He ladies, Ik ben momenteel tussen de 7 en 8 weken zwanger. I.v.m. niet helemaal tevreden zijn met mijn huidige baan, ben ik een paar weken geleden gaan solliciteren en brieven gaan schrijven. Toen ik deze brieven ging schrijven, was onze wens voor een kindje er al lang, maar wisten we nog niet dat ik zwanger was. Nu heb ik vorige week maandag voor het eerst een echo gehad, en alles leek goed! Dinsdag echter in een rollercoaster beland. Ik werd maandagavond gebeld of ik dinsdag op gesprek kon komen voor een nieuwe baan voor 10 tot 20 uur. Helemaal wat ik wil, en het is voor mij echt een super baan (in de kinderopvang). Ik ben er echt heel erg enthousiast over. Ik werd afgelopen vrijdag gebeld dat ze mij uit alle sollicitanten gekozen hadden en dat ik mag komen werken vanaf half december. Ik kan komende donderdag komen tekenen. Nu snappen jullie mijn vraag: moet ik komende donderdag al zeggen dat ik zwanger ben of niet? Ik weet dat ik het niet verplicht ben, maar mijn gevoel gaat alle kanten op. Nogmaals, het is een geweldig leuke baan en banen in deze sector liggen niet voor het oprapen. Ik loop een grote kans dat ik te horen krijg dat het hele feest niet doorgaat als ik zeg dat ik zwanger ben. Maar aan de andere kant... als ik in december begin kan ik vast niet heel lang meer verbloemen dat ik zwanger ben. Hoe denken ze over mij als ik na twee weken werken zeg: oh ja.... ik ben ook zwanger!! Het is overigens een half jaar contract. Ik zou, als alles goed gaat, begin mei verlof krijgen en het contract loopt tot half juni. Het kost hun dus ca. anderhalve maand verlof, mochten ze het niet verlengen (en dus ook maar 10 uur per week). Ik krijg van iedereen iets anders te horen! De een zegt vertellen en de ander zegt NIET DOEN! Het voelt voor mij niet als eerlijke start als ik het niet zeg. Als ik nou direct kon beginnen kon ik iig even een maand mij van mijn beste kant laten zien en het dán vertellen, maar nu moet ik het vrijwel direct vertellen zodra ik begonnen ben. Maar aan de andere kant... we zijn nog maar zo kort zwanger. We hebben nog niet eens iedereen ingelicht! Wat vinden/denken jullie? Het is een baan waarvan ik echt hoop dat ik er na mijn verlof nog kan werken!! Eerlijk zijn en open kaart spelen? Of je kansen niet vergooien? Help!!
Tijdens het eerste gesprek zou ik het nog niet zeggen. In principe mogen ze je er niet op afwijzen maar in de praktijk komt dat natuurlijk wel voor. Met het eerste gesprek kijken ze alleen naar je competenties en of er een klik is. Mocht er een tweede gesprek komen dan kan je altijd nog beslissen om het te zeggen maar je bent het niet verplicht. Succes!!
Ik denk dat ik het zou zeggen.. Door open kaart te spelen krijg je hopelijk een stukje waardering en voor mij zou het ook oneerlijk voelen als je het na de hand zegt.
In dit geval zou ik het wel zeggen... Toch is het een lastige keus. Volg je gevoel 😉 En alvast gefeliciteerd met je nieuwe baan!
Ik zou het zeggen. Als je al aangenomen bent mogen ze het hier niet meer op stuk laten lopen. Het zou voor mij niet goed voelen om het niet te zeggen. Het kost hun overigens niks, verlof wordt betaald door het UWV dus de werkgever heeft hier geen kosten aan. Hooguit moeite door vervanging te moeten regelen.
Gefeliciteerd!! Gewoon je gevoel volgen. Kan me voorstellen dat je je contract tekent met een nasmaak maar je bent nog geen 3 maanden. In mijn ogen sowieso een reden om het nog niet aan iedereen te vertellen. Ik zou het in ieder geval nog niet doen.
Heb je nu een vaste baan? Je loopt het risico dat je in je proeftijd ontslagen wordt, ze hoeven dan geen reden op te geven.
Tja volg je hart zou ik zeggen. Persoonlijk zou ik het wel zeggen. Ik voel mij het prettigst bij eerlijk zijn. Ze mogen nu niet meer zeggen oh dan mag je toch niet komen En een werkgever is er toch nooit blij mee (diep in hun hart).
Ik heb in dezelfde situatie gezeten, niks gezegd tijdens de sollicitatie maar toen bekend werd dat ik mocht beginnen heb ik het wel gezegd voordat we de salarisonderhandelingen ingingen. Bij mij heeft het goed uitgepakt, nu voor de 2de keer zwanger
Ik zou het wel zeggen. De kans dat ze het nu nog intrekken is minimaal (zeker als je daar al binnen staat om te tekenen), mogen ze ook niet. En de kans dat je nog terug mag komen na je verlof vergroot je ermee, met niet vertellen zet je misschien kwaad bloed. Succes!
Ik zou het vertellen eerlijkheid duurt het langst, Ik ben zelf ook aan het solliciteren voor een 2de baan. Maar ik vertel het tijdens gesprekken wel eerlijk dat ik 8 weken zwanger ben.
Persoonlijk zou ik het vanaf 12 weken zeggen. Dat je het nu al weet hoef je je niet schuldig over te voelen.
Ik ben zelf net zwanger en werk sinds augustus bij mijn nieuwe baan. Ik ben heel onverwacht al in ronde 1 zwanger geraakt. Mijn contract loopt tot 1 maart en ze zijn erg tevreden. Het is mijn 2e kindje dus ik zou het niet tot 1 maart kunnen verbergen. Ik licht mijn manager in na de 1e echo. En dan hopen dat mijn eerlijkheid gewaardeerd wordt.
Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Ben ook benieuwd hoe het gegaan is. Persoonlijk had ik het wel verteld, met alle mogelijke gevolgen van dien. Ik denk dat je door die eerlijkheid en openheid meteen een stukje vertrouwen wint.
Afhankelijk van het soort kinderopvang mag je al dan niet de job uitvoeren als je zwanger bent. Indien je met peuters en kleuters werkt is het risico op het cytomegalievirus te groot waardoor in principe onmiddellijke werkverwijdering wordt gedaan omdat dit te gevaarlijk is voor je ongeboren kindje. Kan serieuze gevolgen hebben indien je dit virus oploopt. Tenzij je er immuun voor bent. Ik zou het navragen als ik jou was bij de vk/gyn als het met peuters/kleuters is. Ik ben echt heel blij voor jou dat je deze nieuwe baan hebt en dat je er zo naar uitkijkt maar ik waarschuw toch liever even. Toxoplasmose kent iedereen maar cmv (cytomegalie) niet.
Gefeliciteerd! Als er een goede klik is met de mensen, en de sector is gewend aan zwangerschappen bij personeel (zoals in de kinderopvang), zou ik het persoonlijk wel zeggen. Gewoon omdat ik er zelf niet zo goed tegen kan om niet open te zijn. En daarnaast omdat ik dan denk: als ze me dan toch aannemen, vinden ze het blijkbaar helemaal prima en dan zit ik echt veel fijner in mijn baan en team.