Ik zie afentoe mensen het tussen neus en lippen noemen, maar er is nog geen topic over volgens mij.... maar hoe verliep de nasleep van corona bij jou? Dus nadat je quarantaine voorbij was? Ik had in de eerste weken een heel pijnlijke ribbenkast, pijnlijke schouders, nek en achterhoofd, heel veel spierpijn daar. En ik had echt veel minder energie. Moeite met diep ademhalen als ik probeerde te sporten. Gelukkig gaat dat nu langzaam beter. Maar als ik sochtends wakker wordt heb ik nog steeds enorme spierpijn op mijn achterhoofd en in mijn nek, heel akelig. Ik moet echt even lang en warm douchen dan om de dag te beginnen. Ook is mijn haar heel erg gaan uitvallen, ik had door mijn schildklierziekte al dunne plekken, maar nu is het echt om te huilen, gelukkig hoef ik nergens heen en buiten zet ik een muts op. Ik hoop dat het in het voorjaar weer een beetje is bijgetrokken. Hoe ging dat bij jullie?
Mijn man heeft heel lang nog pijn op de borst gehad. Onze smaak is ook nog steeds niet helemaal wat het was. Beide zijn we ook veel sneller moe.
Half maart Corona gehad, 5 weken ziek geweest. Daarna vooral heel erg moe en totaal geen conditie. Ook heel snel overprikkeld, last van hyperventilatie en paniekaanvallen. Soms uit het niets brandend gevoel in luchtpijp en rechter long. Veel gaan wandelen om op te bouwen. In de zomervakantie, eind juli, een terugval gehad. Toen naar de huisarts om bloed te laten prikken en hulp te vragen. Bloed was perfect in orde, begin augustus gestart met COVID nazorg. Dwz ergotherapie, fysiotherapie en logopedie en vanaf oktober naar de psycholoog (ivm wachtlijst). De ergo al snel af kunnen sluiten. Begin dec logopedie afgesloten en vorige week de fysiotherapie. Ben sinds 3 weken weer gestart met hardlopen en kan nu eindelijk zeggen dat ik conditioneel weer helemaal mezelf ben. traject met de psycholoog wordt eind jan/begin febr afgesloten denk ik..... Een heel traject, maar zo blij dat ik het gedaan heb.
Hier eind maart ziek geweest. Ik heb nog steeds last van de spierpijn die ts bedoeld (nek, schouders, hoofd). Elke dag moet ik rustig beginnen tot ik weer gewend ben, het gaat helaas niet helemaal weg. Ook heb ik erge haaruitval, beklemmend gevoel op de borst en toen ik in maart ziek was heb ik heel lang last gehad van een fel brandend gevoel in de borst. Dit gevoel komt zo nu en dan terug, gelukkig wel minder heftig, maar fijn is het niet. Ik heb ook astma ontwikkeld erdoor, daar krijg ik medicatie voor (maar dit helpt niet voor mijn gevoel).
Wij zijn nooit getest, maar gezien onze klachten hebben we wel telefonisch contact gehad met de hap en longarts - die gaven aan ‘zeer waarschijnlijk covid-19’. Bij ons allebei begon het overigens met een zeurende buikpijn, dat was 4 dagen na contact met iemand die bewezen corona had gehad en ging werken ‘want het ging al best weer goed’ maar nog veel hoestte... Ik kreeg daarna hoge koorts en een dag later benauwdheidsklachten, kon bv geen volle zinnen meer spreken door ademtekort. Mijn man had benauwdheidsklachten, 1 dag lichte verhoging. Ik ben denk ik zo’n week ziek geweest en dan nog een week ‘niet lekker’ maar met een duidelijk stijgende lijn. Mijn man is echt 2 weken benauwd geweest. De weken erna merkte ik duidelijk dat ik moeite had met diep inademen, ik was snel buiten adem (bv 1 trap lopen, dan was ik halverwege al aan het hijgen en bovenaan gewoon buiten adem). Ik was de maanden ervoor lekker aan het hardlopen, maar het heeft meerdere maanden geduurd voor ik dat weer een beetje kon qua ademhaling. Ik kreeg telkens een soort spierpijn rond mijn middenrif, nu niet meer. Mijn man geeft nu - 9 maanden later - nog aan sneller vermoeid te zijn. Hij is zijn sporten nog aan het opbouwen naar het niveau voor we ziek werden, maar dat kost dus tijd.
