Helaas zijn we er vanmiddag achter gekomen dat er een miskraam op gang is. Sinds gisteren had ik opeens bruin bloedverlies en dat is steeds erger en uiteindelijk helderrood geworden. Bij de vk bleek er geen hartje te kloppen en het vruchtje bleek ong 6+2 te zijn. Voor zover het te meten was. Ik dacht eerst nog wel vaag in de verte iets te zien kloppen. Maar het zag er zeker niet zo uit als bij mijn eerdere zwangerschappen. Mijn lichaam lijkt dus al druk bezig te zijn. De vk gaf aan dat ik het toch wel echt een weekje moest geven (ik wil het natuurlijke beloop afwachten). Er was dus nog wel een intact vruchtzakje met vruchtje. Verder was er ook al best wat bloed te zien in mijn baarmoeder. Hoe lang duurde het hele proces bij jullie? Ik heb nu al flink wat bloedverlies met vlagen en inmiddels ook wel wat buikpijn. Ik merk dat het zo van me af schrijven wel even oplucht (inmiddels al een heel verhaal ook). Ik heb vanmiddag nog wel gewoon doorgewerkt (thuis). Maar ik begreep dat het niet raar is om je ziek te melden. Ik vind het dan alleen zo vervelend om het verhaal dan te “moeten” doen aan mijn leidinggevende. Ik heb het slechts 1 collega verteld vanmiddag en ik was ook niet echt van plan om het verder wereldkundig te maken. Niemand wist nog van de zwangerschap. Hebben jullie gewoon doorgewerkt of niet? Jeetje, wat heb ik dit onderschat.. Zowel het verdriet als de hoeveelheid bloed die ik verlies. Dit is mijn eerste miskraam en dit was mijn derde zwangerschap. Wat een intens verdriet We hebben er zo naar uit gekeken.
Wat naar, heel veel sterkte! En nee is zeker niet raar als je je ziek meld, neem even de tijd voor jezelf en het verdriet wat jullie over komt! Sterkte!
Sterkte! Ik heb mijn leidinggevende gemaild omdat ik te emotioneel was om het telefonisch te vertellen. Maar je hoeft geen reden voor ziek melding door te geven!
Mijn eerste mk vorig jaar begon met bloedverlies. Dacht 6+2 te zijn en was toen een vruchtje te zien van 5+1. In totaal maar 2,5 dagen gebloed zonder stolsels en zonder buikpijn. Nu weer een miskraam. 5 November had ik mijn eerste echo met 7+1. Was een vruchtje te zien van 6 weken met traag kloppend hartje. Week erna weer echo en toen was het hartje gestopt met kloppen. Lichaam deed zelf niks dus 12 November bij de gynaecoloog pillen gekregen om de miskraam op gang te helpen. 14 November kreeg ik veel bloedverlies en echt veel krampen. Die avond was de pijn al minder en de dag erna geen pijn meer. Maar 1 stolsel verloren. Nu nog wel bloedverlies maar al wel een stuk minder. Miskramen kunnen dus verschillend lopen. Ziekmelden is zeker niet raar. Het heeft een grote impact zowel lichamelijk als geestelijk. Vooral geestelijk vind ik. Mss kun je idd je leidinggevende mailen? En ook echt er bij zeggen dat je niet wil dat andere mensen het weten? Heel veel sterkte ❤
Dankjewel! Nee, dat is ook wel weer zo. Ik zal er nog even over nadenken. Ik heb voor vandaag besloten toch aan het werk te gaan. Misschien ook wel weer een fijne afleiding ofzo. Als het niet gaat, dan kan ik altijd nog ziek melden.
Dankjewel! Ik had je verhaal al eens gelezen ergens op het forum. Vreselijk zeg! Jij ook heel veel sterkte en ik hoop dat je snel weer een positieve test in handen mag hebben ❤️
Heftig is het hè, heel erg veel sterkte! Hoop dat alles snel volledig op gang mag komen en dat jullie het een plekje kunnen geven! ❤️ Mijn eerste zwangerschap was een missed abortion met 9w2d. Deze is toen opgewekt met medicijnen. Een uur na het innemen van de medicijnen kwam het op gang en zo’n 6 uur later was de buikpijn voorbij (toen was ook de vruchtzak en het vruchtje eruit gekomen). Het nabloeden heeft nog wel even geduurd, maar m’n menstruatie kwam precies 28 dagen na de miskraam alweer terug. Die ronde erna was ik zwanger van mijn dochter. Ik heb me destijds wel ziek gemeld, ik was er namelijk nog heel emotioneel onder en was bang dat dat op m’n werk daardoor ook niks werd. Doe wat goed voelt, je mag je gewoon ziek melden! Zowel fysiek als mentaal is dit een heftige gebeurtenis! Heel veel sterkte!
Wat naar, hier ook meerdere miskramen gehad, (en nu ook 3 gezonde kids hoor) je wereld stort gewoon ff in, en das heel logisch. Hopelijk wanneer je eraan toe bent, snel een goede zwangerschap. Veel sterkte!
