kindje verloren, contact lotgenoten

Discussie in 'Vlinder kinderen' gestart door Zonnetje3, 8 sep 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Zonnetje3

    Zonnetje3 Nieuw lid

    8 sep 2017
    2
    0
    1
    Ik ben al een tijdje een stille meelezer op dit forum, mijn eerste berichtje heeft een hele trieste aanleiding.
    Een maand geleden zijn wij volledig onverwacht ons derde kindje verloren aan een onontdekte aangeboren afwijking. Ons lieve kleine meisje is maar 1 maand oud geworden.
    Ik merk dat ik nu de behoefte heb aan contact met lotgenoten, mensen die het begrijpen en hopelijk ook wat hoop en perspectief kunnen geven. Naast het onmetelijke verdriet is er de angst, schuldgevoelens en de worsteling hoe verder te moeten gaan met haar twee oudere broertjes voor wie het leven gewoon door gaat, het gevoel dat ons gezin niet compleet is, kortom, gevoelens die ongetwijfeld helaas voor anderen ook herkenbaar zijn.

    Vanwege de privacy van ons gezin zou ik dat het liefst per Pb of in een besloten club oid doen.
    Wie staat daar voor open, of heeft goede tips? Het forum van de vereniging ouders van een overleden kind is in ieder geval niet meer zo actief.
     
  2. KellD

    KellD Fanatiek lid

    29 aug 2016
    1.192
    525
    113
    Jeetje meid, wat verschrikkelijk. Ik wil je even een dikke knuffel geven! Van harte met jullie dochter , maar tegelijk ook gecondoleerd met dit grote verlies!
    Ik heb ook iets soorts gelijks meegemaakt, onze dochter is er helaas ook niet meer, en dat van een stomme fout van de natuur. Je zou eventueel mijn post kunnen terug lezen. In Vlindertjes van 25 weken en ouder. ''Heaven needed you more'' .

    Zou ik mogen vragen met wat voor afwijking ze geboren is? Ik sta overal voor open, vooral voor zulke gebeurtenissen. Als we elkaar ergens mee kunnen helpen dan doe ik het graag.
    knuffel!
     
  3. din0

    din0 Fanatiek lid

    14 aug 2011
    4.494
    1.466
    113
    Allereerst wil ik je sterkte wensen.

    Ik ken de angst hoe nu verder zoon is een half jaar geworden.
    wij hadden toen geen andere kinderen en we durfde ook niet meer.
    toch hebben wij een dochter na hem gekregen en dit was een gok die gelukkig goed is afgelopen.
    hier kregen wij te horen dat hij een erfelijke ziekte had die bij ons onbekend was.

    ik heb heel veel steun gehad aan stichting lieve engeltjes.
    Dit werd via mail gedaan kijk anders even op de site.
    je mocht toen eerst mee lezen en als je er aan toe was mocht je je voorstellen en je verhaal vertellen.
    dan pas deed je 'actief' mee je houd wel contact met een lit mocht je je bezwaart volen dan helpt ze je.
    ook als de groep niet passend was.

    nogmaals het is vers en je zit er nog midden in het leven gaat door maar jij staat stil
     
  4. JoyNoa

    JoyNoa Bekend lid

    7 mei 2017
    929
    316
    63
    Vrouw
    Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd! Hopelijk kunnen jullie veel steun bij elkaar vinden en bij familie/vrienden.

    Wij zijn 4,5 jaar geleden onze dochter verloren, kort na haar geboorte is ze overleden. Ze had een ernstige hartafwijking. Ze hoort er altijd bij in ons gezin, ze was ons tweede kindje. Op haar geboortedag gaan we nog altijd iets met het gezin doen en laten we 's avonds wensballonnen voor haar op.
     
    Ocean83 vindt dit leuk.
  5. Zonnetje3

    Zonnetje3 Nieuw lid

    8 sep 2017
    2
    0
    1
    Dank voor jullie lieve reacties, Kelld, ik heb je verhaal gelezen,hartverscheurend, wat kan het lot toch wreed zijn.
    Ik ga zeker eens kijken bij Lieve Engeltjes. Ook ons meisje had een hartaandoening, extreem zeldzaam, ik schrijf liever niet welke ivm de herkenbaarheid. Ze leek volledig gezond bij de geboorte. Het had behandeld kunnen worden als het op tijd was ontdekt, maar die tijd is ons niet gegund. En opeens was ze weg. Gelukkig is het niet erfelijk, maar het vertrouwen in het leven ben ik wel helemaal kwijt.
    Ik merk dat ik er de hele dag en nacht mee bezig ben, aan niets anders meer kan denken. Hoe lang duurde het bij jullie ongeveer, dat je merkte dat je het je leven niet meer volledig beheersde?
     
