ik zit zo eens te lezen in het topic over kinderen verwennen. En ik bedacht me zelf ineens dat ik eigenlijk ook wel op dezelfde manier ben opgevoed als dat ik nu zelf doe; Wij gingen ieder weekend weg, soms gewoon naar het bos of op visite bij een tante, maar toch ook zeker maandelijks naar een pretpark/speeltuin/schaatsbaan/weekend weg. Ook wb vakanties gingen wij in de zomer 2 a 3 weken naar het buitenland en ook soms nog op skivakantie. ik kreeg ergens in de zomer altijd wel wat cadeautjes, omdat ik in januari jarig ben en ik dan alleen maar in dec/jan wat kreeg en dan verder een heel jaar niks. in de decembermaand kregen wij megaveel cadeautjes; ooit met Sinterklaas hadden mijn ouders 101 cadeautjes gekocht (voor 6 mensen en alles meegerekend, dus ook sokken) maar toch is dat best heel veel. na een doktersbezoek mocht ik altijd een kleinigheidje uitzoeken in de winkel van het ziekenhuis, omdat ik ook best vaak moest, was dat dus behoorlijk vaak Voor tegenwoordig is dit redelijk normaal, maar ik ben van 1975 en dat was toen toch niet zo heel gebruikelijk. Dus mijn vraag; hoe 'verwend' ben jij opgevoed?
Ik ben totaal niet verwend opgevoed. Mijn vader had de volledige zorg over ons (4 kinderen) en we hadden het dus niet breed. Sinterklaas kregen we geen kadootjes maar een wel wat kruidnoten in de schoen. Verjaardag wel een kleinigheidje Maar meer dan dat kregen we echt niet. Wel kleren en schoenen wanneer dat nodig was natuurlijk maar geen extraatjes. Vakanties zaten er ook niet bij.
Wij kregen met Sinterklaas en onze verjaardag cadeautjes, verder kregen we vaak ook iets voor de zomer, we gingen met de auto en om de reis van 14u dan aangenaam te maken, kreeg ik bv een Gameboy-spelletje Verder kregen we al vrij jong zakgeld en moesten we daar de 'extraatjes' van kopen. Dus zelf sparen, of iedere week meteen je gulden uitgeven aan snoep Ik weet nog hoe trots ik wat toen ik 10 gulden had gespaard en mijn vader de losse guldens omwisselde voor een briefje! Op een geveven moment werd dat zakgeld gestort op een eigen rekening en moesten we er kleding van kopen en bv ook schoolspullen. We gingen in de zomer 3 weken op vakantie, in het voorjaar vaak een midweekje of lang weekend. We gingen ieder weekend wel naar bv 't bos, museum of bv winkelen over de grens. Maar vanaf ongeveer mijn geboorte tot mijn 8ste hadden we 't echt niet breed, en daarna ook periodes waarin mijn vader geen werk had en we echt niet zomaar iets leuks konden kopen. Mijn moeder heeft in die tijd veel gestudeerd, diploma's gehaald, en zo omhoog geklommen in haar werk. Dat was qua verwennerij wel te merken.
Hier van 1990. Mijn moeder was thuis en m'n vader werkte. D'r was prima geld om van te leven. We gingen 2 keer per jaar op vakantie. Meerdere dagjes weg. Kregen zakgeld en kleding en als we wilden zwemmen dan kon het. Met sinterklaas kregen we leuke kados en kerst een kleinigheidje. Met je verjaardag werd je flink verwent. Maar waar ik mij meer verwend om voelde was dat mijn mama altijd thuis was. En dat vond ik heerlijk.. als er iets was dan was daar m'n moeder. Of nouja tot ik een jaar of 12 was toen veranderde de boel haha. Ik vind dat ik genoeg kreeg vroeger. Maar ben absoluut wel opgevoed dat je voor geld moet werken en dat je het moet verdienen. Als ik mij niet gedroeg had ik dus ook peg. Terwijl als ik m'n school haalde of een diploma dan kreeg ik iets.
