Sorry hoor maar ik moet het even kwijt, om 11.00 uur moeten we met Louise bij het CB zijn en krijgt ze haar eerste inenting. Ik ben er zo nerveus voor... Alleen al bij de gedachte dat ze met een naald in dat kleine beentje van mijn arme meid gaan prikken breekt mijn hart Ik heb vannacht er zelfs over gedroomd en ik werd huilend wakker. Hoe hebben jullie die eerste prik ervaren en hebben jullie nog tips om het haar iets aangenamer te maken? Liefs Een nerveuze mama
eerlijk? de tranen sprongen in mijn ogen toen die naaldjes erin gingen! Vooraf vond ik het al zielig, maar op het moment zelf... Maar ik weet dat het gewoon moet, het is voor een goed doel! Volgende week krijgt Tijn zijn 2e prikjes, hopen dat het wat beter gaat met mama dit keer! kus miek ps: Tijn krijsde op het moment zelf wel heel erg, maar na 2 minuutjes was dat over en hij heeft verder helemaal nergens last van gehad! Geen koort, niet hangerig..ja hij slaapt sindsdien door! hahahahaha
Ja zo verschrikkelijk zielig is dat he... hopelijk kan ik haar een beetje troosten strakjes, maar ja, je hoort ook dat sommige kindjes haast geen kik geven. Al zal ik daar maar niet vanuit gaan! Wat fijn dat Tijn nergens last van heeft gehad naderhand. Enne wat betreft het doorslapen, dat doet die kleine mop van mij al sinds ze een week of 5 jong was
Ik hield bij alle 3 de armpjes vast en streelde ze over hun hoofdje, fluisterde lieve woordjes in hun oren en leiden ze op die manier een beetje af. Gewoon lekker knuffelen is de beste medicijn! Heel veel succes
ooooooo ik weet hoe je je voelt. Ik moet met Merel vanmiddag om 16.00 uur heen voor het eerst. Ook ik ga met angst in mijn hart heen. Heb ook een slapeloze nacht gehad ervan. Maar goed, het is voor een goed doel. En misschien gaat Merel ook wel doorslapen daarna! Lijkt me geweldig.
ik richtte me gewoon op danisha en keek niet als er geprikt werd.. ik vond het vervelend als ze 1 had gehad en dan huilde en keek van help me nou dat ze dan nog eerst 1 moest voordat ik haar kon pakken.. gelukkig is ze er nu voorlopig eventjes weer vanaf
Nou ik ga voor Merel duimen vanmiddag hoor.. Veel succes en sterkte. Ik zal hier wel even laten weten hoe het bij ons is gegaan. Liefs Manuela
ik stuur papalief altijd voor de prikjes,ga wel mee naar binnen maar als ze gaan prikken Draai ik me om.kan het echt niet aanzien
ik was een week voordat sven 2 maanden werd op het cb. Ze zei hij doet het zo goed zal ik gelijk zijn prikjes maar geven... Dan hoef je daar volgende week niet speciaal voor terugkomen. Nu kon ik me er niet op voorbereiden en viel het eigenlijk heel erg mee... Het scheelt ook wel dat ik sven de eerste drie weken in het ziekenhuis ook al aardig wat geprikt heb zien worden, en een infuusje inbrengen vond ik er enger uitzien dan dit. SVen was ook alleen daar even onrustig daarna was het weer over en was hij alleen wat slaperig. En dat terwijl ik zelf altijd als de dood voor naalden ben (geweest)
Ik vond het vreselijk om ik moet maandag weer voor de 2de prikjes . Ik heb in de auto naar huis terug ff gejankt, ik vond het zo zielig om haar zo te zien huilen Ze heeft gelukkig maar 2 minuten gehuild en daarna was het gewoon weer normaal.
Neem een warm washandje mee om meteen over de prikplaats te wrijven. En als ze beginnen te zeuren over een pleister die erop moet... gewoon maling aan hebben . En idd meteen na de prik tegen je aan drukken, dat geeft veiligheid. Jelte was de eerste keer meer huilerig als de 2e keer. Ik had er zelf niet zo'n moeite mee. De 2e keer huilde hij nog geen minuut, wat een bikkel he.
Nou we zijn weer terug en wat een bikkelientje hebben wij zeg! Ze heeft het super gedaan, was alleen maar aan het lachen en toen de prikjes erin gingen was het even gillen maar toen ik haar lekker tegen me aan drukte en haar flink knuffelde was het huilen over. Ze is bijna meteen daarna in slaap gevallen en thuis heb ik haar een flesje gegeven en lekker in bed gelegd. Toen we de maxi cosi binnen zette begon madam alweer breeduit te lachen, terwijl moeders nog met tranen in haar ogen stond. Het viel dus allemaal gelukkig erg mee! Bedankt voor jullie reacties en ik duim met jullie mee voor de volgende prikjes die eraan komen. Merel; laat je vanmiddag even weten hoe het bij jullie is gegaan? Veel succes! Liefs Manuela
Vera is gister geweest voor haar prikjes. Brulde alleen even toen het gebeurde daarna weer aangekleed en de wagen in. Ik was het gebouw nog niet uit of ze sliep. Zo ook gistermiddag lang geslapen, tegen eind van de middag was jengelig maar kwam w.s. ook omdat het tegen der voedingstijd aanzat. Afgelopen nacht ook geslapen als een osje Succes met Louise de rest van de dag!
