Willen jullie eens meedenken? Zoon was pas relatief laat zindelijk (3,5jr) maar vanaf dag 1 geen ongelukjes gehad. Ging dus super! Na een maand school begon hij ineens s middags weer in zn broek te plassen. We dachten combi vermoeidheid/laksheid. Was ook eigenlijk alleen s middags en alleen bij ons thuis. Nu sinds 2 weken ook bij mijn ouders en op school. We denken nog steeds wel richting moe/pubergedrag/etc maar ik vroeg me ook af: kan er iets fysieks zijn waardoor kinderen ineens de plas niet meer op kunnen houden? Hij kon het wel, dus is iig niks aangeborens of zo.
Je kan een blaasontsteking laten uitsluiten...en hem vragen hoe het gaat op school. Misschien is er iets wat indruk op hem maakt of waarvan hij angstig is waardoor hij het langer gaat ophouden....hoe is het contact met de andere kinderen in de klas? je hoort dit wel vaker als ze net op school zitten.
Mijn verhaal van mijn is precies hetzelfde alleen is hij nu al wel 6,5 jaar. Ook mijn zoon was zindelijk met ruim 3 jaar. Dat ging perfect nooit meer een ongelukje. Toen hij een maand op school begon ook hij in zijn broek te plassen. Hij vond school best wel spannend en vond het de eerste weken erg moeilijk als wij weer weg gingen. Dat ging na een paar weken erg goed maar toen begon het broekplassen. Soms had hij wel 6 natte broeken op een dag. We hebben alles geprobeerd (belonen, straffen, het negeren en hem zelf laten verschonen). Dit alles op advies van de GGD want daar hadden we contact mee gezocht omdat we het zelf niet meer wisten na ruim een half jaar broekplassen. We dachten echt dat hij het allemaal expres deed vooral omdat hij het echt niet erg vond om te doen. Na een jaar broekplassen zijn we toen naar de huisarts gestapt en die wilde ons niet doorverwijzen naar de plaspoli omdat hij het nog geen probleem vond maar wij dus wel. We hebben de GGD een verwijzing laten schrijven en toen kwamen we bij de plaspoli terecht. Dan moet je een plasdagboek bijhouden en daaruit kwam dat mijn zoon heel vaak per dag moet plassen en elke keer maar kleine beetjes. Hij heeft dus een overactieve blaas en gebruikt nu medicijnen. Binnen 2 dagen zagen we al verbetering en nu plast hij nog steeds wel eens in de broek maar het is niet meer elke dag en we weten ook wanneer het gebeurt. Als hij iets spannend vind of heel erg geconcentreerd ergens mee bezig is. Dan negeert hij gewoon het plassignaal en plast dus in de broek. We staan nu op een wachtlijst voor een kinderpsycholoog om dit te bespreken. Want zolang bij hem de knop niet omgaat en hij het niet erg genoeg vind dat gaat het ook niet over. Ik heb het inmiddels geaccepteerd en ook op school is het helemaal geen issue want ze weten (helaas) niet beter dus gepest wordt hij (nog) niet. Hoe een overactieve blaas ontstaat is lastig maar bij mijn zoon heeft het wel te maken met de spannende tijd van voor het eerst naar school gaan. Dan niet willen plassen en dus het plassignaal negeren. Op den duur krijgt hij dus constant de prikkel dat hij moet plassen maar dan gaat hij niet zodat dat het allemaal verstoort is geraakt. Nu is dat nog wel eens zo, als hij een spannende film zit te kijken en er helemaal in op gaat dan kan hij in zijn broek plassen zonder het te merken. Dan zeg ik tegen hem of hij nat en dan is hij in de volle overtuiging dat hij nog droog (dat zie ik aan zijn gezichtsuitdrukking) maar dan is zijn broek toch nat. Dat is dus het verstoorde signaal van de hersenen. Soms weet hij het ook heel goed wel en dan jokt hij dat hij droog is en daarvoor gaan we miet iemand praten. Bij ons werkt het het beste om hem om de 1,5 uur naar de wc te sturen, daar hebben we samen afspraken over gemaakt en op school en de BSO gebruiken ze een kookwekker. Dit werkt erg goed al wil hij thuis nog wel eens in discussie gaan dat hij niet wil/moet. Dan wijs ik hem erop dat wij die afspraken samen hebben gemaakt en dan hij gaat (soms met veel zuchten en steunen) toch naar de wc. Het is een heel verhaal geworden maar hopelijk heb je er wat aan.
Het kan door school komen, door alle nieuwe dingen. Onze meid moest ineens heel vaak naar de wc, elk halfuur. Terwijl ze normaliter heel weinig gaat. Ze deed het op school en thuis, de juf viel het ook op. We hebben haar urine voor de zekerheid na laten kijken bij de huisarts en er bleek niks aan de hand te zijn. Hier was het puur de spanning van school, na twee weken was het over. Het is vanzelf weer goed gekomen.
Er kan inderdaad iets fysieks aan de hand zijn. Mijn dochter was met 4 jaar ook niet zindelijk. We hebben een doorverwijzing bij de huisarts gevraagd voor de plaspoli. Eerst bij een psycholoog geweest omdat ze dachten dat er een psychische oorzaak was. Daarna nog medicijnen voor een overactieve blaas gebruikt, dit hielp ook niet. Uiteindelijk is ze een paar maanden geleden geopereerd. Ze bleek een vernauwing in de plasbuis te hebben en als gevolg daarvan ook een chronische blaasontsteking. Beide is nu verholpen, maar ze heeft zichzelf aangeleerd om het plassignaal te negeren en dat moet ze dus weer helemaal aanleren. Sommige dagen gaat het nu goed, maar soms ook niet. Ze wordt er gelukkig niet mee gepest, maar het heeft wel een dusdanige invloed gehad op haar zelfvertrouwen dat ze nu groep 2 een jaartje extra gaat doen.