Zo, lekker suggestieve titel om mee te beginnen... Mijn twaalfjarige zoon zit in de tweede brugklas. Al vanaf dat hij heel jong is, speelt hij het liefst met meisjes. Hij heeft ook wel jongensvrienden, waar hij dan weer graag mee voetbalt. Maar meiden trekken ook altijd naar hem toe. Hier zit totaal absoluut niets romantisch of wat dan ook aan. Hij is ook nog heel jong in zijn doen en laten. Ik heb hem wel eens gevraagd of hij dan verliefd is op zo'n meisje, maar dat ontkent hij heel heftig en hij zegt dat het gewoon hetzelfde is als zijn vrienden, maar dan met meisjes. Ik geloof dat ook wel, juist omdat het al vanaf het kinderdagverblijf zo is geweest dat hij makkelijk met meisjes omgaat. Hij is verder geen 'watje', kleedt zich heel stoer, sport graag, voetbalt en gamet graag. Zijn jongensvrienden zijn vaak wel wat ouder, omdat hij een hele jonge leerling was en die willen dus echt niet meer met meisjes spelen of omgaan, dus het zijn wel gescheiden contacten tussen hem en zijn vrienden en hem en zijn vriendinnen. Hij heeft hier in het dorp een groepje meiden, gaat veel om met onze vier buurmeisjes en ook in zijn klas heeft hij inmiddels een vriendinnengroepje. Nu loopt hij tegen het probleem aan dat de ouders van de meisjes uit zijn klas daar problemen mee hebben. Hij mag bijv. niet bij ze thuis komen en ze mogen ook niet bij ons thuis komen. Ze wilden bijv. met Sinterklaas met dat groepje lootjes trekken en surprises voor elkaar maken, maar dan is het dus een probleem waar ze dat kunnen gaan doen. Hij zei al een beetje sip dat hij dan zijn surprise wel op school aan degene zou geven die hij getrokken had. Een van die meisjes had al gezegd dat ze tegen haar ouders wel zou zeggen dat hij homo is en dat het dus geen kwaad kan als hij bij haar thuis komt, als 'oplossing'. Daar was hij zelf dan weer niet zo gecharmeerd van. Ik begrijp wel dat ouders in deze tijd heel zuinig en voorzichtig zijn met hun dochters. Ik heb met alleen maar jongens thuis natuurlijk heel makkelijk praten, wat dat betreft. Maar ik vind het wel jammer dat het zo gaat. Is dit herkenbaar en hebben jullie, als ouders van dochters, tips voor mij/hem? Misschien moet hij zich er maar gewoon bij neerleggen dat vriendschappelijk contact met meisjes op deze leeftijd erg lastig ligt? Ik zou het wel jammer voor hem vinden, met die meiden heeft hij een veel leukere vriendschap dan met die jongens, die allemaal erg stoer doen, vapen en ongein uithalen.
Oei, dit vind ik wel erg raar en streng.... Heb zelf een dochter van 13. En die heeft regelmatig contact met jongens van school. Vooral via snapchat, maar ze heeft al een keer "verkering" gehad en met die jongen sprak ze ook wel af, hier thuis of bij hem thuis en hij kwam eerst al een keer bij haar wedstrijd kijken. Ook heeft ze een keer met een jongen van school afgesproken in het centrum, na schooltijd. Het zijn wel altijd jongens van haar leeftijd, max 1 jaar jonger of ouder. Ze vindt zelf namelijk een leeftijdsverschil van 2 jaar al 'tricky'. Wel fijn te weten als ouder. Maar ik zie hier dus echt geen kwaad in. Kijk, toen ze bij dat ene vriendje ook thuis ging afspreken hadden we wel even wat research gedaan maar verder, tja iets met loslaten? Nou moet ik zeggen dat onze dochter wel echt heel open is en ook gewoon aan de eettafel verteld "nou vind ik een jongen leuk en die vind mij denk ik ook leuk". Als ze af zouden spreken met een groepje meiden en 1 jongen zou ik echt niet begrijpen waarom die ene jongen daar niet bij zou mogen.......
Heel vreemd van die ouders. Ik heb twee dochters (14 en 16). Bij beide wordt wel eens afgesproken met een jongen erbij. Wat denken die ouders dat er gebeurt als er 1 jongen bij een groep meisjes is? Hebben ze met een andere dochter slechte ervaringen? Of zelf gehad? Of zit er iets vanuit geloof of overtuigingen, waardoor het moeilijk is? Misschien dat ik zelf contact op zou nemen met de betreffende ouders om het erover te hebben.
