2 jaar geleden ging hier de eerste naar het VO. En dat was even ERG wennen voor mama want nouja... het was de eerste en toch altijd een beetje en zorgenkindje geweest omdat hij PDD-nos had en eigenlijk alleen nooit ergens heen ging/wilde. Dit is boven verwachting goed gegaan! Hij fietste eigenlijk nooit alleen als we met zn alle gingen fietsen en dit was altijd drama. Dit kwam omdat hij altijd met een busje naar Amsterdam naar school moest. En de laatste jaren zn bed uit rolde de deur uit struikelde en dan zowat voor school stond (1 blok verder in onze straat) En nu? Hij fietst per dag 23 km...alleen...zonder brokken of ellende! In mijn stoutste dromen had hij dit nog niet voor elkaar gaan krijgen! Maar hij doet het! Hij is zo veel volwassener en verantwoordelijker geworden... Al zo'n hele knul met beginnende snor en bijpassende hormonen en ahum...geuren (axe is er soms niet tegen op gewassen ) En nu gaat straks mn kleine mannetje...die eigenlijk helemaal niet zo klein meer is (bijna 13) naar het VO...helft van de afstand van de oudste moet hij fietsen....maar hem is 3 jaar lang verteld dat hij het allemaal niet kon. Dat hij een vervelend joch was en zelfs dat hij ADHD had (de leraar...zonder diagnose of niks...erg fijn! niet dus) Dit is hem maar ook mij niet in de kouwe kleren gaan zitten. Maar uiteindelijk in groep 8 een andere leraar en ineens groeide mijn ventje meters per maand en bleek hij ineens een van de top beste leerlingen te zijn! (we hadden hem t jaar ervoor om die andere leraar zn mond te snoeren al laten testen en..wonder boven wonder hij had geen ADHD!) Citotoets....en advies... en ik viel haast van mn stoel...alsof ik de loto had gewonnen! VWO.... WAT NOU slechte leerling en vervelend joch!?!? Verveelde joch ja! Emotionele achtbaan... en nu over 1 week dus naar dat VWO...en niet zomaar vwo maar 2 talig gymnasium.... We geloven het nog steeds niet. Na al die zorgen en al die slapeloze nachten om hem (en van hem...) Mijn kleine manneke.... (snotter...) Gister kregen we zijn boeken thuis...en gister avond barste de bom... Het werd nu toch wel erg ECHT voor hem en ik heb een heel gesprek met hem gehad over als hij t toch niet gaat waar maken en wat eng hij het allemaal wel vind. Na hem gerust gesteld te hebben en gezegd te hebben dat zolang hij zijn best maar doet het mij een rotzorg zal zijn of hij uiteindelijk atheneum of misschien zelfd HAVO doet. Ik hem uitgelegd heb hoe een agenda werkt (nog maals....zonder dank aan de basis school waar hij PERSEE een agenda van moest kopen maar waar ze niks mee gedaan hebben ) is hij toch uiteindelijk gaan slapen. Maar...wie steld mij nou gerust? Ik vind het WEER zo eng... ook al is dit de 2e.... Hij is nog zo speels... zal dit wel goed gaan? En als het goed gaat...hoe erg zal HIJ dit jaar gaan veranderen? En dan hebben we volgend jaar WEER zoiets.... onze kleine meid die naar school gaat....pffff... Wie heeft er ooit bedacht om aan kinderen te beginnen.... Dit kan ik als rasechte emo-mama toch allemaal niet aan!! Mens ik snotter al als ik bij een ouder voorstelling zit en ik zie er een van mij op t podium rond sjokken... Je wil niet weten hoe ik in de zaal zat bij de musicals van beiden... Wat nou musical....ik snotter al als Wendy mee zingt en danst met K3... pfffffff.... wat ik hier nou mee wil? Geen idee.... ff zakdoekie pakken want...mja...snotterdesnotter...
Ach meid, ik kan het me zo voorstellen. Dat loslaten valt ook niet mee! Mijn meisje gaat 'nog maar' binnenkort naar de basisschool, maar vind het echt moeilijk. Het gaat vast goedkomen met je jochie. Zolang hij een veilige en warme thuishaven heeft kan hem niets gebeuren Sterkte, en probeer ook een beetje te genieten. Je hebt het potverdorie maar wel even gedaan. Nog eentje afgeleverd aan het VO
Ben ik nou zo'n muts en wordt dit door mijn collega "moeder van tieners" niet herkend of.. @Anne19835: Ik schuif de eer van het afleveren aan het VO even door naar het jochie zelf hoor! Maar ben er niet minder trots op hoor dat zeker niet! Maar voel me soms zzzoooo'n watje...natuurlijk kunnen ze het...als ik terug denk aan mezelf in die tijd ....toen ik jonger was fietste ik om te kunnen zwemmen elk weekend in mn uppie verder als zij nu.. Maar t gaat me weer even allemaal net iets te snel nu
Volgens mij zijn alle moeders af en toe mutsen hoor Het aantal moeders met middelbare school kinderen is alleen nog niet zo groot, geloof ik, vandaar dat je weinig reacties krijgt. Mijn oudste gaat volgend voorjaar naar de basisschool en hij kijkt er al zó naar uit... Hij is pas voor het eerst op een verjaarsfeestje van vriendjes geweest, en "nee mama je hoeft niet te blijven, ga maar naar huis" kreeg ik te horen. Kleine jongens worden groot, groter en uiteindelijk zó groot dat ze hun moeder op d'r hoofd kunnen kijken. Wees trots op je mannen. En ooooh wat zal het moeilijk zijn om hem te zien gaan. Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Ik voel met je mee hoor, want ik weet dat het mij nog te wachten staat.
ppfff...moet er nog niet aandenken zeg!...dat mijn kleine meid over een jaar of 6 naar t VO gaat. Krijg er nu al de stuipen van, laat staan als t dadelijk echt zo is haha.
Ik werk zelf op het VO en merk soms dat ouders het vaak spannender vinden dan de kinderen zelf Heel normaal dus. En je hebt nu je jongste ook naar het VO gaat een soort van leeg nest, want je weet inmiddels hoe zelfstandig ze dan worden . Mijn oudste zit nu in groep 8, dus voor ons begint het traject van adviezen, scholen bekijken enz binnenkort. Ik vind dat ook heel spannend, ondanks dat mijn man en ik beide in het VO werken, mijn vader en schoonvader ook . Het is toch je kind en ik ben natuurlijk ook niet blanco wat kennis over de vo scholen betreft. De vader van de oudste heeft heel andere ideeën dan dat wij over scholen hebben dus misschien is dat nog wel het meest spannend... Maar ik weet hoe kinderen van 12/13 enorm toe kunnen zijn aan een nieuwe school die meer past in hun veranderende lichaam en hormonenbom