@Ajuuparaplu en @Lyn23 heb even alles teruggelezen van jullie. @Lyn23 het is ook echt niet niks wat je hebt meegemaakt hoor. Als de wens zo groot is begrijp ik heel goed dat je dan moet huilen. Ik heb ook heel vaak moeten huilen omdat het bij ons niet lukte. Je voelt je dan zo alleen. @Ajuuparaplu gelukkig dat het meeviel, aan de andere kant lastig dat je dan eigenlijk nog steeds geen oorzaak weet. Ik hoop voor jou ook dat je snel zwanger bent!
Hoi meiden. Ik lees ook nog mee hoor (al heb ik al een tijd niet meer gekeken), ik wil gewoon dat het gaat lukken voor iedereen. Uiteraard. Dikke knuffels, dikke eieren, dik zaad (hoewel, dat lijkt me niet praktisch), dik slijm, dikke buiken. Voor jullie.
@Ajuuparaplu Hey hoe is t met jou nu? Ik zie dat hij mijn laatste bericht hier helemaal niet geplaatst heeft... Inmiddels ben ik al weer ongesteld geweest en onderweg naar mijn ei. Ik kan r gelukkig wel wat minder mee bezig zijn, maar t blijft moeilijk
Hej! Hier gaat het eigenlijk hetzelfde. Ongesteld geweest en weer onderweg naar m'n ei. Het ene moment gaat het beter dan het andere. Ene moment leg ik me erbij neer dat dit het was en het volgende moment ben ik boos en verdrietig. Het wordt langzaamaan tijd om het af te gaan sluiten merk ik. Ronde 21, in m'n hoofd is 't klaar na ronde 24. Dan zijn we ruim 2 jaar bezig. De derde had er allang moeten zijn en misschien wel z'n eerste verjaardag gevierd. Wanneer verwacht jij je ei? Ik over een week ongeveer.
Volgens mij kan ik 't maar beter opgeven. Ik weet 't ook niet meer. Zelfs 2x op een dag gedaan nu... Niets helpt
Bij ons net zo.. wat we ook doen, t werkt niet.. nu volop ongesteld en zo verdrietig Ik wil niet opgeven, ik kan ook niet opgeven.. ik denk dat ik deze week de gyn ga bellen en vragen hoe lang we nog moeten wachten tot we iui zouden mogen. Had nooit verwacht zo ver te gaan, maar we willen het nog echt zo zo graag.. Ik lees geregeld stiekem met je mee in de andere groepjes waar je schrijft, ik leef mee maar overal weer meeschrijven kan ik niet meer opbrengen. Het levert mij niks meer op, behalve hier een af en toe bij jou checken.. ik hoop zo steeds dat ik bij je lees dat je een tweede streepje hebt Pfff en de wereld gaat maar verder, mensen om je heen gaan door, hebben nauwelijks een idee van t verdriet wat je elke maand weer hebt. En ik voel me ook zo'n zeur om t steeds maar weer te zeggen, wie zit daar op te wachten Hoe staat jouw man er nu in? Merk je dat hij ook steeds wel iets verder wil gaan of is voor hem eerder t eind in zicht?
Ik besef me net dat de eerste kindjes in deze groep gewoon 1 jaar gaan worden.. Dit jaar al Dat voelt wel gek
@Lyn23 ik snap je helemaal, is ook niet echt een onderwerp wat je zomaar met iemand bespreekt. Hier ook een leegloop en wordt er ook verdrietig van. Heel slecht, maar ik heb gewoon maar weer wijn gehaald net zomaar doordeweeks. Die gaat straks open met een zak chips en dan op de bank hangen. Ik twijfel om contact op te nemen met de gynaecoloog om te vragen of dat doorspuiten van m'n eileiders niet eerder kan. Waarom nog een half jaar wachten? Dat is eigenlijk ook het enigste waar m'n man nog achter staat, IUI en dergelijk wilt hij echt niet. Zelf vraag ik me soms af of ik nog een kindje op deze rare wereld wil zetten. Het bevalt me niets waar dit heen gaat. Ik zei het toevallig laatst tegen m'n man: we hadden gewoon al een kindje hier rond hebben moeten lopen van 1... Toevallig ons buurjongetje wordt bijna 1...het doet pijn om daaraan te denken. Misschien heeft het een reden dat er geen 3e komt. Wat wel bizar is: mijn ouders wilde altijd meer kinderen, maar een 3e is nooit gelukt. Van de eerste 2 vlot zwanger en na 3 jaar proberen voor een 3e hielden ze het voor gezien. De ouders van m'n man hebben ook jaren voor een tweede geprobeerd, maar hij is enigs kind gebleven. Je mag zelfs in een pb tegen me kletsen hoor! Ik snap je helemaal! En we kunnen anders zelfs op Signal kletsen mocht je die behoefte hebben
@Ajuuparaplu Nou ik ook gisteren aan de limoncello hoor.. en vandaag ook echt een off-day. Ik ben niet zo bekend hier met pb sturen, wist niet eens dat dat kon geloof ik.. En signal ken ik niet.. ik heb alleen whatsapp, ook geen facebook ofzo. Oh ja tiktok heb ik wel. Gek is dat he, als je erover nadenkt dat je al lang en breed bevallen had kunnen zijn.. Ik zou over 2 weken uitgerekend zijn als ik geen mk dit jaar had gehad. Bijzonder dat bij jullie ouders t ook lastig ging, zij hebben t nooit onderzocht? Maar waar de 1 wel kan zeggen dat het oké is zo, hoeft dat voor een ander niet zo te zijn hè. Ik ga iig wel bellen morgenvroeg. iui vind ik nog wel weer heel iets anders dan ivf.