Nou, dat dacht ik dus ook. Wat denken ze dat er gebeurt? En hij heeft zelf nul interesse in iets anders dan gewone vriendschap en leuke dingen ondernemen, kletsen, grapjes maken, etc. Maar nogmaals, als ik zelf meisjes had zou ik er misschien ook anders over denken. Met alleen maar meisjes kan er in elk geval niks gebeuren natuurlijk, dus better safe than sorry misschien.
Bij een ouderpaar, die ik iets beter ken omdat een van mijn andere kinderen bevriend is met hun zoon, weet ik dat het inderdaad vanuit een geloofsovertuiging komt. Die zijn oosters orthodox en nogal streng in de leer, dus ik begrijp dan wel dat zij hun dochter liever niet met jongens zien omgaan. Ook al zit mijn zoon al vanaf de kleuterklas met hun dochter in de klas. De andere ouders ken ik niet, die meisjes kent hij pas sinds de middelbare school. Wat overigens een openbare school is, dus op zich staat deze school niet bekend om de streng christelijke ouders.
Wat enorm ouderwets, mijn oudste dochter had op het VO heel veel jongens als vrienden. Ze ging zelfs weleens tijdens een tussenuur bij een jongen thuis zitten, die woonde 3x struikelen van school en zij moest dan ruim een half uur naar huis fietsen of zich dood vervelen in de kantine. Ze is nu 19 jaar maar ze kan gerust een hele avond met een groep jongens zonder enige intentie doorbrengen, ze houdt wel van de meligheid en het flauwe gelul, veel anders dan met meiden haha. Wat voor hersenspinsels hebben die ouders, dat hij als enige jongen al die meiden om en om bespringt. Geen idee wat je hiermee moet.
Sjonge...echt? Mijn dochters hebben beide jongensvrienden (gehad). Jongste altijd al meer dan oudste, ze trok altijd graag op met jongens. Een jaar of 2 geleden (ze was toen 17 denk ik) is ze zelfs met een hele groep jongens die ze online kent van het gamen naar de Efteling geweest, ze was het enige meisje met een stuk of 8/9 jongens . Wij hebben nooit bedacht of we daar iets van moesten vinden. Zij vinden deze jongens aardig en gingen er graag mee om. Ik vind het vooral belangrijk dat het aardige, leuke, respectvolle jongens zijn. Net zo goed als ik dat bij vriendinnen belangrijk zou vinden. Ik vind het een hele ouderwetse gedachte dat je alleen met jongens om kan gaan als 'potentieel relatiemateriaal' dus dat ze daarom maar bij elkaar weg moeten blijven en niet bij elkaar over de vloer moeten komen . Wat vervelend voor je zoon zeg. Dan voel je je niet welkom en dat is heel naar. Een optie zou nog kunnen zijn dat je een keer met zoon op visite gaat om zich voor te stellen zodat ze zien dat hij gewoon maar een aardige jongen is die vriendschappelijk omgaat met hun dochter.
Ik heb een dochter van 13 en zou echt geen probleem hebben met zo'n vriendschap. Mijn dochter heeft ook al jaren een beste vriend waar ze regelmatig mee afspreekt. Zolang het geen vapende fatbiker is: van harte welkom bij ons.
He bedankt voor jullie reacties. Ik had half verwacht dat iedereen zou zeggen: ja, wat denk je zelf, natuurlijk vinden die ouders dat niet goed. Ik weet dus ook niet zo goed wat ik er mee aan moet. Misschien wel niets. Maar in elk geval fijn om te merken dat ik niet de enige ben die dit een beetje vreemd vindt.
Natuurlijk mag dat, inmiddels 16, maar ook met 12 geen probleem. En mijn 12 jarige zoon heeft ook genoeg vriendinnen.
Hier heb ik altijd vrienden van alle geslachten gehad en mijn dochters ook nu, ik zou het heel raar hebben gevonden als mijn ouders mij dat verboden hadden. Ik vond het ook super irritant dat sommige mensen bij een vriendschap met een jongen meteen aan mij vroeger;’Oooh ben je verliefd??? Hebben jullie verkering??’ Ik zou het zelf ook nooit verbieden. Ook als het een vapende fatbiker is, helpt verbieden helemaal niets, dan spreken ze gewoon stiekem af, bv bij zijn vapende vrienden etc - dan heb ik veel liever dat ze bij ons thuis zitten.
