ik weet ni hoe ik aan mijn verhaal moet beginnen! mijn zwangerschap is zeker en vast gewenst! ma ik voel me de laatste tijd zo eenzaam, ik krijg geen liefde of vriendschap van mijne vriend, hij gaat liever vissen dan dat hij bij mij is, vissen gaat voor en als ik iets vraag gaat het nooit en komt er altijd iets tussen! zelfs bij mij is in de zetel zitten is al teveel, want hij gaat liever voetballen met mijn broer of vogelpikken met mijn stiefpa! wat moet ik nu toch doen? praten met hem helpt echt niet want ik heb et al zo dikwijls geprobeerd! ik heb hem nu zo hard nodig! help!
Tja ... moeilijk ... ik zou toch nog een keer met hem praten en tegen hem zeggen dat je hem juist nu heel hard nodig hebt. Verder is het moeilijk je hierin te adviseren - ik ken je vriend natuurlijk niet ... Ik moet wel zeggen dat als mijn man dit zou doen hij heeeeeeel erg flink de wind van voren zou krijgen. En misschien werkt dat ook wel - heel erg boos worden - wellicht schrikt ie daarvan? Maar misschien werkt bij jouw vriend beter de begrijpende toon - misschien weet hij ook niet goed hoe hij met jouw/jullie zwangerschap moet omgaan? Sterkte! (je hart luchten kan ook erg goed onder 'bevallingslijst' - daar vindt je als het goed is allemaal 'lotgenoten' die in dezelfde maand bevallen als jij. Echt een aanrader om daar mee te kletsen en je hartje te luchten)
pffff is inderdaad erg moeilijk om advies te geven want elke man heeft een ander "aanpak" nodig. Wil je alleen ff succes wensen en kan me voorstellen dat het heel rot voor je moet zijn!
Hoi Hoi, ik heb niet echt advies voor je, maar miss wel een tip koop het boekje van de schrijver kluun, help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! daar staat op een onwijs mannelijke manier in geschreven hoe een vrouw zich voelt en wat ze nodig heeft. dusse wie weet>! wel veel succes wens ik je!
Die tip van het boek van Kluun is echt wel goed! Mijn man vindt het helemaal een stoer boek; het is ZIJN zwangerschapsboek En ik zou je adviseren om op een rustig moment (dus niet als je al geirriteerd bent ofzo) te vertellen (dus niet zeuren, zoals wij vrouwen dat zo goed kunnen ) wat je graag zou willen dat hij doet. Dat snappen mannen namelijk beter dan dat je zegt wat je niet leuk vindt. Dus zeg bijvoorbeeld: ik zou het zo fijn vinden als we ... vanavond samen kunnen eten ... deze week samen een avondje op de bank kunnen zitten ... je me vandaag kunt helpen met stofzuigen (of een andere klus die voor jou wat te zwaar wordt) En laat hem merken dat je hem nodig hebt (op een positieve manier) en daardoor merkt hij hopelijk ook dat dat zijn aandeel in de zwangerschap is. Wellicht handig om er rekening mee te houden dat er een "verborgen reden" kan zijn voor zijn uithuizigheid. Misschien vindt hij het superspannend dat er straks een kleintje komt en is hij bang dan veel van zijn zelfstandigheid in te leveren, bijvoorbeeld. Veel sterkte en liefde toegewenst! En niet vergeten: je kunt je partner niet veranderen, alleen jezelf!
Jeetje, vervelend dat je je zo voelt. Is dit altijd zo geweest of is het sinds je zwangerschap zo? Of is het gewoon zo dat jij er nu meer last van hebt (hormonen ofzo?) Bij elke man is dat anders. Bij mijn man helpt het altijd als ik zeg hoe ik me erbij voel en wat ik graag zou willen. Maar ja, bij andere mannen helpt de 'wat jij doet doe ik ook' aanpak, en weer anderen komen pas in actie als ze hun koffer voor de deur zien staan bij wijze van spreken. Succes ermee iig! Linda
meid wat vervelend voor je.. ik zou hem toch maar eens even dwingen om te gaan zitten en zeggen hoe jij je voelt,hoeft natuurlijk niet gelijk aanvallend te zijn want daar zijn mannen wel gevoelig voor...Maar ik zou het hem echt wel even zeggen.. Zwanger zijn moet een mooie periode zijn voor jullie 2en en misschien vind hij het allemaal wel heel spannend..En jij denk ik ook.. Dus ik zou zeggen praat! Sterkte ermee, en komt allemaal wel goed..Mijn vriend had er eerst ook wat moeite mee,maar is ook bijgetrokken! Annette