Hoi allemaal, Na heel veel jaren van berichten lezen nu ook een bericht met vragen van mij. Mijn man en ik zijn wensouders en nu ruim 4,5 jaar bezig en 4 miskramen achter de rug. 2 spontane zwangerschappen (in jaren tijd, dus dat gaat niet makkelijk) en 2 zwangerschappen door ICSI. We zijn in behandeling bij een arts in Belgie maar ook dit verloopt best stroef. Arts kent vaak dossier niet als we contact hebben en zegt dingen die niet kloppen, ondanks dat ze heel hoog aangeschreven staat. Na onze laatste miskraam zijn we echt wanhopig en verdrietig. Ik ben 39 (eerste miskraam was ik 34) en miskramen gebeuren elke keer nog voordat we een kloppend hartje hebben, dus rond de 5 of 6 weken. Het vruchtje nestelt in maar groeit helaas niet door. Bij mij is een kleine baarmoeder correctie gedaan (had een deukje aan de bovenkant) en verder niets bijzonders te vinden. Man had weinig bewegelijke zaadcellen maar is na leefstijl veranderingen veel beter en embryo's na 1e punctie waren er 6 en goed. Mijn gevoel is dat toch de eitjes niet goed genoeg zijn om door te groeien of, en dat denk ik, dat mijn baarmoederslijmvlies niet dik genoeg is. Ik heb al heel lang weinig bloed bij menstruatie en menstrueer maar kort. Artsen zeggen dat dit niet uitmaakt maar gevoelsmatig speelt dit wel mee. Ik ben nu aan het kijken wat de juiste weg is om in te slaan. In Belgie bij arts blijven en maar gewoon door gaan met plaatsingen? Naar een andere kliniek? Spanje? Tsjechië? Ik zoek een kliniek die ervaring heeft met vroege miskramen en echt heel goed naar persoonlijke situaties kijkt. Online recensies zijn zo uiteenlopend dat dit ook niet echt helderheid geeft. Is er iemand die een zelfde soort verhaal heeft als wij en tips heeft? Ik zou je heel dankbaar zijn... Liefs, M
Ik menstrueerde ook niet heel veel, maar had wel gewoon een goede opbouw van baarmoederslijmvlies. Hebben ze dit bij jouw niet nagekeken voor terugplaatsing? Ik liep ook in België en iedere keer werd dit netjes gemeten. Ook hier 4 miskramen, 2 rond de 5 weken, eentje met 9,5 week na meerdere goede echo’s en eentje met 12 weken, ook na meerdere goede echo’s. Leeftijd, zelfde als jij. En nadat ik alle onderzoeken wel zo’n beetje gehad had in Nederland, Duitsland en België was het enige wat het nog kon zijn slechte eicelkwaliteit wat gewoonweg niet raar is gezien de leeftijd. Wat niet wil zeggen dat het niet meer kan, maar de kans op miskramen helaas wel groter is. Ben je weleens in Duitsland geweest? Anders zou je daar nog wat onderzoeken kunnen laten doen die ze in België weer niet doen. Een receptivfty test, NK cellen en Plasma cellen. Hier kan ook nog weleens iets uitkomen (bij ons overigens niet).
Nee wij zijn overgestapt op eiceldonatie. Ik had meteen de 1e terugplaatsing een doorgaande zwangerschap en eind 2021 hebben wij ons zoontje mogen verwelkomen.
Ik had altijd hele lichte menstruaties en heb ook vaker gevraagd of dat de reden kon zijn van mislukte terugplaatsingen maar de artsen zeiden van niet. Mn baarmoederslijmvlies was ook altijd prima dus dat was het probleem ook niet. Ik was zelf in Duitsland bij Cuypers en Cuypers
Ik heb ook altijd hele lichte en korte menstruaties maar tegen mij is ook altijd gezegd dat dit verder geen probleem is. Mijn lichaam ruimt het bloed op een hele effectieve manier op. Toch blijft dit wel altijd in mijn achterhoofd meespelen of dit geen reden kan zijn. Baarmoederslijmvlies is ook altijd netjes, dus daar ligt het niet aan.