Ik ben van eind 70. Ik kan wel zeggen dat ik en mijn zus alles kregen wat ons hartje begeerde. Of dat verwend is weet ik niet. Het geld was er gewoon en waarom zou je t dan niet uitgeven? Onze 6 kinderen voeden wij ook zo op. Wanneer ben of wordt je eigenlijk verwend? In mijn ogen ben je verwend als je t niet waardeert als je bepaalde dingen krijgt. Als je ontevreden bent of alleen maar meer wil. In mijn ogen ligt het dan niet aan de hoeveelheid van wat je krijgt, maar hoe je er mee om gaat.
Hier echt exact hetzelfde 😄👍🏻 echt niks aan toe te voegen. Alleen waar ik mij nu dus achteraf beetje aan stoor is dat het bij mijn ouders voor mijn gevoel altijd maar meer en beter dan bij een ander moest Paar voorbeeldjes: - Kregen klasgenootjes 5 zakgeld, dan kreeg ik 7,50 - Met Sinterklaas kregen neefjes en nichtjes voor 50 aan cadeaus, wij dan aan 100 - kleding van de wibra/zeeman kan gewoon niet, is voor de minderen Dit zie ik nu dus ook terug bij onze kids. Mijn ouders willen en moeten het grootste en duurste cadeau geven. Dat is wel een puntje wat ik gelukkig niet heb overgenomen, daar ben ik echt ontzettend blij mee.
Ik verwen mijn zoon en ben zo zelf ook opgevoed. Ik word nog steeds flink verwent trouwns. Wilde ik wat hebben dan kreeg ik dat meteen. Ik had al het speelgoed wat ik wilde. Met sinterklaas stonden er minimaal 5 juten zakken per kind vol met speeloed en mochten we elke avond van aankomst tot vertrek onze schoennzetten. Gingen we op vakanie naar spanje... ook daar zetten we elke avone onze schoen, tenslotte woonde sinterklaas daar. Ik Kreeg kleding omdat ik het mooi vond en niet omdat het nodig was. Toen ik de leeftijd van merkkleding kreeg was niets te gek. Ik kreeg zelfs elk weekend 250 gulden om te stappen. Ik Kreeg een nieuwe scooter toen ik 16 werd, een auto op mijn 18e en 5 jaar later nog eens een nieuwe auto omdat ik moeder was geworden. Mijn vader heeft als motto geld is alleen leuk als je het uit kan geven en heeft dat op mij en mijn broer goed doorgegeven. Ik heb mezelf wel regelmatig als verwent nest gedragen vooral in de pubertijd. Daar heb ik wel spijt van. De eerste auto die ik kreeg op mijn 18e verjaardag was een goud kleurige volvo (echt lelijk) in plaats van dankbaar te zijn was mijn vraag of ik hem in mocht ruilen voor een gele sincecento want dat was toen helemaal hip! Uiteindelijk duurde het 1 jaar voor ik mijn rijbewijs had (die ik ook van mijn ouders heb gehad) en die dag nog was de goude volvo ingeruild voor een splinternieuwe vw.golf met alles er op en er aan. Zo erg als mijn ouders mij verwent hebben zal ik het niet maken bij mijn kinderen maar probeer wel in de buurt te komen (zolang wij dit kunnen natuurlijk). Oh ja en je hoort mensen weleens zeggen dat verwennen niet goed voor kinderen is. Dat ze nooit besef krijgen van de waarde van geld. Ik kan uit mijn ervaring spreken dat dat bij mij gelukkig niet zo is afgelopen. Ik kan goed sparen en goed omgaan met geld. En weet dondersgoed de waarde ervan. Ik ben ook nooit te lui geweest om zelf te werken voor geld dus ik denk dat dat allemaal wel mee zal vallen. Oh ja, wat ik ook van die opvoeding heb meegekregen. Mijn vader vond practische dingen zoals een fiets of nieuw bed nooit een kado voor een verjaardag omdat je dat sowiso nodig hebt. Die gedachten heb ik dus over genomen. Fietsen en nieuwe slaapkamers krijg je zomaar... dat zijn geen kado's!
