Natuurlijk bevallen tips

Ik vind de gedachte achter hypnobirthing heel mooi. Namelijk dat als je je niet verzet tegen de weeën maar meegaat in wat je lijf instinctief doet, je geen of minder pijn ervaart. En dat verzetten tegen de pijn, evenals angst ervoor zorgt dat het proces van bevallen vertraagd en je juist meer pijn ervaart.

Ik ben verloskundige en heb vaak gezien dat (elementen van) hypnobirthing erg goed kunnen helpen bij het ontspannen en het "toelaten" van de weeën.

Ik heb het zelf ook geprobeerd, was absoluut een positieve ervaring omdat het me handvatten gaf op welke manier ik met de pijn om kon gaan.

Er wordt ook wel gezegd dat met hypnobirthing je helemaal geen baringspijn hoeft te voelen, maar die bewering vind ik wat ver gaan. Ook zou je strikt genomen het woord "pijn" niet mogen gebruiken en het alleen hebben over "golf" of samentrekking als het over weeën gaat. Dat vond ik voor mezelf toch anders, het waren nog steeds weeën en ze deden verrekte pijn. Maar die pijn toelaten en me er niet tegen verzetten lukte wel beter dankzij hypnobirthing technieken.

Overigens heb ik ook cliënten gezien die het wel prettig vonden om de woorden "pijn" en "weeën" te vermijden. Voor hen hielp het om de hele bevalling als iets positiefs te benaderen en daarbij hoorde een andere woordkeus. Vond ik uiteraard helemaal prima, doe vooral wat voor jou werkt.

Ik kan een cursus hypnobirthing dus zeker aanraden. Wel een tip: begin op tijd en oefen ook echt met de opgegeven oefeningen. Ze werken het beste als je er vaker mee geoefend hebt en je er tijdens je bevalling niet meer over na hoeft te denken. Bij mijn eerste had ik net met 36 weken 1 dag cursus gedaan en nog niet geoefend toen ik met 37 weken ineens beviel. Toen had ik er niet zo heel veel aan. Bij de tweede opnieuw een cursus gevolgd, maar bewust begonnen met 30 weken en trouw geoefend. Daar heb ik echt veel aan gehad tijdens de bevalling.
Succes!

 

Bij m’n dochtertje hypnose gedaan. Echt een aanrader zo goed alles pijnloos bevallen.

bij m’n zoontje ging de bevalling echt veel te snel. Hij was er binnen 2 uur vanaf de eerste wee. Heel heftig en kon er geen grip op krijgen. Van de douche ( ivm gebroken vliezen was alles nat en vies) naar bed vormde eerst controle naar het bad om daar te bevallen. Prima bevalling gehad maar hiernaast de pijn niet onder controle te krijgen en heb echt oerkreten geschreeuwd. ( gelukkig thuis bevallen )

ja doen dus maar wel goed oefenen en beseffen dat het geen wonder middel is. Dat je echt wel in je bubbel moet zitten om het te kunnen laten slagen

 

Hier bleek de oudste op het allerlaatste moment een gedraaide sterrenkijker te zijn.
Ik heb ook meerdere soorten pijnstilling gehad toen (o.a. morfinepompje en ruggeprik in ieder geval).
Het was een vaginale bevalling, maar vooral een hele trage vanwege de ligging van ons kind.
Hij deed het gelukkig goed en ik ook dus heb ook verder geen ingrepen gehad om de kleine geboren te laten worden, zoals bijv. een vacuumpomp.

De jongste is na exact 6 uur geboren, zonder pijnstilling.

Behalve de ks hebben onze bevallingen dus redelijk wat overeenkomsten

Hypnobirthing heb ik zelf nooit gedaan, maar ik ben me na aanvang van de naderende bevalling van de jongste, vooral gaan focussen op m'n ademhaling.
In het begin, bij de nog niet zulke hele sterke weeen, vooral geconcentreerd op het goed (korter) inademen door de neus en met een uitzettende buik en het (langere) uitademen via de neus.
Later toen de weeen heftiger waren wat meer gaan puffen.

De VK vond dat ik het erg goed deed toen ze aankwam en ik al een paar uur bezig was om de weeen hun werk te laten doen

Daarnaast: ga vooral tijdens de weeen bewegen als dat nog vol te houden is. Dit zorgt voor krachtigere weeen.
Ook een warme douche/bad kan helpen om weeen krachtiger te maken (bad: moeten niet je vliezen al gebroken zijn).
Maar dus minstens net zo belangrijk is om beter te blijven liggen en/of niet te douchen, als je het idee hebt dat het te snel gaat allemaal

Zwaartekracht zorgt voor het zakken van je kindje. Dus als jouw kindje ligt ingedaald en dus niets erop wijst dat de navelstreng om het nekje zou kunnen komen, dan kun je bijv. met je armen leunend ergens op gaan staan en zo de weeen opvangen.
Of zitten op een 'bevallingsbal'.

