Ben even benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Dochter van 6 heeft een vriendinnetje waar ze graag speelt en waar ze het afgelopen jaar 2x heeft gelogeerd. Ze vond het logeren spannend maar leuk. Vriendinnetje woont op 10 min rijden met de auto en de moeder van het vriendinnetje had beloofd om haar thuis te brengen als ze dat wilde. (En uiteraard had ik haar ook kunnen ophalen, maar in die periode met newborn was dat niet heel handig.) Is niet nodig geweest, ze heeft het super leuk gehad. Nu vroeg de moeder van het vriendinnetje of ze mee mag/wil naar de camping waar ze een seinzoensplek hebben. Op een uur en kwartier rijafstand... Ik zie dit eigenlijk niet zitten. Vind het veel te ver en haar echt nog te jong hiervoor. Moeder van het vriendinnetje probeert me voor mijn gevoel een beetje over te halen. Dat het logeren ook super goed ging, dat het zo leuk is voor de meisjes. Ze is absoluut ontzettend lief voor mijn dochter hoor, maar vriendinnetje is de jongste (mijn dochter de oudste) en ik merk dat zij qua kinderen in een andere fase zit en anders over dingen denkt. Vriendinnetje en oudere zus hebben ook al zwemdiploma's, mijn dochter nog niet. Ik heb bewust nog niet aan mijn dochter gevraagd of ze wil, omdat ik eerst voor mezelf wil bepalen of het überhaupt mag. Zelf hield ik als kind absoluut niet van logeren en had ik heimwee. Ik ben blij dat mijn dochter dat niet geërfd heeft en wil niet mijn eigen gevoelens op haar projecteren. Vandaar de twijfel: is het gek dat ik dit niet zie zitten? Wat vinden jullie?
Aangezien je het over zwemdiploma's hebt neem ik aan dat er een zwembad bij zit. Alleen daarom zou mijn antwoord al nee zijn. Mocht ze straks wel haar a en b ( misschien ook c) diploma hebben zou ik afspreken voor overdag, dat ze met vriendinnetje daar naar toe rijd en je haar s' avonds weer ophaald.
Kun je niet eerst eens een middagje samen met je dochter daar op bezoek gaan en dan verder kijken? Zomaar meer dan een uur verder laten logeren op een jouw onbekende lokatie zou mij ook te ver gaan. Maar afkappen zou ik het ook niet. Misschien is dit een tussenoplossing waarna je verder kunt kijken.
Ik vind dit niet gek hoor, ze is nog best jong en het is niet echt om de hoek zeg maar... lastig! Zeker gezien de zwemdiploma's zou ik mij er niet echt lekker bij voelen.. misschien kun je dat ook als reden benoemen? En kun je eventueel niet gewoon afspreken om nog een leuk uitje samen te plannen ipv logeren op de camping?
die vetgedrukte punten voor mij reden om nee te zeggen op logeren. Wat je wel kunt doen vragen of dochter mee mag rijden als ze daarheen gaan, of dochter een dagje vroeg brengen en zelf daar in de omgeving wat gaan doen zodat je dichtbij bent mocht dochter je missen of het niet naar haar zin hebben, en haar na het eten weer lekker met je mee terug naar huis te nemen.
Jij bent er nog niet aan toe - in dezelfde situatie met je volgende kindje zou het misschien wél goed (genoeg) voelen, maar het gaat om nu. Dus ik sluit me aan bij de rest; vind een compromis - want een dagje camping is natuurlijk wel heerlijk . En als dat praktisch niet uitkomt - dan niet. Er komt vast wel een ander moment als ze net wat ouder is.
Ik zou naar de moeder van het vriendinnetje zeggen dat je het niet wilt voordat ze de zwemdiploma’s heeft, hoeft ze je verder ook niet over te halen/ onder druk te zetten. En een dagje daar naartoe lijkt me een goed alternatief
En wat me te binnen schiet, als je overweegt haar een dagje te laten gaan en ze vind dat echt geweldig leuk en je durft 1 nachtje logeren aan kun je altijd nog in de buurt een hotelletje boeken zodat je toch op steenworp afstand bent. Dat is voor jouw gevoel misschien wat fijner. Ik heb zelf heel erg heimwee. Mijn tante woonde 3 huizen naast ons als kind en zelfs daar lukte logeren niet. Toen man en ik verkering kregen heeft hij de eerste 2 jaar alleen hier geslapen omdat ik door de heimwee daar logeren niet vol hield. Ik miste mijn moeder en eigen huis dan enorm. En nog heb ik moeite als we als gezin op vakantie zijn omdat ik mijn ouders dan vreselijk miste. dan hing ik minimaal 1x per dag een half uur huilend aan de telefoon met mijn moeder. 1 jaar hebben we mijn oma meegenomen en dat jaar had ik wat minder heimwee. ik heb ook al besloten dat als zoon straks een leeftijd krijgt om voor het eerst alleen met vrienden op vakantie te gaan ik ook naar dat land ga en op een half uur tot uur afstand een hotel boek. Gewoon voor mijn gevoel. Hij was gisteren op schoolreisje voor het eerst sinds Corona. Het laatste schoolreisje op de basisschool was nog in groepjes met een ouder erbij. Dit jaar naar een pretpark en vanaf ochtend tot laat in de middag 0 toezicht op hem. Ik heb de hele dag met een knoop in mijn maag gelopen en was zo blij dat hij weer thuis was. Ik bedacht me ineens dat Corona mij gered heeft doordat hij door Corona 2 jaar een meerdaags kamp met school gemist heeft.