Wij kregen cadeautjes met verjaardag, sint en sons wat kleins met kerst. Tussendoor soms wat kleins. Dagjes uit in de vakantie af en toe en veel zwemmen met tas vol lekkers. Op zondag lekker stuk rijden en ergens frietjes eten of met mooi weer het bos en een ijsje. In jaren dat het minder ging mbt financiën was het minder. Gingen niet elk jaar op vakantie en ik kreeg niet altijd de merkkleding of schoenen die ik wilde. Niet omdat ze het ons niet gunde maar 3 kinderen aankleden kosten gewoon al genoeg toen.
Ik ben heel spaarzaam opgevoed. Alleen kleding van oudere zus. Alleen een cadeau met je verjaardag. Met een rapport kreeg je dan vijf gulden. Uitjes deden we niet. Zwemmen bijvoorbeeld ook niet. Al zat dat meer in het (nog steeds) in het extreme overgewicht van mijn moeder. Vakantie deden we ook niet. De eerste keer was ik 16 jaar toen ik met mijn schoonouders mee mocht. Buitenland was nooit verder dan België. Vanaf mijn 15e kreeg ik kleedgeld. 50 euro per maand. Noem het gerust leefgeld want alles moest ik ervan betalen. Uitgaan, beltegoed, telefoon, cadeautjes voor verjaardagen van vriendinnen, busabbo voor school etc. Echt alles. Ik ging dus nooit uit, mee op schoolreisje etc. Dat voelt voor mij wel als een gemis eigenlijk. Wij voeden onze kinderen daarin anders op. Maar zeker niet extreem meer om mijzelf te compenseren. Door het opstarten van ons bedrijf is het geld er ook niet voor. Mensen komen bij ons op vakantie dus een zomervakantie zit er sowieso niet in. Cadeau's doen ook wij alleen met verjaardagen. Net als nu in de school vakantie genoeten we meer van simpele dingen als lekker met zijn allen naar buiten, wandelen, ijsje eten, eendjes voeren, kinderboerderij etc. Voor ons hoogseizoen qua werk dus op die manier proberen we tijd en aandacht voor de kinderen te maken zodat ze toch een fijne vakantie hebben.
Ik ben verwend, maar ik kreeg niet alles wat ik wilde. Wel veel. Verder gingen we elk jaar 6 weken op vakantie. Meestal naar Turkije. Een paar keer naar Frankrijk. Toen ik een tiener was bleven we vaker in Nederland (camping), maar wel steeds lang. Ik kreeg een scootertje voor mijn 16e (niet een merk, wat 'cool' was, trouwens) en mijn autorijlessen zijn betaald door mijn ouders. Ik kreeg zakgeld (geen idee meer hoeveel, trouwens) en als ik met een vriendin naar de film ging of ging stappen, kreeg ik van mijn vader vaak nog een briefje van 25 toegestopt. Ben als tiener overigens wel flink gaan rebelleren. Toen ik ging studeren heb ik ook alles geweigerd. Ik wilde zelfstandig zijn. Dus ik vroeg de maximale lening aan bij de IB groep, ging op kamers, betaalde zelf mijn studie, het materiaal, huur, GWE, boodschappen, etc. Ik werkte ervoor, in de weekenden, in de horeca. Ik wist wel altijd, dat mocht ik in de sores komen, mijn ouders me konden helpen. Financieel sowieso. Gelukkig nooit nodig geweest (op af en toe een klein bedrag na, omdat ik de maand niet haalde en er een onvoorziene uitgave was geweest). Ik hield mezelf altijd voor: Als er aan het eind van de maand geld over is, dan kan ik nog wat leuks kopen/doen. Zo niet, dan niet.
Ik ben alles behalve verwend opgevoed, eigenlijk meer de andere kant op. Ik kreeg met mijn verjaardag wel een cadeautje, met Sinterklaas ook maar verder niet. Bij opa en oma kreeg ik altijd redelijk wat maar kwam op latere leeftijd erachter dat dat vooral kwam door mijn opa. Qua kleding ook, vaak moest ik erom vragen als ik amper nog iets in mijn kast had. Mijn moeder was nooit van het winkelen, beloofde het vaak maar deed het zeer zelden. En dat was niet omdat ze het niet breed hadden kreeg ik later door. Want mijn broer kreeg wel van alles, een computer hier en een videospel daar etc. Uitstapjes deden we ook zelden, zowel b.v de kinderboerderij als een pretpark. Op vakantie gingen we wel elk jaar, kamperen en heel soms naar het buitenland. Maar ook dan deden we weinig bijzonders, naar het strand en 1 of 2 keer uit eten en bij uitzondering iets van speelgoed. Zelf ben ik daar (gelukkig) heel anders in, mede door hoe mijn ouders het aanpakten.
