Ik plaats dit berichtje niet voor mijzelf, maar voor een dierbare vriendin. Zij probeert samen met haar man inmiddels al 6 jaar om zwanger te worden, en helaas lukt dit niet spontaan in verband met pcos. Inmiddels zijn ze na een lang traject van 5 jaar bij ivf beland. Nu is het zo dat ze helaas weer een miskraam heeft gehad. Een aantal jaar geleden óók een nadat ze met iui zwanger was geworden. Dit keer is de zwangerschap mbv ivf tot stand gekomen. Echter de miskramen hebben een vreemd verloop... Beide keren had ze namelijk de dag dat ze het vruchtje verloor, nog een goede echo gehad!! De eerste keer kreeg ze haar mk op 8.4 weken, ze had al wat krampen en bloedverlies, smiddags een goede echo maar snachts met kracht verloor ze véél bloed en het kindje... Deze zwangerschap kreeg ze 3x daags een utrogestan (progesteron) capsule die ze moest inbrengen.. ze had véél minder bloedverlies dit keer, maar na inspanning wél veel pijn aan buik en rug. Na een goede termijnecho op 11 weken waarbij ze zelfs 2 dagen vooruit is gezet, begonnen de krampen op 12 w plotseling weer en begon ze ook hevig te vloeien... Gauw naar de verloskundige, en heel opgelucht toen die met de doppler een krachtige hartslag vond van baby. Maar opnieuw, in de nacht is zij het kindje verloren. Hoe kan dit toch ik begrijp het niet... een levend kindje, dat zomaar wordt afgestoten. Herkend iemand dit beeld?? Wat zou het kunnen zijn? Ze moeten nu onderzoeken doen en ik leef zó met hen mee.....
Heeft ze al eens wat laten nakijken? Ik heb dit ook wel eens langs zien komen. Volgens mij kan dat oa met de bloedstolling te maken hebben.
Ja helaas herken ik dit. Vriend van me, zijn ex bleek een genetische aandoening te hebben mbt botten/skelet waardoor ze wel zwanger werd maar het lichaam geen levensvatbare embryo's "maakte" (klinkt zo raar). Achteraf gelukkig voor hen stootte het lichaam ze ook rond of voor die termijn af. Maar dat was ook het enige geluk eraan. Want mentaal zijn zij en en relatie er aan onderdoor gegaan. Laat het dus ajb op tijd door haar uitzoeken. De waarheid was voor hun keihard maar kwam pas na de laatste mislukte icsi omdat het naar een prive lab ging toen. Ik zou iedereen gunnen om er veel eerder achter te komen wat en dat er zoiets mis is.
Ja, ik heb hier ook ervaring mee. Miskraam ging precies zo eigenlijk. Ik had vanaf dinsdag wat bloedverlies, niet extreem, maar toch en wat buikpijn. Donderdag een echo gehad. Kloppend hartje, kindje op de goede plek, geen aanwijzingen voor bloedverlies of iets anders wat er mis zou zijn. Zelfde nacht nog een miskraam gehad. (Hoewel ik wel niet gerust gesteld was door de echo, ik had toch een voorgevoel dat er iets niet klopte...) Was hier wel iets eerder trouwens 7,5 wk ongeveer. Verloop was ook bijzonder naderhand. Ik verloor het vruchtje en flink wat bloed die nacht. En daarna helemaal niets meer. Was er echt in 1 keer vanaf ook.
Wat vreselijk Pcos verhoogd de kans op een miskraam iets. Maar meerdere keren na goede echo, zou ik haast denken dat er iets op genetisch vlak niet oke zit.
Ik heb zelf 5 miskramen gehad waaronder 1 na een kloppend hartje met 10 weken. Ik had een gezond kind voor de miskramen gekregen en pas nog een gezond kind, dus de miskramen zaten er tussen in. Heb herhaalde miskramen onderzoek gehad en daar zijn oa de genen onderzocht en ook stollingsafwijkingen. Beide zouden kunnen zorgen voor latere miskramen (na kloppend hartje). Als het iets is op genetisch vlak dan kan je embryo ook gezond zijn, maar ook niet levensvatbaar. Ik hoop dat ze de onderzoeken snel kunnen doen (in België of Duitsland onderzoeken ze vaak meer en grondiger btw) en vooral dat je vriendin blijvend zwanger raakt. Lieve vriendin ben je dat je zo meeleeft.
Hier 1 gezond, 3 mk, 1 gezond. Voor die mk kon ik laten onderzoeken maar M. was gewoon pechgeval t21 met een heleboel mankementen, de derde was op echo prima maar zat een bloeding vlakbij die m "lossloeg", de derde was zo kort dat als ik niet had getest ik t niet eens had geweten. Met zo veel tegenslagen zou ik echt laten onderzoeken wat er aan de hand is. Gent schijnt supergoed te zijn qua onderzoeken. Ik hoop dat er voor haar iets gevonden wordt wat het verklaard maar gelijktijdig ook opgelost kan worden en ze weldra een volle zwangerschap mag doormaken en een klein geluk in dr armen mag ontvangen.
Nee alles was helemaal prima. De artsen noemde het pech. Bij mij was het wel zo dat ik ongeveer altijd gelijk zwanger werd dus ik denk zelf dat ik te vruchtbaar ben, en mijn lichaam bij de innesteling geen onderscheid kan maken tussen een goed eitje of niet. Bij de latere miskraam gooi ik het op pech. Er was toen al veel vocht te zien op de echo en hoewel de echoscopiste zei dat dat normaal was/niet erg hoefde te zijn had ik er geen goed gevoel bij.
En je laatste is gewoon dan ineens helemaal goed gegaan? Zonder complicaties ook? Sorry hoor hoor de vragen. Ze willen mij nu gaan onderzoeken maar ik vraag me ook wel af of dat wel nodig is omdat ik al wel een dochter heb gekregen.
Je mag alles vragen hoor. Ja alles is goed gegaan met 0 complicaties. Zwangerschap verliep volgens het boekje (zelfs op de uitgerekende datum bevallen). De kans op een miskraam is groter als er iets aan de hand is (bv iets met de chromosomen) maar je kan ook een gezond kind krijgen. Zal niet in alle gevallen zo zijn maar zo is het mij uitgelegd. Als je meer vragen wil stellen, stel ze gerust hoor maar stuur maar een persoonlijk berichtje want dit topic is geloof ik van iemand anders en dan gaat het zo gedetailleerd over mijn situatie. Ik hoop vooral dat je snel blijvend zwanger mag raken.
Dankjewel voor jullie reacties!! Ik hoop idd dat ze naar Gent wil gaan. Ze zal iig onderzoeken krijgen nu. Ben erg benieuwd...
Ik zou ook nk cellen onderzoek bij cuypers laten doen. Of bij een immunoloog in Duitsland langsgaan,klinkt meer als een immunologisch probleem dat het kindje wordt afgestoten