Hi meiden (of heren, zijn ook welkom, maar die zie je hier zo weinig ), Zoals de titel zegt, wij zitten nog in de MMM maar zijn ook al voorzichtig begonnen met het adoptietraject om de eerste wachttijd maar vast door te komen. Zijn er meer meiden die zover zijn en daarmee bezig zijn en mee willen schrijven? Het lijkt me fijn om de twijfels, onzekerheden, wensen, mogelijkheden en alles wat jullie verder bezighoudt te bespreken? Wie doet er mee? xxx Jo
Hey Jo, Ik wist niet dat je daarmee bezig was! Hoe is het nu met je? Ik ben er zelf niet mee bezig maar ik ben wel opgegroeit met 3 geadopteerde broers en zus. Dus ik kan je daar wel wat over vertellen.
Hi Kaat, Jij ook even hier neuzen? Op zich gaat 't wel goed met mij, maar het vertrouwen in een goede afloop na 9 cryo TP-en is wel een stuk kleiner geworden. Vandaar dat het plan B steeds dichterbij komt en dat is adopteren... Ik ben zeker benieuwd naar jouw/jullie verhaal. Belangrijkste vragen, waar komen ze vandaan? En zijn het bio-broers en zus? Hoe gaat 't met ze? En hoe is het adoptietraject jullie als familie bevallen? De verhalen zijn toch wel heel divers, vandaar. Dus elk verhaal is welkom! Bedankt alvast! groetjes Jo
Hi Sas, Ik wilde niet het babyrinth te veel 'vervuilen' met serieuze onderwerpen, vandaar dit topic... Gezellig dat je hier mee komt doen, als we het er dan nog eens over willen hebben, kunnen we dat lekker hier doen xx
Hoi Jo, wij beginnen deze maand aan de VIA cursus en zijn ook nog niet uitbehandelt in de mmm. In okt/nov beginnen wij aan onze 4e ivf. Volgens mij gaat het pas echt moeilijk worden met de mmm en adoptie als je bij de raadsgesprekken bent belandt. En zover zijn we nog lang niet. Dus voorlopig gaan we voor allebei de mogelijkheden. Wanneer mogen jullie de cursus gaan doen? Groetjes
hallo allemaal, Wat goed zo'n topic! Zit ook nog in medische molen. voor de mensen die mij niet kennen. Heb net de derde icsi poging achter de rug gehad. Over twee weken gesprek in Dusseldorff over hoe nu verder. Jo ken ik al! Wij hebben de cursus al gehad dus ik kan jullie er alles over vertellen. Erg interessant. Wat ik een nadeel aan de cursus vond was dat ze jou gaan vertellen hoe je een kind moet opvoeden. De meeste kinderen die naar Nederland komen hebben een handicap. Als jullie iets willen weten dan hoor ik het well! Jo ik zal je zsm een pb sturen hoor maar ben een beetje druk morgen op vakantie!!! XXXX
Herma: wij waren eigenlijk afgelopen februari aan de beurt (kregen de nota in november), maar toen stond ons hoofd nog niet echt naar adoptie. We hebben toen een jaar uitstel aangevraagd, dus ik ga er eigenlijk van uit dat we dit jaar weer ongeveer in februari met de cursus mogen starten. En klopt hoor, je kunt tijdens de cursus nog gewoon in de MMM zitten. Bij de gesprekken met de raad moet je klaar zijn. Quinty: wat leuk jou hier weer te zien . En jullie hebben de cursus dus al gedaan? En wat is jullie gevoel wat daaruit is voortgekomen? Zijn jullie nu nog enthousiast over adoptie of niet zo? Ik ben wel heel benieuwd naar wat we precies gaan horen op die cursus! Nu weer even terug naar mijn film, reclame voorbij Oh ja: en Quinty natuurlijk een hele fijne vakantie!! Lekker ontspannen en straks weer vol goeie moed verder!
Hoi Quinty en Herma, welkom Leuk dat jullie je ook melden hier! Quinty een fijne vakantie! Herma, deze maand dus de VIA! Spannend hoor, hou ons maar op de hoogte. Wij hebben ons een maand geleden ingeschreven en moeten dus nog hééééél erg lang wachten Maar dat is niet erg, want we staan nog vrij aan het begin van de mmm.