Bedankt voor je bericht! ❤️ Jeetje, dat is ook helemaal schrikken. Bij het eerste bloedverlies hield ik er meteen al een beetje rekening mee. Maar inderdaad erg heftig! Ik hoop inderdaad ook dat het snel achter de rug is. Ik zit nu vooral in zo’n gevoel dat ik niet verder kan omdat het nog gaande is. Maar uiteindelijk helpt dat misschien ook wel bij het hele proces. Ik ben vandaag wel aan het werk gegaan. Het thuiswerken is nu wel een groot voordeel, anders had ik me ook ziek gemeld. Af en toe wel wat emotioneel, maar toch is het een fijne afleiding nu. Gelukkig ben jij nu al een heel mooi eindje op weg, zie ik. Fijne zwangerschap!
Dankjewel! Precies dat inderdaad. Het is echt een stuk heftiger dan ik van te voren had verwacht. Gelukkig is het bij jou uiteindelijk goed gekomen!
15 jaar geleden kwamen we er bij de 12 weken echo achter dat het vruchtje met 5 weken was gestopt met groeien. Een week later begon ik bloed te verliezen, dit duurde ongeveer 2 dagen. Op de derde dag kreeg ik echt weeën die heel gemeen veel pijn deden en kwam de vruchtzak er compleet uit. Daarna nog veel last gehad van naweeën. Een week later ( onder redelijk wat druk van mijn werkgever) weer aan het werk gegaan. Achteraf veel te vroeg, heb als een zombie rondgelopen op het werk ( in de zorg) zo erg dat collega's zich echt zorgen maakten. Mijn tweede miskraam was met 6 weken dat was wakker worden van een naar gevoel in mijn buik. Naar de wc lopen , vlak voor de wc een grote plop en toen zat alles onder het bloed. Geen pijn vooraf en geen pijn achteraf gehad. Mijn advies is neem de tijd die jij nodig hebt om het allemaal te verwerken en laat je door niemand op jagen om iets te doen waar je nog niet aan toe bent
Ja dat was toen wel schrikken, ik had er helemaal niet op gerekend eigenlijk. Bij de eerste echo kwamen we erachter.. maar dat maakt het niet heftiger dan jouw miskraam! Logisch dat je nog een gevoel hebt dat je niet verder kan, je zit er idd nog midden in. Ik hoop dat je het allemaal snel achter de rug mag hebben. Maar het helpt inderdaad ook wel bij de verwerking, zowel fysiek als mentaal. Ah ja, thuis werken scheelt een hoop inderdaad! Neem de tijd en geef toe aan jouw emoties, je mag verdrietig zijn. Het is allemaal zo heftig! Dikke knuffel. Wat lief, dank je wel! Dit is m’n derde zwangerschap, de tweede “goede” zwangerschap. Hoop dat jij ook snel weer zwanger mag zijn van een gezond kindje! ❤️
Bedankt voor het delen van je ervaringen. Lijkt me echt afschuwelijk om er dan bij 12 weken pas achter te komen. En wat erg dat je zo gepusht werd door je werkgever! Kan echt niet.. Ik mijn situatie is het nu wel prettig dat thuiswerken de norm al is. Anders had ik me sowieso ziek gemeld. Ik vond het vandaag een fijne afleiding om te werken gelukkig. Morgen nog een dag en dan weekend. Dan zie ik na het weekend wel weer verder. Ik heb wel met mezelf afgesproken dat ik me echt ziek ga melden als het niet gaat.
Heel veel sterkte gewenst! Hier voor de zwangerschap van E. een missed abortion gehad na ruim 10 weken. Met medicatie via de gyn is het na 3 dagen uiteindelijk op gang gekomen. Bloeden was bij mij kort, maar zeer hevig. Vruchtzakje met vruchtje kwamen er compleet uit. Daarna nog een weekje 'normale' menstruatie. Lichamelijk viel het me mee, maar het emotionele aspect vond ik ook erg zwaar. Ik ben een weekje thuis geweest van het werk, maar wilde graag afleiding en ben daarom weer snel aan het werk gegaan. Denk dat dat echt een gevoelsdingetje is. Is voor iedereen weer anders. Veel sterkte met alles!
@pluk werkgevers kunnen zo gemeen zijn! Zo heb ik bij de 2e zwangerschap een aantal dagen gewerkt terwijl ik in de ziektewet zat onder het mom van ‘als je het niet probeert, weet je ook niet of het lukt’ (zijn woorden), waardoor ik me zo met mijn rug tegen de muur voelde staan dat ik geen nee meer durfde te zeggen...
Dankjewel! Wat naar dat je dat hebt mee moeten maken. Bij je eerste zwangerschap lijkt het me al helemaal vreselijk. Ik denk inderdaad ook een gevoelsdingetje. Zodra het niet meer gaat, dan meld ik me ziek. Maar tot nu toe heeft het wel een positief effect op mij om “gewoon” door te werken. Misschien is dat tijdelijk, maar voor nu werkt het ☺️