Oke ik ben toch eens benieuwd. Voor degene die in een flatgebouw wonen, in hoeverre houden jullie rekening met je onderburen? Even de situatie, wij wonen in een flatgebouw met daarin masionattewoningen. Wij wonen op de 2de etage op de hoek, hebben dus 1 buur naast ons, een buur onder ons en een buur boven ons. Met de directe buurvrouw veel contact, met de onder- en bovenburen eigenlijk helemaal niet. Onze woning bestaat dus uit 2 etages, de woonkamer, keuken etc beneden en 2 slaapkamers en badkamer boven. Wij slapen met onze slaapkamer onder de woonkamer van mijn bovenburen (horen soms de tv aanstaan of de wc doorgetrokken worden) en onze woonkamer ligt boven de slaapkamer van onze onderburen. Sinds ons zoontje er is ben ik me ineens in het weekend zeer bewust van het 'lawaai' die onze kinderen kunnen maken. Met mijn dochter eigenlijk nooit zo opgelet, die was een uitslaper en lag vaak als ze wakker werd nog even bij ons in bed tab te kijken en daarna ging ze meestal eerst in bad. Dus eer dat we beneden waren was het al ver in de ochtend. Nu met mijn zoontje echter begint de dag in het weekend toch een stuk vroeger. Ik probeer de kinderen tot ongeveer 8 uur boven te houden en dan gaan we naar beneden. Heb mezelf voorgenomen dat ze tot 9 uur rustig moeten doen ivm mijn buurvrouw beneden. Ik wil niet dat mijn kimderen elk weekend de oorzaak zijn dat zij vroeg wakker is. Na 9 uur mogen ze natuurlijk niet de boel op stelten zetten, maar dan mag er wat meer geluid gemaakt worden. Ik spreek mijn onderbuurvrouw echt nooit (en woon er al 8 jaar...), dus in hoeverre zij last van ons heeft weet ik echt niet, ze is hier in ieder geval nooit aan de deur geweest ofzo. En natuurlijk zou ik het haar kunnen vragen, maar ik wil ook geen slapende honden wakker maken... Dus ik dacht ik gooi mijn vraag er hier eens in, in hoeverre houden jullie met de kinderen rekening met jullie (onder)buren in de ochtenden?
Ik hou zelf ook niet zo van gillen en schreeuwen in huis en de buren hebben we ingelicht dat we een kind hebben, en dat het ons van te voren spijt van de geluidsoverlast, en dat ze het vooral moeten laten weten als we overlast geven. Maar de muren zijn hier redelijk isolerend en we hebben een rustig kind, dus we houden er eigenlijk geen rekening mee.
Ik heb gelukkig hele begripvolle onderburen. Maar sochtends probeer ik zoveel mogelijk rekening te houden. Ik wil niet dat ze sochtends gaan rennen springen en gillen. Overdag zijn we vaak weg maar we zijn ook weleens een dag thuis. En overdag laat ik ze wel gewoon spelen.
Ik woon tussen de advocaten kantoren dus wij kunnen herrie maken wat we willen. Maar alsnog zijn er bij ons regels over herrie en rusttijden.
Hier ook een maisonnette woning op de 3 en 4e etage, voordeur zit op de 2e etage. Met de buren naast ons zijn geen problemen, we horen elkaar weleens maar dat valt onder huiselijke geluiden. De vorige onderbuurvrouw heeft nooit wat gezegd terwijl mijn oudste toen wel beneden heeft gespeeld. Zij is verhuisd en toen kregen we de buurmandie naast ons woonde onder ons te wonen. De onderbuurman is meerdere keren erg agressief geweest omdat hij de stofzuiger/keukenmachine/vaatwasser/blokjes op de grond en kinderen op de trap hoorde. Dit is zo erg geworden dat de kinderen beneden niet mogen spelen omdat hij anders weer agressief voor de deur staat. Verre van leuk en we willen heel graag weg maar geen aanbod jammer genoeg.
Oh jemig, dat is wel heel heftig zeg, wat word je dan beperkt in je eigen huis zeg. Kan me goed voorstellen dat jullie graag weg willen, hopelijk komt er snel ander aanbod.
Wat is de reden dat je daar nog woont? Heb je geen mogelijkheden voor een gewone woning? Al dan niet buiten de stad. Met kleine kinderen op een flat is enorm behelpen. Die kunnen geen kant op. Niet zomaar naar buiten en altijd rekening houden met alle buren.
Wij wonen op een appartement met nu 1 en over een tijdje 2 kinderen. Eigenlijk houden we nergens rekening mee. Klinkt lulliger dan het is, maar de meeste buren hebben ook kinderen, en ik geloof niet dat we last van elkaar hebben. Daar moet ik wel bij zeggen dat wij de fietsenstallingen onder ons hebben, en dus geen onderburen. Geloof dat de bovenburen en speciale ondervloer hebben.