Hier hetzelfde probleem, maar wat vinden jullie allemaal lichte menstruaties? Ook bij mij kan er tot dusver geen oorzaak gevonden worden voor de minimale menstruaties en zeggen ze nu dit is blijkbaar gewoon jouw menstruatie. Bij mij is het zo dat ik bij wijze van mijn hele menstruatie 1 tampon zou kunnen dragen. Vaak heb ik eerst een beetje bruine spotting een dag, dan 1 dag wat helderrood bloedverlies wat op een paar drupjes na niet eens mijn maandverband haalt en ik dus met name alleen zie met afvegen en dat dus maar 1 dag en dan daarna nog max 1 dag heel weinig bruinverlies. mijn bms is niet super dik rond eisprong, max 7, meestal 6, wel drie laags, maar dan alsnog, ik denk dan waar blijft dat bloed? Vooral omdat ik vroeger echt hele hevige menstruaties had, soms echt wel om het uur mijn tampon moest verwisselen. Nu draag ik vaak niet eens meer tampons omdat het gewoon naar kan zijn om die eruit te halen, zo droog als het soms is. Na mijn hysteroscopie had ik meer bloedverlies als dat ik tijdens een menstruatie heb. @Cupmix93 ben ook wel benieuwd wat ze precies bedoelen met dat jouw lichaam het op een hele effectieve manier opruimt?
Vroeger had ik ook altijd hele heftige menstruaties met grote stolsels en liep eigenlijk constant met groot (nacht) maandverband rond. Ookal op jonge leeftijd aan de pil gegaan hierdoor. Uiteindelijk ook een spiraal voor 7 jaar gehad en daarna is mijn menstruatie helemaal veranderd. De eerste keer dacht ik nog dat het een tussentijdse bloeding was ofzo maar blijkbaar is dit mijn menstruatie. hier ook vaak 1 dag iets bruinig, maar dit zie je eigenlijk alleen als je met een papiertje wat ‘in’ je vagina drukt. Daarna 1 of 2 dagen rood bloedverlies, maar ik kan het af met hele dunne inlegkruisjes en dan kan ik eigenlijk de hele dag de zelfde in houden (alleen vind ik dat niet fris). Op wc papier is het dan wel altijd goed rood. Daarna is het nog 1 dagje wat met afvegen vaag bruinig en dan komt er niks meer in een inlegkruisje. Buikpijn heb ik vooral de dag ervoor, tijdens eigenlijk niet. De arts zei het letterlijk zo, dat dus het bloed op een vlotte manier word afgevoerd zonder veel stolsels etc. bms was op cd11 een goeie 8mm en eisprong was op cd14, maar toen geen echo meer gehad. Wil nog wel graag een keer een echo aan het begin van mijn cyclus om te weten of alles ook echt afbreekt ofzo.
thanks voor je antwoord, dat klinkt wel een beetje vergelijkbaar. Overigens heb ik dat idee bij mezelf niet perse, ik heb soms nog best wat stolseltjes. En al voert mijn lichaam het goed af, toch blijf ik denken waar blijft dat baarmoederslijmvlies, waar gaat dat heen, dit kan toch nooit alles zijn. Ik vind het maar lastig om los te laten, heb altijd wel een angst hierover, wat jij zegt het zit ook altijd in mijn achterhoofd. En ik heb ook elke ronde weer stress om te moeten bepalen of dit nou wel of niet mijn menstruatie is en wat cyclusdag 1 is. Nou goed het is niet anders. goeie hoor om een keer een uitgangsecho te laten maken.
ja dat snap ik heel goed, ik twijfel over wanneer dit de stap is om te maken. Mag ik vragen hoe jij het juiste moment wist?
