Nou komt ie hoor 23 juli 2007 om half 7 in de ochtend bel ik naar de verloskamers om te vragen of ik kon komen ik nog een beetje in mijn piepzak zo van stel ze zeggen nee dan heb ik voor niks geen oog dicht gedaan vannacht hihihi maar twas goed ze verwachten ons om half 8 mannetje was ook stik zenuwachtig evenals schoonmoeder die we gingen ophalen Ik had haar gevraagd of ze erbij wilde zijn tuurlijk wilde ze dat heel erg graag Naarmate we bij het ziekenhuis kwamen werd ik voor mijn gevoel super rustig zenuwen waren helemaal weg gewoon en ik voelde me topfit kortom ik was er klaar voor gewoon Nou eenmaal daar naar een verloskamer gebracht en is me het een en ander uitgelegd langzaamaan zouden ze me in gaan leiden en wachten op de weeën ook werd me verteld dat ik er rekening mee moest houden dat het best wel eens effe kon duren maar dat ik in elk geval die dag ging bevallen ik nam plaats op het bed wat er kl*te lag overigens en een infuus werd aangebracht mijn mannetje werd er nog effe naar van want er viel een plas bloed op de grond de zuster was een beetje aan het knoeien en mijn mannetje kan daar niet zo heel goed tegen rond 9 uur waren ze de vloeistof gaan ophogen en dat gebeurde elk half uur om 10 uur begon ik heftige weeën te voelen die ik toch aardig wegpufte er werd goed door mijn schoonmoeder en mijn mannetje op mijn adem gelet en dat hielp enorm ook al die aanmoedigingen gaven mij de krahct om door te zetten om 11 uur riep ik als ik dit nog lang zo doorgaat dan moet ze echt met medicijnen gaan komen maar vlak daarna voelde ik een perswee en riep tegen mijn mannetje dat ie op die knop moest gaan drukken want er wilde er echt 1 uit De uitdrijving van onze stoere kerel nummer 1 duurde maar liefst 3 minuten ze legde hem op mijn buik en de rust was weder gekeerd ik zei alleen jee wat ziet ie blauw zijn navelstreng had om zijn keeltje gezeten en er was iets niet helemaal goed met zijn ademhaling maar niet ehct iets om zorgen over te maken en dat deed ik dus ook niet ze hebben hem in de couveuze gelgd en zijn met hem naar de couveuze afdeling gereden om 13:13 uur is nummer 1 geboren met een gewicht van 2390 gram en toen ................. tja toen lag ik daar te wachten op weeën die ineens helemaal weg waren de vk nog effe voelen hoe het kwam dat ik geen weeën meer kreeg vloeistof en alles opgehoogd maar er gebeurde niks wat denk je lag meneer nuumer 2 gewoon met zijn armen in de lucht voor de uitgang geen goede positie mijn lichaam zei dus stop dat kan niet de gyn zei tegen me ja mevrouw dat gaat dus toch nog een ks worden Ik was nog steeds erg rustig en zei kom maar op dan ik wil dat manneke nu ook wel eens zien iedereen was zoiezo verbaasd over mijn houding het voelde gewoon alsof er niks gebeurd was echt zo'n appeltje eitje bevalling had ik gehad dus die ks pff daar draaide ik mijn hand niet voor om en dus werd ik naar de ok gebracht kreeg een ruggeprik en zag mijn mannetje in dokters iuniform naast me komen zitten hihihi toen ze bezig waren zag mijn mannetje ineens dat mijn hartslag wegviel op de monitor ik zag hem wit weg trekken en vroeg hem nog hey wat is er nou word je niet goed knul ik was gewoon volkomen bij en heb van die flatliner niks gemerkt waarschijnlijk kwam het omdat ik op dat moment een liter bloed verloor waardoor ik wel effe sterretje ging zien maar goed om 14:29 uur was nummer 2 geboren 2440 gram schoon aan de haak ik was zoooo trots ze hebben hem nog effe bij me gehouden echt een super moment maar toen gingen ze me schoonmaken en dichtmaken iedereen ging van de kamer en ik werd uitgebreid door het voltallige maffe chirurgen team gefeliciteerd en naar de uitslaapkamer gereden waar ik gewoon 3 kwartier heb liggen wachten grrr ik baalde daar zooo ik wilde naar mijn knullen ik wilde zien wat ik op de wereld had gezet ik wilde zo graag dat mijn verdoving die normaal een half uur duurt om uit te werken dan kun je pas weerd wat bewegen blijkbaar al gelijk weg was ik kon zelf mijn kleine teen bewegen eindelijk werd ik dan naar mijn kamer gereden en daar lag dan een van mijn knulletjes al in een bedje te wachten op zijn mama ik heb nog nooit zooo gehuild zo gelukkig was ik ik baalde wel dat ze er niet allbei lagen maar toch dat was van mij wat daar lag daarna zijn we ook nog bij onze andere knul gaan kijken die op de couveuze afdeling ine en warmtebed lag echt blauw was ie al niet meer nog een beetje rond zijn mondje en hij had een zuurstof slangetje in zijn neus die hij er nu al steeds zelf uit trok uiteindelijk heeft het nogtot de laatste nacht geduurd voor ook hij bij mij mocht slapen
Allereerst van harte met je 2 prachtige zonen! Geniet er lekker van en toch n goede bevalling op zich? T is niet zomaar wat.. een keizersnee er achter aan. Gelukkig gaat nu alles goed.
Je hebt er wat voor moeten doen, maar dan heb je ook wat . Petje af hoor! Geniet lekker van je kereltjes!
Wow, wat een verhaal zeg. Ik vind echt dat je er heel cool onder bleef. Je mag trots zijn op jezelf. En op je twee superkereltjes natuurlijk!
Gummetje, dat je het allemaal zo 'luchtig' hebt ondergaan. Ik ben echt zwaar onder de indruk. Je kerels hebben maar geluk met zo'n bikkel van een moeder .