Ik ervaar dat echt niet zo, als behelpen. Kijk wel naar een andere woning, maar ook best verknocht aan ons (super betaalbare) appartement. We werken beide veel, dus zoontje (2,5) is 4 dagen per week bij gastouder met enorme tuin. Op vrije dagen gaan we er altijd op uit, naar speeltuin, dierentuin, park etc. Heb het echt nooit een probleem gevonden. Daarnaast wonen we overal dichtbij (winkels, sportgelegenheid, supermarkt, alles op loopafstand) En geen tuin onderhoud is ook best fijn
"Enorm beholpen" vind ik wel heel erg sterk uitgedrukt en klinkt me eerlijk gezegd een beetje wereldvreemd in de oren... Er groeien ontzettend veel kinderen op in flats. Ons vorige huis was weliswaar geen flat, maar een huis zonder echte tuin (grote stad...). Je kunt gewoon naar parkjes en speelpleintjes gaan. Daar zijn vaak veel buurtkinderen en is voor de kinderen alleen maar leuk en gezellig. Daarnaast staan flats vaak in grote steden en hebben die kinderen ook allerlei leuke dingen te bieden, die op veel grotere afstand liggen als je groter en landelijker woont (wij woonden vroeger praktisch naast een dierentuin bijvoorbeeld...) On topic: ik vind het super buurvriendelijk van je dat je je kinderen een beetje kort houdt voor 9 uur. Ik denk dat het feit dat je nog nooit geklaag hebt gehoord ook wel iets zegt. Volgens mij ben je een prima buur en hoef je je geen zorgen te maken . Zolang je maar een ingrijpt als je kinderen met spullen gooien, stampen of gillen (maar dat moeten wij ook nog steeds ook al wonen we vrijstaand, want dat noemen we ook wel opvoeden.. ) hoort af en toe gelach of wat harder gepraat of een paar boze, wat hard uitgesproken woorden bestemd voor broer of zus er gewoon bij.
ik slaap graag uit en heb een makkelijk kind daarin. Via de chromecast start ik een film/serie en ze is rustig. Wel moet ze in huis schoenen uit doen om de onderburen niet tot last te zijn
Zie dat er al andere gereageerd hebben, maar jemig wat kortzichtig deze reactie zeg. Mijn kinderen vermaken zich prima op de flat, spelen in de zomer op het balkon of de galerij en daarnaast gaan we elke dag wel (meerdere) keren naar buiten. Neemt niet weg dat ik inderdaad graag zou willen verhuizen naar een eensgezinswoning met tuin, maar ja de koopmarkt is op dit moment niet echt gunstig voor ons. Daarnaast hebben we gewoon 85m2 ruimte, 2 woonlagen, dus zo klein en behelpen wonen we niet, dus om dit huis te verkopen moet er wel iets groters betaalbaars zijn en daar is de huizenmarkt helaas op dit moment voor ons niet gunstig voor.
Ja dit had ik bij mijn dochter ook, die kon zich ook prima vermaken op de tab in de ochtend, waardoor we rustig konden opstarten. Helaas is mijn zoon en wat vroegere vogel en nog niet in de leeftijd dat hij rustig kan blijven zitten voor een film. En ja, als zoontje lekker aan het spelen is, dan wil dochter dat natuurlijk ook en zijn we nu dus wat vroeger beneden dan in het verleden
We zitten in een flat met meer (jonge) kinderen dus er wordt ook veel door de buren geaccepteerd. (100m2, net buiten den haag, park en zwembad op loopafstand, nou ja, eerder struikelafstand, dus ideaal met kinderen als een eengezinswoning niet haalbaar is)
To ik begrijp wel dat je soms geen keuze hebt en er het beste van moet maken. Hoop dat je snel wat kunt vinden.
Wat is dat nu voor iets raars? Ik heb een eengezinswoning gehad in het verleden die veel minder kindgeschikt was dan de flat waar ik nu zit. Op het balkon kan mijn dochter heerlijk met water rommelen, we hebben vrij uitzicht met zicht op veel vogelsoorten die ze daardoor op 4jarige leeftijd allemaal weet te benoemen en binnen ook alle ruimte. Bij lekker weer lopen we 100meter en is er een park met meerdere speeltuinen (enkel een straat in een woonwijk met drempels oversteken). Ik denk dat er heel wat eengezinswoningen minder gunstig liggen. Een flat is geen minderwaardige woning. Het heeft ook veel voordelen. Misschien tijd om jouw visie te veranderen, want je doet nu net of je je kinderen niet het beste gunt als je voor een mooi appartement ipv een kleine eengezinswoning met postzegel als tuin (om in dezelfde prijsklasse te kijken en dan ook nog in een slechte buurt) kiest
Wat is dit nou voor rare reactie. Alsof je zielig bent als je in een flat woont. Mijn kinderen delen zelfs een slaapkamer, wat maakt het uit? Ze komen helemaal niks te kort. In de zomer spelen ze regelmatig met waterballonnen en stoepkrijt op de galerij. En we gaan er vaak op uit met de kinderen, dus er is niks zieligs aan hoor.