Onze dochter van 4 is een meisje dat gevoelig is, zowel emotioneel als qua prikkels. Dit laatste uit zich de laatste tijd bijvoorbeeld in het feit dat haar sokken en kleding nóóit lekker zitten etc. Op school heeft ze het inmiddels naar haar zin. Opkomen voor zichzelf en fouten durven maken zijn aandachtspunten. Bovenstaande om een beetje context te geven voor het volgende: de laatste maand eet ze maar 3 happen van haar brood met buikpijn tot gevolg wanneer ze thuis komt. Bij navragen blijkt dat ze de geur van de lunch van de kinderen “zo vies” vindt dat ze haar eigen brood niet meer wil eten. Het gaat om pindakaas- en chocopastalucht. Maar ja, we kunnen andere kinderen moeilijk verbieden dit te eten Herkent iemand dit? Ze komt iedere dag boos en moe uit school van de trek, met buikpijn. De juffen hebben we nog niet gecontact, dat voelt vooralsnog een beetje overdreven.
Heel herkenbaar. Mijn dochter kwam ook steeds met een volle tas weer thuis. Hier konden we met de juf afspreken dat mijn dochter eerder eet dan de rest van de klas. Zo eet ze wel, maar heeft ze geen last van de rest. Wellicht is dit bij jullie een idee?
Ik zou het wel voorleggen aan juf. Je krijgt eten mee terug. Tegen de luchtjes kun je weinig doen maar misschien kan ze wat eten wat sneller op is. Bijvoorbeeld een kwark stick of zakje, heeft ze in ieder geval wat op. En anders misschien nog een boterhammetje buiten op eten en kan ze daarna gelijk spelen. Juf kan vast ook even meedenken en kijkt er niet raar van op als je langs komt. Liever een ouder dat aangeeft dat hun kind niet eet en dan kan ze helpen dan dat een kind met buikpijn thuis komt.
Mijn jongste was eerst vooral een super langzame eter op school, doordat ze heel snel was afgeleid. Daarom mocht zij buiten eten, dan ging ze ergens zitten tot haar trommeltje leeg was, en dan spelen. Inmiddels (groep 3) is ze minder gevoelig voor die afleiding en is het dus niet meer nodig. Ik zou het zeker even met de juf bespreken, er is vast wel iets op te verzinnen!
Jullie hebben gelijk dat we het met de juf moeten bespreken. Dat is meer mijn eigen onzekerheid. Ik weet hoe druk ze het hebben en voel me dan al snel bezwaard. Vanmorgen een mailtje gestuurd en ze gaan kijken of het helpt om alleen te eten, in de kring in plaats van aan tafel.