Ik ben benieuwd of meer mensen hier last van hebben en misschien hebben we wat steun aan elkaar. Wij hebben een wens voor een derde en tot op heden pech gehad met twee miskramen achter elkaar. Nu is het achteraf maar beter, want mijn zwangerschappen hebben veel zorg nodig (HG) en met de zorg die op z’n kop ligt, is dat niet zo handig. Ook is de oudste thuis van school en de jongste kan niet naar opvang als het nodig is vanwege de HG. Maar het ergste zal vooral het risico zijn van een combinatie van HG en Corona. De kans dat ik HG krijg of in ieder geval heel heel misselijk is groot. Dit alles zorgt er ook voor dat we waarschijnlijk niet gelijk verder kunnen, los van het feit dat ik psychisch ook even een pauze nodig heb. Sowieso vind ik het spannend on zwanger te worden in deze tijd van onrust en minder goede gezondheid. Zijn er meer waarbij Corona invloed heeft op het zwanger worden?
Ik moet zeggen dat het me ook bezig houdt. Wat als en hoe zal het gaan, wat brengt de toekomst nog... Wat is het effect ook? Ik besef ook dat als we zwanger geraken, dat we niet zomaar de groei zullen kunnen opvolgen, dat we geen echo's gaan hebben enzo. Tot vanmiddag dacht ik nog, ja zou dan zeker pas echo zijn in mei of juni. Maar als ik de laatste berichten lees... Dan vraag ik me helemaal af hoe en wat...
Ik zou eind maart/begin april starten met ivf voor een tweede maar ben bang dat het niet door gaat. Het voelt zo verloren jaar, zie onderschrift. Veel nutteloze wachttijd gehad en rare cycli. Ik word er niet jonger op. Ik word over een paar weken 40 en ik had de kindjes graag dicht op elkaar gehad. En de vraag is als niet doorgaat kan ik dan over een maand, paar maanden, half jaar??? Ik wil gewoon graag ook weten of het überhaupt nog gaat lukken.
Hier is de wens ook heel groot afgelopen jan is onze zoon stil geboren, en we hebben zoveel liefde om te geven.. we hadden eerst wachten een jaar toen werd 9 maanden toen 6 en nu hadden we van mag wel eerder(mits morgen de uitslagen goed zijn) maar we wachten toch nog maar eventjes ook omdat het een zwangerschap word met meer zorg en begeleiding ect..
Onze 2e icsi-pgd poging is halverwege gestaakt door de Corona ellende. Nu we een tijdje moeten wachten wilden we de natuur z’n gang laten gaan. Ik begin me alleen ook af te vragen hoe verstandig het is. We hebben een hele grote kans op een miskraam als ik überhaupt zwanger raak. Nu is het meestal heel vroeg mis gegaan. Maar stel dat het weer later mis gaat en ik zorg nodig heb.. (of alles goed gaat en we extra controles etc krijgen). Hoe gaat het allemaal lopen.. Ben er nog niet helemaal uit.
Ik heb in September een miskraam gehad. Zou anders over een maand uitgerekend zijn Zit nu rond mijn eisprong, maar zal deze ronde moeten overslaan Mijn donor komt namelijk uit België en vandaag is bekend geworden dat die vanaf morgen in een soort van lockdown gaan. Alleen de straat op voor noodzakelijke dingen.
Veel sterkte toegewenst, heel herkenbaar dat de wens alleen maar groter is geworden. Je bent mama, maar geen kindje om voor te zorgen.
Hier ook vanwege corona pauze ingelast, want eerste zwangerschap was medisch risico en tweede waarschijnlijk ook dus wil geen risico nemen om niet naar ziekenhuis te kunnen vanwege corona
Ja bij ons. Iui 4 is gestaakt was net begonnen met de medicijnen. Wij gaan zelf verder deze maand maar aangezien ik maar 1x zwanger ben geraakt in 3 jaar tijd wat een miskraam werd heb ik weinig hoop. Ik zou niet de wens opzij kunnen zetten denk ik.