Wat ik van me ouders heb begrepen was het toen een stuk eenvoudiger. Zij hebben het toen die tijd als heel positief ervaren. Mijn broers en zus komen uit Indonesië, het zijn geen bio broers of zus van elkaar. Het gaat heel goed met ze. We hebben allemaal een sterkte band met elkaar. Alleen mijn jongste broer heeft een psychische ziekte die in z'n puberteit aan het licht kwam. Dat weten we niet of dat erfelijk is geweest. Mijn zus is getrouwd en heeft nu een eigen gezinnetje en mijn twee broers zijn vrijgezel. Als jullie nog meer willen weten vraag gerust hoor
Kaat: Indonesië? Goh, dat lijkt me ook wel wat. Wij hebben zelf 1,5 jaar in Indonesië gewoond, dus in de cultuur/leefgewoontes etc kan ik me erg goed inleven. Maar dat land kom ik niet (nauwelijks) op adoptielanden-opties tegen... Kan nu misschien niet meer? Bij jou dus een positief verhaal, wat fijn! Sas: Volgens mij gaan wij in dit topic veel leren . Ben ik heel blij mee, dit is toch weer een hele nieuwe wereld voor mij.
Jo, heb jij in Indonesië gewoond?? Met Joman? Hoe gaaf, stoer en prachtig!! *kijkt heul jaloers* Ons voorkeurland is Sri Lanka. Zoals we ons nu verdiept hebben, past het heel erg bij ons.
Hi allemaal, Wat ik al aangaf moet je wel echt open staan voor een kindje met een handicap( die zwaarder is dan het in de eerste instantie doet voorkomen). Wij hebben besloten dat niet te willen dus dan is het wachten extra lang of je kunt het via Amerika doen maar dat kost weer vreselijk veel geld. Dit moeten wij ook nog helemaal uitzoeken. Je kunt het beste kijken op de volg internetsites: Stichting kind en toekomst Nederlandse adoptie stichting Stichting Afrika Wereldkinderen en er is nog een waar ik nu niet zo op kan komen. Kijk goed naar de eisen van een land vaak is geloof ook erg belangrijk waardoor er voor ons al vreselijk veel landen afvallen. Blijven in Nederland op vakantie maar heb mij iphone wel mee dus kan af en toe wel even meelezen en meepraten. XXX
Hoi Quinty, wij staan wel open voor SN maar tot op zekere hoogte. Geen zware hartafwijkingen of ernstige ziekten. Geloof is voor ons ook een probleem dus er vallen een aantal landen af. Als ik bij Sri Lanka kijk dan voldoen we aan de eisen, maar dit kan natuurlijk altijd nog veranderen. Het is niet erg gemakkelijk allemaal De NAS is nog steeds bezig met nieuwe vergunningen voor nieuwe landen, dus die stichting spreekt ons het meeste aan nu.
Jo, Wat gaaf dat jij in indonesië hebt gewoont!!! Mijn ouders hebben ze natuurlijk meer als 30 jaar geleden geadopteerd dus er zal nu wel een hoop verandert zijn. Bij mij was het heel positief ja, we hebben elkaar nooit anders gezien dan broers en zus. Allemaal heel veel succes in dit traject!!
Indonesië: mijn ervaring stamt ook al van 25 jaar geleden hoor! Ik heb er dus niet met Joman gewoond, maar met mijn ouders toen ik 5, 6 en bijna 7 jaar was. Op de dag voor mijn 7e verjaardag vlogen we terug naar NL. Ik heb daar dus op een internationale school gezeten. Geloof: daar heb ik nog niet zoveel over gelezen, hebben jullie het dan over dat je christelijk, moslim oid moet zijn om een kind te mogen adopteren? Handicap: wij zouden ook het liefst een kindje zonder of met slechts een beperkte handicap willen adopteren. En ik had al wel gelezen dat de wachtlijsten daarvoor langer zijn, maar hoeveel langer, Quinty? Jullie zijn toch best wel ontmoedigd door de cursus als ik het zo hoor. Land: ons leek Polen wel iets. Via Kind & Toekomst geloof ik? Maar dat kan natuurlijk nog 100x veranderen. Niet makkelijk: nee, dat heb ik ook al uit de verhalen opgemerkt. Wat dat betreft wordt er in NL toch wel erg makkelijk tegenaan gekeken en valt 't in eerste instantie best wel tegen als je verder gaat lezen en verdiepen. Het heeft ons ook wel even aan het twijfelen gebracht en daarom willen wij heel graag eerst de cursus doen om te kijken of het echt iets voor ons is.
Jo, wij ook alleen maar een beperkte handicap hoor. Zoals een chronische verkoudheid, een ontwikkelingsachterstand tot op zekere hoogte, een hazenlip enzovoorts.
Nee, volgens mij juist niet, wel veel met een ontwikkelingsachterstand, maar wel al vanaf 6 maanden tot wel een jaar of 6 of zo, maar ook wij, ja, wie niet, hebben een voorkeur voor jong. Wij denken aan tot 2 of 2,5 jaar of evt een sibling waarvan de oudste max. 4 is. Wel heftig, spannend en best moeilijk allemaal!