Ik zit er helemaal doorheen en moet even mijn ei kwijt. Dit is mijn eerste zwangerschap en het is vanaf het begin afschuwelijk. De eerste drie maanden ben ik doodziek geweest, hield niks binnen zoveel spugen waardoor ik zelfs in het ziekenhuis terecht kwam. Vanaf week 14 heb ik dagelijks verschrikkelijke buikpijnen, de artsen zeggen dat dit komt omdat mijn baarmoeder heel gevoelig is en continue samentrekt zonder reden. Niets helpt. Paracetamol, warme kruik, rust, niets. Sinds week 21 belandde ik in het ziekenhuis aan infuus vanwege ernstige nierstuwing. Dit betekent dat je nier heel erg vergroot door de groeiende baarmoeder. Pijn is vergelijkbaar met niersteenkolieken. Ondraaglijk. Ze kunnen niks doen, alleen zware medicijnen maar dat helpt maar zozo. Mijn nier was 19 cm terwijl hij gemiddeld 10-12 cm hoort te zijn. Sinds week 23 heb ik extreem intense bekkenbodempijn, fysio helpt niet echt veel. Ik kan nu haast niet meer lopen. Elke stap voelt als een messteek in mijn schaambot. Ik zit nu aan huis gekluisterd en zelfs van de slaapkamer naar wc lopen is een nachtmerrie. Die pijn is niet te beschrijven. Gun je niemand. Ik ben zo kapot. Lichamelijk en emotioneel. Overal lees ik dat 2e trimester honeymoon period moet zijn. Maar dit is een nachtmerrie. Nu ben ik pas 26 weken. Ik weet niet hoe ik het vol moet gaan houden. Voel me ellendig.
Ik heb echt met je te doen. Qua misselijkheid weet ik wat je doorhebt gemaakt. Ook ik heb met uitdroging in het ziekenhuis gelegen. Ik zit nu ook met mijn bekken te klooien en idd die pijn gun je niemand. Ik heb het vooral in mijn onderrug en heupen en dan stralend naar mijn bovenbenen. Ik wens je heel heel veel sterkte! Tegen mij word gezegt het is voor het goede doel. Ja kan best zijn maar het is makkelijk praten. Je weet indd niet wat je moet doen om de pijn dragelijk te maken.
Allereerst, ’dikke knuffel! Mijn zwangerschap is ook niet rozengeur en manenschijn. Dus ik voel je wel!! hier wil een osteopaat nog wel eens verlichting geven voor mijn bekken (herken de messteken in schaambot) , ook zwemmen en yoga doen goed hier (om in beweging te blijven en ook mentaal). Paracetamol voor het slapen, want de avonden en nachten zijn hier om te huilen voor de pijn! hier zit ik ook al geruime tijd thuis. Mentaal is het pittig! probeer toch een bepaalde structuur te vinden voor jezelf of afleiding te zoeken (online zwangerschaps cursus, spullen uitzoeken babykamer of Iets in die richting) ik weet makkelijker gezegd dan gedaan. Verder geen tips, maar keep ya head up, nog eff!
Jeetje wat heftig en zwaar voor je om zo zwanger te zijn. Heel veel sterkte. Enige wat ik je aan kan raden is een goede osteopaat zoeken. Ik kon in mn 1e zwangerschap niet zitten van de pijn in mijn bilspier/ bekken. 1 behandeling vd osteopaat die mn bekken heeft rechtgezet en ben toen pijnvrij de rest van mn zwangerschap doorgegaan. Denk zelf dat een osteopaat meer doet en kan dan een fysio. Maar zijn natuurlijk ook genoeg goede fysio's!
Poeh wat een heftige zwangerschap zo zeg, ik kan me voorstellen dat je je afvraagt hoe je het de resterende weken nog vol moet houden.. Hier ook vanaf een week of 14 a 15 ontzettende buikpijnen wat ze gooien op een gevoelige baarmoeder en groeipijn. Daarbij ook erg veel harde buiken. De pijn is soms niet uit te houden en hier helpt ook niks, alleen een warme kruik of warm bad wil nog weleens een heel klein beetje helpen. Sterkte en houd vol!
Wat heftig zeg! Zo wil je je zwangerschap niet doorlopen nee. Belangrijkste tip wat ik je kan geven is om het te accepteren. Het is kl*te, het doet pijn, de onmacht die je voelt maakt je rusteloos en gek. Maar probeer er rustig onder te blijven. Schakel hulp in daar waar nodig. Bestel de boodschappen etc. Tot 2 a 3 weken terug ging het perfect bij mij. Nu kan ik mijn kinderen niet eens meer naar en van school krijgen (300 meter) zonder het gevoel te hebben dat m'n baarmoeder uit me valt. Het doet zo'n pijn!