Groot of klein. Dat maakt niet uit. Welke keuze maakte je voor jezelf. En was je blij mee? Voor mij: de vrij impulsieve keus vorig jaar om het hoor spelen na 40 jaar opnieuw op te pakken.
Om op tinder naar rechts te swipen bij man 8 jaar geleden Om de switch te doen van mijn studie architectuur naar verloskunde en vervolgens nog pediatrisch verpleegkundige. Terug te verhuizen van Antwerpen naar ons mooie Limburgse dorpje.
Vorig jaar, ik was alleen naar Taylor Swift geweest. Volgende dag voor veel te veel geld 2 kaarten over gekocht voor mij en mijn dochter die dag. Dag van ons leven, denk er zo vaak nog aan was zo gaaf. Dag 1 is eigenlijk minder in beeld dan dag 2 samen met dochter Mijn stap om uit de directe zorg te gaan als verpleegkundige en naar het welzijn gedeelte te gaan. Salaris achteruit , langere reistijd maar wel regelmaat en een fijne baan met tijd voor de mensen terug.
Om op saxofoonles te gaan. Ik heb nu een paar lessen gehad en het is nog niet veel soeps maar er is wel vooruitgang en het is gewoon echt heel leuk om eens zoiets anders te leren.
Ongeveer 4 jaar geleden het contact met m'n vader weer gezocht na hem 25jaar niet te hebben gezien of gesproken. Hij is de meest trotse opa en m'n jongens hebben er een super opa bij. Daarom de beste beslissing ooit. En dan we ooit een "groot" opzet zwembad hebben gekocht. Dat vond ik vooral de afgelopen dagen de beste beslissing ooit.
Dat ik het huis uit ben gegaan naar een kleine woonruimte. Mijn ouders hadden mij opgevoed dat je eerste huis een huurhuis moest zijn met meteen 2 of 3 slaapkamers. Ingeschreven bij de woningbouw in de stad, was nooit aan de beurt. Toen besloten te verhuizen naar de stad waar ik werkte en had ik een studio met gedeelde badkamer. Maar wat fijn, zo'n knus huisje voor jezelf. In een groter huis zou ik me verloren hebben gevoeld denk ik.
Op m’n 19de het huis uit gaan. Uit mijn geboorteplaats weg gaan en in dit kleine stadje te zijn gaan wonen. Nog elke dag blij mee! Contact met bepaalde familie leden te verbreken.
De beslissing om weg te gaan bij mijn ex, contact te verbreken met mijn familie.Met mijn broer en zus had ik al geen contact meer en sinds september vorig jaar is het contact met mijn moeder ook verbroken (van haar kant, ze wilde ook niets uitpraten ).Het geeft mij/ons zoveel rust .Om een "nieuw" begin te vieren heb ik een mooie tattoo uitgezocht die donderdag gezet gaat worden, ook een beslissing waar ik heel blij mee ben.
Een intelligentietest laten afnemen. Gewoon, voor mezelf. Kinderen zijn hb en de appel valt niet ver van de boom. Dat weten brengt nog meer rust dan ik vooraf kon bedenken.
Dat we vorig jaar vanuit Frankrijk weer terugverhuisd zijn naar Engeland. Heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad, maar we hebben nog geen dag spijt gehad...
Stage Curaçao toen ik 19 was. Had ik echt enorm nodig om zelfstandig te worden. En mijn baan. Ik werk er al 10 jaar maar het is er zo leuk. Ik ben er elke keer weer dankbaar voor.
Mn huidige baan (nu 5,5jr aan t werk). Werkgever die gezin centraal zet en ook niet "schrikt" als ALWEER een klein kind ziek is en je remote en creatief ingedeeld je uren maakt. Maar eerder roept "denk aan jezelf". Man die na de zomer op een andere locatie start, dichter bij huis en niet over de snelweg.
Dat ik toch op dat bericht heb gereageerd op fb dating van die toen nog onbekende man. Na hem eerst genegeerd te hebben. Inmiddels zijn we alweer een half jaar verder en hebben al een tijdje een relatie en we hebben zo veel lol samen.