Wanneer ben je voor 't laatst geweest en tot wanneer zou je zelf nog moeten proberen als je niet gebeld had? Spannend, ben benieuwd hoe het nu verder gaat voor jullie. Onze ouders hebben nooit wat onderzocht nee. Ze accepteerde het gewoon. Misscjien dat m'n moeder er daarom zo luchtig over doet? Voor mij heeft het weinig zin om te bellen. Zei gister ook tegen m'n man dat het lijkt alsof ik het meer wil dan hij. Hij zei dat dat klopte. Omdat ik nog een keer een zwangerschap wil meemaken en borstvoeding etc wil meemaken. Hij doet dat toch allemaal niet dus voor hem zou het betekenen dat hij vooral met de oudste 2 is, dus voor hem maakt het niet zoveel uit. Ik heb er maar niet op gereageerd want ik wist niet hoe. Het deed me pijn om het te horen. Klinkt inderdaad alsof ie nu voor een derde wilde gaan omdat ik wilde. Terwijl ik 'm nooit onder druk heb gezet. 2 jaar geleden probeerde ik me juist erover heen te zetten dat er geen 3e kwam. De jongste ging bijna naar school, tijd voor mij om naar een baan met meer uren te zoeken en een volgende stap in 't leven te zetten zeg maar... Toen ik terug kwam van een open avond voor zij instroom van het onderwijs begon hij opeens over een derde. Ik voel me stom en kwaad en alleen.
Laatste keer dat we geweest waren was voor nacontrole voor de mk. Aangezien dat verschrikkelijk lang duurde was dat geloof ik ergens in juni. De gyn had toen gezegd probeer maar tot t eind van het jaar, nouja dat is t ook al bijna toch. Volgens mij zei hij januari, maar ben blij dat ik gewoon gebeld heb. Ben benieuwd wat de opties zijn (als die er zijn) Voor mannen is t ook anders, de mijne wil het volgens mij nu juist meer dan in t begin. Hij had al 3 kids voor mij, van hem hoefde het eerst niet zo. En t zwanger zijn is niet iets voor hen om te missen, dat is voor ons natuurlijk wel anders. Je wilt niet je leven echt op pauze zetten, maar onbewust doe je dat denk ik toch een beetje.. in je achterhoofd hou je er wel steeds rekening mee..
Voor wie er hier nog meeleest... Vanochtend in het ziekenhuis geweest bij de gyn. Komende cyclus kunnen wij starten met iui. Ik vind t heel heftig, maar het geeft hoop
Ik lees hier zeker nog mee, meis! Vind het lastig om de juiste woorden te vinden.. maar ik denk dat je een goede keuze hebt gemaakt om toch te starten met iui. Ik snap dat het heel heftig voelt, omdat jullie dit eigenlijk niet van plan waren te doen.. Maar soms is de wens gewoon echt te groot. Door deze stap gaat jullie wens straks gewoon uitkomen, let maar op (kom op positieve karma, work your wonders!)❤
Hier weer een enorme domper. 6 dagen geleden begonnen met dagelijks hormonen spuiten en vol goeie hoop de iui behandeling in.. Krijgen we gisteren een telefoontje van het ziekenhuis dat alle behandelingen worden stopgezet in verband met corona