Onze dochter is de laatste dagen zo ontzettend dreinerig en snel aangebrandt, echt niet leuk meer. Bij alles wat ze wil hebben en wat niet mag, is het gelijk gillen en dikke tranen huilen. Ze wil opeens geen toetje meer en 's ochtends eet ze misschien 4 stukjes brood voordat ze het bord weer kwaad van zich af schuift. Ze kan zich nauwelijks zelf vermaken en hangt voortdurend aan mijn been. Ik vind het echt moeilijk om hiermee om te gaan. Ze is een week of wat ziek geweest en heeft toen naturllijk enorm veel aandacht gehad. Ik heb een beetje het idee dat ze daar een beetje aan 'gewend' is geraakt. Hoe gaan jullie met dit soort dingen om?
Wij zijn vrij streng als het om jengelen gaat. Ze moet dan weer even leren dat het weer normaal is, dat ze zichzelf weer meer moet vermaken en er niet meer overdag Bumba wordt gekeken bijvoorbeeld. Verder was toetje hier ook even drama, maar dat komt omdat ze het zelf wil doen. Dus tja, met een pak snoetepoetsers ernaast leert ze het al aardig na twee weken. Maar de lepel draait ze nog wel af en toe om haha en dan blijft yoghurt niet zitten.