Volgende maand geeft onze zoon zijn eerste feestje. Vorig jaar was ik zo laat met uitnodigen dat er niemand kon Nu is er het volgende, niet echt een groot "probleem" maar wel sneu. Er is een jongetje in de klas, zal hem even S noemen. S is precies even oud als onze zoon en ze hebben samen op de psz gezeten. In groep 1 hadden ze elkaar ook al snel weer gevonden. Tot ong de herfst, toen wilde onze zoon niet meer met hem spelen. Nu spelen ze soms samen, mn als ze allebei op de nso zijn. S heeft onze zoon uitgenodigt op zijn feestje. Nu is het zo dat S voor geen enkel feestje wordt gevraagd. Er is zelfs een feestje geweest waar hij als enige van de klas niet was uitgenodigd. Omdat 1 meisje dat onze zoon wil uitnodigen waarsch niet komt dacht ik: dan nodigen we S uit, ik vind het zo sneu dat hij nooit is uitgenodigd. Maar....onze zoon wil S niet op zijn feestje! Omdat S stom praat. S is ook wel heel moeilijk te verstaan, maar dat maakt hem niet minder leuk. Wat ik van hem zie is hij gewoon een leuk, levendig jongetje. Precies als onze zoon. Onze zoon vindt het wel leuk dat hij bij S op het feestje mag. Mijn vriend vindt dat de mening van onze zoon telt. Als die S er niet bij wil, komt hij niet. Maar ik vind het zo sneu voor S, hij heeft onze zoon nog "geholpen" toen hij stelselmatig werd lastig gevallen door een andere kleuter. Zouden jullie hem toch meevragen? Ongetwijfeld merkt hij, en zijn ouders, dat hij dan weer niet mag komen, omdat ze zo kort na elkaar jarig zijn. Ik hoop toch zo dat onze zoon S zijn feestje zo leuk vindt dat hij S alsnog wil uitnodigen. Ik wacht tot na zijn feestje met uitnodigingen maken.
Lastig. Ik heb ooit een onze zoon gezegd dat hij een bepaald vriendje toch moest uitnodigen. Dat was toen onze zoon 5 werd, zijn eerste kinderfeestje. Ook een kindje waar hij al geschiedenis mee had, ze kenden elkaar van de gastouder, waren lange tijd vriendjes. Achteraf kan ik alleen maar zeggen dat onze zoon gelijk had. Het betreffende vriendje heeft zich werkelijk het hele feestje vreselijk misdragen. Gewoon 1 op 1 met afspreken ging ging het altijd wel. Maar in een groepje, bij zo’n feestje... Hij was verliefd op 1 van de meisjes en vond dus dat hij als enige naast haar mocht zitten en dat ze alleen met hem mocht praten. Deed ze dat niet, ging hij dramatisch onder tafel zitten. Hij wilde met géén van de spellen meedoen en trok constant op een hele negatieve manier de aandacht, Sneu voor het mannetje hoor, daar zit heel wat bijzondere problematiek achter, weten we inmiddels. Maar het was ook sneu voor onze jarige job van 5 jaar. Het heeft toch wel een deel van de feestvreugde verpest, hoe we ook ons best deden het allemaal in goede banen te leiden. Ik zeg niet dat het bij jullie ook zo zal gaan. Maar ik heb om eerlijk te zijn mijn lesje wel geleerd. Ik ken de vriendjes van mijn zoon wel. Maar hij kent de ondergingen verhoudingen en ‘groepsdynamiek’ veel beter. En voelde dat dus blijkbaar al heel jong prima aan. Hij heeft nu ook weer een vriendje waar hij graag mee afspreekt, maar die hij niet uitnodigt voor zijn feestje. Daar gaan we op een ander moment een keer iets anders leuke mee doen. Dat jongetje heeft autisme. Mijn zoon kan er meestal goed mee overweg. Maar het jochie ligt gewoon niet goed in de groep. En is in zo’n groep ook erg overheersend en bepalend. Aan de ene kant misschien sneu voor het ventje dat hij nooit wordt uitgenodigd. Aan de andere kant vraag ik me ook af of je hem er echt een plezier mee zou doen om wel mee te gaan. Lang verhaal kort; ik heb de neiging om je man gelijk te geven. Al denk ik dat het ook wijs van je is om gewoon zijn feestje nog even af te wachten.
