Doen jullie dat? Mijn vriend en ik hadden besloten om langzaamaan te gaan proberen voor een tweede kind. En toen kwam corona... Nu weet ik het even niet meer. Is het nog verstandig om zwanger proberen te worden? Aan de ene kant zie ik heel veel redenen om nu niet zwanger te willen worden: - De druk in de zorg is hoog. Mijn vriend en ik zijn allebei arts dus wij kunnen het weten. Wij moeten allebei heel hard werken op het moment. Ergens vind ik het dus ook asociaal om dan straks, mocht ik zwanger worden, met zwangerschapsverlof te gaan. Dan moeten mijn collega's dus nóg harder werken. - De controles bij de verloskundige kunnen nu niet zo verlopen als normaal. - Er is heel veel onzekerheid. Over de zorg, over de economie, ... Eigenlijk over alles. - Ik wil sowieso in het ziekenhuis bevallen. Dat kan nu misschien niet meer? - Stel er zijn veel complicaties tijdens mijn eventuele zwangerschap. Kan ik dan nog wel geholpen worden? - Ik was bij mijn eerste zwangerschap snel zwanger, dus in principe zou ik verwachten dat dat nu weer het geval is. Ik verwacht in ieder geval niet dat het een jaar of langer gaat duren. Even uitstellen zou dus geen probleem hoeven zijn. - Ik ben nog niet heel oud en heb dus eigenlijk ook geen haast. (Sh*t, nu ik deze lijst op een rij zet denk ik echt oh jee waarom zou je überhaupt nog wél zwanger willen worden nu?) Maar er zijn ook redenen om het wel te blijven proberen: - Niemand weet hoe lang dit nog gaat duren. Nu even onze kinderwens uitstellen betekent misschien wel dat we het jaren moeten uitstellen? - Ook al ben ik nog niet zo oud, de biologische klok tikt gewoon verder... - Wij zullen hoogstwaarschijnlijk zelf geen directe financiële gevolgen ervaren. - En... We willen zo graag!!! Zijn er meer vrouwen die hiermee zitten? En dan bedoel ik niet per se de vrouwen die in het medische traject zitten en bij wie de vruchtbaarheidsbehandeling nu wordt uitgesteld of afgezegd (hoewel dat voor jullie ook echt megarot is natuurlijk!). Ik ben vooral op zoek naar vrouwen die nu hun kinderwens wel of niet zelf bewust uitstellen. Sorry voor deze lap tekst, bedankt voor het lezen en ik kijk uit naar jullie reacties!
Ik denk hetzelfde! We wilden er nu echt voor gaan maar nu heb ik zoiets van: als het niet raak is is het ook goed. Wel denk ik inderdaad dat je niet weet hoe lang dit kan gaan duren.. Als troost denk ik; tegen de tijd dat ik zwanger ben en moet bevallen zijn we mss wel een jaar verder en is alles voorbij
Wij hebben besloten het uit te stellen tot de zomer, dan is er iets meer duidelijkheid over de corona maar misschien ook wel of het voor ons financiële gevolgen heeft.
Dank voor je reactie! Klinkt als een verstandig besluit, maar dat zal vast ook geen makkelijke beslissing zijn geweest. De financiële gevolgen zullen voor ons wat minder van belang zijn denk ik.
Misschien kun je de ergsre piek even afwachten, de tendens is wel dat het binnem paar maanden stabiliseert en de grote druk van de zorg is. Ik.zou het hier geen maanden voor uitstellen, maar bijv nog hoogui t 1 cyclus afwachten, dan hebben we alweer beter beeld. Maar nu starten is ook niet raar het duurt dan nog dik 8 maanden voor je bevalt...
Het is goed dat je alles zo op een rijtje hebt staan voor jezelf; dat geeft al heel veel duidelijkheid! In dergelijke voordeel/nadeel-situaties laat ik persoonlijk de uiteindelijke beslissing altijd over aan mijn gevoel. Als in; Welk scenario geeft mij (op dit moment, maar óók op de lange termijn) het meest positieve gevoel? (Rekening houdend met alle voor- en nadelen van elk scenario) Volg je gevoel i.i.g. zou ik zeggen
Na een stilgeboren jongetje afgelopen januari hebben we een nog grotere kinderwens.. maar door dat ik bij de volgende zwangerschap meer zorg nodig heb, en nog niet alles omtrent corona zwangerschap ect bekend is. Stellen wij het nu ook uit..
Wij waren aan het discuseren over een derde... Gebruiken condooms rond de vruchtbare periode en zonder eromheen, met de gedachte als het komt... Dan komt het en zo niet is het ook goed! In januari een vroege miskraam gehad en veel verdriet gehad, waardoor we toch gingen twijfelen niet meer ons best te doen voor een kindje... Toen was daar Corona en ben ik heel blij nu niet ook nog eens in verwachting te zijn! Wij kijken nu even aan wat deze crisis doet en veel sex is er toch niet met de anderhalve meter afstand ;p
Ik kan nu denk ik wel in het rijtje van hoog zwangeren en ik kan ‘jullie’ vertellen dat ik ongelofelijk veel stres ervaar van het hele virus. Ons tweede kindje is ontzettend welkom, maar als ik dit van te voren had geweten had ik zeker weten nu niet zwanger willen zijn. Buiten dat val ik ook nog eens in de risico bevallingen. Top nu met dit virus!
Bedankt voor je fijne reactie. Ik ben meestal ook echt een gevoelkiezer, alleen hier laat mijn gevoel me een beetje in de steek. Alsof m'n gevoel allebei wil, maar allebei ook niet.
Hier geen kinderwens meer maar het lijkt mij persoonlijk wel zo verstandig om er nu even mee te wachten. Maar van de andere kant, dan hebben we over 1 jaar weer beddentekorten op de kraamafdeling
Wat naar dat je zo veel stress ervaart nu! Kun je misschien wat meer uitleggen waar je je vooral druk om maakt? Voor mij?
Heel herkenbaar - en normaal ook Maar niet kiezen is uiteindelijk ook een actieve en valide beslissing he? Als het voor nu nog niet helemaal duidelijk is dan is het nu wellicht de tijd niet om een definitieve keuze te maken. Hoe tegenstrijdig het dus misschien ook klinkt, maar wellicht is het antwoord voor nu om het kiezen even op zijn beloop te laten gaan. Wie weet komt het antwoord sneller dan je had gedacht Edit/toevoeging: Praktisch gezien zou ik dus zeggen: Zolang je het nog niet zeker weet, zorg er dan i.i.g. voor dat je niet in een situatie "gezet" kan worden die je niet (zeker) zou willen. Als in: Wellicht dus sowieso even voorzorgsmaatregelen nemen totdat je de keuze (welke dit ook moge zijn) wel kan maken?
In heb onder het zwanger worden kopje een vergelijkbaar topic geplaatst. Wij twijfelen ook heel erg of we nu doorgaan. Maandag nog een afspraak (telefonisch geworden) met de VK vanwege de miskraam en dan willen we gelijk even onze zorgen en twijfels bespreken. Even kijken hoe de verloskunde er tegenover staat, aangezien ik wel zwangerschappen met veel zorg heb door extreme misselijkheid (HG)
Ik zag je topic inderdaad, maar dat ging mij nog iets te veel over het medische traject. Fijn dat je maandag nog een afspraak hebt met de verloskundige. Zou je misschien willen laten weten wat zij vindt van nu zwanger worden?
Wegens dat het ziekenhuis de vruchtbaarheid behandelingen momenteel stop hebben gezet moeten we afwachten totdat we met ICSI 2 kunnen starten