Goed dat dit topic er is. Naar mijn idee is er echt veel te weinig aandacht voor de erge nasleep die Corona soms kan hebben. Mijn baas heeft het gehad en die kan nu, maanden later, een uurtje per dag werken. En 2 blz per dag lezen. Een vriend van ons (jonge vent) heeft in coma gelegen en kan nu, sinds maanden, 10 minuten met de rollator buiten wandelen. Heel erg heftig dus.
Ik zit midden in de nasleep en ga met kleine stapjes vooruit. Heel snel buiten adem, bij inspanning hoofdpijn, duizelig en pijn in mijn lichaam. In huis voel ik me soms een hele piet. Maar ga ik buitenshuis, is het echt andere koek. Volgende week donderdagmiddag start ik met de fysio, hopelijk kan hij mij wat handvaten geven. De nasleep is echt heftig. Ik heb vooral moeite om het beetje energie wat ik heb, juist te doseren.
Ja dat weet ik, maar ik vind fb geen prettig medium om persoonlijke medische dingen mee te bespreken. Ik bespreek het liever hier met mijn zp vrienden Daarnaast is het nivo snel “ik stootte net mijn kleine teen en doen deed het pijn, kan dat ook door corona komen?”
Mijn man had nadat alles over was last van kortademigheid. Hij heeft in overleg met de huisarts 10 dagen aspirine gebruikt om het bloed te verdunnen. Daarna was het weg.
Ik had eind oktober Corona. Ik was iets benauwd en vooral ontzettend moe. Lang niet zo heftig als ik bv hier lees en om mij heen heb meegemaakt. Desondanks ben ik nu ruim 2 maanden later nog steeds niet op hetzelfde conditie niveau als voor de Corona. Ik ben veel sneller moe, moet regelmatig nog overdag slapen en ik kan nu ongeveer 15 min wandelen, de 20 red ik wel maar dan ben ik de rest vd dag niks meer waard. Laatst had ik met m’n dochter een afspraak in het ziekenhuis en moest ik van de ene afdeling na de andere en dan kan ik de rest vd dag echt niks meer.
Ik heb het in april gehad. Heel milde klachten. Een week niet lekker. Verlies van geur en smaak. Wat verhoging. En druk op de borst. Daarna langzaam beter. Alleen conditie was volledig weg. Tijdens de zomermaanden heel langzaam kunnen opbouwen. Tot ik in september ineens weer wat keelpijn kreeg en druk op de borst. Test laten doen. Die was negatief. Toen getest op antistoffen. Positief. Nu, aantal onderzoeken verder, bij de fysio. Ik ben nog steeds heel veel moe. Slaap veel. Kortademig. Regelmatig druk op de borst. Vooral bij spanning of na inspanning. Af en toe keelpijn. Spierpijn in nek en schouders. Man heeft het ook in april gehad. Hij is ook nog steeds heel moe. Heeft zijn geur niet meer terug gekregen. (Af en toe ruikt hij een vleugje). En spierpijn in nek en schouders. Ook hij loopt bij fysio. Vraag aan de rest. Hoe doen jullie dat met werk? Ik ben nu gedeeltelijk ziek gemeld, maar heb opbouwschema gekregen. Vraag me af of die schema haalbaar is. Zeker met thuisonderwijs ernaast.
Ik ben nu bijna 2,5 maand verder. Mijn conditie blijft ruk. Sporten/lang wandelen enz wat ik eerder gewoon kon is nu stuk uitdagender.. Ook werk ik nog steeds niet mijn volledige uren. Ik werk nu 3,5u achter elkaar. Zo vermoeiend.
