben afgesproken dat op maandag tm vrijdag gewoon aangekleed word. Dat kan normale kleding zijn. Soms de onesie tot mijn spijt. Maar goed. School werk doe ik hier maximaal een uurtje. Ik zit er dan ook bij om het te begeleiden. En daar zit dan een klokhuis aflevering bij in. De rest van de dag gaan ze hun gang. Ik ga ze niet steeds vermaken. Heb ook andere dingen te doen. We doen echt wel extra spelletje of een knutsel. Hier helpt weten waar ze aan toe zijn. Wat gaan we doen, hoe lang duurt het, wat gaan we eten. Alles voorspelbaar. Word er een boos omdat ze dr zin niet krijgt: dan kunnen zie kiezen; of weer gezellig doen of even met hun ‘boos doos’. In die doos zit klei en een klein speelgoed ding. Kunnen ze zich op wat anders focussen.
En anders ‘heb ik ook geen zin om ....’ werkt ook vrij goed haha

 

Ritme is hier ook 3x niks... En eerlijk, ik ben mama en geen juf... Tuurlijk probeer ik het ritme van thuis erin te houden.. Dus zelfde tijd eten, fruit, middag eten, tussendoor, warm eten ect... Maaruh, ga echt geen hele ochtend werkjes doen. Hij zit in groep 1, en zoek elke dag ff iets uit om wat te doen van de week planning maar ik ga echt de hele planning niet af.. Heb daarnaast nog drie (3,5jr en 2 van 1 jaar...)

Vanaf volgende week gaat juf video bellen om soort van luchtig les te geven.. We gaan 't zien.

 

Hier een 6-jarige, een kleuter, een peuter en baby.
Wat ik doe is meestal:
Ruim van te voren aankondigen hoe de ochtend/middag eruit ziet.
Dan zet ik de 6-jarige aan het werk.
Dan doe ik een werkje met kleuter. Ondertussen help ik de 6-jarige, de peuter en baby in de draagdoek.
Als kleuter klaar is, gaat die spelen.
In de woonkamer zachtjes, anders gang of boven.
De 6-jarige kan in de woonkamer werken maar moet dan geluid voor lief nemen. En anders eigen kamer of andere ruimte.
Ik leg uit dat de situatie niet ideaal is maar dat we er het beste van proberen te maken.
De oudste moppert ook wel omdat die veel meer werk heeft.
Na een half uur, een evenlange pauze werkt hier goed. Voor peuter ben ik soepel met schermtijd want die snapt niet dat ze wel thuis zijn maar niet meespelen.
Ik probeer rond slaap van baby te plannen en verplaats echte concentratie dingen naar avond of ochtend heel vroeg, als ik even een kind alleen heb.
Maar bovenal probeer ik een goede sfeer te handhaven, dat staat op 1.
Sterkte hoor, het is pittig. Wees mild naar jezelf en naar je kinderen

 

En daarom heb ik geen Instagram en Facebook, scheelt een hoop valse lucht haha.
Maar goed, ik heb er ook één van 2 (hij wordt zaterdag 3) en één van 6. Ik heb een dagritme, wat voor de oudste goed werkt. In de ochtend kunnen we allemaal het meeste hebben, dus doen we dan de school werkjes. Mijn zoon vermaakt zich vaak wel even met letters, een puzzel of tablet. In de middag doen we rustig aan, dan moet ik werken (pc in de hobbykamer). Vaak spelen ze nog paar keer buiten. We hebben een afgesloten tuin en kan ze met camera's in de gaten houden. Zo kunnen zij uitrazen en ik even op adem komen en werken. Als escapes heb ik de tv, Gynzy kids op de pc waar mijn zoon graag mee kijkt. En we dansen wel veel op leuke liedjes.
Tja en soms is het gewoon niet gezellig, dan schiet ik uit mijn slof, gaan de kindjes elkaar te lijf en is het even rot. Dan vallen er wat tranen over en weer en beginnen we weer met frisse moed.
Wees niet te hard voor jezelf en niet teveel geloven in sprookjes van anderen

 

Hier gaat het go with the flow. Ik kies echt mijn strijd. Schoolwerk ‘moet’ deels, tandenpoetsen moet. En de rest, wat gaat dat is mooi meegenomen. Een keer later naar bed of de hele dag in je pyjama, een keer geen fruit, een keer iets lekkers extra, wat langer op een scherm, allemaal prima..
Ik doe wat ik kan en gaat het niet, dan doen we het anders of gewoon niet.
Morgen is er weer een dag

 

Vrees niet! Gij zijt nimmer alleen! ( letterlijk niet XD )

Ik heb ongeveer wat jij hebt, plus een puber. Die is gelukkig weer “opgehoepeld” naar haar kamer. Die was na 3 leuke dagen ook niet meer te nassen.

