Eindelijk mag ik ook zeggen dat ik zwanger ben! Het heeft anderhalf jaar geduurd en had mezelf al voorgenomen opnieuw naar de huisarts te gaan. Maar nog voor mijn nod wist ik al dat ik zwanger was. Het begon met een paar dagen zwerende buikpijn. Toen kwam de steek bij het niezen. Toen de opgezette buik en grotere borsten en meer afscheiding. Toen een paar dagen later ook de misselijkheid op kwam zetten, opvliegers en snel buiten adem zijn, wist ik genoeg. Een paar dagen voor mijn nod heb ik een vroege test gedaan en deze was positief! Op de dag van mijn nod heb ik een test van clear blue gedaan en ook die was positief. Ik ben zwanger!! Inmiddels ben ik nu bijna acht weken en heb volgende week de eerste echo bij de vk. Ik had in die anderhalf jaar heel veel nagedacht over hoe het zou zijn. En natuurlijk heb ik het rijtje met symptomen gelezen. Maar steeds gedacht dat het wel mee zou vallen en dat het het allemaal waard is. Dat laatste is ook zeker waar hoor. Maar ik heb de intensiteit toch wel echt even onderschat. Ik heb inmiddels een aardig rijtje: misselijk (gedurende de dag, maar vooral in de ochtend), errugghh vermoeid, hoofdpijn, sterke geur, rammelende darmen, soms krampjes en steekjes in mijn buik, emotioneel (valt gelukkig nog mee), brandend maagzuur, pijnlijke tepels, en pijn in onderrug soms. Het meest vervelende vind ik de misselijkheid en vermoeidheid. Ik weet soms gewoon niet meer wat ik er mee moet. Wat ook nog vervelend is soms, is het feit dat ik een hoop dingen die ik normaal heel graag eet ineens niet meer mag eten. Ik heb het er graag voor over en weet waar ik het voor doe natuurlijk. Hebben jullie misschien tips om met de vermoeidheid en met name misselijkheid om te gaan?
Ik weet alleen dat je aan je vermoeidheid toe moet geven hier en daar een slaapje(na je werk) Meestal word die vermoeidheid na de eerste 3 maanden vanzelf minder
Wat mij heel erg helpt tegen de misselijkheid is hele dagen kleine beetjes eten. Tommy mini tomaten zijn m’n beste vriendjes! Ook snachts heb ik crackers naast m’n bed liggen. Ik eet een cracker voor ik opsta, want zodra ik beweeg komt de misselijkheid. Verder helpt het mij enorm om gemberthee te drinken Als je het echt niet trekt kun je ook naar de huisarts. Die kan medicatie voorschrijven tegen misselijkheid. En de vermoeidheid... tsjah... niks aan te doen. Ik heb geaccepteerd dat ik niet functioneer op het werk en vindt het wel best zo. Zit soms gewoon voor me uit te staren! Doe ook veel dutjes als ik thuis ben en ga lekker vroeg naar bed. Nog even doorzetten! Je kunt het
Thanks voor de tips! Gemberthee heb ik ook ergens gelezen. Die zal ik eens halen morgen. Bij mij begint het ook zodra ik actief word. Dus wellicht dat iets eten voor ik opsta wel wat kan helpen.
Niks... ten minste, bij mij niet. Maar 1 ding helpt je hopelijk wel. Je bent 8 weken. En dat betekent dat je zo ongeveer op je piek zit. Nu, en volgende week. Iedere vrouw is verschillend, maar de kans is wel groot dat het na volgende week allemaal weer een beetje afneemt. Ik ben nu bijna 12 weken zwanger en heb echt het ergste gehad. Ben nog wel wat misselijk gedurende de dag. Maar op veel momenten heb ik er geen last meer van. De vermoeidheid wel... die houd bij mij altijd wat langer aan.
Allereerst: van harte gefeliciteerd! Qua misselijkheid en vermoeidheid is het vooral uitzitten. Het hoort er allemaal bij helaas. Als straks rond 12 weken de placenta gaat werken zul je je beter voelen. Vooral minder moe, hopelijk ook minder misselijk. Je kunt gaan googelen voor tips voor tegen de misselijkheid. Gemberthee, wel of juist geen melkproducten, droge producten zoals crackers of beschuit. Constant kleine beetjes eten zodat je maag nooit leeg is. Licht verteerbare producten eten zoals komkommer, tomaatjes. Zure dingen eten zoals appel of juist geen zure dingen. Het is proberen en kijken.
Inderdaad veel uitproberen en uitzitten. Voor maagzuur kan rennie of omeprazol helpen, soms kan dat ook de misselijkheid verminderen (en soms ook verergeren, bij mij zorgde omeprazol juist dat ik misselijker werd, rennies niet). W.b. De dingen die je niet kan eten kan ik alleen maar zeggen dat als je daar na 7wkn al tegenaan loopt (of eigenlijk 3...) dat 33weken echt heel lang gaan duren. Focus je op wat je wel mag, niet op wat je niet mag.
Bij mij helpt iets eten voor ik opsta in zo verre dat het dan een stukje minder benauwd is als ik moet spugen. Verder vind ik het prettig om de dag te beginnen met iets zoets, niet omdat ik dat nou zo lekker vind in de eerste instantie, maar zoete vruchtenhagel en zure maagsappen zijn nou eenmaal (voor mij) een prettigere sensatie dan iets hartigs. Ook kleine hapjes snijden helpt. Vaak word ik misselijker vam de geur dan van de smaak en dat helpt dan. Ik heb bijvoorbeeld buitensporig veel trek in leverworst en smeerworst. Dat ene broodje op een dag wat ik dan wegkrijg gun ik mezelf met leverworst en dat snij ik in peuterhapjes. Omdat ik de lucht zo vlak onder mn neus niet te harden vind. En niet teveel doen op een dag. Vermoeidheid is voor mij ook een trigger.
Hier het zelfde, verschrikkelijk zwanger zijn. (Qua kwaaltjes dan ) het enige dat je kan doen in accepteren en er aan toe geven. Pak je rust.