Zoals de titel al zegt heb ik meerdere miskramen gehad waarna ik door ben verwezen naar een gynaecoloog. Na een gesprek gaf deze aan dat vervolgonderzoek weinig zinvol is. De reden daarvan is dat ik al een gezond kind (en een normale zwangerschap) heb. Heel veel oorzaken van miskramen worden daardoor uitgesloten. Het lichaam heeft dus al laten zien dat het wel goed kan gaan. Zijn er hier mensen met ervaring met miskramen na een normale zwangerschap en geboorte? En hebben verdere onderzoeken inderdaad geen zin?
Ik herken helaas je situatie. De kans dat bij ons iets uit chromosomenonderzoek zou komen is 3% omdat we al een gezonde zoon hebben. Dus... Pure pech?! Ik geloof het niet, maar wat kan ik doen om een nieuwe zwangerschap meer kans op slagen te geven?
Volgens mijn gyn had het bij ons weinig zin omdat wij idd al een gezonde dochter hebben dus mijn lichaam heeft wel laten zien dat het kan en houd ie het op pure pech.
Hier ook meerdere miskramen gehad maar geen reden gevonden. Wij hebben trouwens geen brede onderzoeken gehad, zo ver waren we nog niet. De VK hield t op pure pech Bij mij is alleen het bloed helemaal onderzocht en daar kwam niets uit. Ben nu eindelijk zwanger van ons wondertje (21wkn) en hij doet t prima. Heb in de tijd dat we de miskramen hadden ook veels te veel gewerkt (in het buitenland, 6 dgn in de week onder de zon van 40 gr) en veel stress gehad. Hij zou er te maken mee kunnen hebben maar zeker weten doen we het niet. We zitten nu in een rustigere periode en zelf werk ik nu veel minder en voila, we waren snel zwanger.
Ik weet niet of het zinvol is. Bij ons is er tot nu toe ook steeds niets uitgekomen. Het lijkt wel of wij heel veel pech hebben. We hebben eerst een miskraam gehad toen een gezond zoontje. Nu zijn we al ruim 2 jaar bezig voor een tweede kindje en hebben we 2 miskramen, 3 vroege miskramen en een zwangerschapsafbreking bij 21 weken achter de rug. Bij 1 miskraam en bij de afbreking weten we 100% zeker dat het om kindjes ging met zeer veel lichamelijke (en geestelijke) afwijkingen. We hebben chromosoomonderzoek gehad en daar komt niets uit. Nu zijn ze bij ons engeltje aan het onderzoeken welke genmutatie gezorgd heeft voor de afwijkingen, maar dit lijkt ook weer een gevalletje pech. Om moedeloos van te worden. Ze kunnen dus geen aanwijsbare reden vinden waarom het telkens misgaat. Omdat ik hele slechte kindjes tot ver draag lijkt het ook geen progesteron tekort, probleem met schildklier (=al getest en is het ook niet) e.d. In jouw geval zou ik wel onderzoeken laten starten, misschien is je kindje wel het wonder geweest waar je maar 10% kans op had, omdat er toch ergens een schildklierprobleem zit of iets dergelijks. Ik zou het uitgezocht willen hebben.