Hier ook nog klachten maar omdat ik ook chronisch ziek ben vind ik het soms lastig te peilen allemaal, mijn pijnklachten daarvan zijn wel erger. Bij inspanning en veel moeten praten snel drukkend gevoel op de borst en benauwd. Verder regelmatig ineens verlies van geur. En moe, vergeet veel, warrig gevoel in mijn hoofd, regelmatig hoofdpijn. Ik heb altijd al last van overprikkeling maar dat is nu nog erger, muziek, hard praten, kinderen die spelen, kan het allemaal bijna niet verdragen zeg maar. Nu zitten we ook midden in een logistiek ingewikkelde verhuizing en heb ik 2 erg pittige kids thuis nu de opvang en school dicht is. Dus herstellen en rustig aan doen is er niet echt bij...
Wat doet de fysio dan? Hier heb ik nog niks over gehoord/gelezen. Wie weet kan het mij ook helpen.. Wij hebben het geluk dat we recht op noodopvang hebben. Maar als ik vrij ben dan zijn de kids natuurlijk gewoon thuis. Als mijn man dan thuis is dan zak ik door mijn hoeven.. Hier heb ik contact gehad met arboarts. Ze stelde voor met max 30 minuten per week op te bouwen. En vooral heel erg te letten op balans werk/prive. Als ik na een werkochtend mijn kids daarna niet meer kon hebben dan was het werken dus teveel. (Lastig voor mij, ik zet me altijd 120% in) Dus zoals nu. Werk ik tot 12, ga ik even 30 min liggen, daarna kids ophalen. Maar zonder noodopvang is dat natuurlijk lastiger... Opzich snappen jou kinderen kwa leeftijd het ook wel even als ze een half uurtje jou niet mogen storen. Des noods met een timer o.i.d? Misschien dat je dan ook rustmomenten kan inplannen voor jezelf? Ik doe op mijn vrije dagen ook vaak een dutje. Als de kleinste zijn middagslaapje doet dan zeg ik tegen die van bijna 7. Tot de grote wijzer beneden is mag je mij niet storen. (Alleen bij natuurlijk nood wel )
Jee wat een grote verschillen zeg! Ik heb zo’n mazzel gehad. Heb alleen een kriebelhoestje gehad een paar dagen. Ik zou mezelf daarmee niet eens getest hebben maar we gingen in een huisje met vrienden in de herfstvakantie dus wilde zeker weten dat het geen Corona was. Toen een positieve test.. niet gegaan dus. Voelde me prima. Thuis veel gedaan want moest binnen blijven.. Daarna gewoon weer hardlopen op zelfde niveau enz. Geen verlies van geur of smaak, niks geen klachten.
Ik heb het vooral heel erg benauwd gehad, dat heeft een ruime maand geduurd voordat ik niet meer buiten adem was van bijvoorbeeld de trap op lopen. Na twee maand was de benauwdheid volledig weg. de vermoeidheid duurde ongeveer anderhalve maand en mn geur en smaak is nu na drie maand nog niet helemaal goed, af en toe dan werkt t nog niet helemaal lekker. verder gelukkig geen klachten meer na die tijd.
Ik merk in mijn omgeving ook veel verschil. Sommigen zijn eraan overleden, sommigen voelden niks maar waren positief, sommigen waren na een week ziek. Dan heb je oa mij: sinds maart nog steeds elke dag weer sukkelen. Volgens mijn arts kan het een jaar duren, maar hij zei ook dat ie geen zekerheid heeft omdat het een nieuw virus is. Dus ik verlies wel de hoop dat het ooit nog goedkomt.
Maar het is toch geen schande als je je opbouwschema niet haalt? Ik zat in maart vorig jaar ook in een opbouwschema na een heftige operatie, toen de lockdown kwam. Maar toen hebben de arbo arts en ik het schema aangepast, omdat de wereld er gewoon ineens totaal anders uit zag. Ik heb nu zelf een opbouwschema gemaakt, die arbo-dienst is zo traag bij ons.. net toen ik weer op mijn volledige uren zat kreeg ik een uitnodiging van ze, ja toen hoefde het niet meer.