Mama's, Helaas zoals ik vanaf begin af aan al een vermoeden had heb ik gister te horen gekregen en gezien dat het hartje niet meer klopt. Dus helaas een miskraam. Het was heel erg gewenst, ik ben gelukkig nog wel gezend met 2 kids van 3 en 2. Ik ben alleen nu zo erg bang voor wat ik straks mee ga maken want ik wacht nu op een miskraam. Kunnen de mamas die dit mee hebben gemaakt hun ervaring met me delen. Doet het pijn net als weeën of valt het wel mee? Ik vind het echt.doodeng. Liefs verdrietige mams
Ach jeetje, wat heftig een miskraam bij 14 weken. Wat ontzettend verdrietig Wij hebben zelf een zwangerschap afgebroken, ik ben dan ook ingeleid. Ik heb echte weeën ervaren, maar was wel wat verder dan jij. Ik neem aan dat je medicatie krijgt en in het ziekenhuis gaat bevallen van jullie kindje? Ontzettend veel sterkte toegewenst!!
Dank je wel Diazz voor je reactie, ik voel me begrepen ... heel fijn! Wat verdrietig voor je om het mee te maken ... Nee de verloskundige zei dat het prima thuis kan en tegen de pijn paracetamol kan ik innemen. Nou vind paracetamol nog wel iets tegen menstruatiepijn maar weeën toch niet? Dus ben door de war en ben bang dat het heftige weeën zullen zijn dan zit ik toch liever in het ziekenhuis
Je krijgt dus medicatie om de miskraam op te wekken? Ik zou het eerlijk gezegd ook wel spannend vinden om thuis te doen hoor. Snap dat je daar sowieso tegenop ziet, het is al verdrietig genoeg. Is het kindje met 14 weken overleden, of was dit al eerder en is het geconstateerd met 14 weken? Misschien dat dat ook nog verschil maakt.
Nee zonder medicatie aan het afwachten thuis en het kindje is volgens hun gestopt.met groeien in week 12 en is geconstateerd met 14 weken ....ja echt verschikkelijk spannend Diazz. Ik weet nu al, al bel ik de verloskundige krijg hetzelfde verhaal te horen als gisteren.
Wat ontzettend moeilijk moet dat zijn. Lijkt me vreselijk die onzekerheid! Enig hoelang je mag afwachten? Als het kindje in week 12 al is overleden en je lichaam heeft het nu nog niet door, vraag ik me af of dat over een week anders gaat zijn. Of heb je al bloedverlies? Ik leef met je mee!
Het is echt vreselijk! Bedankt voor je moeite en tijd om op me te reageren doet me heel erg goed!!! Ik moet een weekje wachten en daarna kijken ze verder wat we gaan doen. Ik heb dus echt helemaal niets af en toe twijfel ik of het kindje wel overleden is en ze het verkeerd hebben gezien. Mentaal ben ik nu al onder de grond ....
Kan ik me zo voorstellen. Wat een hel moet dit zijn. Ik hoop dat het gauw achter de rug is. En heel erg graag gedaan hoor! Veel sterkte en vooral kracht toegewenst!
als het wachten te zwaar is kan je ook terugbellen met de vk voor een verwijzing naar een gynaecoloog. die kunnen dan pillen geven om het op te wekken of dat ze je curetteren. bij mijn miskramen had ik zeker weeënpijn maar lang niet zo heftig als bij een geboorte. het was steeds snel klaar. sterkte het is een zwaar verlies zeker op die termijn dat je dacht veilig te zijn.
Wat vreselijk zeg. Afschuwelijk! Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ook ik zou een doorverwijzing vragen naar de gynaecoloog. Of misschien met je huisarts bellen? Die kan je eventueel doorverwijzen. Ik vind dat je verloskundige erg laks is. Heb zelf ook een miskraam gehad, was een raadsel met hoeveel weken. Ze dachten 6 weken, maar het vruchtje was al veel groter en er was duidelijk een kindje in te zien. (Weliswaar heel klein, maar het was te zien) Ik heb 3x een avond weeen gehad, welke ook echt wel heftig waren. (Maar niet zo heftig als bij mijn bevalling van onze zoon) MAAR ik heb ook 1 nacht nog een keer vreselijke ontsluitings?weeen gehad. Die waren echt hel. Mijn lichaam probeerde uit alle macht om het laatste stukje weefsel af te stoten. (Dat deed echt heel veel pijn) Ik hoop dat je een doorverwijzing kunt krijgen, en misschien iets om de miskraam opgang te brengen. Heb je steun van de mensen om je heen? Misschien kan er iemand bij je blijven als het begint los te komen. En misschien kun je ook een sterke pijnmedicatie krijgen voor dat moment. Heel veel sterkte!
Hier ook kindje verloren met 14 weken en gestopt bij 12 weken, Heb in de avond steeds wel wat weeen toen gehad maar niet ernstig ben ook gewoon gaan slapen maar s’nachts wel steeds wakker geworden van de weeen en ook steeds weer in slaap gevallen tot een uur of 4 toen kreeg ik echt gevoel te moeten poepen dus ging naar de wc maar er kwam niks dus bleef zitten en ondertussen gingen de weeen door maar vond niet heel erg pijnlijk en daarna om 04:25 is mn water gebroken en dat voelde wel even heel raar en schrok er ook behoorlijk van en toen nog verder weeen gehad en om 04:32 is toen de baby geboren en om 04:40 is de placenta geboren, maar schrik niet als je placenta eruit is komt er een hele golf bloed achteraan(tenminste was bij mijn zo) en na de geboorte mag je geen tampon gebruik maar moet maandverband, bij mijn heeft het bloeden nog een week geduurd en 34 dagen later had ik weer een menstruatie Sterkte!
Dank voor je bericht Sophy ..! Het is nu een beetje op gang aan het komen met bruin bloed verlies bij het vegen, dus gerust aan de ene kant en natuurlijk verdriet aan de andere kant. Dank je wel voor je steun .. wat een verlies ook voor jou je hebt miskramen achter de rug
Dano Dank je wel voor je beicht pretty Dank je wel voor je steun Prettykitty! Ja ik vind ze ook super laks gelukkig is het vandaag en gister beetje van zelf op gang gekomen met bruin bloedverlies en lichte krampen. Oooh wat vreselijk om mee te maken zeg al die pijn en dan met legen handen zitten ... maar bedankt voor je eerlijkheid dam weet ik wat me nu ongeveer te wachten staat ... Ja gelukkig heb ik wel mensen om me heen, ja zodra het begint moet me man er wel echt bij zijn want het lijkt me doodeng om alles in je eentje aan te treffen
Lotte wat vreselijk en verdrietig voor je ik voel echt met je mee ... het voelt dus eigenlijk aan als een mini bevalling? Maar had je alvorens ook bloedverlies en hoe lang duurde het voordat de weeen op kwamen zetten?
Ik voel me echt angstig Diaz ... vooral nu rond deze tijd. Al zit ik met me man op de bank .Overdag heb ik afleiding en durf ik het allemaal aan maar savonds en snachts ben ik echt zo angstig dat t gaat beginnen ... gelukkig heeft me lichaam me wel een signaal gegeven dat het gaat met beginnen met licht bruin bloedverlies ...
Dank je wel zonnestralen, nee dat gelukkig niet, maar helaas kan ik mijn angst maar niet onderdrukken ...