Herkenbaar! Toen wij verkering kregen woonde ik nog thuis en mijn man in een studentenhuis. Het eerste halfjaar ben ik niet blijven slapen, wilde altijd persé de laatste bus naar huis hebben Hij snapte er geen hout van, maar liet me maar begaan. Inmiddels heb ik heimwee naar hem. Met hem (en de kinderen) samen kan ik de hele wereld over reizen. Maar niet té lang, dan mis ik mijn moeder Ik heb me overigens nooit door de heimwee ergens van laten weerhouden. Schoolkampen en dergelijke ging ik altijd mee, maar wel met een gigantische knoop in mijn maag. En op mijn 18e ben ik moederziel alleen 6 weken naar Londen gegaan om daar een cursus te doen. Ik had het zelf bedacht en wilde persé maar ik ging echt huilend op Schiphol door de douane en belde 1x per week huilend met mijn moeder. Vaker wilde ik niet, voor mij werkt minimaal contact met het thuisfront het beste. Nu denk ik: wat deed ik mezelf aan, maar tegelijkertijd was het zo'n overwinning op mezelf. Maar goed, ik probeer om dit niet op mijn dochter over te brengen. Ben voor haar heel blij dat ze er minder/geen last van heeft.
Dank voor de reacties! Blij om te lezen dat het dus niet zo gek is. Een compromis zoeken is een goed idee, alleen zal dat in de meivakantie waarschijnlijk niet gaan qua planning en omdat ik nog een peuter en baby op sleeptouw heb. Maar misschien in de zomervakantie wel.
Wat raar. Mijn dochter is gisteren met haar klas ( 1ste klas middelbare) naar wildlands geweest. Daar stonden leraren op verschillende plekken in het park om alles in de gaten te houden en ze moesten in hun groepje blijven en niet alleen of iemand alleen laten. Wel jammer dat ze dan net weer in het groepje zat waarvan er 1 niets wilde, behalve in de 8 baan en heel dochter dus weinig van het park heeft gezien, maar wel 20x in de 8 baan had gezeten.
Mijn oudste is 7,5 en heeft nu al zijn zwemdiplomas en is dol op logeren. Met zijn beste vriendje zou hij van mij mee mogen (ook omdat ik de ouders goed ken) Mijn middelste is 4,5 en hij zou echt pas mogen als hij zwemdiploma’s had. Mijn ouders wilden de jongens al eens een weekend meenemen naar een park maar zelfs dat wilde ik niet zonder dat ze diploma’s hadden. Ik wil gewoon dat mijn man of ik erbij zijn als ze gaan zwemmen zolang ze geen diploma hebben. Dus alleen al daarom Zou ik in jouw geval nu nee zeggen en in de zomer inderdaad misschien een alternatief doen!
dat klinkt wel beter geregeld als het schoolreisje hier. Zoon zit in de 2e klas maar de hele school ging. Ook de 1e kladders werden dus zo “vrij” gelaten in het park. Van elke klas was alleen de mentor mee en de gymdocenten (3 stuks).
Maar ze zijn 13/14….? Dan hebben ze toch niet een hele dag toezicht nodig… die redden zich heus wel hoor… wbt de camping ts, ik zou dan ook zoeken naar een compromis…
Mijn man heeft geen vrij, dus dat zou betekenen dat ik in m'n eentje met 3 kinderen 's ochtends 2,5 uur en ' s avonds 2,5 uur in de auto zit. Zoveel rijden we niet eens op een dag als we op vakantie gaan. Dus nee, misschien in de zomervakantie als mijn man vrij heeft en we het combineren met een gezinsuitje.
Maar na het eten is hij misschien wel thuis toch? Dan zou hij of jij haar alleen op kunnen halen? En in de ochtend zit je niet aaneengesloten 2,5uur in de auto. Althans. Het lijkt me dat je haar niet eruit gooit op de camping en meteen weer omdraait? Of misschien is een weekenddag een optie als je man dan vrij is? probeer mee te denken hè