Hey allemaal, Ik moest het dringend van mij af schrijven, dus vandaar dat ik hier even een berichtje plaats. Hopelijk hebben jullie wat steun en begrip in petto.. Mijn tweede zoontje is net 6 dagen oud, heerlijk mannetje. Moeilijke zwangerschap met bi, maar oké bevalling. Veel pijn gehad, paniek door de pijn maar wel natuurlijk in bad bevallen en vlot. Drie persweeën en hij was er. Vol goede moed begon ik de kraamperiode. Vol met beloftes aan mezelf, ik zou alles! Op gevoel doen. Bv zolang het goed voelde, buidelen, knuffelen, alles hoe ik het wilde. Ik heb namelijk met mijn eerste zoontje (bijna 3)een heftige periode gehad. Ook zware zwangerschap door bi, heftige bevalling met fikse knip, vacuüm, lang herstel en een vreselijke kraamtijd. Hij dronk slecht aan de borst, bv bleek 1 brok ellende te zijn, reflux, kma en ik heb tegen een postnatale depressie gezeten. Nu zou bik luisteren naar mezelf. Blijk ik alleen geen zinnig woord uit te kunnen brengen. De eerste dagen high van de adrenaline ging het allemaal, baby sloep klokje rond. Ik voelde me op de dga op en top, peuter gedroeg zich voorbeeldig etc. Na een dag of 4 kwamen de eerste scheurtjes, peuter kreeg door dat dit permanent was. Ik sliep al 4 nachten niet, want lichte slaper, baby op, naast me of in de cosleeper met al zijn geluidjes en kreuntjes Spanning of peuter door het lawaai snachts zou slapen en dan uiteraard nog gedoe met de bv. Baby hapt namelijk slecht aan, was binnen 3 dagen 10 procent afgevallen en moest bijgevoed worden. Omdat ik ondertussen overproductie van hier tot Tokio had, besloten aan te leggen, te kolven en dan nog bij te voeden met de fles. 2 nachten opgezeten, niet geslapen want continue in de weer en toen brak ik. En nu zit ik op de bank, en voel ik me zo een faalhaas. Baby wordt steeds alerter en ik ben zo onzeker aan het worden. Waar ben ik mee bezig, als hij huilt schiet ik gelijk weer in de stress. Hij is ineens veel meer wakker overdag, moet ik al met ritmes gaan beginnen? Waarom kan ik zelf niet iets beslissen? Van de stress en de drukte om me heen loopt mijn productie ineens razendsnel terug, ga ik daar ook weer om stressen. Terwijl ik mezelf beloofd had, geen stress om bv te willen. Ik kolf nu fulltime, ik leg niet meer aan... Dit trok ik niet meer. Ik werd zo onzeker omdat hij nog niet aan kwam, maar ik wil nog geen fv geven ivm krampjes. Wat een vreselijk zeik bericht, maar ik moest het even kwijt. Ik vind het zo jammer dat ik zo onzeker en nerveus ben. Vreselijke neuroot. Wil zo graag cosleeper, maar denk dat ik hier aan onderdoor ga, ik slaap al zeker anderhalve week niet meer op een uurtje overdag na. Zucht....
Allereerst dikke knuffel, voor nu duik het bed in, neem baby lekker bij je ,je kan nu nog niks fout doen. Lekker knuffelen, aanleggen en zorgen dat je smiddags even op bed gaat terwijl de kraamzorg of je man op de baby let. Jouw rust en slaap is nu even belangrijk, dan is Alles weer een stukje beter te overzien. Schakel een lactatiekundige in voor hulp bij de bv en vraag je man of familie om op de peuter te letten. Verder een draagzak om de baby in te laten slapen en bij je te hebben terwijl je ondertussen peuter aandacht geeft. Het is zwaar, de eerste weken zijn loodzwaar maar het wordt makkelijker. Het heeft alleen echt even tijd nodig. Gun jezelf die tijd!
