Januari '06 positieve zwangerschapstest, zwanger met de pil , het was even wennen maar je was super welkom helaas heeft het niet mogen zijn, 13 februari '06 mk, heel veel verdriet gehad, maar jah het lot had beslist dat het nog niet aan ons was. Een jaartje later , valentijn '07 , men allerliefste ventje geeft mij het mooiste wat ik wilde, ik mocht stoppen met de pil , 16 maart NOD daar waren ze dan men maanstonden, maar geen paniek de eerste ronde is voorbij... De maand erop geen maandstonden te zien , na 5 dagen overtijd toch maar testje haalt , en jah hoor deze was positief , bloed laten onderzoeken HCG-waarde van 6976 niets om voor te vrezen zei de ha, alles komt in orde deze keer, afspraak bij de gynea, alles ok mooi hartje zien kloppen super blij, binnen 3 weken terug gaan ivm eerste mk, maar het heeft niet mogen zijn , niets meer tezien, gelijk een afspraak moeten maken voor een curretage, volgende morgen om 7u binnen in ziekenhuis. En maar blijven wachten op die stomme kamer, om 10u30 komen ze eindelijk achter mij, ik lag te schudden op dat bed, heel veel aan het wenen, binnen gekomen in het ok staat men gynea daar, een praatje maken en dan weet ik niets meer. Rond 12u15 terug op kamer, nog heel suf maar jah... En dan begon het, de leegte in je lichaam Ik heb zo'n 3weken heel erg gevloeid, na bijna 6 weken terug menstruatie. Nu zijn we bezig aan onze tweede ronde na men MK. Ik huil nog elke dag , ik mis men kleintje zo erg... Ik blijf altijd van jullie houden en denk aan jullie xxx
Meid, wat erg voor jullie zeg! Kan me je verdriet ontzettend goed voorstellen! Hierbij een enorme grote knuffel en ik hoop dat jullie toch heel gauw een mooi wondertje in jullie armen mogen houden! Liefs Chris
Natuurlijk huil je nog regelmatig. Het is niet niks. Hopelijk mogen jullie in de toekomst een gezond kindje ontvangen.