Ik dacht dat ik al gereageerd had dus ik hoop dat ik het nu niet dubbel doe, maar ik begin ook wel na te denken over eiceldonatie. Ik vind het lastig te bepalen wanneer dit het moment is om hierop over te gaan. Mag ik vragen hoe jullie deze beslissing hebben genomen? En hoe weet je zeker of het aan het eitje of zaadje ligt?
Hi Narcisje, ah wat een bewonder voor jouw pad als ik de tekst onder je naam zie! Man! Mag ik vragen hoe je dit mentaal hebt volgehouden? Deze lange weg? En heb je een idee waarom het uiteindelijk wel is gelukt?
Ja ik hou dus ook altijd stress over of mijn baarmoeder wel echt goed genoeg is voor het dragen van een gezonde zwangerschap.... maar ja, hoe kom je er achter....
Het was mentaal enorm pittig. Ik heb in 5 jaar tijd meerdere psychologen versleten en heb meerdere broodnodige/gewenste rustpauzes genomen. Vaak had ik daarna weer voor eventjes goede hoop en kon ik het weer even aan. We hebben uiteindelijk nooit kunnen achterhalen waarom het zo lang niet lukte (behalve dat mn eileiders verkleefd bleken te zijn maar die heb je voor ivf of icsi niet nodig dus dat maakte ook niks uit) maar ik vermoed zelf dat ik een overactief immuunsysteem heb en dat daardoor de embryo's werden afgestoten want toen ik eenmaal een hogere dosering prednisolon slikte bleef het embryo wel zitten. Uiteindelijk zullen we dit nooit zeker weten en kan het natuurlijk ook toeval zijn
Je weet het zeker omdat ze de kwaliteit van zaad kunnen testen. Eicelkwaliteit kunnen ze niet testen. Het zaad van mijn man was gewoon goed. Daarbij hebben zowel man als ik alle onderzoeken die er zijn laten uitvoeren in Nederland, België. Duitsland en zelfs uiteindelijk Spanje. Er kwam niets uit. Dan is de enige verklaring, in combinatie met leeftijd en miskramen slechte of slechtere eicelkwaliteit. Bij ons ging het vanzelf. Ook wij waren al 4,5 jaar bezig. En na de 7e mislukte ICSI poging zakte de moed wel in de schoenen. Wij liepen toen in Duitsland bij C&C. Deze gaven aan nog wel een poging aan te durven maar dat de slagingskans wel echt minimaal was (minder dan 2%) en dat we wellicht eens na moesten denken over eiceldonatie. Dat hebben we toen gedaan, veel informatie verzameld en zo zijn we in Spanje terecht gekomen waar nog wat onderzoeken zijn gedaan. Daar was de conclusie hetzelfde, waarschijnlijk slechte eicelkwaliteit. En toen voelde het goed om over te stappen op eiceldonatie. Het feit dat ik meteen bij de 1e terugplaatsing een doorgaande en gezonde zwangerschap had zei ons genoeg, het zal echt aan de eicellen gelegen hebben.
Dankjewel voor je bericht. Ja zo klinkt het dan wel inderdaad. Zo fijn voor jullie dat het daarmee dan in 1 keer gelukt is. Heel mooi. Mijn man zijn zaad heeft lichte DNA fragmentatie. Maar ja... is dat dan echt het probleem of zijn het toch ook de eitjes. Dat maakt het bij ons wat complexer. Maar komt tijd komt raadt
Prednison wordt niet heel vaak gegeven omdat het een enorm sterk middel is waar veel nare bijwerkingen aan kunnen zitten. Bij Cuypers schrijven ze het nog wel eens voor als er een goede reden voor is maar ook daar staan niet alle artsen er achter. Je kunt het dus altijd overleggen met je behandelend arts maar de kans is groot dat ze er helaas niets mee doen
Ik kan geen persoonlijke ervaringen delen, maar enkele vrienden van mij hebben het team van fertilityclinicsabroad geraadpleegd bij het kiezen van een kliniek. Zij zijn zeer deskundig en ondersteunend. Als ik het goed heb, organiseren ze ook webinars waar je meer kunt leren over specifieke klinieken en hen vragen kunt stellen