Hier veel twijfel. Eerste zwangerschap geëindigd in spoedoperatie ivm bbz. Bang dat het nu weer gebeurd, maar ook bang niet meer zwanger te raken. Kans dat het goed gaat is nog steeds vele malen groter dan dat het fout gaat maar wel veel twijfel hier...
We gaan gewoon door. Ik heb ook extra zorg als ik zwanger wordt maar die is niet zo dat ik elke dag heen moet. En ze moeten het toch ondersteunen hoe dan ook corona of niet.
Hoi dames, Ik ben nieuw op het forum. Ik heb net mijn laatste menstruatie van de pil achter de rug. En vanavond zou ik dus met een nieuwe strip moeten beginnen, maar dat doe ik dus niet.. Spannend! Ik zit ook enorm met deze kwestie... Ik ben nu 34 en door omstandigheden (gescheiden en sinds anderhalf jaar een nieuwe relatie) start ik nu "pas". Mijn gevoel zegt dat het best een tijdje kan duren dat ik zwanger ben en het virus dan misschien wel is overgewaaid? In China is het immers na drie maanden ook al weer op z'n retour. Of ben ik bij voorbaat al een ontaarde moeder als ik het 'risico' (welk risico?) nu neem?
Hier ook getwijfeld wat wijsheid is. Er is immers nog zo weinig informatie over mogelijke gevolgen. Het enige wat ik wel heb opgezocht is wat hoge koorts doet als je zwanger bent (kans op weeën). Wij hebben besloten wel door te gaan met proberen. Ik heb 'gelukkig' een baan waarin ik volledig thuis kan werken dus ik kan me goed houden aan de RIVM voorschriften. Als ik deze ronde zwanger zou raken, ben ik begin/half mei pas 8 weken en dan zou ik op zn vroegst een vitaliteitsecho krijgen. Ik hoop dat er tegen die tijd weer wat meer rust is op de wereld tav corona. @ alle dames die in een gestaakte vruchtbaarheidsbehandeling zitten: veel sterkte. Ik kan me jullie sterke wens zo goed voorstellen en de frustratie ook die erbij komt kijken dat het mogelijk zonder deze hulp helemaal niet lukt. Lijkt me voor jullie extra lastig! Dikke knuffel voor jullie allemaal!
"Ze moeten" - je begrijpt dat het geen kwestie van onwil is hè maar van onmacht? Als de intensive care vol ligt met coronapatiënten dan is de kans aanwezig dat er gewoon niet een bed, of genoeg personeel, is om jou te helpen. Dat is een realiteit waar je rekening mee moet houden.
Zo erg is her niet bij mij) ik heb verder geen bijzonderheden behalve paar extra echos en bloedverdunners begeleiding. Als ik wist dat ik echt ic nodig heb zou ik niet een zwanger proberen worden
Nee dat weet niemand ook als je gezond bent en gezonde zwangerschappen hebt. maar dat betekent niet dat ik omdat het niet weet zwangerschap moet uitstellen. Is voor mij geen reden ik zal zien waar het schip strand.
Precies dit ja. Mijn menstruatie is bijna achter de rug en daarna willen we direct aan de slag. Ik maak me ook zorgen. Maar ik kan eigenlijk niet wachten want ik ben al bijna 40. En wie weet duurt het nog heel lang, als het überhaupt al lukt.
Hier eigenlijk het zelfde. Ben zojuist ongesteld geworden na een lange sleep van een ZOL/BBZ en mijn HCG stond (na 12 weken) eindelijk op 3. En mag ik deze rottige periode dus afsluiten. Het een MTX injectie gehad om de bbz " op te ruimen " echter mogen we pas drie maanden na injectie zwanger worden , maar we denken eraan om dat dus ook uit te stellen vanwege het hele gebeuren. Voor ons zijn de zwangerschappen en bevallingen absoluut niet vanzelfsprekend geweest , helaas ook onze dochter verloren bij een zwangerschap van 40 weken. Al met al , .. wij willen geen enkel risico lopen op dat gebied. En stellen het dus uit.