S2 zit iedere morgen onder het strenge oog van haar vader op zijn kantoor 3 uur huiswerk te maken en laten we daarna LOSSS in de dierentuin. Na 950 keer dreigen dat ze zonder verhaaltje naar bed moet, luistert ze redelijk naar onze smeekbedes.

Dan E....die wil zelfs niemand van marktplaats hebben. Wat een terrorist is dat zeg mennn.

Mijn oplossing? Ik werk GELUKKIG in de zorg en heb mezelf voor alles opgegeven waar ik extra voor kon werken. De avonden, daar drink ik mezelf doorheen

 

Hier 2 kinderen met autisme en een peuter puber.

Mijn oudste heeft op school 1 op 1 begeleiding, anders doet hij in normale omstandigheden al niets.

Met onze jongste zoon waren we net op een wachtlijst voor therapie geplaatst. Grootste doel: uitvinden hoe we hem zo ver krijgen om opdrachten uit te voeren.

De jongste wil best een werkje doen als ze rustig alleen op woensdag thuis is. Dan knipt ze fanatiek met de schaar en is creatief met kid knex. Als haar broers er zijn geeft ze er de voorkeur aan mee door de kamer te stuiteren.

Ik en mijn vriend hebben ieder een leuke kantoorbaan, die wel de nodige concentratie vereist.

En dat was voordat we met zijn allen thuis kwamen te zitten.

Mag je driemaal raden hoeveel er hier de afgelopen weken aan school is gedaan.

 

Ben dan misschien enorm gezegend met de oudste die zonder problemen aan zijn schoolwerk gaat. Maar eerlijk, buiten dat ik echt nauwelijks berichtjes voorbij zie komen dat het allemaal geweldig gaat, vind ik het ook hier pittig want na dat schoolwerk hebben we nog ongeveer 3/4 dag over en met een prepuber en een dreumes geen perfecte combi...
Overigens de enige 'zie het hier perfect gaan' berichtjes die ik voorbij zie komen zijn eigenlijk de 'reclames' met wat je allemaal met je kind kunt doen dus niet van personen zelf. Er is er nu 1 gestart met korte filmpjes met gym oefeningen, een bekende dan en uitgevoerd door haar kids. Super leuk en de oudste doet mee, de jongste probeert het.

 

Pick your battles.

Dat houd ik aan. Maar wel zo nodig met consequenties voor bepaalde keuzes. Willen ze de hele dag in hun pyjama of onesie lopen? Prima, we hoeven toch nergens naar toe. Maar bv. de tv niet uit willen doen (op de afgesproken tijd - we hebben hele duidelijke en naar mijn idee vrij ruime afspraken over wanneer het schermtijd is en wanneer niet), is gewoon helemaal geen tv meer kijken. Niet gezond willen eten is ook niet meer ongezond eten. Enz. Zal niet voor alle kinderen werken, maar hier kiezen ze meestal uiteindelijk wel eieren voor hun geld.

De positieve berichten op FB ed herken ik ook niet. Of misschien lees ik er overheen, want het boeit me ook weinig. Ik doe mijn best, mijn kinderen doen hun best en dat is waar het om gaat.

 

Zoontje (8,autisme) en oudste dochter (bijna 14) staan elkaar ondertussen naar het leven, ik overdrijf niet!
Omdat de WiFi op haar kamer niet geweldig is, breng ik haar s’ochtends naar haar vader.
Daar kan ze in alle rust huiswerk maken. Haal haar rond 1630 weer op.
Ik herken me totaal niet in de positieve knutselverhalen. Blij als het bij anderen fijn gaat hoor!
Maar zoon heeft zooooveel moeite met deze situatie. Heel, heel vermoeiend.

 

Hier 2 van 6 en 4.
We hebben geen ritme/schema en zien hoe de dag loopt. We moeten allebei gewoon werken thuis en moet zeggen die combi is behoorlijk pittig. We proberen voor te lopen op het huiswerk. Dus in het weekend al het huiswerk van maandag te maken en zo verder zodat wanneer het een dag niet lukt het geen ramp is. Verder bekijken we het per dag. De ene dag hebben ze een goede dag en kunnen ze zichzelf goed vermaken, de andere dag niet. Dat betekent dan in de avond werken om wat leuks te doen met de kids overdag. Verder gaat 1 van ons in de middag een uur met ze wandelen. Wanneer we vrij zijn vind ik het goed te doen maar vooral de combi met werk waarin ook van alles verwacht wordt vind ik zwaar.