Wat cadeaus betreft ben ik vroeger onwijs verwend. Met kerst, sinterklaas en verjaardagen veel cadeaus en tussendoor ook. Als ik iets wilde, werd er niet moeilijk gedaan. Studies en rijbewijs werden ook betaald en hoefde ook niet te werken van mijn ouders. Dit doen wij nu ook wel bij onze kinderen. Misschien in iets mindere mate. Qua vakanties en uitjes doen wij juist meer dan dat ik vroeger gewend was. Wij gingen vroeger 1x per jaar op vakantie, altijd naar familie in Frankrijk. En sloegen ook wel eens een jaar over. Weekendjes weg deden we nooit. Naar een pretpark/dierentuin ook niet meer dan 1x per jaar. Bos kan ik me niet herinneren, strand ook zelden. We waren heel veel thuis. Niet omdat we het niet konden veroorloven maar mijn ouders, vooral mijn moeder, vond het thuis het fijnst. Mede doordat ze chronisch ziek is. Wat dat betreft doen wij het heel anders. We gaan meerdere keren per jaar op vakantie en weekendjes weg. Ook hebben we een abonnement op een dierentuin en pretpark. Daarnaast vind ik het belangrijk om naar het bos, strand, zwembad, musea en speeltuinen te gaan want dat heb ik vroeger echt gemist.
Oei oei, lastige gevoelens bij deze vraag Ik ben met weinig opgegroeid. Ouders jong gescheiden, vader uiteindelijk uit beeld, moeder in uitkering. Kleding van de zeeman of rommelmarkt:x Vakantie totdat mijn vader uit beeld ging, voor mijn 10e. Eten was lastig, vaak water en brood met jam( tot de dag van vandaag echt niet dat ik jam op brood eet) Kado's met verjaardag en Sinterklaas. Mijn moeder is mijn hele leven alleen maar met zichzelf bezig. Haar ontbrak niets, mijn broer en ik kregen heel weinig. Voorbeeld: kinderbijslag kwam binnen, en dan ging mijn moeder boodschappen doen. Zo 90% van dat ging dan in mijn moeders kamer achter slot en grendel. Ze kocht wel nieuwe kleding voor zichzelf en voor ons alleen het hoognodige en dan nog van de rommelmarkt. Mijn moeder heeft mijn communiegeld afgenomen en heb ik nooit meer gezien, spaarrekeningen geplunderd. Ik ben zodra ik kon gaan werken! Toen ik 18 werd mocht ik 300 gulden betalen aan mijn moeder, terwijl ik er 400 verdiende. Studie werd me ontnomen door moeder omdat ik dan geen geld meer binnenbracht. Dat heeft me best beschadigd, in de zin van Ik mijn kinderen teveel verwen, ze komen niets tekort. En nu de oudsten 10 en 8 zijn besef ik me dat ze verwend worden. Dus probeer wel er op te letten dat ze geen onzinnige kado's op stomme momenten krijgen. Maar dat blijft wel lastig dat ik in overcompensatie zit. Overigens, probeerde mijn moeder nog steeds van iedereen die ze tegenkomt beter te worden. Ik ben zo blij dat ze op 3 uur rijden woont en geen auto heeft
Ik ben geboren met een gouden lepel in mijn mond en in alle luxe opgegroeid, het ontbrak mij materieel aan niks. Ik reed als kind rond in dure auto's met mijn eigen chauffeur, vloog de wereld rond in privé jets. Maar intussen had niemand door dat mijn leven thuis een hel was en heb ik later ook gebroken met Daddy Dearest. Ik heb dus alsnog op jonge leeftijd leren knokken voor mijn eigen bestaan en mijn studies e.d. geheel uit eigen zak betaald en weet ik wat 80-urige werkweken zijn. 😏 Nu groeien onze kinderen ook in weelde op, maar die hebben gelukkig een veilig liefdevol nest ook. En toch zullen ook zij leren dat ze zullen moeten werken voor hun centen, we gaan het ze niet op een dienblad aanreiken. 😑
