Ik ben nu 13 weken zwanger en alleen de 1e week nadat ik wist dat ik zwanger was heb ik kunnen genieten en toen begon alle ellende, misselijkheid, mijn darmen werken nu niet goed (ben hiervoor doorgestuurd naar het ziekenhuis omdat ik alleen maar afval) en ze zijn erg pijnlijk en ik heb alweer last van bekkeninstabiliteit. Ik wil me nu juist gelukkig voelen, stralen en genieten maar ik ben nu alleen maar aan het huilen omdat ik af en toe met mezelf geen raad weet. Ik ben erg moe maar slaap heel slecht. In mijn vriendinnengroep zijn er nog 3 anderen zwanger en die zie ik wel stralen en ik wil gewoon meedoen. Als je de eerste paar weken niet goed bent vinden de mensen het nog sneu maar nu we 6 weken verder zijn lijkt het net of ze vermijden om te vragen hoe het gaat omdat het niet goed blijft gaan en dan voel ik me nog meer klote want ik wil geen klaagmuts zijn maar ik wil ook eerlijk zijn over wat ik voel. Ik weet ook wel dat bepaalde dingen erbij horen en dat je al blij moet zijn dat je zwanger kunt raken en je kindje het goed doet maar ik wil mezelf ook wel weer eens lekker voelen. Dit kindje betekende voor ons een nieuwe start van 2010 omdat 2009 een rotjaar voor ons is geweest maar ik voel me nog niet gelukkig en hoop dat dat in het 2e trimester dan maar komt. Sorry, ik moest dit even van me af zetten.
Meid, ik begrijp je heel erg goed hoor! Tuurlijk ben je blij en dankbaar dat je een kindje mag/kan dragen, maar man, wat kun je je er rot door voelen! Ik heb nu voor het eerst sinds een paar dagen mijn energie weer een beetje terug, en heb al 2 dagen niet overgegeven. Ik voelde me echt alsof mijn lichaam overgenomen was, niks was hetzelfde als voorheen. Wat kan je je dan zwaar ongelukkig voelen zeg! Heb zelfs aan diverse vrouwen gevraagd: voel je je ooit weer helemaal jezelf? Nou blijkbaar wel. Moet ook zeggen dat ik me nu een stuk beter voel en waarschijnlijk komt dit voor jouw er ook binnenkort aan! Gewoon doorademen en het beste ervan proberen te maken. En natuurlijk toch heel bewust denken: Ik doe het ergens voor! succes! xx
Pfff dat had ik ook Nu is sinds 4 weken de misselijkheid over, de pijn in bekken en gewrichten blijft wel maar is zonder de misselijkheid al zoveel beter te doen. En het is wel jammer want ergens wordt er toch verwacht dat je straalt en dat soort dingen, maar als mensen zeiden je lijkt helemaal niet happy had ik er weer net een volle dag/nacht boven de pot opzitten. Maar nu is die misselijkheid eindelijk over, en die gaat ook bij jou over, en dan voelt het allemaal opeens veel beter, zelfs met BI, want het is toch het constante misselijk zijn en overgeven dat je zo vreselijk moe maakt. Nog even doorbijten.
Ik zit in precies hetzelfde schuitje, even ver en ook alle kwalen die jij noemt. En ik heb regelmatig huilbuien omdat ik me zoooo ellendig voel. Kan nog niet genieten. Alleen tijdens de echomomenten heb ik me echt gelukkig gevoeld. Zoals je ziet in m'n onderschrift heb ik er al heel wat voor over gehad en heeft het al jaren geduurd om zo ver te komen. En toch durven mensen tegen me te zeggen dat ik er maar wat voor over moet hebben en dat ik gewoon maar moet genieten en dat het erbij hoort.:x Tja, ze weten op een gegeven moment ook niet meer wat ze moeten zeggen. Maar ik weet het, leuk is anders. Ik ben vanaf week 4 misselijk, dus al 2 maanden elke dag, de hele dag misselijk met vaak hele hevige buien. Ik jank dan maar, sluit mezelf in huis op en blijf tegen mezelf zeggen dat ik door moet zetten. Meis, laten we hopen dat het voor ons de komende weken echt minder gaat worden en dat we bij de gemiddelde groep vrouwen horen waar het dus na de eerste 3 maanden over gaat en dat we een beter 2e trimester ingaan. Inderdaad wat Sylvia ook al zegt, zonder die misselijkheid is de rest nog op te vangen en je dag op aan te passen. Doorzetten en heel vaa tegen jezelf zeggen dat het ooit over gaat allemaal.... Als er een heerlijk gezond kindje uitkomt is het het allemaal waard geweest. Probeer dat in je hoofd te houden en neem je tijd om de kracht te vinden om door de slechte dagen heen te gaan. Meer kun je niet doen, jammer genoeg... Sterkte meid, hou vol!
