Dag mama’s Ik ben momenteel 6w5d zwanger. Ik heb eerlijk gezegd gisteren een lichte paniek aangeval gehad met steken in mijn buik. Heb erna een warm bad genomen en alles was oké. Echter vandaag heb ik ernom lage rugpijn ik kan niet stil liggen van de pijn. Bij mijn vorige miskramen was dit geen goed teken.. die waren wel bij 5 weken. Is deze pijn normaal?
Bij G had ik t en werd ik met 24 weken opgenomen omdat ze aan premature weeën dachten (ik had zuiver mn rug verdraaid, maar goed) Bij R was t vaste prik, maar omdat ik toen wel bij de bekkenfysio liep was dat een probleem waar we al op voorbereid waren. Lichte scoliose, tordering, tegen hypermobiel aan, bekkeninstabiliteit en beenlengteverschil...dat t niet permanent is zonder zwangerschap is al een mysterie. Met een zwangerschap is t dan gewoon wachten tot t opkomt. Of t nu van t gewicht, de hormonen of slechte nachtrust is. Met mn mk'en eigenlijk geen rugklachten gehad. Was meer gerommel van aankomende menstruatie (en toch weer anders dan bandenpijn/uitzettende bm of darmen die op hol sloegen)
Ah wat rot.. Ik weet wel dat ik rond dat termijn (vgm rond de 7 weken? Ongeveer) een dag echt ontzettend veel pijn heb gehad in m’n onderrug. Ik was ook heel misselijk en lag die dag op bed, herinner me nog dat ik de hele dag met een warme pittenzak in bed heb gelegen en echt kapot ging van de pijn. Ik was daardoor ook heel bang. Maar zie banner; inmiddels 21w zwanger. Geen idee wat t was maar het was maar 1 dag.
Tijdens de innesteling van mijn vorige zwangerschap en deze, had ik ontzettende pijn in mijn onderrug. Bij de zwangerschap die eindigde in een mk hield deze pijn best lang aan. Deze zwangerschap niet en daar ben ik blij om. Ik heb de rugpijn gelinkt aan de mk. Er zijn overigens wel dagen bij dat ik last heb van mijn onderrug. Daar ben ik dan ook niet gerust op, maar het hoort gewoon bij de zwangerschap. Wij hebben de link met een mk gelegd, maar ik had het bij mijn oudste ook. Toen moest ik er uiteindelijk fysio voor, maar dat herinnerde ik me pas weer toen ik mijn dagboekje van haar zwangerschap teruglas. Sterkte, hopelijk betekent het helemaal niets en blijft dit kleintje gewoon lekker zitten!
Het kan er zeker gewoon bijhoren. Ik herken het ook. Er gebeurd natuurlijk veel en er wordt veel opgerekt.
Ik had dat bij mijn eerste heel erg, was zelfs mijn eerste (en meest hardnekkige) symptoom. Zal duimen voor je!