Al omgedraaid door te zeggen; 'jij wil graag op het feestje van 'naam populair vriendje' komen, maar hij vindt jou stom. Is dat leuk? Ik had hem wel uitgenodigd. Als een kind 5 is, zou ik zeggen; jij kiest er 4 en mama nummer 5 want mama betaald. En blijf het positief benoemen, want omdat het meisje niet kan, levert dat hem 1 cadeautje minder op dus met S heeft ie weer een cadeautje erbij Als hij ouder is, ligt het anders maar een kind van 5 is vaak nog zo wisselend in vriendschappen en iedereen is inwisselbaar dat ik een beetje zou sturen. Vooral omdat jij S wel een leuk kereltje vind. Kijk je bent geen liefdadigheidsinstelling. Als het kereltje gewoon niet leuk is, is het duidelijk.
Dit is echt totaal niet mijn ervaring met onze oudste (jongste kan ik moeilijk iets overzeggen, die is nog 5 dus dat moet nog blijken) Maar ik vind het kort door de bocht dat vriendschappen op die leeftijd inwisselbaar zijn. Op de 8e verjaardag van onze oudste kwamen grotendeels dezelfde vriendjes als op de 5e. Dat zijn ook de kinderen waar hij geregeld mee afspreekt. Mijn man is bijna 40 en gaat nog steeds om met zijn vriendje uit de kleuterklas...
@tupp met alle vriendjes van de peuterschool gaat je man nog om? Want dat bedoel ik ermee. Ja ze hebben vaak wel 1 of 2 vaste maar daarnaast wisselen vriendschappen ook vlot omdat bv 1 jongetje een hele coole speeltuin heeft in de tuin, of dat meisje een eigen paard of glitters heeft op haar schoenen of zijn verliefd en lopen dat jongetje/meisje achterna en week later is dat ook weer passé of spelen ze een week niet met hun beste vriend omdat ie even stom deed en kiezen ze een ander even uit. Op die leeftijd oefenen ze met sociale interactie dus is normaal. Is niet kort door de bocht, is de ontwikkeling. Kijk maar naar het voorbeeld van de ts: vriendjes op de.peuterspeelzaal en nu moet hij er niets meer van weten want het jongetje loopt achter in de taalontwikkeling
Voor mijn man gaat het om 1 vriend. Maar goed, dat was ook maar een voorbeeldje natuurlijk. Alleen al door diverse studiekeuze, verhuizingen (waaronder emigratie) en overlijden, verandert er in 35 jaar natuurlijk wel eens wat. Maar wat betreft de basisschoolperiode: Onze zoon is van groep 1 naar groep 2 naar een andere klas gegaan. Daar heeft zich een vriendengroepje gevormd, voor een deel met kinderen die hij al uit zijn eigen groep 1 kende en een paar die uit andere groepen 1 kwamen. Met dat clubje heeft hij zijn 5e verjaardag gevierd. Ik heb net even foto’s gekeken: van dat groepje zijn er bij de laatste verjaardag 2 niet geweest (Eentje is dus dat jongetje dat zich zo misdroeg. De andere is gewisseld van school, die is trouwens na zijn verhuizing nog op een paar kinderfeestjes binnen het vriendengroep geweest). Er zijn sinds dat eerste kinderfeestje 3 ‘nieuwe’ bij gekomen, daar sprak hij altijd al wel mee af. En de andere genodigden zijn gewoon heel stabiel. Dus ik herken echt je beeld niet van dat er steeds andere vriendschappen zijn. Het kan zijn dat dat bij jouw kinderen wel zo is. Maar dat gaat dus blijkbaar niet voor iedereen op.