Ik ben van 1983. Thuis hadden we het niet heel erg breed, maar ik ben nooit tekort gekomen. We kregen cadeaus met verjaardagen en Sinterklaas, kleren/schoolspullen etc wanneer we het nodig hadden. Onze ouders betaalden voor onze studie. Voor de rest weinig 'luxe' dingen, we gingen bijv. maar zelden op vakantie (zou kunnen omdat mijn vader niet van reizen houdt), wel af en toe een dagje uit. Toen onze oma het nog aankon, gingen mijn zus en ik iedere zomer daar een weekje logeren. Daarna vierden we vakantie in eigen huis. Mijn kinderen worden redelijk 'luxe' opgebracht. Mijn man en ik hebben een goed inkomen, dus maken er graag gebruik van, hoewel we ook goed sparen. Dus de kids krijgen regelmatig kleine cadeautjes, gaan een weekendje weg met ons, en nu ze wat ouder zijn zullen we ze meenemen op vakantie. Voor mijn man en mij ook fijn, we zijn al een halve eeuwigheid niet meer weggeweest We zullen ze wel de waarde van geld instampen, daar hebben ze alleen maar profijt van later in hun leven.
Wij hadden het goed thuis gingen 2 a 3x per jaar op vakantie werden verwend met verjaardagen en sinterklaas en van kleding was altijd voldoende. Mijn vader verdiend goed maar heeft ons altijd de waarde van geld mee willen geven. Dus werken voor je geld en vanaf 10 jr cadeaugeld (dus om cadeautjes voor te kopen) maar kleding hebben mijn ouders tot 18 betaald ook mijn studie hebben ze betaald. Wii geven onze dochter nu ook alles wat ze nodig heeft. Maar het meest gelukkig werd ik door de liefde en aandacht die ik kreeg thuis en dat proberen we dus ook mee te geven aan onze dochter.
Vroeger kreeg ik alles wat ik wilde: -elke zaterdag naar de stad en mocht dan standaard een kado uitzoeken. Ik koos zelf meestal een boek of cd oid. -elke zondag gingen we iets leuks doen. Soms goedkoop (bos) maar ook heel vaak een pretpark, dierentuin etc etc. Eigenlijk mag de keuze bij ons als kinderen. -kleding: veel en altijd duurdere merken -snoepjes: we hadden een lade in de keuken vol snoep en mocht gewoon pakken. Hooguit voor het eten werd er nee gezegd. -zakgeld altijd veel meer als de kindjes in de klas. Kreeg op de middelbare school 25 gulden per week. Dat was voor mezelf en dan nog altijd geld mee om iets lekkers te kopen op school. Als het op was kon ik nieuw vragen. En kleingeld werd voor mij gespaard. Vakanties: mijn moeder houdt niet van lang in de auto en vliegen dus gingen nooit ver. Wel altijd 3 weken centerparcs. Veel uitstapjes daarbij. In de winter ook altijd een week weg naar zee bijvoorbeeld - skiën deden mijn ouders niet maar ik mocht wel altijd mee met school - verjaardagen: veel kadootjes en ook grote dingen. Eigenlijk wat ik maar wilde. -Sint en kerst: veel en overvloedig. Alles wat we wilden. Uitpakken duurde soms echt vreselijk lang, tot vervelends toe. -sporten: wat ik wilde en hoeveel ik wilde Ik kreeg materieel gezien dus veel. Maar wat ik ook echt verwennen vind is de liefde die er was. Mijn moeder was altijd thuis als ik uit school kwam. We maakten mooie herinneringen als gezin met de uitstapjes die we samen deden. Echt genieten. Maar ik waardeerde het wel allemaal al was ik nog maar klein. Mijn vader werkte hartstikke hard voor het geld. En dat is mij ook echt bijgebracht. Ook vriendjes en vriendinnetjes genoten mee met ons. Ook die kregen wel wat als ze kwamen spelen. Of mochten mee naar bijv de dierentuin. Zelf doe ik veel hetzelfde maar iets minder extreem. Hij krijgt alles wat hij nodig heeft maar zeg soms ook wel nee. We doen altijd wat leuks in de weekenden. Mag sporten etc wat hij zou willen. Kadootjes zijn ook boven gemiddeld en vaak tussendoor. Maar probeer wel het niet te gek te maken.
