Gisteren was mijn NOD, dus nu voelt het toch wel een beetje echt. Hoewel het nog steeds heel onwerkelijk is voor ons. Ik heb PCOS, maar of dat nog zo is na bijna 50 kg afvallen? Maar ik had dus nooit verwacht dat ik binnen 1 maand zwanger zou kunnen worden na onze geschiedenis. De eerste duurde 4 jaar incl MMM en de tweede duurde 2 jaar zonder MMM. Was ook een grote verrassing! Deze keer liet ik in december mijn implanon verwijderen. Ik werd 16 januari ongesteld. Had 3 februari een positieve ovulatietest (en een intiem momentje met mijn man ) en inmiddels zijn de testen super duidelijk. Ik ben zwanger! Ik dacht 'als ik geluk heb lukt het na de zomer'. Want ik had wel verwacht dat het afvallen na de maagverkleining iets voor mijn vruchtbaarheid had gedaan. Maar DIT?! Dit had ik echt NOOIT verwacht En nu hopen dat het blijft zitten. Ik heb er een goed gevoel bij, maar dat durf ik niet zo goed toe te laten Toch bang voor teleurstelling. Maar voor NU, NU gaat het goed en daar heb ik het mee te doen. Ik heb nog steeds geen kristallen bol
Dat snap ik. Ik weet nog heel goed hoe ik me voelde toen ik al jaren probeerde zwanger te worden en uiteindelijk de MMM inging en mijn beste vriendin me kwam vertellen dat ze binnen 1maand zwanger was geworden Ik ben héél dankbaar dat ik na trajecten van jaren hopen en teleurstellingen ook het eens op deze manier mag ervaren En ik gun dat iedereen. Over een paar weken zal ik degene zijn die aan iemand die al 10 jaar hoopt op een zwangerschap moet gaan vertellen dat ik zwanger ben. Zie ik best tegenop omdat ik weet hoe hard het bij haar zal aankomen. Ook al breng ik het nog zo tactisch en empathisch.