Kraamvisite? Neeeee!!!

Wij hebben gezegd: het gaat gewoon nog niet goed met hem en we hebben onze draai nog niet gevonden.

We deden wel visites maar 2 visites per week (en 3 als t om bv buren ging omdat in alle gevallen alleen de vrouw even kwam) en max een uur. Dus verspreid het en hou het kort en wees eerlijk!

 

Maar mogen je vriendinnen etc. dan helemaal niet komen om je baby te zien?
Of ik begrijp het niet helemaal goed, of ik vind het eerlijk gezegd een beetje apart..

Zelf ben ik geen fan van veel en drukke kraamvisite in de eerste weken dus deden we toen dochter 6 weken oud was een kraammiddag van 3-5 uur op zaterdag voor iedereen behalve onze broers/zussen/hele goede vrienden/ouders (die kwamen uiteraard wel eerder, goed verdeeld over de eerste weken). Dus geen groepen collega’s, buren etc. in huis gehad. Dat vond ik een hele prettige oplossing en ondanks dat ik het een loeizware tijd vond en een depressie had, was de belangstelling die middag echt hartverwarmend, ik had dat niet willen missen.
Ik zou die optie toch nog eens overwegen..
Ik zou er heel raar van opkijken als ik gewoon helemaal niet welkom was eerlijk gezegd (bij goede vriendinnen bijv. dan, collega’s/buren o.i.d. vind ik nog weer anders).
Maar misschien is er een reden die ik niet weet, dat kan natuurlijk..
Maar wanneer mogen ze dan wel weer bij je komen vraag ik me af..

 

Nou ja, als je het zelf een goed besluit vindt, hoef je je er ook niet schuldig om te voelen toch?
Dan kun je gewoon zeggen waar het op staat ‘nee, ik doe niet meer aan visite’.

De reden dat ik mijn mening geef (wat je kunt verwachten op een forum overigens), is dat ik het idee heb dat je het heel groot maakt..
Ik zou er even goed over nadenken of dit echt is wat je wilt, of dat je leeuwen en beren ziet die misschien achteraf wel wat meevallen..

Ik heb zelf door iets vergelijkbaars (maar dan wat betreft wel/niet bepaalde mensen uitnodigen voor onze bruiloft) geleerd dat het het soms niet waard is om hier heel zwart-wit in te zijn. Om even extra proberen in te leven hoe het voor een ander kan voelen als hij niet welkom is. Ik ben daar helaas ook wat contacten door kwijtgeraakt, wat ik achteraf wel jammer vindt.

Ik zou dus goed kijken naar hoe belangrijk je (het contact met) de mensen vindt die je niet laat komen.

 

Ik had deze post nog niet gelezen toen ik mijn vorige post schreef.. Maar je klinkt erg emotioneel en alsof het je allemaal bijna teveel is.. Wat niet erg of gek is, maar hou je zelf goed in de gaten en vraag zonodig hulp.
In dit geval kun je ook gewoon zeggen dat je zelf nog niet zo lekker in je vel zit, waardoor visite voorlopig niet lukt.

 

Oh het doet me verdriet dat je jezelf wilt verklaren. Er is wat mij betreft geen verklaring nodig voor grenzen stellen. Dat kan echt jij alleen aangeven, als het teveel is, is het teveel. En wat kan het lastig zijn om daar de juiste woorden aan te hangen.. Je wil jezelf namelijk wel goed uitleggen en mensen niet tekort doen.

Ik herken mezelf in je verhaal, ik had dit namelijk een tijdje terug vanwege ons nieuwe huis. Iedere week mensen over de vloer om het huis te zien, er leek geen einde aan te komen. En hoewel het hartstikke gezellig was, kostte het me ook heel veel energie. Ik raakte uit balans en werd echt mega gestresst van het iedere keer mensen in tweetallen ontvangen. Ik vroeg mezelf af: voor wie doe ik dit? Niet meer voor mezelf, dus dat is niet oke. Toen in overleg met man besloten het nu even van mij af te laten hangen, dus geen bezoek totdat ik weer voel dat er ruimte voor is. Die ruimte komt wel weer..

Met kraamvisite gaan we hier ook een plan voor maken. Wie vinden we allebei heel belangrijk, wie wat minder? En kost het minder moeite om ze tegelijk te laten komen, of plan ik ze apart in? Ik denk dat ik een middag minder vermoeiend vind met meerdere mensen dan ze allemaal apart laten komen, maarja corona. Ik snap dus heel goed jouw gevoel hierover! Maar wat ik eruit opmaak is dat het voor jou gewoon teveel is nu, dus meer uitleg hoef je wat mij betreft niet te geven..

 

Ik snap je gevoel. Dit word ons eerste kindje. Ik heb mentaal gezien niet de leukste zwangerschap op t moment en vind t al vervelend als mensen er naar vragen of cadeautjes komen brengen.

Ik zit dus ook niet te wachten op een babyshower of wekenlang eindeloze kraam visite.

T liefst app ik een foto door en klaar

Nu was ik voor mijn zwangerschap ook al niet van de verplichte bezoekjes en visites. Sommige mensen hebben dat gewoon minder. Da's niks ergs ofzo.
Ik kan weken geen zin hebben in bezoek of op visite gaan. Neemt niet weg dat als ik er ben me wel vermaak hoor. Maar da's een gevoel en soms moet je dat even aan de kant zetten en toch gewoon gaan.

Nu weet ik niet hoe ik ga zijn als de baby er is. maar kans is groot dat ik weiger om veel visite te hebben en misschien doen we wel een kraamfeest zodat we in 1 keer klaar zijn en ook niet iedereen maar met de baby wil zitten.

