Hoi dames, Ik ben benieuwd wat anderen in dezelfde situatie doen. Wij hebben 3 mooie kindjes en ons gezin is compleet. Toen we begonnen met onze kinderwens ben ik 3x snel en spontaan zwanger geraakt (mk, dochter en EUG). De derde zwangerschap was buitenbaarmoederlijk en toen is mijn rechter eileider verwijderd. Daarna werd ik niet meer spontaan zwanger en na een jaar proberen werd er een kijkoperatie gedaan en zagen ze dat mijn baarmoeder een afwijkende vorm heeft en dat mijn linker eileider mogelijk onderontwikkeld is. Er is toen kleurstof via mijn baarmoeder in de eileider gespoten en die zagen ze niet in mijn buikholte komen, dus conclusie: eileider is niet doorgankelijk, je kunt nooit meer spontaan zwanger worden. Daarna 2x met IVF zwanger geworden van de twee jongsten. Tussendoor geen anticonceptie gebruikt, want we hadden nog wel een kinderwens. Nu zijn we het erover eens dat er geen vierde meer komt. Dat wil zeggen: man wil het absoluut niet (de derde was al meer mijn wens dan de zijne), ik zou op zich wel open staan voor een vierde, maar ben het ermee eens dat het goed is zo. Sinds een maand is mijn cyclus weer op gang na de bevalling en nu zitten we toch een beetje in dubio, wel of niet iets van anticonceptie gebruiken... In principe kan ik niet spontaan zwanger worden, maar ja, ik ken ook genoeg wonderlijke verhalen van iets dat niet kon, maar toch gebeurde op baby-gebied! Ikzelf neig naar niets gebruiken en stél dat ik zwanger zou zijn dan zou ik er blij mee zijn. Maar mijn man ziet dat niet zitten, wat ik ook begrijp. Sterilisatie wil hij niet en van mij hoeft dat nu ook nog niet, misschien over 5 jaar als ik over de 40 ben en mijn gevoel voor een eventuele vierde echt weg is. Hij wil dat ik de pil of een spiraal neem, zodat we er echt zeker van zijn. De pil wil ik echt niet meer (10 jaar geslikt) een spiraal wil ik overwegen maar vind ik ook best invasief, en dan voor iets wat eigenlijk niet nodig is... Wat doen jullie na vruchtbaarheidstrajecten en voltooide kinderwens? Wel of geen anticonceptie? Edit: aanvulling, in totaal tussen de zwangerschappen in hebben we ongeveer 3 jaar onbeschermde seks gehad zonder spontane zwangerschap.
Als voor jullie beide een 4e oké zou zijn zou ik niets gebruiken. Je man wilt dit echter echt niet, ik zou dan toch kijken of er geen anticonceptie is waar jullie je beide fijn bij voelen. De kans lijkt zo nihil, maarja je weet het nooit..
Als hij echt geen 4e wil zou ik het er niet op gokken. waarom wil hij geen sterilisatie als hij zeker weten geen kind meer wil? Snap dat nooit zo goed
Toch wonderlijk hoe dat werkt, hij wil absoluut niet nog een kind, maar ondanks het minimale risico mag jij het oplossen.. maar goed dat was niet je vraag Ik ben nu zelf zwanger van de tweede, er bestaat zeker wel de wens voor een derde, maar ik weet nog niet of we nog een keer al het gedoe met fertiliteitstrajecten zien zitten. We hebben 5 jaar over de eerste gedaan en 1,5 jaar bezig geweest voor deze zwangerschap. In totaal 8 jaar geen anticonceptie en geen zwangerschap, ondanks dat ik pcos heb en daardoor een wat onregelmatige cyclus voel ik me zoveel prettiger dan met de pil. Mss dat ik ooit een spiraal zou nemen, maar dan omdat ik dat graag zou willen (om m’n menstruatie te beïnvloeden bijvoorbeeld), maar niet vanwege de kans op zwangerschap. Als die er komt dan moet dat gewoon zo zijn
Voor mij zou het ook van mijn leeftijd afhangen , ik heb nu nog een spiraal maar wil na mijn 36ste geen hormonen meer ivm trombose en hvz risico (>35jr). Nou heeft een hormoon spiraal wel minder risico dan de pil maar toch. Dan zou ik voor koper gaan maar op een of andere manier trekt dat me ook niet zo. Ik heb ook nog geen definitieve keuze gemaakt. En condooms? Mijn vriend wil dit ook niet maarja dan kiest hij zelf maar...
