Hallo! Ik lees al een tijdje mee, maar plaats zelf eigenlijk niks. Daar moest maar eens verandering in komen Ik 2018 ben ik bevallen van mijn prachtige zoontje. Ik ben toen der tijd zwanger geraakt van mijn ex die uiteindelijk 2 maanden voor de geboorte van T niks meer van zichzelf heeft laten horen. Maar eigenlijk kriebelt het sinds een paar maanden na T's geboorte heel erg voor een tweede kindje. Nooit heb ik daar echt aan toegegeven, maar de afgelopen maand krijg ik het echt m'n hoofd niet meer uit en heb ik besloten om voor een 2e kindje te gaan. Vandaag heb ik dit dan ook aan mijn zusje verteld en ik schrok eigenlijk wel van haar reactie. Normaal steunt ze me heel erg in dit soort dingen, maar nu niet. Ze vond het een beter idee als ik nog maar even zou gaan daten of nog beter, voor een pleegkind zou gaan zorgen (wat ik in de toekomst ook heel graag wil gaan doen, maar nu nog niet). M'n oma (91) staat er juist wel helemaal voor open. Ik moest dan maar wel mijn ex even benaderen want die maakt mooie, lieve en leuke kindjes Meer mama's die dit soort (negatieve)reacties hebben gehad? En hoe zijn jullie daarmee omgegaan? Verder, waar begin je met je zoektocht naar een donor? Ik zou heel graag via zelf inseminatie zwanger proberen te worden, maar hoe vind je zo'n man die daarin mee helpt? Thanks! Groetjes Janna
Ik begin vooral even met het laatste. Als je een donor zoekt, en vindt, doe je er goed aan om alles HEEL goed vast te leggen. Dat iemand echt bij de notaris afstand doet van zijn rechten en plichten. In jouw situatie is het misschien beter om een kliniekdonor of een Deense donor te gebruiken?
Ik zou wel kiezen voor een betrouwbare kliniek die alles voor je regelt. Dan heb je eigenlijk geen kans op gedonder, is de donor ook gescreend en juridisch goed vastgelegd. Kost veel geld maar betrouwbaarheid is ook heel wat waard
Dank je voor jullie reactie (ook GroeneBomen), maar waarom zou het in mijn situatie beter zijn om via een kliniek te gaan? Het lijkt me dat als je alles gewoon netjes vastlegt, het toch geen probleem moet zijn?
Vastleggen bij notaris is ook niet goedkoop en voordeel kliniek is dat je ook goede gezondheidscheck hebt. Natuurljk kan je het ook zelf doen
Het lijkt me vooral fijn om alles hassle free te doen. En het lijkt me ook best lastig om een bekende zaaddonor te vinden die alleen maar donor wil zijn en verder niks meer. Ze zijn er absoluut!!! Maar het gaat je wel een zoektocht kosten. Als je dat prima vindt, dan is het natuurlijk net zo prima als een kliniekdonor. Wij hebben zelf ook een bekende eiceldonor (voor eiceldonatie hoef je niks te regelen, heel relaxed, en zij voldeed aan het plaatje eigen gezin en verder geen andersoortige interesse in ons kind qua opvoedkundige rol of wat dan ook).
En nog ter aanvulling: de zoektocht naar die donor betekende veel mensen kenbaar maken dat we iemand zochten. Al met al dik een jaar geduurd. Maar misschien ben jij wel veel sneller daar in dan wij.
Een bekende donor kun je vinden in je omgeving zoals hierboven gezegd. Of je kunt via meerdangewenst eens kijken of je daar iemand tegenkomt met wie je dar wilt aangaan. Er zijn vast wel meer wegen. Ik heb het ooit wel via meerdangewenst gevonden en toen met kliniek verdere stappen besproken, die doen voor iui bv nog een hele keuring van de donor. Maar goed als je alles thuis doet en zelf insimineert dan heb je dat allemaal niet. Je moet doen waar jij je het best bij voelt. Voor mij was dat toch een donor van de eruropese bank
Ik heb 1 dochter van me ex en 1 dochter doormiddel van zelf inseminatie van een donor, ik heb een donor contract. Mocht je dingen willen weten mag je me altijd een pb sturen! Wel een tip, bij de online sites zitten een aantal donoren onder meerdere namen enzo. Mocht je meer willen weten of hulp nodig hebben stuur me gerust een pb