Bedankt! Ik heb besloten nu eventjes fulltime te kolven, het aanleggen lukt gewoon niet en stond me op een gegeven moment zo tegen. Over een weekje wil ik weer verder kijken naar het aanleggen en een lactatiekundige.
Ach meis, het valt ook niet mee! Ik denk dat we het ons allemaal voornemen om helemaal ontspannen die kraamtijd in te gaan en toch falen we allemaal Hormonen zijn een bitch! Voor nu maar even gewoon doorgaan met wat je nu doet, kolven zolang dat goed voelt en anders word de baby ook wel groot met de fles! Ritmes hoef je nog niet aan te beginnen, dat brengt alleen maar meer stress want daar is je baby nog te klein voor... en ik zou voor nu overdag wat meer dutjes proberen te doen, je hebt nu nog kraamzorg namelijk. Gewoon na het kolven meteen naar bed en de kraamzorg zorgt wel voor je oudste en de baby! Je hoeft niet eens persé te slapen als dat niet lukt, zolang je maar even rust om je heen hebt... daarna hopelijk weer wat meer energie voor de baby en je oudste... en stuur je man wat vaker op pad met je oudste zodat die ook bezig word gehouden en jij even tijd hebt voor jezelf en de baby... je bent nog maar 6 dagen geleden bevallen dus probeer alles maar een beetje over je heen te laten komen! Hopelijk voel je je snel wat beter maar voor nu eerst weer even wat energie opdoen
Ten eerste: het komt allemaal goed! Ten tweede had ik als slogan die ik de eerste weken hardop zei: deze dag/ dit moment gaat voorbij en zal ik op een gegeven moment vergeten! Gewoon om het te relativeren en om er een beetje humor in te houden. En het klopt. Als ik jouw verhaal lees denk ik: oh ja zo zat ik 2 jaar geleden ook te kolven. Ik had last van tepelkloven dus ging ik kolven. Ik heb het 5 weken volgehouden en toen ben ik met flesvoeding begonnen. Dat gaf echt rust. En de overgang verliep soepel zonder extra krampjes. En over ritmes. Ze zijn nog zo klein dat ritmes moeilijk zijn. Maar volgens mij legde ik hem na 1 of 1,5uur wakker te zijn weer in zijn wiegje of in de box zodat hij weer kon gaan slapen. Sterkte! De eerste weken zijn heel pittig. Probeer je rust te pakken.
Het is zwaar maar jullie vinden je draai wel. Ben vooral niet te streng voor jezelf. Ook voor je kleintje is dit een moeilijke tijd. Jouw enige taak nu is om hem er zo goed mogelijk door heen te loodsen. En daar bij zelf niet door te draaien. En dat is niet makkelijk. Maar je kunt het!
Bedankt voor jullie steun ❤️ Mijn man is morgen voor het laatste vrij, maar heeft ontzettend veel gedaan met ons peutertje. Bijna elke dag speeltuin, een boodschapje, spelen etc. Ontzettend fijn, maar ik merk nu dat mijn peuter er door heen zit. Continue papa in huis is ook gek, plus dan de kraamzorg, verloskundige... Het is allemaal onrustig. Normaal zijn hij en ik een eilandje met zijn 2 doordeweeks. Morgen gaat hij weer naar de Psz en dan naar oma, het gewone program. Zal hij vast heel fijn vinden! Smiddags ga ik idd nog even slapen, dat lukt aardig. Snachts lig ik wakker, piekeren, woelen, onrustig op de geluidjes van ons kleintje. Ik ben sowieso een hele moeilijke slaper, en het is met mijn eerste ook nooit gelukt om te Co sleeper. Ik slaap te licht en val niet in slaap door alle kreuntjes en geluidjes van de baby. Nu wel een Co sleeper aangeschaft om mijn peuter van baby gehuil te ontzien. Slaapkamers zijn namelijk naast mekaar, maar ik weet niet hoe lang ik dit ga volhouden.
Ik zou, als je het aan kan, de lactatiekundige deze week nog laten komen. Des te sneller je van het kolven af bent des te beter. Ik vond het kolven een enorme energieslurper. Eenmaal aan de borst was zoveel relaxter..