Ik zou in jouw schoenen echt niet meer aan de anticonceptie gaan. Precies wat @momim zegt; als hij dan écht ieder onrealistisch ‘risico’ op een vierde wil uitsluiten, mag hij er wat voor doen. Jij bent al basically onvruchtbaar, zou het van de zotte vinden als jij daar nu nog stappen voor zou moeten nemen die je niet graag neemt alleen maar omdat hij gewoon geen zin heeft om er een knoop in te laten leggen.
De kans dat er spontaan een 4e komt is nihil zoals je schrijft. Is het nog een optie om je cyclus in de gaten te houden en in de week voor de eisprong een condoom te gebruiken? De rest van de maand hoef je dan niets te gebruiken, soort compromis?
Voor mij is het heel simpel: Als hij per se geen kind meer wil, dan zorgt hij er maar voor dat hij geen kind meer kan máken. Dus of met condooms, of met een knipje. IK ga in ieder geval geen anticonceptie meer doen - geen spiraaltjes, geen hormonen, geen enkele shit meer in mijn lichaam. En ook niet meer temperaturen en alles angstvallig in de gaten houden. Ik heb al genoeg te verduren gehad op dat gebied. Ik zou het risico op een evt. volgend kindje net als jij wel durven nemen en het zou voor mij welkom zijn. Bij ons is de kans ook minimaal. Mijn man wil er ook niet meer hierna waarschijnlijk dus als hij dat per se wil voorkomen, dan doet hij maar. Ik ga me er niet mee bezig houden in ieder geval Ik vind hem trouwens eigenlijk best een eikel dat hij vindt dat JIJ maar weer pil of spiraal moet doen omdat HIJ geen andere kinderen wil. Neem je eigen verantwoordelijkheid? Echt serieus, ik zou dit echt niet pikken. Wat een egoïstische eis. Laat hem lekker een stuk metaal in zijn buik zetten of nog jarenlang hormonen nemen, eens zien of hij dan nog denkt dat een knipje zo'n groot probleem is... Ik kan hier echt boos om worden hahah! Denkt hij serieus dat een spiraaltje minder invasief is dan een knipje? Of nog langer aan de hormonen zitten?
Ik ga nooit meer aan de anti conceptie. De kans is nihil en mocht het gebeuren is het zo. Man denkt er ook zo over. Als hij echt niet zou willen moet hij er een knoop in leggen. Ik ga mezelf niet vervelen met hormonen of spiraal, hij neemt maar mee de verantwoordelijkheid. 1x een knoop en hij heeft nergens last van hè, zowel de pil als spiraaltje ga jij merken. Nu is het zijn tijd om de verantwoordelijkheid te nemen.
In deze situatie zou ik verwachten dat mijn man zich laat steriliseren wanneer condoomgebruik voor hem geen voorkeur heeft. Van jou verwachten dat je aan de pil gaat of een spiraaltje neemt vind ik vrij egoïstisch. Jij wil liever zonder, de kans op een zwangerschap is nihil en t risico op wel een vierde neem je voor lief. Hij wil t risico absoluut niet. Wanneer jij liever niet aan de pil gaat of een spiraaltje neemt zal hij zelf met een andere oplossing moeten komen. Dat is hoe ik er in zou staan. Ik zou dat ook absoluut zo aan mijn man kunnen zeggen, hij zou überhaupt mij niet verplichten bepaalde anticonceptie te moeten nemen waar ik niet achter sta wanneer hij zelf ook een keuze heeft.