Ik ben van 1980. Mijn moeder werkte 2 avonden in de week. Mijn vader werkte gewoon de hele week. We kregen wat we graag wilde voor onze verjaardagen. Met sinterklaas kregen we het cadeau wat het liefste wilde met kleinere cadeautjes erbij. We gingen altijd 5 weken met de caravan weg naar het buitenland. Later deden we 1xin de maand iets leuks als gezin pretpark etc. Waren we vervelend geweest,dan gingen we naar een museum of iets dergelijks. Kleding kregen we wat we nodig hadden. Het kon merkkleding zijn of gewoon een c&a. Mijn moeder kocht wat zij leuk vond. Later deed mijn vader ook regelmatig klusjes zwart waat door et wat extra geld was. Meestal mochten mijn zusje en ik dan een cadeautje uitzoeken. Ik heb vanaf mijn 14e altijd gewerkt,omdat ik niet uitkwam met het zakgeld wat ik kreeg. Mijn zusje is veel later gaan werken. Zij vond het zakgeld prima en redde het wel. Mijn kinderen woeden eigenlijk hetzelfde opgevoed. Al hebben wij het financieel wel beter dan mijn ouder toen der tijd Mijn kinderen
Ik ben eigenlijk precies zo opgevoed als ik nu bij mijn kinderen doe. Wij hadden het beslist niet slecht. Kregen voldoende met verjaardagen, sinterklaas en tussendoor, bv met vakantie. We hoorden zeker niet tot de kinderen die nooit iets kregen, maar gelukkig ook niet tot degenen die maar hoefden te kikken en datgene in hun schoot geworpen kregen. Qua zakgeld en kleedgeld zat ik bij de mooie middenmoot als ik dat vergelijk met vriendinnen. Kleding kwam overal vandaan, mijn moeder maakte veel zelf, wat ik itt anderen helemaal geen armoe vindt ofzo, ik zag er altijd hip en uniek uit. We kregen ook van oudere nichtjes bv. En mijn moeder kocht ook dingen nieuw, kon overal zijn. Ik lees hier in het topic al dat sommigen vonden dat ze weinig hadden omdat ze kleding van zeeman kregen. Nou zo zie ik dat helemaal niet. Mijn dochter interesseert het geen moer of haar leggings, shirts of rokjes van zeeman of van een duur merk zijn en ik hoop dat zo te houden. Ze ziet er iig altijd leuk uit. En zo was dat bij mij vroeger ook al. Qua vakanties, sowieso in de zomer en we gingen eigenlijk ook elke herfstvakantie weg. Met onze kinderen hetzelfde alleen wisselen we af tussen herfst en meivakantie. Wij gingen regelmatig uit eten, aantal keer per jaar net zoals wij nu. En best regelmatig dagje pretpark, dierentuin oid. Zondagochtend standaard prik: vrij zwemmen, die traditie hebben wij overgenomen. Fiets, nieuwe bril, bed kregen we in principe zo. Sportkleding de standaard uitrusting ook, wilden we een speciaal hemdje of pakje dan kwam dat met verjaardag of sinterklaas. Echt dure dingen als een gameboy kregen we niet, net zoals mijn kinderen geen eigen tablet krijgen. En zo belangrijk vonden we het toch niet blijkbaar, want we spendeerden er ook niet ons zakgeld aan. Nee erg tevreden over mijn opvoeding wat dit betreft, neem er veel uit over en hoop dat mijn kinderen er ook zo op terugkijken.