Lastig Ik denk dat veel ouders extra voorzichtig zijn maar zolang het niet 1 op 1 is maar echt met een groepje zie ik het probleem niet zo Misschien moeten die ouders eerst je zoon een keer zien ? Dus dat hij een keer met ze meefietst ofzo Misschien verandert dan hun mening Mijn oudste is ook 12 en gaat ook met meiden om Nou gaat ie wel meer om met jongens maar ook wel met meiden
Sommige ouders zijn heel beschermend wat betreft meisjes. Zelden bij jongens. Blijkbaar kan die niets overkomen. Maar wellicht vanuit ouderwetse ideeën en bij religieuze mensen komt dit ook vaak voor. Is daar bij dat meisje sprake van? Ik zou wel problemen hebben met een groot leeftijdsverschil omdat ze dan in heel andere fases zitten. Dus leerlingen op de middelbare en kinderen op de basisschool waar veel leeftijd tussen zit. Maar blijkbaar kennen ze jouw zoon niet eens. En denken ze dat hij wat van haar wil ofzo. Ik zou absoluut geen roddels laten verspreiden over zijn geaardheid. Maar het contact voortzetten buitenshuis. Je hoeft toch niet bij haar thuis te komen? Laat ze op school afspreken of in een groepje vrienden in de stad ofzo. Dan is het minder een date idee.
Wij zijn echt het tegenovergestelde van die andere ouders. Mijn oudste (17) heeft heel veel vrienden waar ze regelmatig mee afspreekt. Is het niet hier, dan wel bij een van hun, of ze gaan naar de sportschool. Er blijft ook wel eens iemand logeren. Ik vind het juist fijn dat ze veel vrienden heeft, ze zorgen ook dat mijn dochter veilig thuis komt. Nou snap ik dat niet iedereen zo makkelijk is, maar die kinderen kunnen toch Sinterklaas vieren met elkaar. Bij 1-1 afspreken snap ik nog wel dat de slaapkamer verboden terrein is, maar als ze met een groep zijn is er toch niks aan de hand?
Goh.. dat is iets waar ik echt nog nooit over na heb gedacht. Hier twee meiden en er zijn altijd jongens en meisjes in allerlei combinaties over de vloer mogen komen en vice versa. Ik kan me 1 situatie herinneren waarbij onze oudste dochter met een vriend en een vriendin wilde logeren. Waren ze een jaar of 13. Toen heb ik me hardop samen met de moeder van die jongen afgevraagd of dat op die leeftijd nog kon. Geen idee meer hoe dat is afgelopen eigenlijk
Ik zou daar geen moeite mee hebben. Mijn dochter van inmiddels 19 heeft al heel wat jaren 2 vrienden waar ze mee omgaat, gewoon op vriendschappelijke basis. Speken af voor een drankje enzo. Nou was 1 van de 2 wel in het begin een vriendin, dus dat is heel natuurlijk verlopen dat het op den duur een vriend werd. Maar tegen een sterke culturele mening van betreffende ouders kun je niet zo heel veel beginnen ben ik bang, hoe vervelend ook voor jouw zoon.
Ik snap niet waarom hij niet bij hun thuis mag komen. Als je wil weten met wat voor kind jouw kind om gaat lijkt mij dat juist de manier om een betere inschatting te kunnen maken. En ja, misschien maken ze dan een verkeerde inschatting. Maar ik vind dit wat tegenstrijdig.
Bij 1 op 1 zou ik de twijfel nog kunnen begrijpen als je het kind niet kent. Maar bij een surpriseavond met een groep meiden en toevallig 1 jongen zou ik dat zeker toestaan. Een gemengde gr ook. Leer je de kinderen kennen voor je oordelen hebt. We zijn hier niet heel moeilijk in huis zo lang je niet vaped/ rookt. Maar onze zoon zou er dan ook niet mee omgaan. Daarbij waarom zou een jongen gelijk verliefd moeten zijn op een meisje, zoon heeft ook makkelijker contact met meisjes. En betreft verliefd zijn dan kan met jongen/ jongen, meisje/ meisje ook Overigens het geloof kan ook wel een rol spelen, zoon mocht bij een meisje spelen uiteindelijk maar nooit bij ons. Praat je over kinderen van 6/7 jaar. Ondanks dat ik er zelf bij zou zijn mocht het niet. Dan daar