Wat iemand aangeeft klopt wel, veel kinderen zijn nog zoekende betreft vriendschap.waar ze eerst maanden mee spelen kan in eens anders zijn. Je geeft aan dat hij eerst met het kindje veel speelde en in eens niet. Misschien zitten ze niet meer op gelijk niveau waardoor ze de connectie niet meer met elkaar hebben. Sneu voor het kind maar ik zou onze knul ook zelf laten kiezen .Laatst was zijn eerste kinderfeestje en zei ik wie wil je dat er komt die niet gaat ruzie maken of boos doen. (1 kindje op school schopt en slaat hem de ene keer en daarna weer heel aardig, hij denkt dat hij veranderd was en krijgt dan toch weer een snauw, duw of schop) Hij zei toen zelf dan nodig ik g maar niet uit. En kwam hij met namen en die sloten goed aan bij elkaar en was een goed team. In jullie geval misschien wel afwachten tot hij op het feestje is geweest, wil hij niet dan ook niet meer pushen.
In principe vind ik dat kinderen zelf mogen bepalen wie er op hun feestje komt. Maar als ze bv. zelf vier of vijf kindjes weten om uit te nodigen en je weet als ouder dat een kindje waar je kind mee speelt nooit wordt uitgenodigd, dan zou ik toch wel ernstig overwegen dat kindje toch ‘gewoon’ uit te nodigen. Mbt wisselden vriendschappen herken ik het gedeeltelijk. Mijn dochters hebben allebei een beste vriendin vanaf de kleuterklas, die is niet gewisseld en ook een aantal andere vriendschappen blijven tot nog toe bestaan. Andere vriendschappen zijn door wisselingen van klas(samenstelling) en school deels wel gewisseld. Vorig jaar (nieuw samengestelde klas) nodigde mijn jongste dochter een meisje niet uit, later bleek dat het was omdat dat dat meisje kort ervoor heel lelijk tegen haar had gedaan. Inmiddels zijn ze dikke vriendinnen en dit jaar nodigt ze haar dus wel uit.
Missie geslaagd Zoon komt net thuis van het feestje van S. Helemaal enthousiast. Onze zoon was de enige uit groep 1 die er was, verder een paar uit groep 2. Zoon geeft aan dat hij toch wel graag wil dat S ook op zijn feestje komt, dus we hebben zojuist samen de uitnodigingen geschreven voor 4 kindjes incl S. Dank voor het meedenken!
Wat fijn zeg! Dan is iedereen tevreden. Voor de toekomst: misschien kun je met je zoon al veel meer bespreekbaar maken dan je nu denkt. Weet hij dat kinderen er verdrietig van worden als ze nooit worden uitgenodigd? Wellicht is dit iets wat je wel met hem kunt bespreken. Niet omdat hij per se kinderen uit moet nodigen die hij er niet bij wil hebben (het is zijn feestje), maar zo zou hij wel kunnen overwegen om zo af en toe gewoon eens iets aardigs te doen of te zeggen. Kost niets, levert een hoop op. En met een schouderklopje achteraf heb je twee tevreden kleuters.
Fijn dat jullie er uit zijn gekomen, ik duim voor een topfeest! Mijn zoontje had ook enige twijfel over één bepaald kindje, X. Kindje X deed soms stoer mee met een ander ventje dat laten we zeggen vaak niet zo aardig was tegen mijn zoontje. Denk aan plagen tijdens de pauze etc. Zoontje gaf hij aan dat het best wou dat kindje X zou komen op zijn feest want binnen was X altijd heel aardig en speelden ze leuk samen, maar dan zouden we niet buiten moeten gaan spelen want dat zou niet goed gaan volgens mijn zoontje Lang verhaald kort: Kindje X werd uitgenodigd, het feest was super en inmiddels is kindje X zijn beste vriend (naar eigen zeggen).
Ach wat sneu. Ik zou het wel van mijn zoon verlangen dat hij zich wat ontfermt over het jongetje en wel zo stoer is om het jongetje uit te nodigen. Zo deed ik dat op school ook, altijd ontfermen over de 'zwakkeren' en ook nu ben ik juist degene in de vriendengroep die juist degene die buiten de groep valt blijft betrekken. Dat vind ik echt belangrijk en dat wil ik m'n zoon ook meegeven om dat te doen.