Nu ik dit lees klink ik als een kluizenaar maar dat is echt niet t geval. Ik haat gewoon verplichtingen en dingen die "horen"

 

Gewoon eerlijk zijn, dat waarderen mensen. Als jij het niet kan, laat je partner dan zeggen (die annuleerde voor mij ook afspraken als het mij niet lukte).

Als je zegt dat je bijna weer tegen overspannenheid aan zit en dat het je teveel wordt kun je dat gewoon zeggen.

 

Tja ik had een gekke kraamtijd bij de eerste. Ik kreeg een spoedsectio. Ik ben alleenstaand. Dus de eerste 1,5 week continu mensen over de vloer. Daarna 1,5 week rust gehouden. Geen visite. Aangegeven dat we eerst met zijn tweetjes een goed ritme hadden.

Daarna max 2 keer visite in de week op mijn tijd. Erbij gezegd dat ik fysiek niet 100% ben en dochter veel huilt. En gezegd tot 2 augustus heb je de tijd. Dochter is van 2 juni. Nu pakte de meeste visite zelf koffie/thee, smeerde beschuitjes en deed soms iets in huis. En vaak vertrokken ze met 1 uur, heel soms 2.

Ik denk dat je dus gewoon open moet zijn naar bezoek wat nog moet komen. Aan geven daat je het zwaar/pittig vindt en visite erbij teveel is. Maar aan de andere kant wel graag je kindje wil laten zien. Als men dat respecteert/ begrip voor op brengt zijn dat de juiste mensen in je leven. Misschien bieden ze wel hulp aan door met je oudste blokje om te gaan, zodat jij even rustig kan voeden en wat kan rusten.

Ik ga bij kraamvisite nooit keurig op de bank zitten. Ik vraag altijd kan ik wat voor je doen. Een was opvouwen, eten maken, boodschapje halen oid. Maar misschien ben ik anders ...

 

Ikzelf zou het nooit doen, want ik vind het alleen maar leuk en gezellig mensen over de vloer en kan me er niks bij voorstellen dat je het niet zou willen..

Maar dat maakt toch helemaal niks uit want wij hier vinden. Als jij het niet wilt, wil jij het niet. Net zoals ik het wel wil. Waarom zou je iets wel moeten willen omdat de maatschappij vindt dat dat zo “ hoort “ lekker doen wat je zelf wilt! Je bent ook niemand een uitgebreide verklaring verschuldigd toch. Gewoon kort en bondig aangeven als mensen erom vragen. Joh, super leuk dat je zo geïnteresseerd bent maar wij doen niet aan kraamvisite.. opgelost.

 

Je kan het nog op het coronavirus gooien
Logisch dat je dan onderscheid maakt. Want mensen die dichtbij je staan wil je nu eindelijk wel weer eens zien!
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen en hoeft zelfs geen reden op te geven. als ze beledigd zijn is dat hun probleem, niet de jouwe.

Ik ben begin september uitgerekend en ga ook kijken wie ik wel en niet op kraambezoek wil. Ouders, broers/zussen en vrienden wel. Verder denk ik niet(zoals ooms/tantes, collega's) Want heb geen zin om iedere keer uit te moeten leggen dat we ons nog aan de regels van het rivm houden. dus bezoek op afstand en geen klachten.
Vorige keer een nicht met koortslip op bezoek gehad. Dus vertrouw mensen hun eigen oordeel gewoon niet.
En met 3 grote broers is het ook lastiger te plannen.
En na alle nadelen van dat virus, wil ik er ook nog een voordeel van hebben

 

Het viel me bij de eerste ook echt heel zwaar, al het bezoek (ik was zelf ernstig ziek geweest na de bevalling en had echt maanden nodig om te herstellen). Daarom bij de tweede het veeeel rustiger aan gedaan; de eerste weken enkel naaste familie op bezoek, en daarna op 2 dagen vroeg in de avond even bezoek. Dat werkte echt veel beter
Als het nu nog te veel is, geef dat dan gewoon aan - dat mág en is alleen naar goed om aan te geven

 

Ik snap je helemaal hoor! Wij zijn ook erg op onszelf en ik vond kraamvisite ook niet altijd leuk, met name te lang altijd. Ik ben vrij snel klaar qua prikkels en als mensen dan 2,5 a 2 uur blijven zitten dan ben ik gesloopt.

Ik ben 3 weken geleden bevallen van de derde en vooral ivm corona vrijwel geen bezoek gehad, enkel op onze ouders broers en zussen na. Heerlijk rustig gehad. Nu krijg ik wel meer berichtjes van mensen verder weg die willen komen. Ik dacht eerst, bah geen zin in, maar het is natuurlijk ook heel lief dat ze willen kijken. Ik zet me er maar overheen en probeer dankbaar te zijn voor de aandacht voor ons kindje. Wij doen normaliter max 1 a 2 bezoeken per week ook. druk zag met het gezin

 

Goede oplossing die je hebt bedacht.

Het gaat je lukken!

Snap mensen ook altijd als ze zo enthousiast zijn als er weer een baby is geboren.

Hier komen geen kindjes meer maar wat ik niet meer zou doen is bezoek in de avond bij een 2e. Omdat de eerste ook aan z'n nieuwe ritme moet wennen. Hier zijn wij ook aardig gevoelig allemaal. Maar echt als moeder kan het niet altijd perfect zijn in huis. En denk dat elke moeder dat wel snapt voor mij ook loslaten maar ze nemen het maar hoe het is.