Niet uitgerust niet bevallen?

Lucky you...

ik was wel moe... en toen zei mn vriend nog..
hoe kan jij nou moe zijn, na zo'n snelle bevalling....

 

Ik was helemaal niet uitgerust toen de bevalling begon. Ik klaagde al weken bij de vk, dat ik snachts helemaal niet sliep en overdag hooguit een paar uur. Uiteindelijk kreeg ik van de donderdag voor de geboorte een slaappilletje mee naar huis. Die nacht prima geslapen, maar ja.. de nachten daarna ging het gewoon weer niet.
Op het moment dat meneer geboren werd, was ik al meer dan 48 wakker (+ nachten er voor nauwelijks geslapen). Ik was zo zwak dat ik de weeën helemaal niet meer kon opvangen en was inmiddels in het ziekenhuis voor pijnbestrijding en extra hulp. (ik wilde dus eigenlijk thuis bevallen) Toen eindelijk het moment kwam dat ik kon persen, wist ik niet eens meer waar ik was of wat ik aan het doen was. Ik was echt totaal vergeten dat ik een kind aan het krijgen was en zakte steeds weg in een soort droomloze slaap! Ze probeerden me "te helpen" met de vacuumpomp, maar ik was zo moe dat ik gewoon niet meer kon persen. Omdat ik dus zo zwak en wazig was, dook de hartslag van die kleine opeens in mekaar en schoot mijn bloeddruk door het dak en moest meneer met een spoedkeizersnee worden gehaald.
Al met al hele rottige ervaring (al ik me er nauwelijks iets van herinneren), die volgens mij voorkomen had kunnen worden als de vk mijn slaapgebrek eerder serieus had genomen. Als je dus vreest dat je te moe bent, laat je dan niet wegsturen met "dat hoort er gewoon bij"! Luister naar je lichaam en neem jezelf serieus, anders doen anderen dat ook niet.
(sorry voor gemopper, maar zit me nu al weken dwars)

 

dat zegt niks hoor.. hier ben ik heel erg uitgerust.. ik slaap nog prima en heb er enorm veel zin in.. maar beeb vind t kennelijk prima.. meer ontspannen dan ik al doe kan haast niet.. dus daar kan t niet aan liggen.. de kracht krijg je er wel voor echt.. daarna zul je alleen wel op de proef worden gesteld denk ik.. Probeer zoveel mogelijk te rusten en zeker in je kraamtijd (ook al spring je dan soms van energie) lekker een week in je bed blijven.. deed ik bij de derde niet en dat heb ik daarna wel geweten.. nu ga ik dat dus zeker wel doen.. die kans krijg ik nooit meer..whahahhaa

 

Geef het aan bij je VK of gyn!

Ik had al 5 dagen harde buiken en had serieus al 3/4 nachten nauwelijks geslapen! Bij de controle op di. zei ze toen dat als het woensdag nog zo zou zijn dat ik echt moest bellen omdat het niet goed/fijn is om uitgeput te beginnen aan een bevalling en je lichaam ook verkeerde signalen kan geven!

Woensdag was het dus nog zo en toen heb ik gebeld, moest naar het ziekenhuis en heb slaapmiddel gekregen waardoor er 2 opties vrijkwamen: of mn lichaam rust uit...en houdt nog even vol (dus geen harde buiken e.d. meer) of het begint!
Bij mij begon het na een nacht heeeeeeeeeeeeeerlijk slapen dus uiteindelijk op donderdag en vrijdag is Finn geboren!


Ik zeg niet dat het niet kan hoor...moe bevallen! Maar ik ben toch blij dat het bij mij zo gegaan is! dat ik toch nog die extra rust heb gekregen!

 

Ik slaap ook nog heel goed, gelukkig maar. Merk wel dat ik gewoon sneller moe ben als ik iets doe en dan moet uitrusten.

Na mijn eerste bevalling ben ik 5 dagen boven gebleven. Ben wel uit bed gekomen om ons zoontje mee in bad te doen e.d. maar niet naar beneden. Heb echt veel gerust. Het heeft zo'n 4 weken geduurd na mijn bevalling, daarna hoefde ik 's middags niet meer te slapen. De eerste 4 weken wel. Als ik dat niet deed wist ik niet waar ik het zoeken moest.

 

Nou, ik was niet eens zo moe toen de bevalling begon. Maar na 48 uur getrut aan mijn lijf (pillen voor verstrijken, ietsje weeën, weinig slaap, weer pillen, weinig slaap, weeënopwekkers, geen resultaat, totaal geen slaap) was ik zooooo moe toen ik hoorde dat ik nog maar 4 cm ontsluiting had. Ik heb gezegd dat ik een ruggeprik wilde en heb de rest van de ontsluiting geslapen.
Persen ging daarna echt supergoed.
Nog van harte bedankt hiervoor, gynaecoloog!

(Geef het dus aan. Een goede gyn zal naar je luisteren)