Bedankt voor je reactie! Het aanhappen en drinken ging heel slecht, en ik raakte daar onwijs van in de stress. Ben onwijze controlefreak en hij biel erg veel af en kwam niet aan. Was gewoon niet duidelijk wat hij nu binnen kreeg, plus dat ik het gefrut aan mijn lijf zo zat was.... Daarom kolf ik nu even fulltime. Krijgt ie iig wel bv binnen, maar minder belastend voor mij. Ik heb voorraad in de koelkast, dus bij honger kan ik direct een flesje maken en later rustig kolven. Als ik me volgende week weer een beetje mezelf voel, wil ik alsnog een lactatiekundige bellen en het aanhappen oefenen. Maar nu was het of bv of kv en dan liever eht eerste.
Allereerst: je doet het goed! De newborn-babytijd is gewoon ontzettend zwaar. De baby heeft 24-7 verzorging nodig, baby slaapt nog niet goed, alles moet nog opstarten en zijn plek vinden. Jij zit met slaapgebrek, ruimtegebrek, gebrek aan rust en privacy, en zet daar een peuter bij die dat ook allemaal moeilijk vindt en here we are. Het is niet gek dat je je zo voelt! Het is eigenlijk best logisch. Goed nieuws: Het gaat voorbij, je zal zien dat het straks soepeler verloopt. Die roze kraamweekwolk is een mythe, serieus. Bijna elke moeder vind de kraamweken zwaar! Qua borstvoeding.. Ik zeg stop met de bv. Het is niet heilig of beter dan. Ik vond de bv ook heel moeilijk, ik wist niet hoeveel mijn baby binnenkreeg en of dat voldoende was. Elke keer als mijn zoontje huilde trok ik mij dat zo aan. Het was vast mijn schuld, ik gaf niet genoeg. Ik zat 5 dagen lang zo in de stress, ik sliep niet, at niet. Ik vond het verschrikkelijk. Dus gestopt met de bv. Maar je moet doen wat goed voelt, weet iig dat je niet faalt als je stopt. Knuffel mama!
Ik wil je vooral even heel veel sterkte wensen! Kaart je gevoelens aan bij de kraamhulp (misschien kan ze langer blijven?) en het consultatiebureau als ze langskomen, en pas héél goed op jezelf! Je hoeft dit niet alleen te doen. Mijn oudste was een huilbaby (reflux, moeizame borstvoeding, huilenhuilenhuilen en dat bij je eerste baby, je kent het...) en ik zat ook vol goede voornemens bij de 2e. Wat er bij de eerste gebeurd was, zou mij niet weer overkomen. En bij de tweede... brak ik. Alle onverwerkte stress van de eerste kwam er uit. Ik raakte compleet in paniek toen hij wat onrustiger werd en de borstvoeding niet liep, zag het hele refluxverhaal weer gebeuren, terwijl er eigenlijk vrij weinig aan de hand was. Het zijn echt een paar heel heftige weken geweest waar ik emotioneel compleet van het padje af was. Het consultatiebureau reageerde heel alert en heeft mij heel fijn ondersteund, en toen de baby 2,5 maand was ging het weer goed. Ik hoop dat je dat bespaard blijft, maar weet dat je niet alleen bent met je gevoelens. Pas goed op jezelf!
Fijn dat het je nu rust brengt. Dan hou je het even zo. Het hoeft niet meteen perfect (nee echt niet!) en je hoeft ook niet meteen beslissingen te maken. Ik lees hieronder stoppen met borstvoeding, maar als je het aankan, zou ik inderdaad de lactatiekundige laten komen volgende week. Ik kan je meegeven dat het bij mijn eerste snel gedaan zou zijn met de BV als zij mij niet had geholpen. Met haar hulp stond ik er veel relaxter in (ondanks dat ik een takkehekel aan kolven had) en door haar tips ging het aanleggen zo veel beter! Wellicht spelen er bij jou ook meer dingen die het aanleggen moeilijk maken.Maar zie daar in je eentje maar eens uit te komen... Tip: ga lekker met je kindje in bad. Veel huid op huid.