Lig je liever: doe het dan op je linkerzij!

Lang verhaal kort: er zijn een hoop trucs die de bevalling makkelijker maken en zolang je kindje niet gediagnosticeerd ''verkeerd'' ligt op de echo's, zou een natuurlijke bevalling moeten kunnen lukken.

Mijn focus is van begin af aan geweest dat ik een natuurlijke bevalling wilde en dat ik me volledig ging focussen op ons kind.
Dat was mijn hypnobirthing

Is een doula misschien nog wat voor je?
Een vriendin van me is doula en die heeft zeker ook kennis van hypnobirthing.

 

Via hypnocura.nl. Zij hebben een speciaal programma voor zwangeren. Echt zo fijn! Hypnose gaat nog een stukje verder zelfs dan hypnobirth

 

Geen hypnobirthing gedaan.
Maar bij de 2e was ik erg bezig op mijn ademhaling.
Ik zocht iets om mij op te focussen. Ik lag aan de ctg en het ritme van zijn hartslag was mijn focus punt.
Ik zat volledig in mijn eigen bubbel en heb nauwelijks pijn ervaren.

met buikweeen was dat overigens goed te doen.
Bij de jongste had ik rugweeen en bij die krengen kon ik zuchten wat ik wilde maar mijn bubbel was nergens te bekennen.

 

3x thuisbevalling en heb veel gelezen, Ina May Gaskin schreef een mooi boek over natuurlijke geboortes, de kracht van loslaten, vertrouwen in je lichaam etc. Ik heb altijd uitgekeken naar de bevalling als iets moois, het moment dat ik mijn kindje zou ontmoeten.

Ik heb geen hypnobirthing cursus gedaan, dit kan zeker helpen als je je blijft beseffen dat een bevalling niet maakbaar is. Er kan van alles gebeuren en hoewel ik de weeen persoonlijk niet pijnlijk vond, was de persfase dat zeker wel (maar wat een oerkracht!!). En dit verschilt voor iedereen, hoe je de pijn ervaart maar ook of je uberhaupt natuurlijk kan bevallen (met of zonder cursus).

Het helpt wel als je de "pijn" als kracht ziet en hier niet bang voor bent. Als je zoekt op positive birth movement kun je online ook veel vinden

 

Ik heb ook hypnobirthing gedaan en thuis bevallen (op de natuurlijke manier).
Wat ik het fijnst vond is om te weten dat wanneer je kalm blijft de bevalling het voorspoedigst zal gaan, en wanneer je in paniek raakt je meer pijn ervaart en zelfs de ontsluiting kan stokken. Dat hielp mij om tijdens de bevalling rustig te blijven. Er was een klein momentje van paniek, ik kwam heel plotseling in een weeënstorm terecht, maar daar kon ik mezelf weer uitkrijgen dankzij de cursus.

Wat ik ook had onthouden uit de cursus was dat je bekkenbodem/opening van het geboortekanaal eigenlijk het kleinst is als je op je rug ligt, omdat je staartbeentje dan naar binnen geduwd wordt. Ik had al niet echt iets met op mijn rug bevallen, maar door de cursus wilde ik dat écht niet meer, stond zelfs in mijn bevalplan. Daarom wilde ik op de baarkruk beginnen. Toen ik daar vanaf moest (ivm zwellingen) ging ik verder op handen en knieën. Op de grond. Ze vroegen me wel op bed te gaan maar dat weigerde ik het compromis was een dikke handdoek onder mijn knieën. Ik vond het gewoon héél érg fijn om de stabiliteit van de vloer te voelen. Alleen al de gedachte aan een wiebelig bed dat beweegt als iemand erop steunt..

Verder heb ik eigenlijk tijdens de bevalling niets gedaan met affirmaties, kaarsjes, muziek, gedimd licht (het was midden op de dag ), houdingen enzo.

Tip: Mama'en de podcast #17 een ode aan hypnobirthing. Daarin praat Nina Pierson met een verloskundige over bevallen én hypnobirthing. Ik heb hb al gedaan bij de eerste, maar vorige week luisterde ik deze podcast als voorbereiding op déze bevalling, en ik vond hem heel mooi. Veel mooie inzichten over bevallen in het algemeen maar ook mooie info voor vrouwen die twijfelen of hypnobirthing bij hun past. Voor mij was het een grote "ohjaaa"-beleving.