Gelukkig dat het zo goed ging! Op zich ging het bij Merel ook heel goed. We moesten eerst al lang wachten en daar moest ze om huilen, maar eenmaal bij de verpleegkundige lachte ze even en had het wel naar de zin. Toen we na een aantal vragen (waarvan ik dacht, wat gaat jou het aan) klaar waren voor de prikken deed ze het goed. Merel huilde heel even bij de eerste prik, maar dat mag geen naam hebben. Bij de 2e prik stond de vpk over Merel heen gebogen, over het ene beentje heen de ander te geven. Merel vond dat niet fijn en gaf een paar schoppen, net toen die muts de naald erin stak. Dus Merel een hele kras over haar beentje en huilen natuurlijk. Toen moest ze snel een ander prikje pakken en stak de naald er toen zo hard en diep (voor mijn gevoel in elk geval) in dat ik dacht, zo ga je nog door het bot heen...... Ik moest niet huilen, was alleen maar stom verbaasd dat een vpk die dit al heel lang doet zo'n fout maakt. Fouten worden gemaakt natuurlijk, maar als je dit werk al zolang doet dan weet je toch dat baby's kunnen trappelen Maar goed eenmaal in de auto viel ons meisje lekker in slaap en heeft een half uur geslapen voor haar fles. Dus ja....het viel me niet echt mee. Wel hoe Merel reageerde, ze is een superkind
Aaah wat super dat Merel het zo goed heeft gedaan! Inderdaad wel een beetje raar dat een vpk niet zo goed heeft opgelet met het geven van het prikje. Wat voor vragen stelde ze je trouwens waarvan je dacht "wat gaat jou dat aan?"
Vragen over bv onze relatie. Of we wel met elkaar konden praten, of we op dezelfde golflengte zaten qua opvoeden, of er mensen in de buurt zijn waar we mee konden praten. Alles over Merel vind ik prima, maar onze relatie gaat ze toch niks aan? Stelde ze jou deze vragen ook? Hoe is het verder gegaan met je kleine na de prik? Merel is hangerig geweest van 20.00 uur tot 22.30 uur. Ze had koorts, heb zetpilletje gegeven en een flesje en toen heeft ze geslapen tot 5.15 uur. Nu slaapt ze weer, is erg slaperig vanochtend. En haar beentje is helemaal dik waar de eerste prik inging.
Nee dat heeft ze bij ons niet gedaan. Aan de ene kant snap ik wel dat je dacht wat gaat jou dat aan, maar aan de andere kant is het ook wel weer goed denk ik. Jullie relatie is natuurlijk wel van grote invloed op Merel. Als jullie niet goed met elkaar kunnen praten of veel ruzie hebben zal je kleintje daar hinder van ondervinden. Maar ja, als dat het geval zou zijn kan ik me niet voorstellen dat je dat tegen haar zou vertellen. Balen dat Merel een beetje hangerig en koortsig is. Louise heeft bijna alleen maar geslapen, ze was rond de voedingstijd een beetje huilerig maar na het flesje viel ze meteen weer in slaap. Vanochtend werd ze om 6.45 wakker en heeft ze om half 8 haar fles gekregen. Daarna heeft ze lekker zitten kletsen en lachen tegen de beertjes van de mobile, even knuffelen en spelen met mama en toen viel ze in mijn armen weer in slaap. Ze had ook geen koorts, haar temp was 37.3, dus dat is prima. Ik hoor haar nu weer een beetje mummelen dus ze zal zo wel haar bedje uitwillen Geef Merel maar een dikke knuffel van mij. Hopelijk gaat het snel beter met haar!
Sara heeft gisteren voorlopig de laatste prikjes gehad. Wat een opluchting. Het blijft toch iets vervelends. De eerste keer reageerde ze heel goed. Even krijsen, maar al snel weer lachen en daarna veel geslapen. De tweede keer was een stuk minder. Ze begon al te huilen toen we binnenkwamen en ze andere kindjes hoorde huilen. TOen kregen we ook nog eens een b**ch van een arts/verpleegkundige, die niet met baby's om kon gaan (...wat doe je daar dan!). Ze heeft toen ook koorts gehad en had er de dag erna nog last van. Dus al met al een hoop zenuwen voor gisteren. Maar het viel erg mee. Een erg leuke vplk die zelf ook een hekel had aan prikjes geven! En ze heeft er dit keer nauwelijks last van gehad. Volgens mij was ze het alweer vergeten toen we het kamertje uitliepen. Ik hou Sara overigens altijd vast tijdens de prikjes. Gewoon op schoot en beentje en armpjes goed vasthouden. Misschien een tip voor de volgende keer? Ze vinden het meestal niet megaprettig op het CB, maar tot nu toe steeds toch gedaan zoals ik het wilde.
Mijn zoontje heeft nu de 2de gehad de eerste ging erg goed was een rustige lieve vpk en pappa was er bij toen en we fluisterden allebei lieve woordjes in zijn oortje en hielden hem vast en gaven kusjes, de tweede viel tegen was best een hardhandige dame ze stak zo hard en zo diep naar mijn gevoel dan ik vond het vreselijk gemeen van haar of dat was haar manier van doen waarschijnlijk. Ik zei ook van " dat was wel een gemene he emir" maarja volgens mij doen ze het allemaal op hun eigen manier, hij moest er wel erg van huilen daarna en dat plekje waar ze hard op had gedaan was volgende dag dik, dat was de eerst keer niet. Ik vind het ook erg moeijlijk om aan te zien maar het is uiteindelijk toch wel voor zijn gezondheid het beste.