Ja ws is zijn mondje te klein, hij kan het vacuum niet behouden. Nou drinkt hij nog niet echt veel, en moet nog op gewicht komen dus wat dat betreft... Misss lukt het als hij wat sterker is!
Ook hierbij, geen stress! Want wat is veel en wat is weinig? Vergeet de fles schema’s. Als je gewoon op zijn verzoek voed, en er voor zorgt dat de voedingen in ieder geval 20 minuten duren, mag hij zo vaak drinken als hij wil. Dat mag aan de borst immers ook? 8-12 voedingen zijn heel normaal. Go with the flow. (Ja, moeilijk. Ik weet er alles van)
Opzich vind ik het als leek niet te weinig, alleen volgens de vk en kraamzorg is het te weinig om van aan te komen. Hij drinkt wel regelmatig om de 2 a 3 uur, maar ik moet hem er ook wel eens voor wakker maken. Maar de hoeveelheid ml per x is aan de lage kant, waardoor hij weinig groeit. Hij is no ruim 250 gram onder geboortegewicht.
80? De kraamhulp en VK denken al in een kunstvoeding schema. Je kindje is nog geen week oud, waarom die hoeveelheden.. Als je bedenkt dat je met borstvoeding 8-12 voedingen per dag geeft, is 80 cc helemaal niet nodig. Bovendien, moet je het er in gieten of zo?? Hoe veel weegt je kindje? Met 8 a 9 voedingen van 50 zit je dan prima. En je kan ook best eens op jouw verzoek voeden. Er max 2,5 tussen laten zitten en dan wakker maken. Hij kan het gebruiken, de flesjes. Volgens mij doe je het prima. Laat je niet gek maken hoor!
Als je niet wil dat peuter wakker wordt kun jij dan misschien vannacht op babykamer slapen en je man met baby op jullie kamer? Dan kun je met een gerust hart een nacht slapen. Kolf rond een uur of 11 en slaap dan 5 a 6 uur kolf nog een x en plak er nog 3 uur achteraan. Met een goede nacht kun je je al zoveel beter voelen. Verder helemaal niet gek dat je gestresst voelt. Je moet ook wennen aan de nieuwe situatie baby heeft veel aandacht nodig en je wil er ook voor peuter zijn. De eerste weken zijn het pittiger daarna wordt het beter echt! Als je graag bv wil blijven geven lekker doen. Voel je je er niet goed bij. Dan kan een fles ook. lactatiekundige inschakelen volgende week is sowieso een goede. Verdeel de taken met je man en zorg vooral dat je een beetje aan je rust komt dan goed kun je de rottige momenten veel makkelijker opvangen. Succes!
Bedankt weer voor alle steun en lieve woorden! Super fijn te lezen dat iedereen dit begrijpt! Mijn zoontje woog bij de geboorte 3685, dag 3 3320 en dat is zijn laagste gewicht. Ik zit rond de 10 voedingen, en hij drinkt het liefst zo 50. Meestal valt hij dan in slaap, hij slaapt sowieso nog veel overdag, bijna van voeding tot voeding. De verloskundige wil dat we nu aan de minimaal 560 ml per dag komen, dan zou hij beter aan moeten komen. Vandaag woog hij nog steeds 3400 gram en is dus niet veel aangekomen. Ze willen dat ik 80 aanbied, maar dan gaat hij dus gewoon spugen. Ook voelt het niet fijn om zo snel op te hogen, maar ik wil wel weer dat hij aan komt.. Daar twijfel ik dan over. Vandaag zit ik aan de ongeveer 400 ml voeding, verdeeld over 10 voedingen. De ene keer dronk hij maar dertig, en sliep hij ruim 2.5 uur. Ik maak hem bijna voor elke voeding wel wakker, hij klokt wat aan het flesje en valt weer in slaap... Zucht. Ik wil niet over naar fv, maar dit gepush met voeding staat me tegen.