Dat heb ik gehad toen ik gestopt was met roken. Ik kreeg een berichtje van iemand met gefeliciteerd erin. Dus ik had echt zoiets van huh??? Ja stond er als antwoord met je zwangerschap. Mijn mond viel open!!
Mensen denken inderdaad niet na voordat ze wat zeggen... bovendien vind ik ook geen zaak van die mensen om hardop te zeggen wat zij vinden (dus dat er een 2e bij zou "moeten" komen) en vind ik het ook nog eens erg brutaal trouwens... Probeer je er voor af te sluiten, al is dat misschien makkelijker gezegd dan gedaan en denk van: "ach, je weet ook niet beter" en geef in gedachten een schop tegen hun knie aan
Ik kreeg vroeger de ene na de andere vroege miskraam, kreeg ook vaak vragen of ik geen kinderen gewild had, omdat ik toch al 41 ben. Heb er nooit zo veel om gegeven, weten die mensen veel. Gewoon inslikken, die mensen weten niet beter, kunnen ze niks aan doen, is vast positief bedoeld van ze. Ik legde het altijd langs me neer of zei gewoon tja, ik krijg alleen maar miskramen, dus...
Ik was van onze dochter de 5e ronde zwanger. Dat is niet zo lang dus, maar ik kreeg toen die vragen maar heel zelden dus ik stond er toen niet zo erg bij stil. Toch heb ik ook toen nooit zelf aan mensen gevraagd of ze al eens aan kinderen toe waren o.i.d. Misschien wel eens gedacht: 'zouden zij geen kinderen willen?' Maar omdat het me niet aangaat vraag ik daar niet naar. Als ze het uit zichzelf aan me willen vertellen dan sta ik daar natuurlijk open voor.
geef gewoon aan dat je de opmerking niet prettig vindt en dat je nooit kan weten of mensen dat wel willen of dat het mss wel niet lukt, ze zullen vanzelf wel merken dat het zover is als het zover is of mss wel nooit... ik krreg de vraag ook toen had ik net een miskraam gehad ik kon wel janken ter plekke, maar heb ook zo gereageerd, tja als het ons gegeven is en we het willen wel. maar ze komen niet op bestelling.
Inderdaad Beauty dat heb ik ook bij andere kinderloze stellen. Ze vertellen zelf wel waarom ze geen kinderen hebben. Ik zal er echt nooit naar vragen. Bij mijn oom en tante heeft het heel lang geduurd. En ik vroeg me vroeger weleens af waarom hun geen kinderen hadden. Bleek dat het ook niet lukte. Zo zie je maar weer dat het best veel voorkomt. Gelukkig hebben ze nu een dochter.
Jup zoiets is mij ook overkomen, dat h. Er maar even overheen moest hij spoot meteen raak voor 2 ( kreeg een tweeling) daar kon vl nog wat van leren.. In een groep werd t gezegd, nou was te kwaad om te reageren.. Nu begonnen schoonzusje en zwager over dat hun zoontje graag nog een neefje of nichtje wilde.. Aan de andere kant we hebben er een slaapkamer bij, dus snap t wel... Echter E weten ook dat W. Niet 123 kwam
Hier was het toevallig snel raak maar die opmerkingen die ken ik wel. We zijn in 2012 getrouwd en blijkbaar moet je zodra je getrouwd bent ook maar snel kinderen krijgen ofzo. Op dat moment waren we er echt nog niet aan toe maar trouwen = kinderen krijgen bij sommigen Vorig jaar gaven mijn schoonouders een feest en een kennis van hun vond het ook nodig om er eens naar te vragen: Of we geen kinderen wilden en waarom dan wel of niet en wanneer we van plan waren om te beginnen? Mijn mond viel er van open. Wat gaat jou dat aan? Ik heb gezegd dat we nog helemaal niet wisten of we kinderen wilden (gaat ze verder niks aan vind ik). Mag je geen drank vanwege medicijnen: Is het zover? Moe je ons wat vertellen? Jaaaa, je bent vast zwanger! Uhm nee, ik heb pijn en die medicijnen zijn gevaarlijk met alcohol. En dan die vraag altijd: wanneer beginnen jullie nou eens aan kinderen? Ow, en dan ben je eenmaal zwanger, zet mijn vader op fb: Eindelijk maar toch. Dáár kan ik me dan zo boos om maken. Hoezo eindelijk maar toch? Get a life :x
Iemand vroeg gisteren aan me of het nog niet was gelukt. Zij weet van de situatie dus ik legde uit wat de volgende stap is. Zei ze iets als: Kan ook gewoon m'n man langs sturen. Ik was echt even flabbergasted. Nu maakt ze wel vaker van die botte maar grappige opmerkingen en ze bedoelt het echt niet gemeen, maar voelde de tranen al in m'n ogen prikken hoor.