Ik ben tot en met de 18e week misselijk geweest en was eerst bang dat het nooit over zou gaan, tot het moment dat ik ineens merkte dat het over was en toen was ik de misselijkheid alweer vergeten Ik heb nooit hoeven overgeven maar wel de hele dag door dat constante misselijke gevoel en het moeten blijven eten om me ook maar iets beter te voelen. Je zult zien bij jou is het binnen nu en een paar weken ook over! En dan kun je er echt van genieten
Ergens op dit forum las ik: een kindje verwachten is fantastisch, zwanger zijn soms wat minder. En daar sluit ik me volledig bij aan
Hier ook tot 4 dagen terug heel beroerd de hele dag lang, maar nu opeens: top! Wel nog af en toe vlagen van vermoeidheid, maar ik voel me zoveel beter. Hopelijk komt het voor jou ook snel, want ik had hetzelfde: zwanger zijn is helemaal niet zo leuk....en nu vind ik het opeens wel leuk Sterkte hoor!
Ik ben hier ook de hele dag moe en misselijk. Moe is te doen, maar de hele dag dat misselijke, pfff, ik krijg nu medicijnen vd HA, kijken of dat helpt... Ik vind er nu ook nog niets leuk aan, doe alleen maar mijn best om de dag door te komen. Zelfs 's nachts, als ik dan wakker wordt, nog misselijk... Dus ik snap je gevoel, maar zoals er een aantal al schrijven, er komen leukere tijden in je zwangerschap, en dan kunnen we wel genieten...
Lieve meiden, ik voel zo met jullie mee. Begin zelf net uit het dal te klimmen. Merk al een aantal dagen dat het overgeven door de echte misselijkheid wat afneemt, maar dat ik blijf spugen door een geirriteerde maag, slokdarm en keel. Het is nog steeds klote, maar ik beschouw het als vooruitgang. De moeheid neemt ook wat af. Zorg wel dat je advies blijft vragen en zoeken voor je kwalen, sommige dingen kunnen toch verlicht worden. Toch een paar adviezen die jou misschien ook helpen: - neem ECHT je rust, dat scheelt in de ellende. Slapen, maar ook doezelen of rustig op de bank lezen etc. Ik heb wel 11 uur slaap nodig als ik me fysiek slecht voel, en die probeer ik dan ook te nemen. - alsnog emesafene vragen aan de huisarts? Bij mij haalde het echt het ergste vd misselijkheid eraf. - Let ook goed op wat je eet en wanneer je moet spugen, je kunt misschien ontdekken wat je moet vermijden. Bij mij raar genoeg vezelrijk eten, ondanks dat je dit wilt eten ivm verstopping, kon mijn maag het niet verdragen: volkorenproducten, rauwe groente, schil, etc. - gemberpillen versterken de maag - voor verstopping, wat ook je maag kan belasten, mag lactulose worden voorgeschreven door de huisarts (moet nog merken of het werkt) - ik heb erge last van een soort slijmprop in mijn keel, en mag hiervoor een aantal dagen neusspray (!) gebruiken. Geniaal idee van de ha, het werkt nu al en scheelt enorm in de kokhalsneigingen en dus het spugen. - heb maling aan je omgeving, zorg voor jezelf en bedenk egoistisch waar je zelf relatief blij van wordt op dat moment. Soms is afleiding echter ook wel fijn/een reden om niet te spugen of de misselijkheid wat te vergeten. - heb geen schuldgevoel als je niet kunt werken, bijv een aantal weken. Dat put je alleen maar meer uit. - voor je bi, zoek snel een fysio om erger te voorkomen - schrijf het van je af hier Ik hoop dat je toch snel ietsjeietsje beter wordt, heel veel sterkte! Liefs, Babel
Laten we eerlijk zijn: we doen het toch allemaal voor het eindproduct.... Ik vind dat je best mag aangeven dat de zwangerschap je zwaar valt, zeker met de klachten die je hebt. Heel veel succes allemaal met de misselijkheid, ik hoop dat jullie je snel weer beter voelen en wat meer energie hebben. P.s. Dat jullie graag een kind willen staat buiten kijf en heeft wat mij betreft niets te maken met wel/niet praten over kwaaltjes. Ik kan altijd zo boos worden als mensen zeggen " ja, maar je weet toch waar je het voro doet". Natuurlijk weet ik waar ik het voor doe, maar dat wil niet zeggen dat ik blij ben met mijn bekkenklachten en er niet van baal dat ik een hoop dingen niet kan doen en het leeuwedeel van het huishouden op mijn man terecht komt. Sorry, even mijn persoonlijke frustratie uiten....