Ik weet niet wat ik hiermee wil bereiken maar het is precies twee jaar geleden dat ik de laatste keer ongesteld was en dus zwanger. We hadden heel veel mooie echofoto's gekregen tijdens de echo's maar met 9,5 weken is ons kindje teruggezet op 8,5 weken terwijl ik op 5 februari 2013 de innesteling had gevoeld en gezien (beetje bloed). Ik had dus al een idee dat het niet goed zat omdat ik zeker niet later zwanger ben geworden. Het bleek bij de eerste echo om een tweeling te gaan maar bij de volgende echo was een van de vruchtjes al verdwenen wat we al verdrietig vonden. Tijdens de termijnecho van 12 wk zagen ze dat ons Hommeltje* niet groter is geworden dan 10 weken. Ook had ik al een paar dagen geen klachten meer. Met cytotec is de miskraam opgewekt en na twee uur was het voorbij. Ik ben helaas nog steeds niet blijvend zwanger geweest en ook geen kindjes en mis onze kleine nog steeds heel erg! Ik vind het ook echt een rotidee dat ik misschien wel een week met een dood kindje in mijn buik heb gelopen. Sorry als dit shockerend is. 😰 Liefs Klaproos.
Dank je wel en lief dat je reageert. Vooral omdat je echt een kindje bent verloren 😓 ( geen mk zoals mij)
Het is misschien anders, maar beiden dachten we mama te worden van een kindje en beiden zijn we die kans kwijt geraakt
Ik begrijp je gevoel. Zo verdrietig dat je nu nog met lege handen staat. Ik ben in Oktober te vroeg bevallen van ons kindje, dus herken de leegte die je voelt. Ik wil je een dikke knuffel geven en veel sterkte wensen!
Wat verdrietig Klaproos. Sterkte! Jullie hebben al een lange weg moeten bewandelen zie ik. Het leven kan zo oneerlijk zijn.
Daar mag je ook verdrietig om zijn, en boos en gefrustreerd etc. Wat vreselijk dat jullie al 6 jaar wachten en dan ook nog 2 jaar geleden jullie tweeling niet in je buik mocht blijven. Ik herken het gevoel van met lege handen staan, maar niet de enorm lange tijd die daaraan vooraf is gegaan. Lijkt me heel erg zwaar. Hoop heel erg dat het alsnog snel weer mag zijn voor jullie, het is jullie zo gegund! X Bee
he bah.. dikke knuffel! hier ook eerste goede echo gehad en toen met 10 weken echo was het slecht nieuws. was ergens rond de 9 weken gestopt met groeien. het idee idd dat je nog rondloopt met je kindje in je wat nooit meer zal groeien is raar. ik heb gewacht op miskraam maar die kwam niet , uiteindelijk na 2 weken een curettage gehad. ik hoop echt dat je dit jaar mag aantellen!
Het zal je altijd bij blijven! Het is en blijft je eerste kindje! Hopelijk mag er binnenkort een nieuw wondertje bij jullie komen! Zodat jullie sterretje iemand heeft om over te waken!
Dank jullie wel meiden. Ik voel me soms een aansteller. Ik heb bijvoorbeeld zin om deze banner in mijn ondertekening te zetten maar ik wil niet vervelend doen tegen andere mensen
Logisch dat je nog steeds verdrietig bent, je mag je echt geen aansteller voelen! Jullie zijn al zo lang bezig en jullie wens is nog steeds niet vervuld. Je bent zwanger geweest, dacht dat jullie wens eindelijk uit zou komen en toen werd dit ruw verstoord door de MA. Wij zijn "pas" een jaar bezig en na twee miskramen, waarvan één MA, ben ik ook nog steeds verdrietig. Ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen, hopelijk mag er snel verandering komen in jullie situatie!
Prachtige banner, en zo is het toch ook? Jullie zijn een kindje verloren, en het maakt echt niet uit met welk termijn. Het maakt het niet minder jullie kindje toch? Wij zijn met 4 maanden ons dochtertje verloren, dat maakt mijn verdriet toch niet minder dan dat van iemand die zijn kindje met 22 weken verliest? Het laat ook bij mij een enorme leegte achter die soms groter voelt dan mijzelf. Dus, plaats die banner! Liefs
Wat afschuwelijk dat deze zwangerschap van 2 is geeindigd zonder kindje. Natuurlijk mag je er verdrietig om zijn. Al zo lang de wens om moeder te worden. Ik hoop dat 2015 jullie jaar wordt en er iets moois in je buik zal gaan groeien wat de pijn en het verdriet kan verzachten.
Dank jullie wel meiden,jullie berichtjes doen me ontzettend goed. Vooral omdat er in de omgeving helemaal niet gepraat word over mijn miskraam en ik me daardoor een aansteller vind en dacht zelf alles te kunnen regelen. Daarbij ben ik nog ziek ook en heb twee maanden in het ziekenhuis gelegen in sept okt nov. Hopelijk word 2015 een beter jaar. Ik vind het heel verdrietig om te lezen dat jullie allemaal een kindje zijn verloren. Een kindje groot of klein zal altijd een verdriet blijven,al denk ik hoe ouder een kindje word hoe meer zeer het helaas doet. 😪
+ 1! Hier ook een zoontje verloren met bijna 14 weken. Dit was ook een piepklein babytje om te zien, met alles erop en eraan, maar het verdriet is echt niet minder dan met 20 weken bijv...En het verdriet en gemis is er na 17 mnd nog steeds. Een hele dikke knuffel van mij!