 

Er zijn al mooie dingen geschreven. Ik wil je nog de tip geven het boek Vrije geboorte van Anna Myrthe Korteweg te lezen. Ook op de facebookgroep vrije geboorte vind je veel informatie. Het heeft mij geholpen meer te vertrouwen op mijn lichaam. Maar ook praktische inzichten over je eigen zeggenschap over interventies.
Bijvoorbeeld het vliezen breken door de verloskundige. Waarom eigenlijk? Bij mijn eerste werd dat gedaan want ze dacht dat het daardoor sneller zou gaan. Wist ik veel. De bevalling verliep juist prachtig tot dat moment. Na het breken van de vliezen, verloor ik alle controle over mijn lijf. Vermoedelijk draaide op dat moment mijn zoon in sterrenkijkerpositie. Ik kreeg een weeenstorm en daarna volgde interventie op interventie en een vacuümverlossing.


En natuurlijk een cursus hypnobirthing. Dat heeft zo veel goeds gedaan. Ik kon de traumatische geboorte van mijn oudste verwerken en loslaten en daardoor de bevalling van de jongste met vertrouwen en zonder angst tegemoet gaan. Die mindset is zo belangrijk.

 

Ik had een inleiding maar blijkbaar deed ik aan hypnobirthing. Totale acceptatie van de weeën en op mijn manier opgevangen. Ik had verder geen cursus oid gedaan en bij de eerste ook niet (maar daar luisterde ik teveel naar de verloskundige: dan zei ze al, je moet niet zo puffen, dan ben je.al uitgeput bij t persen... terwijl het voor mij het fijnste was en dus deed ik het anders helaas). De traumatische geboorte van de oudste waarbij ik gevoelsmatig 0 regie had, was al verwerkt bij de psych. Dit keer voelde ik mij warm en veilig.

Ging prima, zelfs toen ik ivm foetale nood maar op 1 kant mocht liggen en mij niet mocht verroeren. Alleen bij controle op mijn rug (en dan daalde zijn hartslag gelijk dus was minder fijn)

Ik zei zelfs dat ik zo prima het vol zou kunnen houden zonder pijnbestrijding. Gewoon meegaan in het ritme van mijn lijf, complete overgave en volledige berusting. De pijn was niet mijn vijand.
(Zelfs terwijl de alarmen bij elke wee afgingen ivm zn hartslag)

Tot de weeenstorm. Ik zat na een uur tegen t plafond aan en kon niet meer (en de cm schoten niet op) Wat een hel. Ik kon amper ademen, hartslag van zoon bleef zakken naar 60 en bleef erop hangen door die continue weeën, kamer vol met bezorgde witte jassen pfff

Maar... de ruggenprik daarna was mijn feestje. Wat was ik zen hahaha. Heb zijn geboorte ook volledig meegemaakt (maar goddank het hechten na die tijd niet gevoeld, was maar goed ook want t was 1 krater van lappen vlees en spieren)
(Helaas een klote geboorte doordat hij gelijk werd afgevoerd maar wel een levend kindje mee naar huis gekregen )

En ondanks alles, kijk ik met een goed gevoel erop terug. Hoewel ik het zonder pijnbestrijding wou doen, was de ruggenprik was ook mijn keuze en ik heb er geen spijt van. Zonder ruggenprik was het een spoedkeizersnede geworden omdat ik uitgeput raakte en hij in gevaar bleef.

 

Ik heb "google podcasts" op mn telefoon, daar luisterde ik.
Ook hier: https://podcastluisteren.nl/ep/Mamaen-De-Podcast-17-Een-ode-aan-hypnobirthing-en-meer-waardevolle-inzichten-over-de-geboorte
Of "mama'en de podcast 17" googlen

 

Mijn zus gaf mij 1 tip en dat was let op je ademhaling.

Nou dat was idd de beste tip, heb bij beide geen cursus gedaan of mij ingelezen.

Beide wel ingeleid maar zat in m'n eigen bubbel, kon ze precies zeggen hoeveel cm k had en het klopte.bij mij moest niemand praten dan kon ik mij focussen.

Luister naar je lichaam die verteld je echt een hoop( heb ik zelf ervaren)

Van cursussen en clubjes krijg ik echt de rillingen. Voel daar niks bij meer ik doe hetzelf wel.

Doe wat voor jou goed voelt!

 

Hier bijna het zelfde als @esklessebes

Mijn 1e was ook een sterrenkijker, uit eindelijk wel natuurlijk bevallen.
Bij 2e ben ik heel bewust geworden van mijn lichaam. Jouw lichaam kan dit, vertrouw op wat je lichaam aangeeft.
Ik heb zoveel mogelijk geprobeerd te letten op mijn ademhaling, tijdens de weeenstorm was dit echt wel heftig! Maar ik bleef zo in mijn eigen bubbel.
De VK heeft in een hoekje gestaan en gewacht tot ik mocht persen. Vanaf dat punt is ze erbij gaan zitten.

 

Haha ik heb tegen iedereen alleen maar gezegd doe je ding en hou je mond haha verder inmn bubbel.

Benen kon ik beide keren ook niet vasthouden om te persen nou geloof mij handen in het bed gedrukt en zo heb ik beide zoons eruit geperst.