Ik snap oprecht niet dat mensen dat soort opmerkingen maken. Dat zeg je toch niet?! Ik ben er bij de tweede aardig open over geweest dat het niet zo vlotte. Bij de oudste ruim een jaar bezig geweest, bij de tweede meer dan 2 jaar. Het gaat bij veel mensen langzamer dan ze hopen. Openheid daarover is voor mijn gevoel vaak juist prettig.
Mijn collega's weten van onze situatie af (klein kantoor met 8 medewerkers). Maar ééntje is gewoon niet zo tactisch ingesteld. Steeds als het weer zover is dat ik weer op mag komen draven voor de vruchtbaarheidsbehandeling in het ziekenhuis zegt hij dingen als 'weet je het zeker, je mag die van mij wel even lenen hoor dan ben je snel genezen' en 'zo leuk is het allemaal niet hoor' en 'ik slaap al jaren geen nacht door'....pfff. Leuke opmerkingen dus als je er al bijna 4 jaar alles voor doet (en laat) om een kleintje te krijgen .
Mja, ik denk toch ook eerder in die richting. Velen schrijven hier dat ze het erg vinden dat er mensen vragen wanneer er kinderen komen als ze al even aan het proberen zijn. Begrijpelijk. Maar net door dit soort dingen zo privé te houden en er zelf niet over te spreken, denken veel mensen dat zwanger worden bij iedereen makkelijk is. Misschien moet er net MEER over gepraat worden en moet het minder verzwegen worden? Akkoord, botte opmerkingen kunnen absoluut niet door de beugel, maar langs de andere kant zie ik ook geen reden om het niet te vertellen aan de ouders / schoonouders / vrienden... Niet alleen is de kans op vervelende opmerkingen dan minder, er zal ook veel meer begrip zijn.
Misschien willen mensen als het wat langer duurt het niet gelijk aan de grote klok hangen om de opmerkingen te omzeilen zodat er begrip komt. Het is toch een prive onderwerp en als je het uiteindelijk toch wilt delen, dan liever bij een goede vriendin/zus/schoonzus/moeder, dan bij vage kennissen of collega's. Als mensen (in het algemeen) weten dat het niet lukt om zwanger te raken, dan vinden ze je al snel zielig. En dat is nou net ook een punt, het is niet leuk om zielig gevonden te worden. Dus misschien vandaar dat niet iedereen het nieuws dat het niet lukt te gaan delen. Ook al is kinderen krijgen de normaalste zaak van de wereld. Hier weten een paar goede vrienden dat we bezig zijn en heel af en toe vragen ze of het al gelukt is of hoe het gaat. Maar verder niet, ze wachten af totdat er een keer goed nieuws komt.
Helemaal mee eens. Het is ook een privé zaak.. gaat om iets heel persoonlijks. Wij delen het ondertussen wel heel open, maar je krijgt niet altijd begrip terug. Tegen mij is ook wel een gezegd "dit vertel je toch niet zomaar, ik wordt er ongemakkelijk van" Moet eerlijk zeggen, soms is het heel fijn dat wij er open over zijn, want van een aantal mensen krijgen wij echt veel en lieve steun. en soms het is echt mega irritant en wou ik dat het nooit gedeeld had. Mensen kijken je toch raar aan.. en durven niks meer te zeggen.. alsof je hun leven aan het verpesten bent.
Ik ben er zelf best open over, maar alleen als iemand op een normale manier aan mij vraagt of we nog een kindje willen en niet als het zo'n lullige opmerking is. Dan heb ik zoiets van 'zoek het uit'. Mijn man praat er liever niet over met anderen en hij trekt zich er ook niks van aan wat andere mensen over ons denken. Ik zou willen dat ik me wat minder zou aantrekken van wat anderen zeggen en denken
Wij zijn er ook wel open over, heel vaak vind ik het fijn dat mensen daardoor met ons mee kunnen leven, maar het gebeurt ook vaak dat mensen hun oordeel juist klaar hebben of toch nog even ongevraagd advies moeten geven als we vertellen dat het niet lukt. Dat we nog jong zijn, dat we misschien gewoon op vakantie moeten, er niet zo mee bezig moeten zijn. Ik denk dat je dat blijft houden, open of niet; de opmerkingen zijn misschien alleen iets anders. Maar goed, de mensen die er echt toe doen reageren gelukkig niet zo hier!
Bij mij weten een aantal mensen het (ouders/schoonouders/vriendinnen) maar familie en wat verdere vrienden lopen nog wel eens hardop te gissen.. meestal wijs ik terug naar ze, of wend ik de aandacht op een ander stelletje die in de buurt staat, als ze t bij mij kunnen, kan t ook bij die neef ofzo..
Sommige mensen heb ik gewoon ook geen behoefte aan om ze alles aan de neus te hangen. Mijn vriendinnen weten het en met hen kan ik er heel open en fijn over praten. Ook mijn zus leeft iedere maand weer met me mee. Super lief Mensen die oprecht belangstelling hebben mogen het verder gerust weten van me. Helaas is het bij veel mensen puur om iets van je aan de weet te komen en verder denken ze geen seconde aan je.