Ik zit momenteel een beetje in dezelfde situatie als jou. 2 kinderen met IVF . Sinds 2016 geen anticonceptie meer gebruikt ivm kinderwens. 3 jaar op de eerste gewacht en tussen de behandelingen door is het nooit spontaan gelukt. Echter is een derde niet geheel uitgesloten maar momenteel moet ik er echt niet aan denken. Dat zou mijn ondergang betekenen Ik heb een koperspiraal nu want de pil wil ik ook niet. Inmiddels al 10 jaar vanaf vanwege verhoogde kans op trombose dus dit bleef over. Mocht de wens voor een derde ècht blijven dan is ie er toch ook zo weer uitgehaald. Ik vind dat je sowieso echt wel met elkaar 100 % erachter moet staan om een risico te nemen met de bijkomende eventuele gevolgen en persoonlijk zou ik het niet doen maar dat is dus op mijn situatie van toepassing.
Dankjewel voor alle reacties! En ik ben het inderdaad met jullie eens... ook ik vind dat de verantwoordelijkheid voor anticonceptie op dit moment bij mijn man ligt, aangezien hij het zeer kleine risico van een zwangerschap niet wil nemen en ik wel. Dus hier al een keer een pittige discussie over gevoerd en tot nu toe geen overeenstemming. Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar hij vind een sterilisatie eng. Hij heeft al moeite met bloedprikken, terwijl hij zelf arts is en de meest nare puncties bij patiënten uitvoert Maar goed, voor nu heb ik de discussie over sterilisatie even geparkeerd, omdat ik het eigenlijk nu nog niet wil. Daarvoor is mijn kinderwens toch nog iets te aanwezig. Klinkt heel stom, maar stél dat een van onze kinderen iets zou overkomen Moet er niet aan denken natuurlijk en uiteraard kun je een kind niet vervangen, maar ik weet niet of in zo'n situatie er toch nog eentje zou komen. Beetje gek misschien, om zo ver te denken... Belangrijkste is dat ik een sterilisatie voor nu te definitief vind, denk dat dat over een paar jaar anders voelt. En dan ga ik de discussie opnieuw aan! @Wishfull123 cyclus bijhouden heb ik ook aan gedacht, misschien dat eerst maar eens proberen. Een spiraal zou ik misschien wel willen als dat ook een gunstige invloed heeft op mijn cyclus. Maar wil eerst even een paar maanden zien wat mijn cyclus nu is en in hoeverre ik er last van heb. (Was in het verleden heel wisselend.) Voor mij is er in ieder geval geen noodzaak om nu iets te doen en dat heb ik hem ook duidelijk gemaakt. Hij maakt vooralsnog ook geen aanstalten om iets te doen, dus ik laat het zo. Nu staat ons seksleven in deze periode ook wel op een erg laag pitje dus zou wel echt een wonder zijn
Ik zou zeggen: een knipje of een kindje, haha! Of geen seks. Kijk, 3 keuzes. Daar moet toch wat tussen zitten voor de man
Ik zou voor een spiraal gaan en het er niet op gokken. Ik heb zelf geen moeite met een spiraal en wel met een condoom en mijn vriend wel met sterilisatie, serieuze gesprekken over gevoerd en hij wil echt niet en dat respecteer ik. Over een paar jaar laat ik mezelf steriliseren. ( medisch gezien onverstandig nog zwanger te worden )
Hier idem, inmiddels 37 en met twee ukkies is t wel klaar. Pil kan ik niet tegen (nog los van t risico) dat merkten we wel na geboorte van dochter. Man zou vorig jaar al voor een knippie gaan, dat hij wachtte of ik al of niet op de ok kwam en t gelijk onklaar zou maken ala. Maar de papieren (begin dit jaar huisarts over geweest) liggen nog keurig in de la. Bedoel komt t tot een zwangerschap krijg ik de vraag om t te stoppen. Dat hebben we bij M moeten doen vanwege medische/ethische redenen (al was hij ons net voor) ik krijg dat principieel niet voor elkaar als er geen zwaarwegende gezondheidsissue is met die kleine, maar ik zit ook niet op een nr 3 te wachten. Voorlopig zou ik t niet slecht doen als non geloof ik. Mja enige methode die ik vooralsnog vertrouw. (Heb ook geen doopnaam maria ofzo dus die optie van ombevlekt ontvangen heb ik ook geen last van)
Dat is echt een heel onbetrouwbare methode, op die manier zijn veel 3e of 4e kindjes geboren die niet op de planning stonden.
Klopt in normale gevallen, maar zoals @Wishfull123 al zei, de kans dat ik spontaan zwanger wordt is sowieso al nihil