  6. din0

    din0 Fanatiek lid

    14 aug 2011
    4.494
    1.466
    113
    Hoelang geen idee eingelijk.
    opeens gingenwij verder en deed het niet meer zon pijn.
    We gingen ook vrijsnel weer de allerdaagse dingetjes doen even naar de markt even boodschappen.
    maar savonds waren wel zwaar de stilte het besef er niet uit voor hem.
    en ook wij hadden veel vragen en woede dit laatste was en is slopend.
    het had eerder kunnen lopen als wij gehoord waren.

    heb dan helaas ook een harde les gehad vertrouw je het niet ram door en denk niet zij weten het beter ( cb).
    Met onze dochter gingenwe dan ook naar de ha en die luisterde.
     
  7. KellD

    KellD Fanatiek lid

    29 aug 2016
    1.192
    525
    113

    Ja het is verschikkelijk om dit allemaal mee te moeten maken, het lot kan inderdaad vreemd zijn. Je moet doen waar je je lekker bij voelt. Zie je dit als een medische misser, dat je dochtertje is komen te overlijden? Ik snap heel goed dat het vertrouwen in het leven weg is.

    Bij mij is het nog best recent ook op 02-07 is onze prachtige dochter geboren, en tevens gegaan. die week is voorbij gegaan, met een verdoofd gevoel , en geleefd worden. Ik moet eerlijk ook zeggen dat mijn man ongeveer het zelfde rouwproces als mij heeft, en we praten echter heel erg veel, en dat helpt ons. En toch vinden we het leven mooi, ik zie onze kleine meid als een geschenk, en ik zie haar ooit nog terug. Maar voor die tijd hopen we nog op zusjes en of broertjes voor haar. Ik moet Maandag weer beginnen met werken, dat wordt wel even pittig. Ik merk wel dat ik de afwachtende houding van voorheen zat ben, en dat ik mezelf nu heel erg uitdaag, en dat helpt me met verdere confrontaties. . Ik sta anders in het leven. heb ook de gehele zwangerschap als nooit vanzelfsprekend gezien, en nu is echt helemaal niks meer vanzelfsprekend. Misschien maar goed ook, mijn man en ik staan nu met beide benen op de grond. En ik denk ook zo maar als ik in een hoekje ga zitten, Dat zou onze kleine meid ook nooit gewild hebben. ik heb toch nog een soort van 'voorbeeldfunctie' denk ik dan.

    Als je behoefte hebt om te praten of wat dan ook, wij zijn er gewoon voor je. en helpen je graag ook verder.
     
  8. Bronwater

    Bronwater Lid

    23 apr 2017
    27
    2
    3
    Vrouw
    Verschrikkelijk wat je heb moeten mee maken. Ikzelf ben mijn kindje verloren rond 6 weken na geboorte. Ik wilde je graag pb sturen maar snap niet hoe dat moet. Ik ken al je gevoelens alleen dit was wel mijn eerste kind. Ik ben nu ongeveer een jaar veder en merk nu verschil. Ik heb heb hierbij wel hulp. Mocht je willen kan je mij misschien pb sturen.
     
  9. Diazz

    Diazz VIP lid

    28 dec 2014
    6.391
    3.134
    113
    Wat afschuwelijk :( Zo verdrietig en oneerlijk dat jullie kleine meisje niet bij jullie mocht blijven.
    Wij moeten ons zoontje nu bijna 3 jaar missen. Het gaat beter, maar het gemis is nog steeds enorm. Ik weet niet of je zoiets een plekje kunt geven, je leert er eerder meeleven.
    Je mag me altijd een PB sturen. Ik zit bij een besloten groep op FB, waar je altijd welkom bent.

    Heel veel sterkte!
     
  10. aicirtap

    aicirtap VIP lid

    25 mei 2014
    9.109
    3.377
    113
    Vrouw
    Wat verschrikkelijk! Heel veel sterkte!

    Ken je het boek en de facebook pagina kusje in de wind?!
     

Deel Deze Pagina