Dames. Heeft iemand van jullie ook een man die steeds zo vaag doet over de vraag of hij nog een 2e wil?? Als ik hem vraag of hij volgend jaar nog een 2e wil maken zegtie: ik weet het nog niet. Maar hier komt het: - ik mag de kinderwagen etc niet verkopen - afgelopen weekend kwam hij met ons dochterje in bed en zei hij: N.ora wil graag een broertje of zusje. - als ik het heb over dat mocht er een 2e komen dat dan de logeerkamer voor de baby is dan praat hij daar gewoon in mee.. - als hij zin heeft zegt hij: zullen we een baby maken? (Ik ben nog gewoon aan de pil) We hadden gezegd dat we beslissen als onze dochter 3 jaar is wat we doen.. maar ik snap hem gewoon niet hahaha. Wat denken jullie? Wil hij nou wel of niet.. of durft hij geen definitief ja of nee te zeggen ofzo. Vaag wezen...
Haha ja was het maar zo simpel.. Dan zegt hij gewoon: ik weet het nog niet.. en wuift het weg. Dus tja. Haha. Misschien moet ik maar afwachten tot volgend jaar
En gewoon heel direct zijn en vragen: zal ik als mn volgende pil strip op is maar stoppen met de pil? Volgens mij kan hij dan niet heel veel meer dan duidelijk ja is goed of nee doe toch nog maar niet zeggen.
Jaa inderdaad. Ik vraag hem dan maar gewoon als mn pil rond 1 januari op is ofzo. Kijken hoe hij reageert haha.
Ik zou er een gesprek over voeren. Zit jij er net zo in als hij: beetje dollen, dromen maar er nog niet hélemaal klaar voor zijn, dan is er geen probleem natuurlijk. Maar als jij wel de wens heb dan kan ik me voorstellen dat je duidelijkheid wil. Ik zou er dus echt even voor gaan zitten. Als hij er nog niet klaar voor is dan is dat helemaal prima, maar het is wel belangrijk dat jij dat wel weet. Dat je weet hoe je zijn opmerkingen en grapjes moet interpreteren. Of dat hij ze vanaf nu achterwege laat want jij vind het niet prettig. Bijvoorbeeld.
Oooh maar dat is man eigen geloof ik. "We kijken wel". Toen dochter was geboren was t vrij stellig de eerste twee jaar NIET, nou dat lukte vrij aardig om in die koers te blijven. Maar ik redeneer meer in de hoek van zolang ik geen NEE hoor, is een JA nog op tafel. Kan best zijn dat hij alles gewoon even aan wil kijken, soms lijkt dat tot sintjuttemis (ook zonder corona) totdat ineens je met een CB voor zn neus staat en dan is t ineens een prima moment. Hier werd overigens niet "doelbewust gemikt" denk dat de betere mindset is "we merken vanzelf wel wat er op ons pad komt". Nou dat werd op de valreep nog een verrassing (zou t weekend na mn verjaardag de zolder leeg gaan trekken qua babymeuk...paar dagen ervoor toch maar even een testje voordat ik een vermogen de deur uit bonjourde...maar goed ook aangezien er zwanger stond)
Ja ik zit ook weleens te dollen hoor haha. Vorigr week werd ik knettergek van de driftbuien van onze dochter en riep ik: ik hoef niet nog zoeen!! Maar toen even later vroeg hij wel serieus en een beetje beteuterd van: wil je echt geen 2e? Dus tja ik snap er gewoon niks van. Als hij geen 2e wil is dat ook prima maar dat moet dan even een plekje krijgen bij mij. En dat weet hij ook. Tja.... lastig
Jaa zo'n man heb ik ook hoor. Die zegt ook altijd: we zien wel hoe het dan loopt etc. Maar ja als ik aan de pil blijf dan komt er niks haha. Oh wat leuk jullie verrassing! Zo kan het natuurlijk ook lopen hahaha
Haha, ik dacht dat het om een coronaprik ging Ik vind het altijd zo bijzonder van vrouwen dat ze vinden dat hun man vaag/niet concreet is (e.d) maar als het erop aan komt net zo vaag zijn. De oplossing is dan heel simpel: gewoon vragen. Zo moeilijk is dat niet.
"Ik weet het nog niet" is vrij duidelijk, toch? Ik snap heel goed dat het niet het antwoord is dat je wil horen en graag meer duidelijkheid hebt. Zo te lezen heeft hij die duidelijkheid voor zichzelf nog niet.
Ja, was niet helemaal in de planning meer maar na de bevalling neem ik die borrel voor de schrik wel. Heb er nog eentje te goed tenslotte. In jouw geval moet je t gewoon op tafel gooien, je zit ook met ontpillen enzo dus kan zomaar ff duren, of een lucky shot zijn. Dan hoef je nog niet te gaan lopen mikken met een kalender in je hand en klooien met ovulatietesten ofzo maar gewoon "we zien t wel" hanteren. Dan komt er vanzelf wel een moment dat je serieuzer wilt gaan mikken samen. Of niet maar je man blijkt scherpschutter te zijn met een dag 10/11 activiteit.
Zo lees ik het ook. Hij weet het nog niet. Op sommige momenten denkt ie ja, en soms denkt ie niet (of nu nog even niet) Misschien moet je hem op zo moment vragen, waarom twijfel je?
Ik denk dat hij erg graag wil maar zich schuldig voelt omdat jij de zwangerschap moet dragen en de bevalling doen.
Ik vind het ook niet super vaag. Hij laat het in het midden.. tja. Wij hebben het bv ook heel vaak over een nieuw huis, terwijl we hier pas net wonen. Als het erop aan komt om NU te verhuizen gaan we ook twijfelen, maar we spreken wel vaak onze wensen uit. Erover nadenken, fantaseren is de aanloop ernaartoe. Het daadwerkelijk ‘ja’ tegen iets zeggen is een volgende stap. Ik zou hem ook vragen wat zijn twijfels zijn als hij zegt ‘ik weet het niet’. Praten is de enige manier om erachter te komen. Wat wil jij?